Her gece yalnızlıgım ile dolaşırım sokaklar da. Kendi gölgemden bile korkarım. Yalnızlığım ile boğuştuğum zamanlarda. Yalnız kalır insan zorluklar içerisinde, yara almadan gecirebilmeli yalnızlıgı. Sevmek ve sevilmek kelimeler in anlamını yitirmeden. Yalnızım düşünüyorum ellerim başımın arkasında . Şimdilik yanlizligin resmini çizdim. Karanlikta gölgemin yanına.. Sonra sokak Lambasının altında Rüzgarın gülüşünü çizdim çaresizce..