Santi's POV
"miss mo ba ako Santi"
Bungad ng babaeng nag lakad palapit sa harapan ko
Akmang tatayo ako ng maramdaman ko ang sakit sa aking kamay na hindi ko namalayang nakagapos pala iyon.
"Hindi Debbie at kahit kailan hindi kita mamimiss, ano bang gusto mo hindi ba ito ang gusto mo ang mag hiwalay tayo so bakit bumabalik ka at ginugulo ang buhay na....."
"Dahil gusto kitang ibalik sa bubay ko! Dahil sa tagal na mag kahiwalay tayo parang walang araw na hindi kita inisip na hindi kita minahal Santi"
Pag putol pa niya sa sasabihin ko
Imposible!
Ganun ba talaga?
Mag papadala na naman ba ako sa kasinungalingan niya kahit na naalala ko na ang lahat!.
"Santi ikaw ang unang nag hanap, ikaw ang unang sumira sa atin"
She then started to blame me
"huwag mong baliktarin ang lahat Deb! Noon pa man alam ko na ayaw mo sa akin at ginagamit mo lang ako para ano? Para ipakita sa lahat na meron kang mayaman na boyfriend na kahit anong hilingin mo ay maibibigay ko! Napagod na din ako Deb and na realize ko na hindi ikaw ang karapat dapat sa buhay na meron ako at sa haba ng buhay ko isa lang ang gusto kong makasama... "
" at sino? Ang minamahal mong si Saxia? "
Sarcastic ang pag kakasabi niya nito habang tumatawa
Is she insane?
" Debbie"
"what? Hindi ba tama ako si Saxia, Saxia Saxia puro nalang Saxia na kahit naaksidente kana at nakalimot siya pa din ang hanap mo! T*ng*nang pag mamahal mo yan Santi ang sakit sakit"
Galit na galit niyang sigaw sa harapan ko
Wala akong makitang awa sa mga mata niya, puros galit ang inggit yun ang nabuo!
Kasalanan ko ba na nag mahal ako ng katulad ni Saxia?
Kasalanan bang mag mahal ng taong mas karapat rapat sa pag mamahal na kaya kong ibigay?
Kasalanan ko ba na nag mahal ako ng taong mas higit pa sa pag mamahal ko ang kayang ibigay sa akin?
"kung masakit bakit hindi mo nalang ako pabayaan... Pabayaan mo na kami Deb para hindi kana masaktan pa"
I said
Nag bago ang kaniyang emosyon, naging malumanay ang mga matang kanina ay galit
"Deb, itigil mo na"
I begged
Pero sa huling salita ko g iyon para siyang baliw na tumatawa ng malakas... tawa na parang wala ng bukas na dadating.
"Deb"
I called her
Nagtapon siya ng tingin sa akin pero ganun nalang kadaling tanggalin iyon at pumihit patalikod sa akin
"bibigyan kita ng pag kakataon Santi para mailigtas ang mag ina mo,Lalayo ka kasama ako o papatayin ko sila sa harap mo"
Seryoso ang boses niyang sabi bago nilisan ang kwarto
Parang pasabog yun sa tenga ko na hindi ko alam kung paano ko magagawang iligtas at protektahan ang mag ina ko gayong nandito ako nakagapos at walang tumutulong.
Kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas dito bago niya magawang saktan anv mag ina ko.
Si Chrism... Hindi ko makakaya na mapahamak siya ng dahil sa akin he deserve a perfect happy family kasama si Saxia.
"aanhin ko ang buhay na meron ako kung mawawala sila sa akin"
Bulong ko sa hangin
Noong unang beses na nakita ko si Saxia pakiramdam ko nakakita ako ng daan para matakasan ang mga mapapait na pinag daanan ko.
Katulad ng makita ko si Chrism, akala ko noon ganun lang ako walang alam walang kwenta. Pero ng makasama ko sila Saxia lalong lalo na si Chrism nabuhayan ako, pakiramdam ko nasa tamang lugar ako nasa tamang pamilya.
