Chapter 2
Unti-unti kong iminulat aking mata nang makarinig ako ng mga paghikbi. Slowly, I gazed around the room and saw mama sitting at the edge of the bed, wiping her own tears. Na alarma ako nang dahil doon kaya nilapitan ko siya at hinagod ang kaniyang likuran.
"Ma, bakit ka na naman umiiyak?" marahan kong tanong sa kaniya at tinignan ang kaniyang mukha. Nakaramdam ako ng sakit nang makita kong lumuluha si mama. Aking pinalis ang kaniyang luha at mas hinagod pa ang kaniyang likod.
Nang hindi sumagot si mama ay hinanap ko kung saan nakatuon ang kaniyang pansin. Dinala ako ng sarili kong mata sa sahig. May isang papel dito na pinulot ko para basahin.
Nanlaki agad ang mga mata ko nang malaman kung kanino galing ang sulat. Fontabella Construction Firm Industries. Napalingon ako kay mama nang sandali at binasa ang sulat
I, Luke Collins Valiente Fontabella, the Lord of this land, is taking up your land from the next two weeks. You may now start preparing and packing up your things or your whole shits would be buried all together with your house.
This letter is for the Barcelona Family, due to your debts getting much higher and even a cent of money has not been paid. If you still want your land back, you can pay at the office in Fontabella Industries in the city.
Sincerely,
LandLord Luke Collins Valiente Fontabella
Napanganga na lang ako sa nabasa. Hindi… Hindi nila pwedeng kunin ang lupa namin. Amin ito at hindi sa kanila!
"Ma, gaya ng sabi ko akong bahala. Gagawin ko lahat ng kaya ko mabawi lang natin ang lupa natin," ani ko at niyakap ang ulo niya papunta sa dibdib ko.
"Maraming salamat, anak. Hindi ko na alam kung ano gagawin kung wala ka," saad niya at narinig ko siyang humikbi. Matapos kong mapatahan si mama ay hindi na ako nag atubili pang tumakbo papunta sa may banyo namin at naligo bago ako nagbihis.
"Apo, mag-agahan ka muna…" tawag ni lola sa akin na naghahanda ng pagkain sa lamesa. Umiling ako at ngumiti.
"Hindi na, la. Nakapag-toothbrush na po ako saka kumain naman na ako kagabi."
Dala ang sulat sa aking bulsa kasama ang isang daang pisong pamasahe ay lumabas ako sa bahay at nag-abang ng masasakyan. Nakita kong padaan si Rowena kaya tinawag ko siya.
"Wena!" Napalingon siya sa akin at ngumiti saka ako nilapitan.
"Oh? Bakit wala kang bag? Second day natin ngayon ah?" tanong niya. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. Hindi ko alam pero hindi ako kompertable kapag may tumitingin sa akin nang ganito. Pero well, wala akong pakialam sa kanilang lahat. Mga dukha sila.
"Ipagpaalam mo na lang ako sa mga teacher natin. Kukunin daw lupa namin sh, kailangan kong puntahan."
"Oh sige sige. Basta kapag ayos ka na pumasok ka na ha?" nginisian ko siya at tumango. Nang may masalubong akong tricycle ay mabilis akong sumakay dito.
"Saan po?" tanong ng driver.
"Sa building po ng Fontabella." sagot ko saka kami muling umandar. Napaisip-isip tuloy ako. Napakasama niya, hindi man lang ba niya kami pagbibigyan ng ilang taon pa para mabayaran namin 'yong lupa? Paano kung tumigil muna ako sa pag-aaral at mag trabaho na muna?
Pero mukhang hindi papayag sila mama sa gugustuhin ko. Pipilitin pa rin nila akong mag-aral. Kung ipasabutahe ko kaya siya? Hindi naman kakayanin ng pera namin. Ugh!
I stood in front of this huge building. Binasa ko 'yong napakalaking karatula sa may taas.
Fontabella Construction Firm Industries
Unang-una, bakit kasi niya kailangang bawiin lupa namin eh pagkaliit-liit noon at napakarami pang iba at pangalawa, 2nd day namin sa eskwelahan ngayon absent pa tuloy ako, argh. Huminga muna ako nang malalim at nagsabi sa sarili na kaya ko ito. Pumasok na ako sa loob at pumunta sa lobby.
