Dear Doctor Handsome [ Unicode + ZawGyi ]

Ch 3

စိုင္းမင္းခန႔္ ေန႔လယ္ အတန္းခ်ိန္ေတြ အကုန္တက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အေဆာင္ကိုပဲ ျပန္လာခဲ့သည္။
ဓာတ္ေလွကား ျပင္ေနပါသျဖင့္ ေလွကားက တက္ပါရန္ ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ကိုၾကည့္ရင္း အသည္းအသန္ ေသးေပါက္ခ်င္ေနေသာ စိုင္းသည္ ေလးထပ္အထိ ေလွကားႏွင့္ တက္ရမည့္ ဒုကၡကို မွန္းဆကာ ရယ္ရမလို ငိုရမလို စိတ္ညစ္သြားရေလသည္။
ေသးက ေန႔ခင္းတေန႔လုံး မေပါက္ခဲ့ရ။
ေတြးေလေတြးေလ ပို ေပါက္ခ်င္လာေလေလျဖစ္လာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စိုင္း ေလွကားထစ္ေတြကို အေျပးအလႊားနင္းတက္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲေရာက္ၿပီဆိုလွ်င္ပဲ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲဖြင့္ကာ မ်က္စိမွတ္လ်က္ ဘိုထိုင္အိမ္သာေႂကြခြက္ထဲသို႔ အားရပါးရ ပန္းခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။

“ အား ... အခုမွပဲ ေနသာထိုင္သာရွိသြားေတာ့တယ္ ”

စိုင္း ကိုယ့္ပစၥည္းကိုယ္ ဇစ္ပိတ္ျပန္သိမ္းရင္း
မိမိကို စူးစူးဝါးဝါး စိုက္ၾကည့္ေနေသာ လူအရိပ္တစ္ခုကို မ်က္လုံးေထာင့္ကေန အမွတ္မထင္ သတိျပဳမိသြား၏။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဘးဘက္ကို ေခါင္းလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေပၚပိုင္းအက်ီဗလာနဲ႔ ဆရာ့ ကို စိုင္း ေတြ႕ရသည္။ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ စိုင္း အားခနဲ ေအာ္လိုက္မိသည္အထိ လန႔္ဖ်ပ္သြားပါသည္။

“ ဟာ ဆရာ ။ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ေရာက္ေနတာလဲ ”

“ မင္းဝင္မလာခင္ကတည္းကပဲ ”

စိုင္းမင္းခန႔္ တဒဂၤ ထြန္းကိုကိုရဲ႕အေျမာင္းေျမာင္းထေနေသာ က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ ဝမ္းဗိုက္ႂကြက္သားမ်ားႏွင့္ မို႔ေမာက္ေတာင့္တင္းေနေသာ ရင္ဘတ္ႂကြက္သားမ်ားဆီ ဖ်ပ္ခနဲ အၾကည့္ေရာက္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာျပန္လႊဲလိုက္ရသည္။

“ ကဲ မင္းကိစၥၿပီးၿပီမဟုတ္လား ထြက္ေတာ့။
ငါဒီမွာ ေရခ်ိဳးေတာ့မယ္ ”

“ ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ”

စိုင္း တံခါးဆီသို႔ ေျဖးေလးစြာ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။ ထို႔ေနာက္ အခန္းျပင္မထြက္ခင္
တံခါးလက္ကိုင္ဘုသီးကိုကိုင္ထားရင္း ခ်ိတုံခ်တုံျဖစ္ေနၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ခပ္ရွက္ရွက္ျဖင့္ လွည့္ေမးရသည္။