Sila ang nag bigay ng dahilan sa akin para alalahanin ang lahat.
Minsan darating sa point na masakit ang ulo ko may mga shadow na laging nasa isip ko pero hindi ko mamukaan kung sino sila, pero hindi ko sinasabi kay Saxia dahil ayokong umasa sila,ayokong masaktan ulit sila.
"sobrang hina ko to the point na parang gusto ko nalang manatili sa tbi niya, dahil pag kasama ko si Saxia pakiwari koy kasama ko ang anghel na gumagabay sa akin hanggang sa maalala ko ang lahat.
I must say na she's an angel in disguise.
Wala akong maalala noon pero isa lang ang naramdaman ko... Na hindi hadlang ang ano mang karamdaman para makalimutan mo ang mga taong totoong nag mamahal at minamahal mo.
Life is short to forget all the things and person that treasured you the most.
Life is short when you don't know what true love is.
Napikit ako ng ilang sandali ng may biglang mag bukas ng pintuan.
And doon mula sa pintong yun hanggang sa kinauupuan ko natanaw ko si Mang Ben, siya ang isang trabahador ni Debbie dito na kakilala ko na din noon pa man.
"M-ang Ben"
pag kuha ko sa atensyon niya
Gulat na napatingin siya sa akin habang binibitang sa lamesa ang tray na dala dala nito.
"na-aalala mo ako anak? "
he said
naiiyak ako sa totoo lang dahil sobrang tagal na hindi kami nag kita ng mag hiwalay kami ni Debbie pero noong nakuha at inalagaan akk ni Debbie nakasama ko siya at masasabi ko na anak nga ang turing niya sa akin.
Nawala nga ako ng ama pero alam mo yung sa hindi inaasahan mahahanap mo pala sa ibang tao ang pag mamahal na minsan ng nawala sayo.
"Opo, tu-tulungan niyo po ako Mang Ben, hindi ko na kaya pang mawalay sa mag ina ko"
nag mamakaawa ko pang sabi dito ng maluhod ito sa harapan ko
Hindi ko alam kung tutulungan niya ako dahil alam ko kung gaano niya kamahal si Debbie, yung respeto at tiwala niya dito na tinuring siyang pamilya pero kahit ganun sinubukan ko pa din.
"Anak mahirap ang hinihingi mong Tulong"
natungo niyang sabi
Alam ko naman yun.
Gusto ko siyang intindihin
"Naiintindihan ko po kayo, pero Mang Ben sana matulungan niyo po ako sa paraan na pwedeng makatakas ako dito"
nag mamakaawa kong sabi dito
Siya lang ang alam kong makakatulong sa akin na makatakas dito wala ng iba.
"Pasensya kana anak"
he said bago ako tinalikuran
Doon na nag umpisang mag silandas muli ang luha ko, hindi ko mapigilan ang magpakawala ng mga hikbi.
Natatakot ako sa pwedeng mangyari sa mag ina ko pero anong magagawa ko kung nandito lang ako.
"Mang Ben"
Ani ko
natigil siya sa pag lalakad
wala sa wisyong nakatingin ako sa kawalan habang iniisip kung ano ang dapat gawin
"Naaalala niyo ba noon ng mag kasama kami ni Debbie, lagi kayong nasa tabi ko kahit na mali ako kasi sabi mo...sabi mo sa amin ni Debbie mas mahal mo ako. Kaya nga nagkaroon kayo ng pag tatampuhan ni Debbie kasi sabi mo hindi mo kayang gagawa siya ng masama sa kapwa, and natatandaan mo ba ang ginawa niya"
Mahaba kong lintaya dito
Nag angat ako ng tingin sa kaniya....
