Δεν θα σου πρότεινα να κοιμηθείς τώρα, Στεφ, γιατί οι πηγές μου λένε ότι ΚΑΠΟΙΟΣ θα είναι στο γυμναστήριο την ιδια ωρα που θα ειμαστε κι εμεις" ειπε πονηρα ο Ιωαννης και μου εκλεισε το ματι, κι εγώ πετάχτηκα όρθια.
"Περίμενε...γυμναστήριο? πάλι?? Να πας εσύ, εγώ δεν πάω πουθενά πρωινιατικα! Πραγματικά, έχεις το πιο σύγχρονο κινητό και ακόμα δεν έχεις μάθει να κοιτάς την ώρα!" συνέχισε να γκρινιάζει ο Νίκος, προφανώς όχι όσο παρατηρητικος οσο εγω (η απλα φταιει που ηταν πρωι)."Τι?? Θα ειναι εκει ο Μενέλαος? Πού το ξέρεις?? Θα έρθω κι εγώ!" τσιριξα, δυσκολευομενη να αναπνεύσω σωστά. μαλλον εφταιγε που ημασταν τοσα πολλα ατομα στο δωματιο (ήηη που ακουσες αυτο το ονομαααα...)
μπα όχι, δε νομιζω. σκάσε!
"Η ώρα είναι 8 το πρωί!! Ο Χριστός και όλο του το σόι!" φώναξε ο Ιωάννης, δείχνοντας του την οθόνη του κινητού του.
"Νίκο! Ξεκολλα! Θα είναι εκεί ο Μενέλαος!" σηκώθηκα και πλησίασα τον Νίκο με γουρλωμένα μάτια, περιμένοντας να πιάσει το νόημα.
"Μα γιατί συζητάμε για αρχαία ελληνική μυθολογία τόσο νωρίς το πρωί!?" έκανε νυσταγμένα εκείνος και με κοίταξε σαν να ήμουν ηλίθια.
"Γιατι θα ειναι εκεί ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ!"Όλα τα δικαιώματα κατοχυρωμένα