Abilerim bi mafya

14

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum ❤️

5 oy 5 yorum

Sabah uyanıp üstüme birşeyler geçirdim ve aşağı indim. odaya girdiğimde bir sürü okul eşyalarını dizilmiş bir şekilde gördüm.

Şaşkınlıkla donup kaldım bir süre sonra diğerlerini fark ettim. En yakınındaki Egemene döndüm elimle eşyaları göstererek "bu ne?" Bu Kadar eşyaları napıcaklardı?

Egemen ağzını açıp birşeyler söyliyecekken telefonum çaldı. Hiç şeklini bozmadan telefonu açtım Sanemdi.

"Alo"

"Sanem ben seni arıyıcam"

***
"Kızım ne yaşadın sen?"

"Yiaaa" salona geçip koltuğa kendimi atım.

"Sanem neyse bak bir yerde buluşup öyle konuşalım.

"Bence de"
Bir az düşündü "geçen ki yer olurmu?"

"Olur"

"O zaman 3.30 gibi"

"Tamam"

Telefonu kapatıp koltuktan kalkıcakken Arda'nın karşımda dikildiğini farkkettim sırıttım nolur duymamış ol.

Yarım ağız sırıtarak "dışarıya mı çıkıyoruz"

Ups

***

(Saç ve ayakkabı yok )

Aynada kendime son kez baktıktan sonra kapıya yönelirken kapı hızla açıldı Arda sırıtarak "Hazır mısın ikizcigim"

Yapmacık bir şekilde sırıttım Arda'nın ne giydiğini baktım siyah tişört ve kot giymişti. Onu süzdüğümü görünce oda bana bana baktı.

Aklına birşey gelmiş gibi odadan çıktı
Bı süre sonra geri geldiğinde benim ceketimden giymişti.

Ceketini düzelterek "şimdi tamam"
Dişlerimin arasından "tamam" aslında güzel olmuştu ama yanımda istemiyordum.

Aşağı indik çıkacakken arkamızdan bir ses gelde "nereye?!" Ateşdi.

180 derece dönerek sırıttım "arkadaşla buluşacaktım"
Bu evden çıkmak imkânsız.

"Hadi ya bizde görelim arkadaşını" gözüne bile sokarım.

Ateşin arabasına bindik kollarımı birbirine bağladım Ardaya döndüp sinirle "bir az sesiz olsan nolurdu ki?"

Arda çekinerek "Ben naptım" yani haklı sayılırdı Ateşinde gicikligi vardı.

Ateş yol boyu biz bir iş çeviriyormuşuzda
Buluşcamız yere geldiğimizde arabadan hızla çıktım içeri girecekken arkama döndüm araba hala oradaydı.

Oflayarak Ateşin oturduğu yere doğru yürüdüm. Açık camına eyilerek "sen daha gitmicek misin?"

Ateş cidiyetle "gitmicem" stresle ayağımı hareket etmeye başladı.

Arda sırtıma dokunup çekilmemi işaret etti " sen git ben göndericem"

Bir az uzaklaştıkça sonra onlara izledim Arda utana sıkıla birşeyler söylüyor Ateşin dudakları Arda'nın her sözüyle dahada yukarı kıvrılıyordu.

Arda'nın sözü bittiğinde Ateş gülmesini tutmayaçalışarak başını sallayıp arabayı sürdü.

Arda yanıma geldi hemen ona yaklaştım "ne dedin?"
Arda ensesini sıvazlayarak " hiç.... Gitmesini istedim"

Gülümsedim "öyle olsun" içeri girdik Sanem yanımıza geldi sarıldık sıra Ardaya geldiğinde sadece gümseyerek"hoş geldin" diyip saçını düzeltdi, Ardada aynı şekilde karşılık verdi.

Bir masaya oturup bir şeyler sipariş
ettik farkında olmadan saatlerce konuşmuştuk o kadar çok şey birikmişti ki.

Arda telefonunu açtı "Asya?"

Gülerek ona döndüm telefonunun ekranını bana gösterdi "of" saat çok geç olmuştu hızla ayağa kalktım "Sanem biz artık gidelim"

"Bir şey falan mi dediler?"

"Yok çok geç oldu"

"Peki"

"Görüşürüz"

"Görüşürüz"

Arda gülümseyerek " görüşürüz"

Sanem yine saçını düzelterek karşılık verdi. Bunların arasını yapıcamda şimdi daha büyük dertlerim var.

Dışarı çıkıp ilerlediğimizde bir ıslık sesi duyduk o tarafa döndüğümüzde Poyraz 15 dakika geç kalınca başımıza ucusuyorlar.

Biz yanına geldiğimizde Sanemi gördü "arkadaşınıza bırakalım" bu fikir hoşuma gitmişti Sanemin yanına gittim gelmesini istediğimde utana sıkıla kabul etti.

Sanem Sena ablaya mesaj attı. "Burdan mı dönüyoruz"

"A-aynen abi" Sanem Poyrazdan korka korka ablasının beklediği yeri tarif ediyordu.

Sena ablayı görünce Poyraz arabayı durdurdu. Kendi arabadan çıkıp kapıyı kapattı birşeyler konuştuktan sonra arabaya geri döndü ve Sanemi bırakıp geri eve döndük.

***

"Asya"

"Aaaaağagagagga" bıkmıştım "böyle ev mi olur!"

Odamın kapısı bir anada açıldı. Poyraz ciddi soğuk bı yüzle içeri girdi onu görmemle sesimi kesip sertçe yutkundum.

Poyraz elindeki okul kıyafetlerini üzerime fırlattı "çabuk hazırlan" diyip odadan çıktı.

Gözüm kapalı hazırlanıp aşağı indim. Ben gözümü açtığımda Arda üstümü düzeltip ağzıma birşeyler tıkıyordu.

Gözlerim kapandı.

Geri açtığımda sınıf kapısının önündeydik "Asya sakın saçmalama"

"Ne?!" Arda'nın ne dediğini anlamadan sınıfın kapısını açtı.

Öğretmenleri bizi tanıttı sonra Arda kendini tanıttı.

Sıra bana gelmişti "Asya" dedim önce As benim bı soyadım vardı "Asya Karahanlı" önde oturan süslü kız şaşırarak bana baktı sonra yüksek sesle "Asya Karahanlı diye biri yok gerçek adını şöyle yalancı!"

Öğretmeninin uyarısıyla sustu. Kıza kitlenerek "demek ki varmış" dedim ve gösterilen yere geçtim.

&&&

Daha öncedende bahsetdiğim kurgunun hikayesi tamam ancak anlatımda sıkıntı yaşıyorum.

İki kişinin farklı hikayeleri ve farklı anlayışlarını nasıl bir anlatımla gösterebilirim?

Ve ya bu kurguda bulduğunuz eksiklikler?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 💓