"Ρε φίλε, την αγαπάς;" Με ρωτάει και γυρνάω να τον κοιτάξω.
"Όσο τίποτα άλλο." Του απάνταω και χαμογελάει.
"Τότε γιατί κάθεσαι εδώ και κλαιγεσαι αντί να πας να την βρεις;" Λέει και κοιτάω τον ουρανό.
"Γιατί αν την αγαπώ πρέπει να μείνω μακριά της...
Ισιωνω τα μαλλιά της Έλλης όσο αυτή κοιτάει το κινητό της και μου λέει τι έγινε σήμερα στο σχολείο μιας κι εγώ έλειπα.
"Ναι σου λέω, τσακώθηκαν αρκετά." Λέει ξανά και γελάω, "Ο Μάρκος με τον Άρη μαλώνουν πάντα." Της απαντάω και γυρνάει να με κοιτάξει.
"Τι; Δεν έχω άδικο." Ανασηκωνω τους ώμους μου αφήνοντας την ισιωτικη πάνω στο γραφείο μου.
"Τι θα βάλεις;" Αλλάζει συζήτηση και σηκώνεται όρθια, "Για την ακρίβεια άσε μην απαντάς, θα σου πω εγώ τι θα βάλεις." Λέει και ανοίγει την ντουλάπα μου.
"Όπως θες." Αφήνω μια ανασα και ανοίγω το κινητό μου.
Άρης: Ίσως αργήσουμε λίγο, χάλασε το αυτοκίνητο του Μάρκου και θα πρέπει να πάρουμε το δικό μου. Sent: 21:30
Γελάω, κάνοντας την Έλλη να γυρίσει να με κοιτάξει περίεργα. Της δείχνω το μήνυμα και χαμογελάει για να μην γελάσει.
"Είδες; Πάλι μαζί είναι, τι τσακώθηκαν μου λες." Την κοροϊδεύω και εκείνη την στιγμή πετάει ένα φόρεμα πάνω μου.
"Αυτό θα βάλεις." Λέει και με σπρώχνει στο μπάνιο χωρίς να περιμένει την απάντηση μου.
Βγάζω τα ρούχα που φορουσα και φοράω το φόρεμα που μου έδωσε η Έλλη. Το φτιαχνω πάνω στο σώμα μου και κοιτάω την αντανάκλαση μου στον καθρέφτη.
Το φόρεμα είναι αυτό:
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Όταν πάω ξανά στο δωμάτιο μου η Έλλη έχει αλλάξει και αυτή οπότε το μόνο που χρειάστηκε να κάνουμε είναι να βαφτουμε πριν έρθει η ώρα να φύγουμε.
