Bir mektupla terk edildiğinde büyümüştü Efsa Demirhan. O satırları yazarken de çoktan gitmişti ondan aslında Yüce Sanrıoğlu. "Ben sana hiç neden diye sormadım. Bilir misin?" Gözleri yerdeyken kurdu bu cümleleri Efsa. "Sen bana hiç neden diye sorma dedin çünkü, ben o vakitten sonra nedendir bilmem.." Geçmişin sayfaları tekrardan gün yüzüne çıktığında, o çoktan yeni sayfaları yazıyor olacaktı.. Han Çağan Cebeci, onun ördüğü duvarların ardından uzatılan mürekkep dolu ellerin sahibiydi.