19: I like you!

242 6 1
                                    

Please support Luci Fer on Earth. Ang bago ko pong story. Don't worry mag-uupdate pa rin naman ako dito.

Troy's P.O.V.

Lumapit pa sya sa akin, at inilapit ang mukha sa'kin. Malapit. Papalapit. 

Waaw... Oh.. wow.. 

Dito na ba magtatapos ang lahat?

"Type mo yung katabi ko no? Type ko rin eh.. Chix no?  Pero friend kita kaya... Gusto mo palit tayo ng pwesto?" bulong ni Xander.

"What?!" @%^^&**(()O)

(O o O)

"Ha? Ayaw mo? Ang ganda nya kaya." tapos tumingin na naman sya sa Quiescent upang makinig.

"Hey... Xander.. Kung may magugustuhan ka? Sasabihin mo ba kaagad?"

"Hmmnn.. Depende. Pero para matahimik ang loob ko kaysa mapuno ng what ifs, eh.......  oo, magtatapat na lang ako given the opportunity." sabi ni Xander.

Silence...

"Ikaw ah.. tinamaan ka 'no? Sabihin mo, dito ba sa katabi ko?" tapos kumindat pa sya.

"Papano kung sabihin kong sa'yo ko may gusto?" binulong ko lang  kasi yung instrument lang naman ng banda yung nagpaplay.

"Oi. Di maganda ang ganyang biro." nakangiti nya pang sagot.

"I like you!" 

"Ha? Bigla kasing nag-ingay eh!"

Nagchorus kasi yung kanta at todo ang volume ng boses ni Kyle at naghiyawan ang audience kaya hindi nya narinig.

Asar!

It's now or never.

"Sabi ko, I like you!"

"Ha?! Hindi ko talaga narinig eh!" sigaw ni Xander.

Bigla na lang kasing mas lumakas pa yung volume nung kanta. Nananadya ba'to si Kyle?

"I SAID I LIKE YOU! GUSTONG GUSTO KITA! KAHIT ANG MANHID MO, GUSTO KITA! KAHIT MATAKAW KA, GUSTO KITA! GUSTONG GUSTO! I LIKE YOU XANDER! I REALLY DO! NARINIG MO BA 'KO?" 

(>////////////////<)

Silence....

Hindi ko namalayan natapos na pala yung kanta at ang boses ko parang may megaphone kaya narinig ng lahat.

Ang aking confession. 

Tinginan yung mga estudyante sa'min. Pati yung banda natahimik ng tuluyan.

Nakatingin lang ako kay Xander.

Si Xander naman parang naestatwa.

"Hey, are you ok?" Hinawakan ko yung balikat nya pero bigla syang napatalon paatras.

(O . O)

Shocked na shocked pa rin itsura nya. 

Then bigla syang namula at tumingin sa crowd and looked at me na parang nagtatanong na naguguluhan. 

(?___?)

"Uh...uhm.. ano.. E-excuse me natatae ako." tapos bigla syang tumakbo.

Tawanan naman yung schoolmates namin at parang biglang nalimutan yung eksena kani kanina lang.

Gumawa pa si Xander ng paraan para maalis yung tension sa paligid by joking na natatae sya.

I'm left. Standing in the middle of the crowd. Alone.

I didn't follow her. Maybe she needs space. After all, it's her first time receiving confession.

Yes. As a friend. I know. I understand.

Truth hurts.

Vote. Comment. Be a fan!

Please support, Luci Fer on Earth. Good night!

My First Chaotic Love StoryWhere stories live. Discover now