"Kailangan pa ba talaga nating gawin 'to? Wag naaaaaa! Umuwi na lang tayoooo!"
"Hindi pwede! Upo Valdez!"
Waaaaa. Ano ba yaaaaan! Tsssk!
"Kaya hindi ka nagugustuhan ng bestfriend mo e. Hindi ka marunong mag-ayos!"
"Kiray dahan dahan naman!" biglang sigaw ni Julia at natahimik kaming lahat. Napayuko na lang ako.
"Kahit naman siguro araw araw magpa-parlor ako, hindi na naman niya ako magugustuhan eh. Kaya para san pa?" sabi ko na lang.
"S-sorry. Hi-hindi ko sinasadya Kath. Pero sana hayaan mo kaming gawin 'to para matulungan ka." sabi naman ni Kiray na halatang guilty sa nasabi niya.
"Okay lang naman. Kaso masyado naman yata 'to. Hindi na natin kailangan pang gawin 'to..."
"Ops ops opsss, wag ka namang sumegwey dyan Valdez." sabat naman ng nakapamewang na si Julia. Napabuntong hininga na lang ako.
"Fine!" napasigaw pa silang tatlo sa tuwa nang pumayag ako. Hayyy! Good luck talaga. Aayusan daw nila ako eh. Pssh. Nandito kami kay nila Kiray, tutal may parlor naman na sila.
Ayos.
Ayos.
Ayos.
Ano na kayang itsura ko nito? Hayyyy... Anong pagpapaliwanag ang sasabihin ko kay Mama? Umalis lang ako saglit, pag-uwi ko nag ibang anyo na ako?
"Giiiiirl!"
"OMG!"
"Shet."
-___________________________________-
"Ano?!"
"Look at yourself, Kath... A little change will do." sabi ni Kiray sabay dahan dahan akong hinila patayo para iharap sa salamin.
O.O
Okay. A-ako nga ba 'to? I touched my face. Oo, ako pa naman. Te-teka, ano nga bang nabago?
Wala naman halos. Yung straight kong buhok, medyo kinulot lang. (A/N: Yung itsura niyang medyo kulot yung bandang dulo ng hair. Parang yung sa PAI pero walang bangs. Mehehehehe.)
Actually, yun lang talaga. Pero mapapansin mong may nagbago. Tama nga ang mga girls na kakilala ko na nabroken hearted at nagpa-make over. Nakakagaan nga sa pakiramdam. It somehow eases the pain I'm feeling right now.