"Hi miss, nandito ba si Mr. Fontabella?" I asked the lady in her uniform. Napakakapal ng make-up niya, para na siyang patay na ililibing, 'yong foundation niyang hindi pumapantay sa skin tone niya at 'yong lipstick niyang pak na pak. I'm no make-up artist myself but it doesn't look good on her. Mabuti pang mag Johnson's Baby powder na lang siya. Tipid pa.
"Nasa floor 23 po kung siya po sadya ninyo. Sa lobby na lang po kayo ng floor 30 maghintay. Tatanungin na lang po kayo ng secretary for further assistance," sagot nito sa akin, tinanguan ko lang siya. Patalikod na ako nang bigla siyang magsalita.
"Mga isang oras pa po siguro ang meeting dahil kakapasok lang ng board of directors, maghintay na lang po kayo," dagdag pa nito. Nginitian ko lang siya at hahakbang na sana ako nang marinig ko pa siyang bumulong.
"Gwapo sana kaso mukhang bading." Napabuntong hininga ako at hindi na nag-aksaya ng panahon upang lingunin siya. Balang araw ingungudngod ko sa 'yo 'yang salita na sinasabi mo.
Sumakay ako sa elevator at pinindot ang 30th floor. Pagka-apak nito sa second floor ng building ay bumukas ito at iniharap ako sa isang gwapong lalaki. May nakikita akong tattoo sa likod ng tenga niya. Shet parang mahuhulog 'yong panty ko.
Napakaangas niyang tignan, 'yong hikaw niyang silver at mapupungay na mata. Grabe 'yong pabango niya halos sakupin na 'yong buong espasyo ng elevator. I saw him punched at the button of the 23rd floor kung saan sa sinasabing building nung babae kanina sa baba ang meeting na magaganap.
Nagsimula nang umandar ang elevator at nanahimik lang ako sa isang tabi. Pinapanood kong mag palit palit ang mga palapag pero parang napakabagol no'n.
"Hey, you alright?" his deep bass voice penetrated down my spine. Grabe 'yong mga titik na sinasabi pa lamang niya ay parang mabubuntis na agad ako. Shit, kung ganito lang sana si Peter edi baka napagtiisan ko pa siya. Kung hindi naman, mabuting maghiwalay kaming dalawa.
"Umm y-yes, I'm good," I replied. Shit, bakit ba ako nautal?
"Sino pupuntahan mo sa 30th floor? I don't mean to offend you but are you a prostitute? Work to make my cousin happy?" he asked then chuckled. Ewan ko ba, ano raw? Prosti ako? Bayaran? Pampasaya ng lalaki? No freaking way.
"No, it's for another reason, para sa lupa namin hehe," I said shyly. Nag-init man ang ulo ko pero mas pinang-ibabawan ako ng kahihiyan.
"Oww, sorry, my bad." Sabay pa kaming napatingin sa number na nasa itaas ng elevator nang tumunog ito.
"I'm here. Good luck," he said and bid goodbyes before leaving the elevator.
What a strange man.
Nang bumukas na ang elevator sa pangalawang pagkakataon ay lumabas ako at naglakad sa loob ng floor. Magaganda ang design ng dingding at mukhang mamahalin. This is like a modern and victorian style mixed that made the atmosphere warm and cozy.
"Sir, do you have an appointment?" Napatalon ako sa gulat nang biglang tawagin ako ni ate mong mukhang secretary dahil sa malaki niyang salamin at naka ponytail na buhok.
"Ay wala po eh pinapapunta po kasi ako dito ni Mr. Fontabella," I said and got the letter from my pocket. Pinakita ko ito sa kaniya at napalaki na lang ng mata 'yong secretary.
"This way sir, just sit back and relax. Darating din si sir any time,"
she uttered and guided me through the room.
Pinapasok niya ako sa isang kwarto. I'm sure this is the CEO's office kasi halata naman at nakalagay 'yong pangalan sa desk niya. Inilibot ko ang mata ko at nakitang halos walang kabuhay-buhay na kulay ng paligid.
