24

564 26 2
                                    

Medya: Arda Karahanlı


🎗️

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum

Eve geldiğimizde saat daha erkendi.
O adamla eve gelmiştik her zamanki gibi arabada kimse konuşmamıştı benim içinse kafam gayet gürültülüydü. Sürekli Deniz'in dediklerini düşünüp durmuştum.

Nereden biliyordu?

Benim bilmediğim daha ne olabilirdi?

Onu ararsam nolucaktı?

Aslında bana soğuk yapmışlardı, dediklerinde haklıdır belki Poyraz'ın ve Arda'nın beni geçiştirmesi Ateş ve Egemen'in epeydir bişey dememesi. Hele Egemen'in.

Ardayla arka koltukdaydık düşündükce koltuğa sinmiştim artık koltukla bir bütün olucaktım.

Arda bana bakıp "İyi misin?" Dedi.

Ona dikkatlice bakıp süzdüm "kötümü gözüküyor um?"

Başını salladı "babam kadar"

Alkış, alkışlıyoruz bu arkadaşı mükemmel bir espiri adeta.

"Harika"

***

Eve geldiğimde direk odama çıktım kapıyı açtığımda Egemen odamda sandalyede sallanarak oturuyordu.

"Senin burda ne işin var!"

"Sakin sakin iyi bı haperim var"

Hiç inandırıcı deyildi alayla sordum "ne gibi?"

"Geç otur" diye yatağı işaret etti onun karşısına oturup boş boş bakarak konuşmasını bekledim.

Cebinden kart çıkartıp uzattı "kendi ihtiyaçlarında var hepsini biz karşılayamayız o yüzden limitsiz kartın"

Anlamayarak "NE?!"

Fark ettiğimde ayaklandım "odamdan çıkar mısın?"

"Asya"

Kapıyı işaret ederek "çık dedim"

Sabırsızca ofladı "bu sadece senin için"

"Aptal aptal bana para teklif etmeyi bırakın!"

"Öyle bir şey yapmıyoruz"

"Evet yapıyorsunuz ve artık yeter"

Onu zorla odadan çıkarttım. Kapıyı sertce örtüp sinirle kapıya tekme atım.

Yatağıma oturup ayaklarımı kendime çektim salanmaya başladım.

Deniz'in konuştukları söylediğinden beri aklımdan çıkmıyordu.

İğrenç paralarını harcamak istemiyordum ama böyle devam edemezdi.

Yediğim her öğünde içimde sıkıntı oluyordu.

Hem Deniz'in dedikleri sadece saçma bir kaç şey biliyordum. Onlarda yeterince korkunçtu.

Gözümden yaşlar akmaya başladı.

Salanmaya bırakıp kendimi yatağa uykunun ellerine bıraktı.

Belkide tek iyi gelicek şey oydu...

***

2 saatin ardından kendimi kan çanağı gözlerle masada buldum. Egemen ben onu iterken kartı içeri atmıştı. Masaya her şeyimi dizmiştim.

Gerçekten tam bir salaktım.

Abilerim bi mafya Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin