KÜLLERİN İZİ - Veronica - Wattpad

Story cover for KÜLLERİN İZİ by verronic_aa

KÜLLERİN İZİ

Reads 6,722
Votes 389
Parts 7

Reads 6,722
Votes 389
Parts 7

Mature

1 new part

aksiyon cinayet genelkurgu gerilim gizem polis polisiye romantizm serikatil travma

(DÜZENLENİYOR)




"Üç kara gül, üç mucize ve üç doğuş..."

     

☾


Küçük yaşta ailesini kaybeden Doğa, büyüdüğünde anne ve babasının katili olan kuzeni tarafından bir not buluyor. Bu sayede yıllar sonra katil, yeniden kızın peşine düşüyor. Doğa, davanın yeniden açılmasıyla birlikte Başkomiser Aral Şahin ile tanışıyor. Bunun dışında şehirde gerçekleşen canice katliamlar, dikkatleri üzerine çekmeye başlamıştır. Başkomiser Aral Şahin, bu ölümlerin sebebini de araştırmaya görevlendiriliyor. Katili bulma süreci, hayatın onlara olan sürprizleri, gerçeklerle yüzleşme ve beklenmedik olaylar arasında bir de aşk dahil oluyor. Onların hayatında aşkın ne kadar imkansız olduğunu ise çok geç öğreneceklerdir. 

"Geçmişin yangınları geleceğe küllerini savurdu ve küller, izini bırakarak uçup gitti..."



06.09.2023~All Rights Reserved

aksiyon cinayet genelkurgu gerilim gizem polis polisiye romantizm serikatil travma

Table of contents

7 parts

Sign up to add KÜLLERİN İZİ to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

MAHİ (Mahalle Hikâyesi) by tugbaaticicosar

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

VADELYAN by yazalven

"Ateşin içine girdiysen, yanmayı bileceksin." ... Bir taht ve iki kanlı soy. Vadelyan'lar ve Alivyan'lar. Bir savaş... Kazananı yok, kaybedeni çok. Ateşe atılan o ilk adımdan sonra hiçbir şey aynı kalmayacak. "Şahın devrilişi bütün savaşı başlatır. Ruhu buzdan kız, hayatını cehenneme çevirecek o adamla karşılaşır." VADELYAN.

Dedektif Beyaz by Yazar_Lifel

Islak zeminde yürürken insanlar etrafta koşuşturuyordu. Bir yandan onları inceliyordum. İşte bizim görevimiz insanları korumaktı. Ama içlerinden bilmedikleri kanun kaçakları herkesin yakalamaya cürret edemeyeceği kişileri TGEK'den olaylar gizlice hallederdi. Çeşitli meslek gruplarına dağılmıştık. Şuan ne kadar sinirli olsam da bu düşünceler ile kafamı dağıtıyordum işte. Bir kafeye girip bir fincan kahve istedim. Uzun zamandır bu işlerin içindeydim. Ben dedektiftim. Ama gizli bir dedektif. Herkes bunu bilmezdi. Görünürde sıradan bir polistim TGEK'lundan olan herkes görünürde bir meslek edinirdi. Ama işin perde arkası farklıydı. Kimse farketmeden işimizi hallederdik şuan camdan baktığım insanların bizim varlığımızdan haberleri bile yoktu. Yanlızca güçlü kişilerin haberdar olduğu Türkiye Gizli Emniyet Kurumu Diğer ülkelerdeki çeşitli ajan kuruluşları ile de iletişim içerisindeydi. Bazı durumlarda bağlantı kurmamız gerekebiliyordu. Beni suçlular iyi tanırdı. Dedektif Beyaz işte namım buydu. Gülümsedim. Sıcak kahvemin dumanı tüterken tüm sinirim uçup gitmişti bile. Umarım hasta olmazdım. Biraz içerek yağmuru izlemeye koyuldum. Kahvemden bir damla daha alırken telefonumun sesi kulaklarımı doldurdu. Arayan numaraya baktığım da ise dudaklarım kıvrıldı. Asıl araması gereken arama buydu. Bilinmeyen numarayı açtım. "Dedektif Beyaz yeni bir dava var. Bu görev senin bekleniyorsun" "Ay görevi kabul etti. Orada olacağım" Kod adım Aydı. Anlamı ise benim için özeldi. Neyse bu çok önemli değil bunu da sonra anlatırdım. Telefonu kapattım. Masaya bir miktar para koyup deri ceketimi tekrar giydim. Yağmurlu bile olsa taktığım siyah güneş gözlüklerini taktım. Kızıl saçlarımı topladım. Ben dedektif Almira Beyaz göreve hazır ve nazırdım.