"sinubukan niya ako pag laruan gamit ang apoy, pero sabi mo hindi mo gusto na nananakit siya kasi nasasaktan ka din"
I added
hindi nakawala ang pag patak ng luha niya sa akin.
Alam ko ang pakiramdam na nadarama niya dahil ngayong ama na ako alam kong masakit na makitang nakakasakit ang anak mo,
kasi kung ano ang kinalakihan nila yun mismo ang dahilan kung paano nabuo ang ugali nila.
"A-nak"
He said
"Mang Ben, wag mong hayaan na makagawa ulit si Debbie ng masama sa kapwa, sa akin"
Walang sabi na lumabas siya ng kwarto na kinalalagyan at doon nawalan na ako ng pag asa na makatakas sa lugar na ito.
Saxia's POV
Hindi ko lubos maisip na meron palang tao na kayang gawin ang lahat ng kasamaan para lang makasira ng isang pamilya.
Naguguluhan ako sa mga nangyayari pero hindi ko akalain na magiging ganito kalala ang kaya niyang gawin para lang makuha si Erick.
FLASHBACK
"Mag salita kana bago pa uminit ang ulo ko sayo"
galit na sabi a ni Daddy dito
tinali nila ang nag panggap na Erick sa isang upuan habang hinihinty ang mga pulis na dumating.
nung una naaawa ako kasi pakiramdam ko si Erick talaga ang taong pinahihirapan nila dahil ng mukha niya pero nawala ang awa na yun ng malaman kong siya ang isa sa kumuha kay Erick.
"sino ang kasama mo? sino ang nag utos sayo na kunin si Santi at gayahin ang mukha niya ha?! "
sunod sunod na tanong ni Kuya Rich
laking gulat ko ng biglang tumilapon ang lalaki kasama ng upuan sa sahig halos lahat kami sa totoo lang and doon lang namin na realize na tinadyakan pala si Jon ang upuan ng hindi ito mag salita
"mamili ka! "
"mag sasalita ka o habambuhay kang mananahimik"
sigaw pa niya dito
Kita naman sa mukha ng lalaking ito ang takot at pangamba
walang pagdadalawang isip na hinawakan ko ang kamay niya para makaupo muli ng ayos... naaawa ako sa kaniya dahil sa mukha ni Erick ang nakikita ko
Pakiramdam ko ganito din ang itsura niya ngayon habang hawak siya ni Debbie.
"Saxia"
pag saway pa ni Daddy sa akin
"huwag niyo ng pilitin, hayaan nalang natin na pulis ang kumausap sa kaniya"
pag awat ko sa kanila
natalikod na ako para maiwasang makita siya
pero bago pa man ako makahakbang ng isa ay natigilan na din ako
"Simon, Simon Santos i am Santi's cousin"
aniya
kunot noo akong natingon sa kaniya
"An-o"
"Pinsan ako ni Santi, and oo kakilala ko si Debbie at siya ang may dahilan ng lahat ng ito. Hindi ko ginusto pero wala na akong ibang choice ng hilingin niya ito sa akin. Natakot ako na baka kung ano ang gawin niya kanila Mommy at sa kapatid ko kaya pumayag ako. "
Doon na siya nag simulang mag kwento ng nangyari sa kaniya
"Pinilit kong lumayo kay Debbie pero marami siyang koneksyon, halos magutom ang pamilya ko dahil sa kaniya.Aaminin ko against din ako sa kanila ni Santi pero lahat ng yun nag bago umikot ang mundo dahil sa isang pangyayari"
natigilan siya na para bang hindi niya kayang sabihin
"o-kay lang kung hindi ka pa handang sbihin ang lahat"
aniko
"Naaksidente ako at halos ikamatay ko yun pero si Debbie,siya ...siya ang tumulong sa akin wala akong idea sa balak niya nasira ang mukha ko dahil tumama ito sa salamin ng sasakyan ko doon,nubg lumabas ako ng hospital pinag stay niya ako sa isang bahay na ako at puro bantay ang tao"
"walang salamin, lahat ng bahagi ng bahay walang bubog. Sarado at parang ayaw pasilipin ang araw sa loob ng bahay. Nag mistulang preso ako sa loob ng dalawang taon"
Hindi ko masisisi ang naging desisyob niyang makipag palit sa totoong Erick kung isang malaking demonyo ang may hawak sa leeg niya.
