Karanlığın dipsiz kuyusundan çıkmış küçük bir kız ;nefes nefese koşuyordu ,hiç durmadan ara sıra dönüp arkasına bakıyordu gözlerinde ki korkuyu görmemek imkansızdı o küçücük kalbi göğüs kafesinden çıkacakmış gibi atıyordu belliydi bir şey den korkup kaçtığı ama neyden kaçıyordu ki bu küçük kız?Sonunda bir evin kapısında durdu soluklandı kimseye bir şey belli etmek istemediği her halinden belliydi derin bi nefes aldı önce sonra adım attı o kapıdan içeri kapıyı kapatmadan önce son bir kez dışarı takıldı gözleri ne olmuştu ona böyle ah o gözlerindeki korku,çığlık atar gibiydi ifadesi içten içe bağırıyordu bu küçük peki ama neden kimse duymuyordu onu? Sanırım hiç kimse duymayacaktı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kendimi Bulmaya Gittim
ChickLitİçimde kaybolup giden birşeyler var sanki tutamadığım..Tarifsiz bir acının altında eziliyor yüreğim nefes aldırmıyor ama öldürmüyorda böyle yaşamak ne kadar yoruyor etrafımda bir dolu insan varken kimse farkında değil yaşadıklarımın.İçim tükeniyor s...