Gölge Dansı by kizilyakamoz22

Yakın gelecek olarak tanımlanan zamana geldiniz. Evet, yıl 2048. Dünyamızın ise büyük bir sorunu var. Dünya'nın sorunu şuan endişelendiğiniz hiçbir şey değil. Su kıtlığı çekmiyoruz, suyun yerine geçen bir sıvı üretildi. Açlık mı? Hayır,şu an herkes az çok yemeğe ulaşabiliyor çünkü nüfus on iki milyardan yedi milyara düştü. Küresel ısınma? Ozan tabakasının kendini yeniliyor artık. Uzaylılar? Bulundular ama hala tam olarak kanıtlanmadı. Peki nedir sorun,neden 1790 yılında gibi hissediyoruz? Monarşiler... Tüm dünyada siyasal bir çöküklük yaşandı ,tam on yıllık bir savaş... Yeni devletler ve yeni monarşiler. Ya biri gelirse ve on yıllık savaşı tekrar başlatırsa? Distopik ama bir o kadar romantik Gölge Dansı'na hoşgeldiniz.

FIRTINA ZAMANI by DuruMavii

Askerin kanı yerde kalmaz, hainin de kökü kurumaz, derler. Bu kez kuruyacaktı!

PRANGALAR SON KİLİT by nazrlmnz

Bazı savaşlar sessiz başlar,ama kazananı fısıltılar belirler... "Aynı taraftayız ve seni kimseye vermeye niyetim yok.Ortak."

KALICI İZLER by BirTutamMerve

Her şey bir oyunla başlamıştı. Ve herkes oyunun liderini o zannederken arka planda onun olduğunu kimse bilmiyordur taki hayatına birisi girene kadar, yada ikisi birleşene kadar. İki seçenekleri vardı; Ya hayatlarına kaldıkları yerden devam edecekler yada birleşip tüm dünyaya savaş açaklardı. Biri şah biri vezirdi. Ve şah düşmeden vezir onu korumadan bu hikâye bitmezdi. Bu hikayede mutluluk, hüzün, acı ve en önemlisi aşkı okuyacağız.

Lavantalar Öldüğünde by valdyraine

Çocukluğundan beri hayatını kontrol eden mental sorunlarla aldığı her nefeste mücadele etmekte olan Eylül, bir gün zihninde duyduğu sesler ile kendisinden başka kimsenin göremediği kişilerin aslında basit bir sanrıdan ibaret olmadığını öğrenir. Kendisiyle aynı durumu yaşayan bir psikolog olan Kuzey ona, bütün bu olanların sebebini ve bununla ilgili bildiklerini anlatır. Öğrendikleriyle birlikte hayatı yavaşça değişmeye başlayan Eylül zamanda yolculuk yapabildiğini öğrenir ve ilk kez geçmişe gittiğinde kendini başkalarının hayatlarıyla kendi yaşamı arasındaki o kırılgan çizgide sürüklenirken bulur. Bu beklenmedik yolculuk hem kendisini hem de çevresindekileri etkileyecek büyük savaşlar ile keşfedilmeyi bekleyen sırları taşıyan bir geleceğin kapısını aralar. ❅ Geçmişin bizi usulca birbirimize doğru sürüklediğinden habersiziz ve bizi sinsice kendine çekeceğinden de. Zihinlerimiz birer savaş meydanı fakat düşman yabancı değil bize. Ve ruhlarımızın çarpıştığı yer de tam olarak burası.

ZORUNLU BAĞLAR: Geçmişin İzleri (Düzenleniyor) by blackroza_

𓂀 Her iz, bir gözyaşı 𓂀 Arin'in abisi, onun için bir velinimetti; sevgi görmeyen küçük kız için umut dolu kapıların açılmasıydı. Babası tarafından sevilmemek ise onun için her gün kahroluş, yok oluştu; çünkü her kız babasının prensesiyken, Arin babası için yalnız kan bağı olan silik bir karakterdi. Babasının sevmediği kızı başka bir adam sever mi? Arin Demirhan, bir gün ansızın gördüğü yeşillerde kaybolur. Ne yapacağını, nereye gideceğini bilemez; çünkü bütün yollar ona çıkıyordu: hiç olmaması gereken adama, Çağan Adar Karadağ'a Bütün her şeyini elinden alan adama. Arin, işlemediği günahın kurbanı... Adar, işlenilen günahın masum kalan tarafı... Her ikisi de suçsuz, tertemiz kalpleriyle; geçmişin bütün izleriyle aralarında kandan, acıdan bir duvar ördüler... Adar, ne kadar intikam almak istese de geçmişte yaşanmış acının bedelini ödememesi gereken kişiye ödetmek istemez. Fakat işler göründüğü gibi değildir; bu intikam yalnız Adar'ın intikamı değildir. "Kimsenin prensesi olmayıp, Kraliçe olanlara..." (Herhangi bir çalıntı veya alıntı hususunda gerekli hukuki işlemlere başvurulacaktır.‼️) NOT: Karakterler ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Kitabın bütün kurgusu bize aittir.

YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

You may also like

Slide 1 of 10

MAHİ (Mahalle Hikâyesi) cover

Dedektif Beyaz cover

Gölge Dansı cover

FIRTINA ZAMANI cover

PRANGALAR SON KİLİT cover

KALICI İZLER cover

Lavantalar Öldüğünde cover

ZORUNLU BAĞLAR: Geçmişin İzleri (Düzenleniyor) cover

YARALASAR(Kitap Oldu) cover

MAHİ (Mahalle Hikâyesi)

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.