Rehina's POV
Nagising ako sa sigaw ni Saxia kaya kaagad ako na bumangon at tumakbo papunta sa kwarto niya na katabi lang ng kwarto namin.
"Saxia... Saxia wake up"
I yelled while waking her up
Kinabahan ako sa kakasigaw niya habang tulog hindi ko alam kung ano man ang napapanaginipan niya pero isa ang sigurado ako..... Its about Santi
"Mommy"
Takot niyang sigaw ng makamulat st fumamba ng yakap sa akin
"ssshhh panaginip lang yun anak"
Pag papakalma ko pa dito
"panaginip na totoo"
naiiyak niyang sabi
Medyo naguluhan ako sa sinabi niya kaya nakalas ako sa yakap at tiningala ang mukha niya
Marahan na pinahid ko ang pawis at butil ng luha na nag mumula sa kaniyang mata.
"An-ong ibig mong sabihin"
Nag tataka kong sabi
Naririnig ko ang kaniyang hikbi at matang pagod na sa iyak.
"Mommy... si Santi humihingi siya ng tulong pero wala akong nagawa. Mommy nahihirapan siya ng mawala siya ewan ko and si baby *sabay hawak nito sa kaniyang tiyan na pitong buwan na* kukunin daw siya ni Erick Mommy, ayoko na mawala din ito sa akin Mommy"
Natatakot at naiyak niyang sabi
Hindi ko alam kung saang lupalop nahukay ng panaginip niya ang ganoong scenario.
Yung takot na nabuo sa isang panaginip
"An-ak anak listen ok hindi mawawala ang baby na yan dahil aalagaan natin siya aalagaan kita kami ng Daddy mo pag lumabas ang baby and to keep the both of you safe aalis tayo ng bansa at pupunta sa bahay ng Daddy mo sa Singapore doon muna kayo hanggang sa maging okay ka."
Pag papakalma ko pa sa kaniya
Alam ko na mahirap kay Saxia, alam ko na kinakaya pa din niya hanggang ngayon kaya kahit ako hindi mawala sa akin ang takot na baka kung ano ang mangyari sa kanilang dalawa.
Yakap na mahigpit ang binigay niya sa akin at ganun din ako. Natabi nalang ako sa kaniya hanggang sa makatulog ulit.
"okay na ba siya"
Medyo nagulat naman ako ng umimik si Oscar na kakapasok lang ng kwarto
Natango ako at tinuon ulit ang pansin kay Saxia
She's too young to feel this pain.
"kung meron man akong gustong gawin Oscar yun ay ang kunin lahat ng sakit na nadarama ni Saxia"
naiyak kong sabi habang nakatitig dito
"i can't lose my daughter, I can't lose the baby. They're our treasure to be carried"
Dagdag ko pa
Isang buwan nalang ang hinihintay namin hanggang sa makapanganak si Saxia.
And after noon lilipad na kami papuntang Singapore gusto man niya o hindi dahil yun lang ang alam namin ni Oscar na makakabuti sa kaniya ang malayo ss mga bagay, lugar at tao na nakasama niya noong nabubuhay pa si Santi.
Sobrang hirap ng mawalan ng minamahal kaya alam ko ang hirap at sakit ng mawala si Santi dahil lahat ng pinagdadaanan ni Saxia ay naranasan ko ng malayo siya.
"we can't lose them Hon, lahat gagawin ko okay. Habang nasa Singapore kayo dito ako sa pinas hanggang sa matapos ko lahat ng kailangan kong ayusin."
Kunot noo naman akong napatingin sa kaniya muli
Ang usapan namin ay lahat kami nandun para mag kasama naming aalagaan si Saxia at ang magiging apo namin
" teka mag papaiwan ka? "
Galit ang tono kong sabi
Umiwas naman siya ng tingin
Ibig sabihin lang noon ay oo ang sagot niya.
"dito na ako matutulog, pakisarado ng pinto pag lumabas ka"
Malamig ang boses kong sabi
Nahiga ako ng ayos sa tabi ni Saxia habang nakayakap
"bukas tayo mag usap"
He said pero hindi ko yun pinansin
Naramdaman ko nalang ang halik niya sa noo ko bago tuluyang lumabas ng kwarto.
I'm not scared to be with Saxia alone but I'm scared to not be able to make her feel better alone.
It is so hard for me yet challenging as a mother to bring back the old Saxia the one who we adore all this year
KINABUKASAN.... nagising ako sa haplos ng balat mula sa aking pisngi.
