Ada haykırdı "Anne bırakma beni gitme karanlıktan korkarım ben", henüz 5 yaşında bu cümleyi kuran Ada 18 yaşında "Anne kalkk,kalkk, kalksana yaaa gitme gitmeee. Bırakma beni anne bırakma beni." dedi. Nefes almakta zorluk çekerken annesinin gülen yüzüne bakıyordu. Her okuldan geldiğinde annesi ona gülerek bakar kokusunu içine çekerdi. Ada saçlarını açar annesinin saçlarını okşamasına izin verirdi. Annesi onca şeye rağmen küçük meleğini sürekli ilgilere boğardı. Dikkatle dinlerdi. Olmadı ama ne kadara korumaya çalıştıysa ikisi de sürüklendi ve sonunda bataklıkta kayboldu.