The Possessive SSG President (COMPLETED)

CHAPTER 17

CHAPTER 17.

Nagising ako sa sinag ng araw at bigla nalang sumagi sa isipan ko ang sinabi niya kagabi.

'Can i court you?'

Seryoso?! Pakiramdam ko parang may paru-paru ang nagliliparan sa tiyan ko. Napatakip ako sa aking mukha dahil pakiramdam ko ay namumula na ako ngayon. Biglang may nagtanggal ng palad ko sa pagkakatakip sa aking mukha. Nilingon ko ang taong nagalis sa palad ko at halos nahugot ko ang aking hininga sa sobrang lapit ng mukha niya. Parang maduduling na rin ako nito.

Ngayon ko lang napansin na nakayakap pala siya sa aking tiyan.
Ngumiti ito.

"Good morning."

Pilit akong ngumiti sa kaniya at lumayo ng kunti.

"G-good m-morning d-din.", kandautal-utal kong pagbati pabalik.

I heard him chuckled.

"So, can i?"

Napalingon ako sa kaniya nang natanong niya iyon.

Tumaas lang ang dalawang kilay niya na parang naghihintay sa sagot ko.

"P-pagiisipan ko muna.", mahina kong sambit.

Nginitian ako nito at hinalikan sa nuo.

"Okay. I'll wait.", aniya.

Pilit akong ngumiti at bumangon na sa pagkakahiga, ganon din siya.

Maya-maya ay biglang bumukas ang pintuan ng kwarto at

"GOOD MORNING PRE-----Oooppss!! Sensiya na. Hehe.", bungad ni Jay at dali-daling lumabas ng kwarto sabay sarado ng pintuan.

Nandito na pala sila?

Tiningnan ko ang wallclock at halos mahulog ang mga mata ko sa laki nang makita kong 7:00 na!!!!

Mabilis akong tumayo sa pagkakaupo ng kama.

"What are you doing?", Pres.

Nilingon ko siya na kalmado lang sa kaniyang inuupuan habang naka cross arms.

"May pasok ngayon! Hindi ka lang ba gagalaw diyan?", hindi makapaniwala kong sambit na may natatarantang boses.

Kumunot ang nuo nito.

"Didn't you heard? We don't have class today.", aniya habang nakataas  ang kilay.

Napatigil ako at napaisip.

"Bakit hindi ko alam yun?", natanong ko sa aking sarili habang nasa chin ko ang aking hintuturo.

Tinawanan lang ako nitong isa na ikinasimangot ko.

Andito ako sa garden nakaupo sa swing mag-isa. Nasa mansiyon niya pa rin ako, mamaya na daw niya ako pauuwiin. Ewan ko kung may saltik na ba yan sa utak.

*Bogsh*

Napatalon ako sa gulat nang may narinig akong nabasag galing sa loob. Napatayo ako at naglakad patungo sa loob.

"WHERE IS SHE?! I TOLD YOU ALL TO F*CKING WATCH HER!!", rinig kong sigaw mula sa sala.

"Calm down Pres. Baka naman nasa labas lang siya naglibot-libot.", rinig kong saad ni Dale.

Hanggang sa makarating ako sa sala.

*bogsh*

"Ahh!!", napatalon ako sa gulat nang may vase na nabasag sa paanan ko.

"F*ck! Sh*t! Baby, I'm sorry. Are you okay? Where have you been? I thought you already left. I thought i lose you.", sunod-sunod niyang sambit habang niyayakap ako.

Mabilis ko siyang tinulak na ikinagulat nila. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Ano bang problema mo?! Muntik na akong mamatay sa gulat! Nambabasag ka pa ng mga gamit dito!", galit kong sigaw.

Napapikit siya at kalaunan ay tumingin sa akin at hinawakan ako sa balikat.

"Look baby, I'm so sorry. I am just mad at them because they did not watch you.", aniya.

Inambahan ko pang ito ng suntok na ikinalayo niya. Narinig ko naman ang bungisngis ng mga kasama namin.

"Takot ka pala Pres sa suntok niya.", Lance.

"Maliit lang na kamao yan Pres pero napaatras ka yata. Hahaha.", Dave.

"Will you f*cking shut up!!"

"Oopps sorry. Sige. Alis muna kami.", Dave at pinagtutulakan ang iba palabas ng mansion.

Tinignan ko naman si Pres at sinamaan.

"Hatid mo na ako sa amin.", mala-bossy kong sabi.

Umiling siya at niyakap ako.

"No. Mamaya na. Stay here with me until sundown."

Tss!! Ang corny.

Hinawakan ako nito sa kamay at akmang lalakad na ako nang may kumirot banda sa paanan ko.

"Ahh!", daing ko.

Nataranta naman siya bigla.

"A-are you okay?", nagaalala niyang tanong habang sinusuri ako.

Napatingin ako sa aking paanan at may nakita akong dugo na lumalabas galing sa gilid ng binti ko.

"F*ck!", rinig kong mura niya.

A-ang laki ng sugat mga mare.

Naramdaman ko nalang na parang nahihilo ako. Pero bago pa ako masalampak sa sahig ay naramdaman ko na ang pagbuhat niya sa akin.

"Sh*t! D*mn! Baby, I'm sorry!"