It is almost black, brown and white in colour. Actually, maganda naman siyang tingnan kasi hindi masakit sa mata. Lalaking-lalaki ang may ari ng kwartong ito. May nakita rin akong mga drawer na lalagyanan ng papeles.
"Tristan, you have to do this for your family," paalala ko sa sarili ko nang maalala ko 'yong nangyari sa aming dalawa. Firstly, I made him pretend to be my boyfriend in front of my suitor, then I also shouted at him without me knowing that he owns lots of land here, including ours. Argh, that's fuck! But I don't freaking care! Hindi man lang niya in-acknowledge ang paghingi ko ng tawad kaya nararapat lang sa kaniya 'yon.
Kung dahil naman sa sinigawan ko siya kaya kukunin niya ang lupa namin, ipaglalaban ko ito hanggang mamatay ako. Tangina ba siya?!
Napatayo ako nang biglang bumukas ang pintuan, iniluwa noon ang napaka gwapo at mukhang kagago ay kagalang-galang pala na si Luke Collins Fontabella na nasa amerikanang damit. Hapit na hapit sa katawan niya 'yong damit at mas matapang na pabango pa ang gamit niya kaysa sa lalaki kaninang nakasalubong ko sa elevator.
"Oh, why are you here?" maang-maangan niyang tanong na para bang hindi niya alam kung bakit ako nandito. Kung isampal ko kaya sa kaniya itong papel at ipakain sa kaniya?
"Kase naman po may isang lalaking nagpadala ng sulat sa bahay namin at nagsasabing kukunin ang lupa namin." sarkastikong sagot ko sa kaniya. Narinig kong napa-tsk siya bago nagtungo sa upuan niya at naupo.
"Correction, it's 'our' land," he said, emphasizing the word 'our'.
"Fine, alam ko. I'm just here to talk with you-"
"What kind of talk?" I was cut off by his words. I lifted my face and glanced at him, seeing his serious yet naughty face.
"About the land, maybe give us a few years."
"Ahh I thought you wanted the other kind of talk," he murmured under his breath, but it I still heard it. "And about that few years, maybe just weeks. Sorry, we really need your land so bad."
"May ibang lupa pa naman diyan na pwedeng kunin, bakit 'yong sa 'min agad?" iratadong tanong ko. Napahawak na lang siya sa baba at tumango.
"We need that spot. Kukunin na namin in two weeks like what the letter said and if you don't have anything to say, you may now leave the office for I will have my rest." He leaned om the chair he's sitting on.
"Maghahanap pa kasi ako ng trabaho eh," I reasoned as I bit my lips in embarrassment.
"I can give you..." he said.
"Wow, talaga?!" natutuwa ko pang tanong at napangiti nang pagkalaki-laki.
"Yeah, you may be a maid, masseur, stripper or pole dancer maybe?" he said then he flashed a seductive smirk and got up his seat. Pagkatayo niya ay lumapit siya sa pintuan at isinara ito. Nakita kong tinatanggal na niya paunti-unti 'yong necktie niya. I swallowed hardly and stared what ever he was doing.
Pagkatapos niya itong mahubad, inilagay niya ito sa lamesa at tinanggal niya rin 'yong tuxedo niya. Our eyes locked at each other while he did that. Hanggang sa naka long sleeve na puti na lang siya ay hindi pa rin napuputol ang titigan naming dalawa.
Lumapit siya sa kinauupuan ko at bumulong sa tenga ko. "Or you can be my sex slave," Luke uttered in the most breathless tone, leaving my skin shivering. Naramdaman ko ang kaniyang mainit na hininga sa aking leeg at ang pagdampi ng malambot niyang labi.
Napalunok ako nang mariin sa kaniyang sinabi at ginawa.
"You can be a stripper like this," aniya at nagsimulang sumayaw ng macho dance. Napakalambot ng bewang niya kahit lalaking lalaki siya. Sa pagsayaw niya'y nakakarinig ako ng bahagyang pag-ungol na nagpapatayo sa ari ko sa ibaba. He slowly unbuttoned his long sleeves while he continued to dance. Minsan ay luluhod pa siya sa harap ko at parang inaakit akong hawakan siya.