Naaawa ako sa kaniya, at aaminin ko na gusto ko siyang tulungan.
"Paano mo nalaman na iba na ang mukha mo? "
nag aalalang tanong ni Yena
"Susi, doon ko nakita ang mukha ko. Nung una hindi ko matanggap pero wala akong magagawa dahil tinakot ako ni Debbie kaya ang tangi ko lang kayang gawin ay ang sundin lahat ng utos niya at umaktong wala lang ang lahat sa akin dahil kung malaman niya ang nangyayari ngayon baka hindi ko na..... makita pang buhay ang pamilya ko"
takot at alalang alala niyang sabi
"We won't let that happen"
ani Jon
"poprotektahan ka namin at ang pamilya mo"
Dagdag pa ni Daddy
naputol ng kwento niya ng dumating ang mga pulis
END
"handa ka na ba? "
He asked
natango ako bago natayo sa kinauupuan ko
Kinuha ko ang baril na binigy ni Daddy sa akin at inilagay yun sa holder ng baril na nakasabit sa bewang ko
"Handang handa na"
taas noo kong sabi
Hindi ka pwedeng mabuhay kung wala kang tapang, hindi ka pwedeng mabuhay kung puro takot ang nasa puso at isip mo.
Hindi ka pwedeng mabuhay kung hindi mo alam ang salitang pag mamahal.
Dahil naniniwala ako na walang buhay kung walang pag mamahal.
walang tao ang hindi nag mamahal.
Debbie's POV
Aanhin ko ang damo kung patay na ang kabayo?
Parang katulad lang ng kalagayan namin ni Santi
Aanhin ko ang pagmamahal ko sa kaniya kung nakakaalala na siya!
"Paano ko ba matatanggal ang ala ala niya"
i asked him without thinking twice
He just chuckled
"Why ask me if you're the smartest between us o baka naman wala ka ng tiwala sa sarili mo kaya hinihingi mo ang idea ko? "
pranka pang sagot nito
Kung hindi lang talaga ito nakakatulong sa akin baka mas inuna ko itong pinatay!
"Come on just give me your fuckin idea"
I yelled
I have no time para makipag biruan at laro pa sa kaniya!
Nauubusan na ako ng oras na mailayo si Santi sa kanila, pihadong ngayon hinahanap na nia kami dahil sa bobong Simon na yun!
"Why don't you drive a car with him"
"And"
i cut his words
"At ibunggo sa pader baka sakaling mawala ulit ang ala ala niya and there makakabalik kayo sa ibang bansa na mau ngiti ka sa labi and ako... "
"Great! laging kasunod ay ang kasiyahan mo! makakasama at masosolo mo na si Saxia"
Pag putol ko sa sasabihin niya muli
"Exactly sweetheart,kaya kung ako sayo galingan mo"
pabulong pa nitong sabi bago nilisan ang kwarto
Reun has the shameless and lunatic idea!
Worthless and Useless!
"Guard him"
ani ko sa mga bantay
wala akong tiwala sa lalaking yun!
alam ko na ang side niya ay kay Saxia pa din kahit pa nandito ang lalaking yun para tulungan ako na bigyan ng idea.
"You can fool me once! But twice?Its up to me"
i whispered
"Madam.... madam"
natatarantang sigaw ng nag babantay kay Santi
"what"
galit ang tono kong sabi dito
"He's gone"
he said
"Ano! "
"nung binalikan namin siya doon sa kwarto wala na ito at sa tingin namin may tumulong sa kaniya na makatakas! "
sino?
sino ang traydor na yun!
