Kendimi arıyorum bu aralar.Geceler boyu karanlığın dipsiz kuyularına soruyorum,hiçliğe seslenir gibi sesleniyorum karanlık boşluğa neredeyim,benliğim nerede,eski ben neredeyim.Aynalara soruyorum nerdeyim ben,gülüşlerim nerede,gözlerimde sönen ışık nerde,yüzüm çökmüş,gözlerim kızarmış göz kapaklarım yorgunluktan kapandı kapanacak,onlar bile bu yorgunluğu taşınamktan tükenmiş gibi,omzularım çökmüş bir hüzün çökmüş bana,ruhuma,kabuğuma çekilmiş bir haldeyim şu sıra oysa kendimi bulmam gerekiyor benim.Artık insnalar bile uzaklaşıyor benden,herkes şikayetçi oluyor , eski ben yokum artık,gülüşlerim,hayata olan hevesim yok.Neredeydim ben?
İnsan hayatından sevdiği birileri bir anda gittiğinde ani bir çöküş yaşıyor,öyle bir hale geliyorki kendi benliğini unutuyor,sanki onlarsız bir hayat birdaha asla olamayacakmış gibi,sanki onlar giderlerken nefesini alıp girmiş gibi,boğazında bir düğüm,çöküyor yavaş yavaş kendinden ödün vermeye,fedakarlık yapmaya,değer vermeye o kadar çok alışmış ki bir anlık boşluğa düşüyor ,tüm hayatın anlamı yitiyor bir anda,önce gülüşleri gidiyor,hevesi kalmıyor hiç bir şeye ,yavaş yavaş etrafta kalanlarda kaçıyor ondan,oysa olamamlı böyle bizden gidenlere kapıyı göstermeliyiz, arkalarından bakmak yerine.Doğarken yalnız geldiğimiz bu hayattan yüne yalnız biz gideceğiz uğruna hayallerimizi,hedefelrimizi feda ettiğimiz gözyaşlarımız harcadığımız hiç kimse ama hiç kimse gelmeyecek bizimle.Toprak altında kimse tutmayacak elimizden hoş üstündeykende durum pek farklı olmamıştı zaten.Bizden gidenler için kendi benliğimiz kaybetmeye değmiyor asla gitmekmi istiyor bırakın gitsin gidene kal demek yakışmaz bize ,kalana bir tek saç teliniz bile yeter.Kendinizden ödün vermeyin,kimeye hakettiğinden fazla değer vermeyin,sevginizi heba etmeyin,kise vazgeçilmez değildir,siz den bir tane daha yok ve olmayacakta,bir kez kaybettiğiniz benliğinizi birdaha arayıp bulmak çok zor oluyor.Kendizi sevin önce sonra bir başkasını,kendinize değer verim önce sonra bir başkasına,kendize zaman ayırın önce sonra bir bir başkasına.
Kendi benliğinizi sonraya atmayın asla çünkü insanlar tüm herşeyimiz sömürür zamanınızı ,sevginizi,ilginizi,verdiğiniz değeri öyleki sizi tüketinceye kadar durmazlar;öyle bir an gelirki kaybettiğiniz benliğinizi aramaya mecalinzi kalmaz.Hala bir zamanınız varken,benliğiniz sizinleyken önce onun elinden tutun,sevin,değer verin,gider diye korkmayın,kalamk için gelen gitmeyi aklından ile geçirmez zaten.Gitmeyi aklına koymuş birini yanınızda tutmak için hiç bir şeye yapamzssınız..
YOU ARE READING
Kendimi Bulmaya Gittim
ChickLitİçimde kaybolup giden birşeyler var sanki tutamadığım..Tarifsiz bir acının altında eziliyor yüreğim nefes aldırmıyor ama öldürmüyorda böyle yaşamak ne kadar yoruyor etrafımda bir dolu insan varken kimse farkında değil yaşadıklarımın.İçim tükeniyor s...
