Huzursuzdu sokaklar , doğa sessizliğe bürünmüş, çiçekler solmaya başlamıştı. Yol uzuyordu , uçsuz bucaksız bir bozkır gibi sonu görünmüyordu. Yanlızdı kendi bozkırında , tanışmadığı hayat korkutuyordu onu . Zaman karar verecekti düşüncelerinin yönünü, bakış açısı adımlarını gösterecek , karanlığı aydınlığı olacaktı. Herşey kendisine bağlıydı. Ya kendisini bulacak yada kendinin katili olacaktı.!