"Mang Ben"
ani Reun
ano? hindi!
hindi kayang gawin ni Mang Ben yun
"Hindi niya magagawa ang traydorin ako"
sigaw ko dito
"Then why don't you ask him? "
He said
sumenyas ito sa labas at laking gulat ko ng hawak hawak ng dalawang tauhan niya si Mang Ben
"Mang B-en"
naiiyak kong sabi
nakatungo lang ito at hindi makuhang sumulyap sa akin
"So-rry anak"
aniya
Nasapo ko nalang ang noo ko dahil sa sinabi niya
Isa lang ang ibig sabihin noon!
na siya nga ang nag patakas kay Santi
"Alam niyo po ba kung gaano kasakit ang ginawa niyo para sa akin ha! Mang Ben kaligayahan ko ang nakasalalay doon siya yung dahilan ng buhay ko"
halos mag wala ako ng malaman iyon
Ang hirap nito!
Hindi ako makapaniwala na makukuha niyang sirain ang plano ko at tulungan si Santi n makatakas!
"Anak, palayain mo na siya"
He calmly said
nailing iling ako tsaka hinugot ang baril sa bewang ng katabi ko at pinutok yun sa kaniya ng walang pag dadalawang isip
"Pinapalaya ko na kayo"
ani ko
"Itapon niyo na yan at mag handa na kayo dahil hahanapin natin si Santi hindi pa yun nakakalayo"
Nag patiuna na akong lumabas para hanapin si Santi.
Lahat gagawin ko para maibalik ka Santi!
Saxia's POV
"malayo pa ba? "
tanong ko pa kay Jon
"Teka nga anak kanino mo ba nakuha ang address na yan at paano ka nakakasiguro na nandiyan sila? "
ani Daddy
Kami lang nila Daddy ang mag kakasama and ang mga girls ay naiwan kasama si Chrism.
Sa totoo lang ayaw akong pasamahin ni Mommy dahil delikado daw pero hindi ko naman kayang hayaan sila at lalong lalo na si Erick kaya sumama ako.
Gusto kong makasigurado na ligtas siya.
"Si Reun Daddy,sabi niya dito daw niya huling nakita si Debbie noong okay pa ang lahat,and ito ang nag iisang bahay niya"
"Sigurado ka ba sa kaniya Saxia"
pag agaw ng atensyon ni Tah
"anong ibig mong sabihin? "
kunot noo kong tanong dito
"malapit na tayo humanda na kayo,pinauna ko muna ang sasakyan ng mga pulis para macheck nila kung safe ang dadaanan natin"
Ani Jon
Sure ako sa lugar dahil ito din ang sinabing address ni Simon
bumaba kami ng sasakyan mukhang wala masyadong tao dito at medyo madilim kelangan pang buksan lahat ng sasakyan para magkaliwanag
Parang abandonado ang lugar na ito at hindi siya mukhang bahay na makakayang tirahan ng tulad ni Debbie.
Nailibot ko ang aking mata sa lugar na hindi ako familiar pero ang kumuha ng atensyo ko ay ng bigla akong haklitin ni Daddy padaba ng mag umpisang may mag paputok ng baril
"Anak huwag kang aalis dito"
banta pa niya sa akin
"Hindi sasama ako sa loob"
pag mamatigas ko pa
"Hindi pwede! Dito ka lang please ililigtas namin siya anak basta mangako ka na dito ka lang"
Aniya
naiiyak ako na niyakap siya
"Mag iingat kayo Daddy"
ani ko bago siya tuluyang lumayo sa tabi ko
halos lahat sila ay nag takbuhan paloob ako at ibamg kapulisan lamang ang naiwan sa labas ng abandonadong bahay na ito
Mas lumakas at dumami pa ang putukan na kinailangan pang magtawag ng madaming back up.
sobrang kaba at pag aalala ang nayayanig sa loob ko kaya naman sumunod na ako sa kanila ng malamapasan ko ang mga pulis doon ko nakita ang isang lalaki na nag tatatakbo
kaagad na sinundan ko siya ng mapagtanto kung sino yun ay kaagad ko itong tinawag!
