အစ္မနဲ႕အတူရွိေနတာ ဟာယြန္းျဖစ္သည္။ အစ္မက ကြၽန္ေတာ္ေရာက္လာေတာ့လွမ္းၾကည့္၏။
”အစ္မ သက္သာရဲ႕လား”
ေခါင္းၿငိမ့္ျပလာေပမယ့္ဘာစကားမွပင္မေျပာ။ ဟာယြန္းနဲ႕ခပ္လွမ္းလွမ္းကိုထြက္လာလိုက္၏။
”အစ္မ စကားလုံးဝမေျပာတာလား”
”သတိရလာတည္းက ဘာမွမေျပာဘူး အစ္မကိုခက္ခဲေအာင္မလုပ္နဲ႕ Jungkook ငါဟိုလူကိုသတ္ခ်င္ေနတာ”
ဟာယြန္းေျပာတာကိုေကာင္းေကာင္းနားလည္သည္။ ဒီတစ္ပတ္အတြင္းအားလုံးအဆုံးသတ္ဖို႔ႀကိဳးစားမည္။ အေမတို႔ပို႔တဲ့ London ကိုမေရာက္ခင္ အဲ့လူအတြက္ကတိကိုရေအာင္တည္ေပးခဲ့ခ်င္တယ္။
”Jungkook ေဆာင္းဟာအမႈကိုရဲဘက္ကပိတ္လိုက္တယ္”
”အဲ့လူသိသြားရင္ Jeon အိမ္ေတာ္နဲ႕ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ေနေတာ့မွာပဲ အေမတို႔ကဒီေလာက္ထိလုပ္မွျဖစ္မွာလား ”
ဂ်ဳဟြန္းကေဒါသထြက္ေနေပမယ့္ ဖုံးဖိထားသည္။ အစ္မရဲ႕အေျခအေနကဘာမွမေသခ်ာေသးတာေၾကာင့္ စကားေျပာဖို႔ရာကအဆင္မေျပပါ။
အစ္မေဆး႐ုံကဆင္းၿပီး ရက္ပိုင္းၾကာသြားသည္။ ျပန္ေရာက္လာတည္းက ေန႕ေန႕ညညေဆးသြင္းထားရကာ စကားေျပာမလာခဲ့။ အစ္မကပါဒီလိုလုပ္ေနရင္ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့မလဲ။
အခ်ိန္က အ႐ုဏ္တက္ျဖစ္ကာ အိပ္လို႔မရတဲ့အေနအထား။ တံခါးေခါက္သံတိုးတိုးေလးထြက္ေပၚလာသည္။ အသာအယာဖြင့္ၾကည့္ေတာ့..
”အစ္မ?”
အထဲကိုဝင္လာၿပီး တံခါးကို Lock ခ်လိဳက္သည္။
”ဒါယူၿပီး Kim Taehyung နဲ႕ London ကိုသြား”
Passport နဲ႕ Card ေတြကိုလက္ထဲထည့္ေပးလာကာ ကြၽန္ေတာ့္ကိုမ်က္လုံးခ်င္းပင္ဆုံေအာင္မၾကည့္။
”London? အစ္မဘာကိုေျပာတာလဲ ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ၿပီးသတိထားပါဦး”
လက္ေတြတုန္ရီေနၿပီး အစ္မမ်က္လုံးေတြကငိုထားတာ။
”ငါအျပစ္လုပ္ထားတယ္ Jungkook ေဆး႐ုံမွာေနခဲ့တဲ့ေတာက္ေလွ်ာက္အဲ့ေန႕ညက အက္စီးဒင့္ကိုပဲအိပ္မက္မက္ေနခဲ့တာ ၊ အေမနဲ႕အေဖ က ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔လုပ္ေနတာေပမယ့္ငါဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ နင္ခ်စ္တဲ့သူက အဲ့ဒါေၾကာင့္နဲ႕နင္ကိုေသမေလာက္မုန္းခဲ့တာ ငါ့ေၾကာင့္နင္နဲ႕ Kim Taehyung က ဒီလိုမ်ိဳးမျဖစ္ရဘူး ဒီဟာေတြကို ယူၿပီးငါေျပာသလိုလုပ္ ”
