Gölgenin Güneşi

Nefes alışverişleri hızlanmış yaralı bir kurt gibi çırpınıyor yine de köşeye sıkıştırdığı avını kaçırmamakta kararlı duruyordu. Hırıltılı nefesleri buhar olup uçarken bir kısmı da yüzümü yalayıp geçmekle meşguldü.

"Yakıştıramadım. Sen oraya yakışmıyorsun Bahar. Dişi kurtsun sen. Altın kafeste kalamazsın. Dağ, tepe, toprak lazım sana. Barut kokusunu almadan yapamazsın."

İçime işleyen kısık sesindeki yalvarışla gözleri aynıydı. Kalbimi parçalayıp geçen her bir kelime doğruydu ancak Yağız tüm bunları bilirken canımı ne kadar da çok acıtmıştı.

"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?"

Gözlerinin içine baka baka sorduğum soruyla elimi kavradı. Kalbini zırh gibi saklayan göğüs kafesinin üzerine bastırdı. Bütün soğuğa inat buz gibi elim onun sıcacık avucunun arasında ısınmak için çabalıyordu.

"Sendekinin aynısından burada da var. Sen bensin, ben senim."

Kalbinde birleşen ellerimize bakarken gözlerim buğulandı. Başımı kaldırarak mavi gözlerimi kara gözlerine yeniden diktiğimde bir damla süzüldü yanağıma. Yağmur o kadar şiddetliydi ki saklamıştı bunu.

"Neden o zaman beni göndermek istedin? Neden ittin hep Yağız? Kırılan kalbimi hiç mi umursamadın?"

Kısık çıkan sesime eklenen titreyen dudaklarım gecenin ayazına karıştı. Yanağıma koyduğu eliyle avuç içi tüm yanağımı kavradığında bakışları yine hüznün eseriydi.

"Sandım ki gidersen yaralanmazsın. Sandım ki gidersen bağlanmam. Dedim ki giderse acımaz. Gitseydin ya Bahar. Başka bir herifin elini tutmasından daha az acırdı canım."

PALA & GÜNEŞ

"Ölüm bize masal gelir."

(Bu kitaptaki her şey hayal ürünüdür.)
#güneş #1 27.04.2021

26.10.2020

Kapak tasarım @esvedbiri