Farklı

7 2 0
                                    

Farklı bir şehir farklı insanlar ama hisler aynı..Geçmiyordu işte ne kadar zaman geçsede bu  his geçmiyordu sanki bir lanet olmuşta bana bulaşmış gibi geçmeyecekti asla bitmeyecekti!Kimse görmeden çöküyordum içten içe bir bitkinlik geliyordu gariptir ki daha çok gülüyordum ben duyguları hissedemiyordum artık hiç bir şey heyecanlandırmıyordu bir yerlerde okumuştum intihar fikrini aklına koyan kişiler son günlerde hep çok mutlu olurlarmış,öyle bir şeymiydi bu çözemiyorum kimse görmüyor ki anlatsam duymuyorlar ama anladım ben kimse duymayacak anlamaycaktı çöküyordum ben yavaş yavaş sanki gidecek gibiyim ve ardımda kalan yazdıklarım olacakmış  gibi kim okur kim duyar kim ne anlar sahiden birileri birşeyler bulmaya çalışır belki ama çoğu eleştirir zamanımızın tek yaşam kaynağı bu sanki eleştirmek...Eleştirmek ama asla duymamak..

Kendimi Bulmaya GittimWhere stories live. Discover now