"Has... geliyorlar"
Kanlı ayak izleri,
Koşmaya başladım. Nereye bilmeden bu sokaktan çıkma umuduyla, koşmaya başladım. Neler oluyordu böyle?
Sağımda duvarlar, solumda duvarlar.
Ve, ay ışığının girmesini engelleyen bir çatı.
Hiçbirşey göremiyordum.
Ve birine çarptım. Yerdeydim.
" kimsin sen?!"
"Asıl sen kimsin?!"
"Bekle. Polis değil misin?"
"Ne polisi?!!?"
"Bak dostum, hiç sırası değil."
"Aynen hiç sırası değil,"
Polis siren sesleri yükseldi.
Ve bir anons.
"BÜTÜN MAHALLE SAKİNLERİ, LÜTFEN DİKKATLİCE EVLERİNİZİ TAHLİYE EDİNİZ.
UZUN ZAMANDIR ARANAN ZANLI
BULUT KARA
MAHALLENİZDE GÖRÜLMÜŞTÜR. ANCAK ENDİŞELENECEK BİRŞEY BULUNMAMAKTA. ARANIZDA KOLAYCA AYIRT EDİLEBİLECEK BİR ŞAHIS KENDİLERİ. LÜTFEN MAVİ SAÇLI ZANLIYI GÖRDÜĞÜNÜZ YERDE EN YAKIN POLİS MEMURUNA HABER VERİNİZ."
Sıçayım... ayağa kalktım.
"Bana bak çocuk. Sen beni görmedin. Ben seni görmedim. Yoksa. ... öldürürüm."
Sesli bir yutkunma. Ve gelen korkunun kokusu.
"Sana yardım edebilirim. Çok masum biri sayılmam."
Karanlığa alışmış gözlerimle karşımdaki yirmili yaşlarının başlarındaki çocuğa baktım.
"Kimsin sen?"
" Denis. Denis Dawnkliff"
"Çocuk katil?"
"Yani o unvanı almak için çok uğraşmadım aslında."
"Bu yaşta ne yaptığını merak ediyorum"
"Sonra anlatırım."
Birden kolumdan çekip beni arkasına doğru aldı.
"Kim var orda?!"
"Oo polis bey uzun zaman oldu"
"Denis? Denis Dawnkliff mi? Seni görmeyeli uzun zaman oldu çocuk naber? Hala katliam la uğraşmıyorsun değil mi?"
"O ne demek oluyor polis bey?"
"Bilmem. İki katilin aynı anda görünmesi garip. "
Önümdeki bedeni çekip duvara yasladı polis bey.
"Değil mi? Acaba bir ortak mı buldun kendine?"
"Öyle birşey yaparmıyım memur bey? Ben tek çalışırım."
Kabbak gibi ortadayım ama bu salak polis beni göremiyor. Iy sapık polis.
Fırsat bu fırsat deyip ordan hemen uzaklaşmıştım. Belli bir yerden sonra koşmaya başlamıştım tekrardan. Tam bu ara sokaktan çıkacakken gördüğüm polis arabasıyla durmaya çalışırken ayağım kaydı ve kendimi yerde buldum.
"Si**ir.."
Ayağa kalkıp arkaya doğru koşacakken,
Birinin beni kolumdan tutmasıyla dengemi yine kaybettim.
Düşeceğimi sandım ama, arkamdaki beden beni belimden tutarak düşmemi engellemişti.
Kulağımda sıcak bir nefes ve onun korkutucu sesi,
"Yakalandın Bulut bey...."
____________________________________
YENİ KURGUYLA SELAM HERKESEE
*
YORUM YAPANA GT YAPIYORUM ARKADASLR
HAYDİ GÖSTERİN GÜCÜNÜZÜ BANAA
YOU ARE READING
Boş Kafes (bxb)
Teen FictionRenk pigmentleri bozuk bir çocuğun yaşadıkları anlatılır. -kırmızı göz ve mavi saçla toplum içinde 'katil şirin' yada 'vampir' olarak çağırılırdı. Ara sokaklarda dolaşır, herkes ondan korkardı. Korkulacak birşey yoktu aslında. Masumlara dokunmaz...
