Ben hiç bir zaman babamın küçük kızı olamadım.Saçımı hiç okşamadı mesela,hiç sarılmadım,elinden tutup gezmedim,onu görünce deli gibi koşup sarılamadım havalara uçamadım mesela.Her baba kızının kahramanıymış diyorlar,ben o kahramanı hiç tanıyamadım.O hep başka dünyalarda yaşardı bende kendi dünyamda.Uzaktan izlerdim ben onu,sadece bakmakla yetinirdim başkalarına gösterdiği ilgiyi izlerdim.En çokta yeğenlerine gösterdiği yakınlığa dalıp giderdim,onlara hep gülerdi gezmeye giderlerdi,arkadaş gibiydi onalarla.Başlarda çocuk olduğun için beni gezdirmiyor onlarla ilgilendiği gibi
ilgilenmiyor diye düşünürdüm ama büyüdüğümde anladım gerçeği ve canım hiç bu kadar çok acımamıştı.Hiç bir zaman gelmedi o anlar ben hep o ilgisiz küçük kız olarak kaldım,hep uzaktan izleyen.Şimdi ise içimi bir soğukluk kaplamış tamamen,istesemde ısınamıyorum artık.Eski hevesim yok artık,birinin beni sevmesinide..Ben hiç babamın kızı olamadım...
YOU ARE READING
Kendimi Bulmaya Gittim
ChickLitİçimde kaybolup giden birşeyler var sanki tutamadığım..Tarifsiz bir acının altında eziliyor yüreğim nefes aldırmıyor ama öldürmüyorda böyle yaşamak ne kadar yoruyor etrafımda bir dolu insan varken kimse farkında değil yaşadıklarımın.İçim tükeniyor s...
