TEVÂFUK

33| 'ÜÇÜNCÜ KİŞİ'

#

—> Yaren Başaran

"Kolay gelsin Cemil Amca." deyip elimdeki ekmek poşetiyle bakkaldan çıktım.

Apartmanın önüne doğru ilerlediğim sırada Civan kapıdaydı ve korumalarla konuşuyordu.

"Günaydın." dedim yanlarına geldiğimde.

"Günaydın Abla."

"Günaydın." dedi Civan.

"Civan, akşam annenler geliyormuş. Benim burada olmam sorun olmaz mı?" dediğim sırada karşı kapı açıldı ve Şeker Teyze'yle Fatih dışarı çıktı.

"Günaydın çocuklar." dedi Şeker Teyze.

"Günaydın." dedik Civan'la birlikte.

"Günaydın." diyen Fatih bana değil, Civan'a doğru bakıyordu. Sanki yüzünün rengi biraz solgundu.

Civan ona başıyla selam verirken Şeker Teyze yanıma doğru birkaç adım attı.

"Yaren, ben bugün Süheyla'ya oturmaya gideceğim. Sen de gelsene."

Civan Şeker Teyze'nin sözlerinden sonra hafifçe gülerken ona şöyle bir bakış attım ve Şeker Teyze'ye döndüm.

"Teyzem hiç bana göre değil böyle oturma işleri. Gelmesem olur mu?"

"Evde ne yapacaksın tek başına?"

"Ben bulurum yapacak bir şey. Sağ ol düşündüğün için."

"İyi madem. Görüşürüz sonra."

"Görüşürüz."

Şeker Teyze'yle Fatih giderken Civan'a döndüm.

"Gitseydin." dedi Civan gülerek. "Kısır yer, dedikodu yapardınız."

"Yanlış kişiyle uğraşıyorsun, Ayşin yukarıda." dedim hafifçe gülerek.

"Doğru dedin." dedi Civan gülerek. "Yukarı çıkalım da hem şu meseleyi konuşuruz."

Eve çıktığımızda zaten kahvaltı yapmak üzere olduğumuz için mutfağa geçtik ve masaya oturduk.

"Annemlerin üst katta kalması sıkıntı olacağı için onları başka bir yere yerleştireceğim."

Belli etmek istemese de Ayşin'in üzerinden bir yük kalktığından adım kadar emindim.

"Açılışa da gelmeyeceğim yani?" dedim elimdeki bardakla oynarken.

"Bence bu işe başka bir çözüm bulunmalı." dedi Ayşin. "Baksanıza, hep böyle sorun mu olacak?"

"Ne gibi bir çözüm mesela?" diye sordum.

"O kadarını da siz düşünün." diyen Ayşin'e güldük. "Açık açık anlatsanız ne olabilir ki?"

Civan'la kısa bir an birbirimize baktık.

"İyi bir fikir değil." dedi Civan. "Benim yüzümden tarladan vazgeçtiklerini öğrenirlerse babam bu yaştan sonra beni dövmeye kalkabilir."

Bu konu üzerine, kahvaltı boyunca derin bir sohbet etsek de bir sonuca ulaşamamıştık.

Kahvaltıdan sonra Ayşin'le Civan gidince ben de mutfağı toparladım. Birkaç saat televizyon karşısında oyalandıktan sonra öğle namazımı kılmak için odama gittim.

Namazım bittiği sırada içeriden telefonumun sesi gelince hızla oturma odasına döndüm. Şeker Teyze arıyordu.

"Alo."