Unkiss Me

32: Nasaan ka?

You know when you feel like you're trapped in a very bad movie and you wanted to go out of the cinema, go home and have a good night sleep only to realize that you are trap in a very bad dream and you wanted to wake up but you just can't? That's exactly how I feel right now.

Not knowing if my father's okay or critical makes me wanna quit life. Matapos naming mahimasmasan ni Mama ay agad kaming umalis ng bahay para magpunta sa ospital. I texted Kuya Javier at sinabi ko na magkita na lang kami doon. My body is shaking with so much fear. Ngayon na lang ako nanginig nang ganito. Wala akong alam, ang alam ko lang ay kinakabahan ako dahil hindi ko alam kung anong mangyayari sa Papa ko.

I just couldn't imagine life without him.

Binilisan ko ang pagmamaneho. Si Mama ay lumuluha sa tabi ko. She was holding on her first wedding ring. Nakasabit iyon sa kwintas niya bilang pendant. She was biting her lip. Alam na alam ko kung anong iniisip ni Mama and I want her to snap out of it but how? Right now, we have the same thoughts.

"Adam said that he would take me to a cruise next month. Your father can't die, Casi. I can't let him die."

"Ma, he won't die. Susundan ninyo pa ako diba?" Sinubukan kong magbiro pero kahit iyon ay hindi nakatulong para mawala ang kaba ko. I was driving fast - so fast that I saw a black SUV following me. At first I thought, it was Kuya Javier, but when I saw one of the passengers pointing a gun at us - I realized that the men behind us are actually trying to kill us.

"Mama, dapa?!" I hissed. Ang sumunod kong narinig ay walang humpa na putok ng baril. Gumewang-gewang ang sasakyan ko. I was in tears and I feel so much fear and uncertainty. Wala akong naiisip kundi ang katotohanan na kailangan ko ng tulong. I need some saving but who the hell is going to save me?!

I gasped hard when I saw three other black SUV's in front of my fire bird. Lahat ng lalaking lumabas doon ay puro armado. Naglalakihan ang mga katawan at mga baril.

"Anak, parang hindi naman na tayo aabot sa Papa mo." Humihikbing sabi ni Mama. I lokked at her. Umiling ako. Makakaabot kami kay Papa. Makakatakas kami dito. Kung paano ay hindi ko pa alam but I'll do everything just to get my mom to my father. I'll reunite them.

Nakita kong naglakad ang dalawang lalaki papunta sa kotse ko. May hawak silang mataas na kalibre ng baril. Hinawakan ko ang kamay ni Mama.

"Ma, makakarating ka kay Papa. We'll see him..."

"Casi, mahal na mahal kita..." Napaiyak ako sa sinabi niya. I looked at my mom and hugged him. Kung mamamatay kami ngayon, gusto kong maramdaman ang yakap ng Mama ko. I'd die knowing that she loves me and I wanted her to feel how much I love her.

Kumatok ang isang lalaki sa bintana ng sasakyan ko. Hindi koi yon binibuksan. Napasigaw ako nang barilin niya ang pinto ng fire bird ko.

"Ma!" I cried when the other man took her from me. Naramdaman ko naman ang kamay ng lalaki sa braso ko at pilit akong inilalabas. "Bitiwan ninyo ako?!" I yelled. "Sino ba kayo!" My eyes widened when the man slapped me. Dumugo ang bunganga ko.

"'Wag mong saktan si Casi!" Tinutukan naman si Mama ng baril ng may hawak sa kanya.

"Tumahimik ka o papatayin na kita ngayon pa lang!"

"No!"

I suddenly heard a loud gunshot. Napaiyak ako. Iniisip ko na si Mama ang binaril but then, the man holding her fell down. Nagtatakang tumingin ako sa paligid. Nakarinig ako ng mga sasakyan na dumarating. I thanked all the gods when I saw some people wearing black overalls running towards us. Isa-isang pinagbabaril nila ang mga nakapaligid sa amin. Hindi naman ako makahinga. Kinagat ko ang kamay ng may hawak sa akin at nang mabitiwan niya ako ay binayagan ko siya tapos ay tumakbo ako sa Mama ko.