Fall To Stranger CS3 ( COMPLETED )

Chapter 15 ~I'm a bad fiancee

[ LAINERRY ESCAMILLA ]

This aristocratic man at my side never leave me alone. He is trying to approach me but I don't even look at him. I hate him. I hate them. I want them to feel that I against to their plan. Kaya natahimik na lang ang fake boyfriend ko dahil hindi ko siya kinakausap. I can't describe him dahil ayoko siya tingnan. But he smell clean naman not amoy sibuyas just what they said about Indian folks. I'm sorry but I'm so.mad right now. I feel so envious. Feel resentful to their planned.

Ilang sandali pa nakalayo ako sa kumpulan nila Daddy kaya hahanapin ko si Matthias pero hindi ko na siya nakita. Kahit sila Kairos ay wala na rin. Hindi man lang sila nagpaalam sa akin. I want to explain to him right now personally pero naglaho siya na parang bula and so I'm so hopeless. Then I saw my friends Yvette and Mairi walking towards me.

"Ikaw ha. Hindi mo sinabi na may boyfriend kang mestiso." Palatak ni Yvette. But I know she's joking.

"Si Matthias. Umalis na ihahatid nila Andrew. Nagbilin na lang sa amin dahil busy ka raw." Malungkot na saad ni Mairi. He's not really okay. Of course he's not. Kahit ako hindi pa rin nagsink-sa utak ko ang narinig kong announcement ng Daddy ko.

"Okay lang kayo?." I ask them if they're full.

"Oo naman. Don't worry about us. Pero magpapaalam na rin kami." Mairi in a sad tone. At tumango na lang ako. Hindi ko na sila hinatid sa gate dahil ang taas ng high heels ko kaya pumasok na ako sa bahay para magpalit. Nagsisiuwian na rin naman ang mga besita. Before I climb to my old room, I'll remove my heels, pick it up and run upstairs. Kanina na nagbabadya ang mga luha sa aking mga mata. I want to be alone but before I lock the door my Yaya Lucy called me in her worried tone. She entered and hug me tight.

"Yaya.."My hands trembling. Nanghina na ako at napaupo sa sahig. My tears fall at sunod-sunod na na halos ayaw na mapugto. Umupo rin si Yaya Lucy sa harapan ko and trying to make me calm.

"Yaya.. Hindi ko alam ang gagawin ko..Huhuhuhu. This is because Kuya Lander left me. Siya sana ang nasa katayuan ko ngayon diba. That house and car was not mine. That's for kuya. Yaya.. ang sakit. Now I know how kuya endured all of these. Hindi masaya ang ganito. Hindi masaya ang buhay na tinatahak nila. I can't take this anymore. I feel like in cage kahit marangya ang buhay ko at binibigay nila lahat ng kailangan ko, It felt so empty pa rin. I feel not contented about my life." She's hushing me and caressing my hair. She's very kind to me and sweet not like my Mom.

"Dalaga ka na at may sariling isip na. Lakasan mo lang ang loob mo. Si Kuya Lander ay lagi lang 'yon gumagabay saiyo. Bandang huli magiging okay rin ang lahat. Tatandaan mo yan. Huwag kang papatalo. Kung nakikita mo na ikakabuti mo ang ginagawa nila, sundin mo na lang dahil sila ang magulang mo. Ang ikakabubuti mo lang ang iniisip nila." Magulang din si Yaya Lucy kaya expect ko na rin ang sasabihin niya. Mabait siya sa akin sa mga magulang ko kaya naiintindihan ko kung ano man ang sabihin niya.

"Pero huwag ka masyadong maging depende sa mga magulang mo. Kailangan mo rin maging masaya. Huwag mo hayaang  mabuhay na may poot d'yan sa puso mo. Alam ko mabait na bata si Matthias. Kailangan niya nang paliwanag mula saiyo. Pero alam niya na hindi mo ito ginusto lahat." She explained at napahikbi na naman ako pagkarinig ko sa pangalan ni Matthias. Hindi ko siya gustong saktan.

"Nagpaalam siya sa akin bago umalis kanina at ibinilin niya na sabihin sayo na hindi siya galit at maayos lang siya." He lied. That jerk lied. I'll make a phone call pero naka off ang phone niya. Kaya nagsend na lang ako ng message sa kanya.

"Baby, I'm sorry. Hindi ko alam ang plano na iyon ni Daddy. I'm really sorry for hurting you. I know you're not okay. Please mag-usap tayo. We need to talk, Mine..I love you at hindi-hinding magbabago iyon. Please. I want to see you."