Namulat ako at bumungad sa akin ang ngiti ni Saxia.
Im glad seeing her smiling
"good morning Mommy"
She said
I smiled and hug her
"I love you sweetheart, good morning"
I sweetly said
Hmmm i love the way she caressed my back
"i love you more, thank you because you stayed"
She said
"of course I will and forever stat with you anak"
Malambing kong sabu dito ng mag dikit ang aming mga noo
"Mommy, tungkol kagabi.... Pwede bang umalis tayo bago ako manganak alam ko na madami kayong maiiwan dito but please Mommy, gusto ko sana mag simula kasama si baby na malayo sa lahat ng pwedeng makapag paalala sa akin kay Erick. Gusto kong mag simula na malayo sa kaniyang mga ala alam"
Nakangiti pa din niyang sabi
Kita ko sa mata niya ang pamamasa nito pero nandun yung pag pigil niya dito para maiwasan ang kahinaan.
"sure ka ba"
Tangi kong natanong
Natango tango naman siya
"Opo Mommy, i want to bring myself back but not a singer anymore. I want be a Saxia Angela Velasquez with my very own and new Santi Erickson Velasquez Santos Jr."
She said while rubbing her tummy
Yesss it's actually a boy.
The last time na nag pa check up kami inalam na din namin kungboy or girl and we are happy na boy kasi yun din ang gusto ni Saxia but si Santi gusto niya girl.
Noong nalaman niya na boy para bang nabawasan ang lungkot niya kasi sabi niya, yung bata ns yun ang mag sisilbing Erickson ng buhay niya.
Na siguro kaya yun ang binigay sa kaniya ng Diyos dahil gusto niyang laging isipin ni Saxia na sa bawat taong nawawala sa buhay natin may kapalit na mas better at mas higit ang pag mamahal na ibibigay. Da batang iyon doon niya makikita at mas mararamdaman ang pag mamahal ni Santi.
"kung yun ang desisyon mo anak doon tayo"
Aniko
Nahigpit ang yakap niya sa akin.
Kung ito man ang simula ng kaniyang pagbabalik sana mag tuloy tuloy na.
Oscar's POV
Wooah hindi ako nakatulog ng ayos dahil sa hindi kami okay ni Rehina.
Alam ko na magagalit talaga siya sa desisyon ko pero yun lang ang alam kong paraan para maiwan dito sa pinas. Ewan ko pero may gusto akong gawin para sa pamilya ko at malalaman nalang nila pag nagawa ko na.
Sa ngayon mag hahain muna ako ng breakfast naririnig ko na mukhang gising na din sila.
Nag luto ako ng mga masasarap na pagkain lalo na ang mga paborito ni Saxia at hilig niya habang buntis siya.
Lahat nakita ko at nalaman ko lutuin ng mag kakasama kami nila Rehina, Bobbie nung dumalaw sila dito.
Medyo naging awkward ng mga oras na yun dahil nga sa naging problema ng magkaibigan pero naging maayos din para kay Saxia.
FLASHBACK
Nang makauwi kami ni Saxia sakto naman ang message ni Rehina na nasa bahay na ang lahat. Ayos na din ang brunch.
"pasok kana anak"
Pag alalay ko pa sa kaniya
Medyo nagulat pa siya ng madatnan silang lahat pag kabukas ng pintuan.
"we love you Saxia"
Sabay sabay pa nilang hiyawan
"ba-kit Daddy"
Naiiyak niyang sabi ng malingon sa akin
"because we love you so much anak"
I almost cried
She just hugged me and whispered
"thank you po"
"always welcome my princess"
I whispered
Nang makakalas siya ng yakap ay kaagad na sinalubong ni Rehina at niyakap ng mahigpit
Yung tipong parang ngayon lang nagkita!
Mahal ko yan!
"Mommy"
May pag tataka niyang sabi ng makita sila Bobbie
"Go anak you need them"
Nakangiting sabi nito
Mas lumawak naman ang ngiti ni Saxia bago lumapit kanila Bobbie
"im so proud of you hon"
Bulong ko pa kay Hon
She just chuckled
After nila mag yakapan at konting kwentuhan naiwan kaming apat sa kusina para maipag luto si Saxia ng miryenda
Ganyan kabilus si Rehina pagdating kay Saxia ayaw magugutom dahil buntis daw na sinangayunan naman ni Bobbie.
"Ako na"
Ani Bobbie
"ako nalang baka mapagod ka"
Ani Rehina
"hindi ako na Rehina alam ko hindi ka sanay"
Ani Bobbie
Nagkatinginan naman yung dalawa na parang baliw saka bumunghalit ng tawa
Oh hindi ba parang baliw lang.
