gece gün gibi değil uzak upuzun bir gece ne zaman son bulacak bu dönece boktan bir şiir aptal bir adam basit bir kafiye ne zaman yenik düşttüm bu kadar ellerim ne zaman boğazımı kesecek vaktini harcıyordum haberin vardı buna müsade ediyordun kendimi kestiğim günü hatırlıyorum başım dönüyor görüntüler silik kanım akıyordu yerler yerleri ben kirlettim bu kızıllık benden geliyor bana dokunmayacak mısın sesler bu sesleri kim yapıyor odada ikimizden başka kimse yoktu kim bana seni öldürmemi söylüyor burada mısın nereye kayboldun