Her gece pencere kenarında seni bulurum diye baktığım caddeler. sokak lambaları altında geçen her gölge sana aitmiş gibi, beni bulursun diye saklandığım perde arkasında, düşlerimin şavkı aydınlatırdı odamı. Sen görmezdin beni. Beklediğim günlerde saklasın. Uyku beni esiri tutmasın diye açtığım kitap satırlarında, seni düşünerek okuduğum kitaptan tek bir kelime bile anlamadan anlardım bendeki tesirini. Beklemek... Hiç gelmeyecekmişsin gibi hâlâ beklemek... Not: Kitabı doğaçlama yazıyorum, sonunda ne olur bana da süpriz olacak. Şimdiden okuyucularıma çok teşekkür ediyorum. Allah hiç birimizin emeğini karşılıksız bırakmasın. Sizden ricam satır arası yorumlarınızı benimle paylaşmanız...