"Erickkkkk"
sigaw ko pa
natigilan siya sa pag takbo at nalingon sa akin
Halos mailabas ko ata lahat ng luha kk ng makita ulit siya. mabilis pa sa mabilis na tumakbo ako palapit sa kaniya at niyakao ito ng mahigpit
"Love"
he said
love?
"Love? "
i asked
"Love! hindi na ako mawawala sa tabi mo, sorry sorry sorry sa lahat, sa pahirap ni Debbie. Saxia mahal kita at kahit pa matapos ang gabi na ito na wala ako tandaan mo na kayo lang ni Chrism ang pamilya ko"
makahulugan niyang sabi
natataranta ako na chine check ang buong katawan niya
meron siyang pasa sa braso at mukha at hindi ko lubusan maisip kung anong nangyari kung bakit nangyayari ito
"sumama kana sa akin tatakas tayo"
ani ko
pero sa halip na sumunod siya sa akin nanatili itong nakatayo doon at binitawan ang kamay ko
"Mas makakabuti kung maiiwan ako, kailangan ko silang iligtas Saxia."
"Erick"
naiyak kong tawag dito
lumapit siya sa akin at kinulong ang sa magkabilang palad ang aking mukha
"Mahal kita"
he said bago tuluyang mag lakad palayo sa akin
ano bang tumatakbo sa isip mo!
hindi ko hinayaan ang gusto niya kaya naman sinundan ko siya pero bago pa ako makahakbang ng tatlo ay may nagtakip na ng bibig ko, hindi ko makita ang mukha nito dahi may takip na mask!
sino ka?
dinala niya ako sa isang kwarto at doob kinulong!
kailangan kong makalabas dito!
mabuti nalang at meron akong tinagong kutsilyo sa may likuran ko na nakakabit sa may bra ko
alam ko na kukunin niya ang baril na dala ko kaya mas mabuti ng matalino.
Nabuksan ko ang pinto pero bigo akong makatakas ng may nakita akong paparating nagtago ako sa pinto hanggang sa makalapit ang lalaki
"Yahhhhhh"
akmang hahampasin ko ito ng bakal pero napagtanto ko kung sino ang lalaking iyon
"Taj"
"Saxia ano ba? papatayin mo naman ako e"
"Ikaw kasi e nasaan sila? "
aniko
"Nasa second floor sila nahiwalay lang ako ng makita kitang kinakaladakad ng lalaki pero masyadong mabilis ang isang iyon at biglang nawala, pero malakas ang kutob ko na kakilala ko siya"
"ano?"
"parang familiar siya Saxia"
"Teka hayaan mo na yun ang mabuti pa tulungan mo ako na hanapin si Erick nakita ko siya kanina pero iniwan niya ako ara makatakas mag isa"
"saan? tara na bago pa bumalik ang lalaking yun dito"
hinila niya ako papunta sa hagdan
may nag paputok sa gawi namin pero mabuti nalang at nakita ni Taj yun at kaagad na nabaril
naks hindi ko alam na magagaling pala sa baril mga ito
nakita ko din si Kuya Rich ng makaakyat kami na may binaril na dalawa
halos mamangha naman ako kay Daddy ng muntik ng mabaril si Jon
"Tayo na, nakita ko si Debbie sa gaeing yun"
ani Jon
kaagad na nilakbay namin ang daan papunta doon ng may humarang na limang lalaki
pinag gitnaan nila akong apat para mailayo sa mga lalaking iyon.
