Με δακρυα στα μάτια τον κοίταξα καλύτερα... Περιεργαστηκα για ακόμη μια φορά τα πάντα πάνω του. Τα καταπράσινα ζαφειρένια μάτια του, τα κάστανα μαλλια του, τα χείλη του, το σώμα του. Και τότε έβγαλα μια κραυγή, απόκοσμη. Τα δάκρυα μου συνέχιζαν να στάζουν ποτιζοντας το χώμα του λατρεμενου μας πάρκου. Στο μέρος που τον γνώρισα, τον αγάπησα, τον έχασα. Η Κατερίνα, η Άννα και η Χριστίνα απλώς κοιτάζουν κάτω χωρίς να μιλάνε. Εκείνος με εκλιπαρεί να πω κατι με τα μάτια του τα οποία είναι κλειδωμένα στα δικά μου. Τα χέρια μου σφίγγουν σε γροθιές τόσο σφικτά που τα νύχια μου γρατζουνουν το δέρμα μου και τρέχουν λίγες σταγόνες αίματος. Όταν ξαναβρίσκω την αυτοκυριαρχία μου αρχίζω να τρέχω. "Αγάπη..." ακούω τις φωνές των τεσσάρων τους να με καλούν να δε κοίταξα ούτε γύρισα πίσω...Στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου, στο πανέμορφο νησί της Πάρου σε ένα μικρό χωριουδάκι το Δρυο η 16χρονη Αγαπη γνωρίζει τον 17χρονο Αποστόλη. Νομίζει πως είναι ο έρωτας της ζωης της αλλα ο χρονος θα τα καταστρεψει ολα.
1 part