Mihrimah
Başımda tarif edilemez bir ağrı vardı.
Kendime yavaş yavaş geldiğimde bir sandalyenin üzerinde bağlı halde olduğumu anlamam uzun sürmemişti.
En son Demir abimin yanına gidiyordum.
Daha sonrası da yoktu zaten.
Oda çok karanlıktı korkuyordum.
Ben senin kahramanınım unuttun mu?
Ateş abim söyledikleri yankılandı beynimde.
Neredesin abi gel bul beni.
Bileklerimin ve boynumun ağrısı dayanamayacağım kadar çoktu.
Gözlerim hala bulanık görüyordu.
Kendimi daha fazla durduramadım ve gözlerimi bilinmezliğe kapadım.
Size küçük bir alıntı paylaşayım
Diğer bölümün sınırı geçilmeden yeni bölüm gelmeyecek maalesef.
Kendinize iyi bakın❤