Unkiss Me

31. Unexpected

Exactly two years later...

Come up to meet you...

Tell you I'm sorry...

You don't know how lovely you are...

Napatigil ako sa paggagawa ng sasakyan nang marinig ko ang pag-tunog ng phone ko. The phone is meters away from me and even without looking at it, I know that Gianna is the one calling me. Agad kong pinuntahan ang phone ko at sinagot iyon.

"What?!" I snapped.

"Casi, si Zeus ito. Gianna is giving birth!" He announced. Kulang na lang ay lumabas ang bibig niya sa phone k. Napangiti ako. Iniipit ko sa balikat ko at sa tainga ko ang phone habang kinakausap ko siya. "I need you here! She's cursing me?! Ayaw niya ako sa loob! We have done it before but now she doesn't want me inside the E.R!"

I rolled my eyes. Dalawa na ang anak ni Gianna at ni Zeus - si Alatheia, who's turning two next month tapos si Kairos, one year old. Nakakatuwa sila. Nakakatuwa si Zeus, ginawa niyang factory ng mga bata ang matres ng pinsan ko.

"Oo, pupunta na ako diyan. Stay put ka lang, Zeus." Natatawang tinapos ko ang tawag. Inayos ko naman ang sarili ko at saka nagbilin sa assistant ko na siya na muna ang bahala sa ginagawa kong sasakyan. Nagmamadaling sumakay ako sa fire bird ko at nagmaneho patungo sa ospital. Excited na akong makita ang bago kong pamangkin.

Kung tutuusin ay puro bata na ang pamilya namin. Halos lahat ay may anak na, si Kuya Yvo, nakaka-tatlo na, si Kuya Yto, apat, si Yna at Yllak, dalawa, si Ate Yza at Helios, sinaktong lima, si Hera at Hades din. Si Ares at si Hermes ay nagpaparamihan din habang si Kuya Javier at ako ay napag-iiwanan.

It was funny because the family just kept on growing every year. Nakakatuwang isipin ang kwento ni Papa na nagsimula lang sila noon na kakaunti - silang tatlo lang nila Uncle Sancho tapos ay si Aunt Laide - who rose from the dead but now, napakarami na namin.

Dumating ako sa ospital after fifteen minutes. Agad akong dumiretso sa emergency area kung saan naroon si Zeus na hindi naman mapakali. Nang makita niya ako ay ganoon na lang ang katuwaan niya. Sinalubong niya ako ng isang kulay berdeng hospital gown na may kasamang gauntest, at hospital cap. Walang tanong na isinuot koi yon at pumasok sa loob.

That was where I saw Gianna. Naka-open ang legs niya. Pawis na pawis ang luka-luka at hawak ang kamay ng isang nurse. Hindi ko naman alam kung anong gagawin ko, lalapitan ko ba siya o aalis na lang ako - but then again, it's too late because she had seen me.

"Casi!" She called me. "Hold my fucking hand!" Nanginginig na lumapit ako sa kanya. Ito ang unang pagkakataon na nakakita ako nang nanganganak.

"Push, Mrs. Vejar!" Sigaw ng doctor niya. Gianna pushed. Ire lang siya nang ire at hirap na hirap siya. Parang gusto kong panawan nang ulirat. Napakaraming dugo ang nakikita ko. Hindi ako makahinga.

"Gianna! Dalian mong manganak! It's so yuck!" I complained.

"Fuck you ka, Antoniette! Kasalanan ni Zeus ito!" She kept on screaming. Ninoohan ko si Gianna at saka inismiran.

"Sarap na sarap ka naman kaya okay lang iyan! Go push na ito!" Sigaw ko pa sa kanya.

"Miss, pwede bang tumahimik kayo?" Pagbabawal sa amin ng doctor. Ngumisi lang ako sa doctor at hinawakan nang mahigpit ang kamay ni Gianna. She was forcing herself to groan and moan. Pawis na pawis na siya at hirap na hirap na ang pinsan ko. Pakiramdam ko ay gusto na niyang ilabas ang lahat nang pwedeng ilabas niya sa katawan niya. It's just too much to see.

Hindi naman nagtagal ay may narinig akong iyak ng isang bata. The doctor looked at Gianna. She smiled at us. Gianna was holding my hand too tight - it actually makes me think that my hands are gonna be chopped any moment from now.