Dear Doctor Handsome [ Unicode + ZawGyi ]

Ch 33

ထြန္းကိုကို သည္ ေျပးထြက္သြားေသာ စိုင္းကို
ေၾကာင္စီစီ ေငးၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြ ေလးလံထုံမႈိင္းလ်က္ရွိသည္။

“ ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး
ကိုယ့္ဘဝမွာ မင္းတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္
ကိုယ္မင္းကို ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္နဲ႔မွ
မခြဲဘူး ။ ဒီလက္စြပ္ေလးေတြဟာ ကိုယ့္
ကတိအတြက္ သက္ေသပဲ ”

ဒီကေလးဟာ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီစကားကိုသိေနရတာလဲ ။ ေတြးရင္း ႐ုတ္တရက္ႀကီး သူ႔ေခါင္းေတြ တဆစ္ဆစ္ကိုက္လာ၏။

“ ေမာင္ ”

ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီမွ သက္သက္ေဝ၏ စိုးရိမ္တႀကီးေခၚသံကိုၾကားေတာ့ သူ လက္စြပ္ကို အသာ ဆုပ္ထားလိုက္ၿပီး ေနာက္လွည့္ၾကည့္ကာ သက္သက္ေဝကို ေႏြးေထြးစြာ ၿပဳံးျပမိသည္။ သူ႔အၿပဳံးကိုျမင္ေတာ့ သက္သက္ေဝ၏ ပူပန္ေသာကေတြ  သိသိသာသာ ေလ်ာ့က်သြားသည္။ သက္သက္ေဝ စိတ္ခ်လက္ခ်ျဖစ္သြားကာ သူ႔လက္ေမာင္းကို တြဲခ်ိတ္လိုက္၏။

“ သြားရေအာင္ ေမာင္၊ မဂၤလာအခ်ိန္နီးေနၿပီ ”

ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား အိမ္ႀကီးဆီသို႔ ပူးကပ္စြာ ေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကသည္။ မၾကာခင္ သတို႔သား၊ သတို႔သမီးတို႔သည္ အျဖဴေရာင္မာစီတီး ကားအေကာင္းစားႀကီးစီးလ်က္ မဂၤလာခန္းမရွိရာ ဟိုတယ္သို႔ ထြက္လာခဲ့ၾကခ်ိန္၌ ထြန္းကိုကိုသည္ ေခါင္းေတြေလးလံအုံခဲလ်က္ရွိသျဖင့္ မ်က္ႏွာမပ်က္ေအာင္ စိတ္ကိုတင္းထားၿပီး ဘာမွမျဖစ္သလို အလိုက္သင့္ၿပဳံးထားရသည္။ သက္ကို သူ ငဲ့ညႇာရမည္။ မဂၤလာပြဲမွာ သူ႔ေၾကာင့္ အေႏွာင့္အယွက္ တစ္စုံတစ္ရာေပၚေပါက္ျဖစ္ပြား၍ သက္ စိတ္ဆင္းရဲမည့္ကိစၥမ်ိဳး သူ နည္းနည္းေလးမွ မလိုလားပါ။ ဤစိတ္ျဖင့္ သူ ခႏၶာကိုယ္၏ ရွိသမွ် စိတ္ဓာတ္ခြန္အားတို႔ကိုအသုံးျပဳလ်က္ မဂၤလာပြဲၿပီးသည့္အထိ ေဝဒနာကိုအံတုကာ ရပ္တည္ရမည္။ သို႔ေသာ္ သူ
မေအာင္ျမင္ခဲ့ေခ်။ သတို႔သားႏွင့္ သတို႔သမီးတို႔ မဂၤလာစင္ျမင့္ရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့ခ်ိန္မွာေတာ့ သူသည္ မၾကာေသးခင္က စိုင္းမင္းခန႔္ေျပာသြားခဲ့သည့္ စကားမ်ားကို ထပ္ခါတလဲလဲ ၾကားေယာင္ေနလ်က္ရွိ၏။ ထို႔ေနာက္မွာေတာ့ ေခါင္းတစ္ခုလုံးေပါက္ကြဲလုမတတ္ ထိုးကိုက္လာၿပီး သူ ဒူးေထာက္လ်က္သား လဲက်သြားခဲ့ပါေတာ့သည္။