Ang ending nag tulong sila sa pag luluto at kami ni Carlos ay katulong lang sa pag gagayat at pag hahanda ng mga niluto nila.
It was a great time to be able to find a good place to live and to enjoy some of the amazing moments with them.
END
It's a great thing no when you have that one person who can make things better the second time around
Naniniwala na nga talaga ako sa sinasabi ni Author na Kung sino ang dahilan ng pasakit mo sa buhay siya din ang maaaring makabuo sa isang ikaw na nasira ni tadhana at ngayon ay nabubuo unti unti.
"Good morning Daddy"
Bungad naman ni Saxia habang nababa ng hagdan
Kaagad na nilapitan ko sila at inalalayan ang prinsesa ko na bumaba
Si Rehina naman ay iwas ang tingin sa akin.
As always!
"Kain na nag luto si Daddy ng breakfast para sa dalawang mahal ko"
Masigla kong sabi
"anak kumain kana, diet si Mommy mag kakape lang ako"
Malamig ang boses nitong sabi
"naku naku nangangamoy LQ pa ata ang mga mahal ko"
Pabiro pang sabi ni Saxia
Aba aba at nakukuha ns ulit mag biro mukhang nagiging ok na nga ulit siya.
"hindi naman anak alam mo naman yang Mommy mo ayaw na malalayo ako da kaniya"
Maloko ko pang sabi
Narinig ko pa ang tawa ni Ssxia na ngayon ko nalang ulit narinig.
Mukhang maganda ang gising niya.
"Mag tigil ka nga Oscar ha, hindi tayo bati"
naiinis pa nitong sabi
Nahagalpak nalang ako ng tawa dahil sa tawa ni Saxia
"anak naman e"
Nakangusong sabi nito kay Saxia
"eh Mommy bakit ba kasi kayo nag away ni Daddy?"
Nag seseryoso nitong tanong sa Mommy niya
Nasiring naman ng tingin sa akin si Rehina syempre dahil magkaaway pa cute muna tayo kay Misis.
"ewan ko diyan sa ama mo, siya kasi ang nag sabi na mapunta tayo sa Singapore tapos iiwan tayo para lang sa work"
May inis nitong sabi
"naku Mommy, you need to understand that Daddy needs to get rid of his work bago niya tayo samahan sa Singapore and okay lang yun kasi kasama mo naman ako dun hindi ba?"
Anito sa Mommy niya
Tama, mabuti pa ang anak ko naiintindihan si Daddy hayst talagang mana sa akin maintindihin.
Oooops Rehina blood is boiling!
" sabi ko nga anak pero kasi... "
" pero"
Pag putol ni Saxia dito
"pero daw hon"
Pandadaot ko pa dito
Yung itsura niya na hindi na kayang sumagot pa kay Saxia dahil alam niya na tama ito
"wala sabi ko nga anak, pero Oscar siguraduhin mo naman na hindi ka mag tatagal na sumunod baka limang taon na ang apo mo nandito ka pa din"
Balik bara naman nito
Aba nga anlakas din makabawi hindi ba
"Mommy naman e"
Tawang tawa pang sabi ni Saxia
"eh kasi yang ama mo baka maputi na buhok ko hindi pa nauwi alam mo naman yan bigla bigla nalang nawawala minsan"
Ani Rehina
Ayan bumalik na naman po ang nakaraan.
Talagang ang mga babae antagal ay hindi pala matagal dahil never nakakalimot sa mga nangyayari.
Yung tipong kaming lalaki ang katibayan ay screenshot yun lang pero sila may ss na ang malala bawat detalye sa nangyari ay alam miski sinabi.
That's the power of girls!!!!
Lumapit ako sa harapan ni Rehina at lumuhod.
"susunod agad ako sa inyo okay at hindi na tayo mag kakahiwa hiwalay. Syempre ayaw ko naman na wala ako pag lumabas ang apo ko"
Nakangiti ko pang sabi dito habang haplos ang tiyan ni Saxia.
Si Erickson ang isang dahilan kung bakit ko ito gustong gawin.
At si Erickson din ang dahilan kung bakit malakas si Saxia.
Alam ko simula palang na kakayanin ito ni Saxia.
Things are going to be a little crazy at the same time hard but one thing for sure you can get through the whole process at the right time.
And she is now almost there to take the whole process perfectly at the right time and at a perfect moment.
VOTE AND COMMENT. 💚