Now, he is just wearing a fucking sando! God, deliver us not into temptation!
Napakasarap ng lalaking nasa harap ko. His sexy lean body and tan color. Ang mga braso niyang bato-bato at ang panga niyang umiigting.
"You can do what you want baby, ughh!" he moaned out loud.
Napabalik ako sa katotohanan dahil sa ginawa niya. "Hoy! Baka may makarinig sa 'tin! Baka sabihin ano ginagawa na'tin! Andiyan lang secretary mo sa labas oh!" ani ko nang pabulong na para ko na rin siyang sinisigawan.
"What if they can really hear us? And ano naman kung ginagawa nga natin, may pake ba sila?" he bit and licked his delicious lips. I also want to devour his lips if he just lets me to.
"If we have sex here, there's no problem in that. We can do it here on my table, on the sofa or in my room over there." He pointed to a door with his finger. I swallowed very hard like I also swallowed my whole tongue.
Tatanggalin na sana niya 'yong zipper ng pants niya nang pigilan ko siya.
"No! T-that's not the kind of work I want." Pigil ko sa kaniya at tinakpan ang aking mata. Bigla naman siyang natawa nang sobrang lakas kaya tinanggal ko ang pagkakatakip ng aking mata.
"That's so sick bruh! HAHAHAHA" He started laughing so loud and hard. "if you just saw your eydz almost raping me," sabi niya habang pailing-iling ang ulo at patuloy pa ring tumatawa. Tatayo na sana ako nang pigilan niya ako sa aking ginagawa.
"You're no match with other men out there playing with my emotions. Bye, thank you for the time," I said as I walked with my chin up and fierce like a queen. Be like a pineapple, stand like a queen with a crown.
"Says who also used me to pretend to be his boyfriend." Napatingin ako sa sinabi niya.
"Sorry na nga kasi hindi ba? Kung ayaw mo tanggapin, mamatay ka dyan, wala akong pake!" sigaw ko dahil hindi ko na napigilan ang sarili ko. Buong akala ko ay magagalit siya sa ginawa ko pero tumawa lang siya ulit.
"Tsk, kahit kukunin ko ang lupa ninyo? Sige, ayos lang din naman sa akin. You can leave if you want." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.
"Ito na mauupo na, I badly need a job. A real job, please, if you can give me. Kahit walang sahod basta 'yong lupa namin huwag mo kukunin, it's all what we have, wala sila mamang trabaho dahil natanggal dahil sa bumagsak 'yong kompanya nila," mahaba kong pagmamakaawa sa kaniya at magpepeke na sana ako ng luha kaso nagsalita siya. Ganito kasi kay koya wel at mga talent show ng Pilipinas. Pahirapan para manalo.
"Okay, I'll think of your job," he said. Napa-yes naman ako sa sinabi niya. "But for now, can you massage my back? Sumasakit kasi almost 1 hour akong nakaupo sa meeting tapos sasayawan kita?"
Napairap ako at napilitang lumapit para masahihin ang likod niya. "Don't worry, ikaw pa lang ang nasasayawan ko nang gano'n ever in my life and also it's no fee, it's all free for you." Luke added and relaxed his back at the swivel chair.
"May oil ka ba para mas masarap?" I asked, narinig kong napangisi siya saka ko lang napagtanto na double meaning pala iyon.
"Don't worry, may lubricant ako diyan para mas madulas, mas masarap yon," aniya at tumawa pa. Bakit pati 'yong tawa niya napaka hot? Baka bigla kong isuko ang bataan sa kaniya.
"That's not what I meant, bitch!" sigaw ko sa kaniya. Itinuro naman niya 'yong isang drawer at nakita kong may isang sweet vanilla oil dito. Kinuha ko ito at nilagyan ang aking palad saka ko siya sinimulang masahihin.
Minuto ang lumipas nang bigla niyang hubarin ang sando niya at tumayo sa pagkakaupo.
"Follow me..." ani Luke at napalaki ako ng mata nang makita ko ang abs niya. It's like carved by Gods from above. All I thought ws, bakit parang nasa kaniya na ang lahat?
TheButterflyReturns © 2021