My anarchy

ᴄʜᴀᴘᴛᴇʀ 15

Άρης pov

Σκαρφαλώνω στο παράθυρο της Εύας και σηκώνω αργά το τζαμί για να μην κάνω φασαρία και την ξυπνήσω.

Μπαίνω μέσα στο δωμάτιο της και γυρνάω να την κοιτάξω που κοιμάται με μερικές τούφες από τα μαλλιά της στο πρόσωπο της.

Αφήνω την τσάντα μου στο πάτωμα και σκύβω δίπλα από το κρεβάτι της παρατηρώντας την που κοιμάται.

Χωρίς να το καταλάβω, απομακρύνω τα μαλλιά της από το πρόσωπο της και χαϊδεύω το μάγουλο της.

Τα βλέφαρα της πεταριζουν και τραβάω το χέρι μου μακριά από το πρόσωπο της και σκύβω πιο κοντά σε αυτήν.

Ανοίγει αργά τα μάτια της και μόλις με βλέπει μπροστά της πετάγεται και κολλάει στον τοίχο τρομαγμένη.

"Καλημέρα και σε εσένα." Της χαμογελάω και κρατάει το στήθος της ξαφνιασμένη.

"Τι στο καλό κάνεις εδώ; Και πως μπήκες;" Ρωτάει κατευθείαν και σηκώνεται όρθια.

"Το παράθυρο σου είναι εύκολο να ανοίξει." Απαντάω γελώντας και με το βλέμμα μου την ακολουθώ μέσα στο μπάνιο που έχει στο δωμάτιο της.

Λίγο αργότερα έρχεται ξανά σε εμένα και ανοίγει την ντουλάπα της για να δει τι ρούχα θα βάλει.

"Δεν μου είπες γιατί είσαι εδώ." Λέει χωρίς να με κοιτάξει.

"Δεν ξέρω, ξύπνησα το πρωί και είπα να έρθω να σε δω." Απαντάω ειρωνικά και όταν με κοιτάει έχει ένα μικρό χαμόγελο στο πρόσωπο της.

"Να ξες δεν θα πάμε σχολείο σήμερα. Ο Μάρκος με την Έλλη κανόνισαν να πάμε κάπου...και θα τους συναντήσουμε στην παραλία." Την ενημερώνω και γνέφει.

Αφού ντυθεί στο μπάνιο, όταν βγει με κοιτάει περίεργα και μετά την τσάντα που είχα μαζί μου.

Έχει φορέσει ένα μαύρο κολάν με μια γκρι κοντομανικη μπλούζα μαζί με ένα ζευγάρι άσπρα παπούτσια.

"Τι είναι αυτό;" Με ρωτάει και σηκώνει το φρύδι της.

"Η τσάντα μου υποθέτω. Ο Μάρκος μου είπε τι θα κάνουμε καθώς ερχόμουν εδώ." Απαντάω και σηκώνομαι όρθιος.

"Θα σε περιμένω στο επόμενο στενό, μην αργήσεις πολύ." Της λέω πριν βγω από το παράθυρο της και πέσω στο έδαφος.

Εύας pov

Ο Άρης φεύγει από το δωμάτιο μου και σχεδόν αμέσως σκύβω στο πάτωμα και ανοίγω την τσάντα του.