"Lalayas kayo sa harapan namin o papatayin ko kayo lahat"
malakas na sigaw ni Daddy
hinawakan ko ang kamay niya para awatin pero matapang siya
"Bansot akala mo natakot kami"
ani ng isang malaking lalaki
"Bansot pala ha"
galit nitong sabi
nakita ko pang sumenyas ito kanila taj saka sunod sunod na nag paputok
hanggang sa naubusan sila ng bala lahat pero may isang lalaki sa kabilang side ang may bala pa
"Ang isang balang natitira na ito ay para sayo"
he said
pero bago pa niya maiputok yun ay tumumba na siya
nalingon kami kung saan nang galing ang putok ng baril and doon namin nakita si.....
"Erick"
malapad na ngiti ang aking pinakawalan
takbuhan kaming lumapit sa kaniya and syempre niyakap ko siya
"Ang tigas ng ulo mo"
may inis ang boses niyang sabi
binalewala ko lang yun at hinalikan siya sa labi
"Mabuti naman at maayos ka"
ani Daddy
"Pa, salamat"
"Santi namiss ka namin"
"Bumalik na ba ala ala mo"
tanong pa ni Jon
nailing naman ito
aalis na dapat kami ng may humarang muli sa daraanan namin bigo na kaming makatakas dahil sa nakapalibot sa amin
isa isa nilang hinawakan sila Daddy, Taj, Jon and kuya Rich hahawakan ako ng isang lalaki ng sunggaban ito ni Erick
"Huwag ang asawa ko"
sigaw pa niya dito
gulat akong nakatingin sa kaniya
"Sweet of you Sants... sige kunin ang babaeng yan"
utos pa ni Debbie ng mag lakad ito palabas ng isang kwarto
"Debbie! walang hiya ka talaga"
sigaw ko dito
gusto ko siyang sugurin pero malakas ang dambuhalang may kapit sa akin
"Stop this Debbie"
nang gigigil na sigaw ni Erick
"Stop what? nag sisimula palang ako e"
sarcastic nitong sabi
"itong kabaliwan mo! itigil mo na bago pa ako mapuno sayo"
he said
"Hindi sinabi ko naman sayo ang dapat mong gawin para mailigtas sila"
nakunot noo ako sa sinabi niya at nag tapon ng tingin kay Erick na nakatungo lang
hindi nakawala sa akin ang pag patak ng luha niya
"E-rick"
pag kuha ko sa atensyon niya
"Do or Die"
she yelled
"Pakawalan mo sila at sasama ako sayo"
aniya habang nakatingin kay Debbie
No!
so that's the deal!?
"No?!"
"Shut up bitch he chose me"
ani ng demonyong ito
"I said No! pinili la niya hindi dahil mahal ka niya kung hindi dahil mahal niya ako"
sigaw ko dito
"dahil natatakot siya na masaktan kami, Erick please sabihin mong tama ako! sbihin mo!!!! "
halos mag wala ako sa kahibangan ng babaeng ito
"stop Saxia"
bulong pa niya
"you want me to stop knowing na mawawala ka? Mas gugustuhin kong mamatay kesa mabuhay ng wala ka"
Matapos ang mga salitang binitawan ko nakarinig kami ng malakas na putok
nagkagulo ang lahat na hindi ko namalayan na hawak hawak ako ni Erick sa kamay habang may nakatutok na baril sa akin mula sa kamay ni Debbie at isang baril mula sa kamay ni Erick ang nakatutok dito
"you betrayed me"
sigaw pa nito
"You have no right to use that word Debbie, dahil sa lahat ng nangyari ikaw ang unang nanloko"
"Great then paunahan nalang tayong magpaputok ng baril pinakamamahal ko! sayong kamay pa din nakasalalay ang buhay ni Saxia"
But things are not favor to what she planned.....
sa pag putok ng baril nawala ang taong minsan naging parte ng buhay ko.
Ang taong minahal ko simula palang.
ang taong minsang naging dahilan ng pangarap ko.
.
.
.
.
.
💚