Alya Asil (GERÇEK AİLEM)

Reads 530,225
Votes 25,178
Parts 59

Reads 530,225
Votes 25,178
Parts 59

aile aksiyon asker askerkız aşk binbaşı gerçekailem korku sevgi tim şiddet

Alya özer (asil ) küçük yaştan beri ailesinin intikamı için yanıp tututuşur tam herşey bitmişken gerçek ailesi ortaya çıkar. Bütün dengesi alt üst olurken aşk karşısına çıkar(CC) Attrib. NonComm. ShareAlike

aile aksiyon asker askerkız aşk binbaşı gerçekailem korku sevgi tim şiddet

Table of contents

59 parts

#237aşk

Content Guidelines

You may also like

Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.

KALP ATIŞI ❤️ "Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

Tekin Alaca, ailesinin bakıcısı olmak için doğmuş ve ailesine mahkum bir çocuktu. Ailesinden habersiz girdiği Milli Savunma Üniversitesi sınavında tam puan yapar ve kapısına Harp okulları komutanı Resul Ereğli gelerek Tekin'i alıp onu devletin gizli subayı olması için eğitime götürür. "On sekiz yaşındaysanız ve kararlarınız, geleceğiniz, umutlarınız sizin elinizde değilse sik gibi hissedersiniz; asla kalkmayan, idrarını dış mesaneye yapan, boka yaramayan bir sik. Bu kadarsınız." "@dilfiruzrac hesabındaki 'Muhteriz Beyefendi' kitabında bulunan Atahan'ın timindeni Tekin adlı askerin kitabıdır. O kitabı okumasanız da olur." BxB değildir, Bromance kavramı romantik erkek KARDEŞLER demektir♡

Sevdiği adam tarafından hamile kalan Reyyan,ve bebeği istemeyen Azad aslında kaderin bir cilvesiydi sanki bu topraklar da namusuna laf getiren kadını ya öldürürler ya da evlendirirlerdi,Reyyan'nın ki daha kötüydü karnın da ki bebeğe kıymak istemiyordu ama ona yardım eli uzatacak biri vardı BERDAN SAFİR...

Gerçek ailem x Asker kurgusu önceki kurgumu hiç beğenemedim. Durdurdum, umarım buna devam edebilirim hevesle yazacağım ilk kitabım umarım beğenirsiniz, hatalarım illaki olacaktır şimdiden özür dilerim. Kitap bxb'dir arkadaşlar.

❝Savaşı durduramam ama elime mikrofon alarak insanların sesini duyurabilirim.❞ Savaş kaybolmaktır. Ben bu savaşta kayboldum. Beni babam bile bulamadı. Belki de hiç aramadı. 04.04.2021 © Tüm Hakları Saklıdır.

Güvenli Bölge /Mehir Belgin Doğu'dan by zevkine_yazar

İtlerin korkulu rüyaları her daim onların sonunu getirmeye ant içmiş vatanı için herşeyini feda edicek yiğitlerdi Bu yiğitler sevdiklerini arkalarında bırakarak canını vatan yoluna gözünü bile kırpmadan feda ederlerdi Geride aile bırakırlar dı peki ya arkasında bırakacak kimsesi olmayanlar arkasında sadece vatanını bırakıp şehadete kavuşmayı dileyenler Tek ailesi tim olanlar ve tek yuvası dağlar olanlar Onları kim durdurabilir di ki Biz kimsesizler timi namı değer intihar timi kanı bozuklarbizi intihar timi olarak bilir Dağlarda görev yaptığımız sürede bir sürü it avladık bir sürü in patlattık başlarını çıkardığı an kellesinin ortasından Türk askerinin imazasını bıraktık Nice şehit verdik bin öldük bin dirildik biz şehadete ersekte bu vatandan it temizlemeye ant içenleriz Biz atatürk çocukları fatih sultan mehmet torunları biz bu vatanın bu bayrağın koruyucuları Benimle birlikte vatan için canımızı feda etmeye hazır mısınız? Peki ya benim hikayemi dinlemeye Ben Üsteğmen Mehir Belgin Doğu dağlarda bilinen ismi ile alev komutan ~intihar timi komutanı alev

On yedi yaşında annesi canice öldürülen Hera Sezgin, yıllar sonra babası ile birlikte bir plan kurup annesinin intikamını alır. Bu cinayet bütün kayıtlara bir intihar olarak geçmiştir. Ve kimse bu ölümü sorgulamamıştır. Ta ki, Hera'nın gizli bir operayon için tanıştığı Yüzbaşı bir şeylerden şüphelenene kadar... Gerçekler aşka ne kadar engel olabilir? Veya kararlı olduktan sonra gerçekler bile onu kararından döndüremez mi? "Katil olduğunu bildiğin bir kadını, korkunç yüzünü bildiğin bir kadını gerçekten seviyor musun Oğuzalp?" "Ben seni, her kişiliğinle, her kimliğinle, her halinle istiyorum Hera." "Ben gerçek yüzünü bildiğim bu kadına aşığım."

Üvey gxg

Ahu:*Bir fotoğraf gönderildi.* (01.30)

SİYAHİR

Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.

More details