•TRUTH•
^სამწუხაროდ , არ შეიძლება დროის შეჩერება და უკან დაბრუნება , შეცდომების გამოსასწორებლად. ცხოვრება არ იძლევა მეორე შანსს.^
თავი 4
მია ბაღში დავტოვე , შუადღემდე კი სახლში შევიარე დასვენების დღეს რომ მიმელაგებინა და ნორმალურ სახეს დამსგავსებოდა.
სახლის კართან მივედი უნდა გამეღო როცა კარები ღია დამხვდა...ჟრუანტელმა დამიარა საოცრად შემეშინა, ჩუმად კარები შევაღე და წყნარი ნაბიჯებით მისაღებისკენ წავედი იქ არავინ არიყო ამიტომ გადავწყვიტე შეუმჩნევლად სამზარეულოსკენ გავსულიყავი...უკვე შევდიოდი უცბათ ბინის პატრონი რომ შემეფეთა. გულზე ხელი მივიდე თვალები დავხუჭე და შიშით ნერწყვი გადავყლაპე.
⁃ ქალბატონო კიმ როგორ შემაშინეთ მეგონა ვიღაც შემოიპარა. ვუთხარი დამშვიდებულმა.
⁃ ნუღელავ მევარ. ამბობს მშვიდი ხმით ქალი და ლოყებთან ღიმილს აპარებს.
⁃ აქ რამ მოგიყვანათ?
⁃ შენთან სალაპარალო მქონდა მოდი დავჯდეთ და ყველაფერს გეტყვი.
⁃ ყავას ან ჩაის ხომარ მიირთმევთ.
⁃ ჩაი თუშეიძლება. მიღიმის და მისაღებში გადის.
⁃ დიახ ახლავე.
ჩაის მზადების დროს თითქოს რაღაც შიშმა დამიარა ვფიქრობ სახლიდან წასვლას მთხოვს რაც საბოლოოდ დამღუპავს. რავუქნა ჩემს პატარას უსახლკაროდ როგორ ვიცხოვროთ. ამ ქალაქში პატარა სახლებიც არარის. ჩაი გაგუმზადე წინ მაგიდაზე დავუდე გავუღიმე და მის წინ ნერვიულად დავჯექი.
⁃ აბა გისმენთ.
⁃ მოკლედ როგორც იცი ყოველ თვე შემიძლია სახლის ფული მოგიმატო 50% ით. ვიცი ძაიან კარგად ვიცი და მესმის რომ ამდენის საშუალება არ გაქვს მაგრამ რავქნა სხვა გზა არ მაქვს ისედაც იაფად მოგაქირავე და არცერთ თვეს შენთვის პროცენტები არ მომიმატებია მაგრამ ახლა სხვა გზა არმაქვს ფული მჭირდება კარგად იცი რომ სხვანაირად ამას არ გავაკეთებდი მაგრამ უნდა გამიგო. ისიც იცი რომ სეულში პატარა სახლები არიშოვება და არც ფასებია დაბალი მაგრამ როგორც შემიძლია გეხმარები...აბა რასფიქრობ.
ცოტა ხნიანი დუმილის შემდეგ ქალბატონს დავეთანხმე და ვუთხარი რომ რამეს მოვიმოქმედებდი და ქირის ფულს აუცილებლად გადავუხდიდი და მალევე გავაცილე. დავიწყე სახლის მილაგება და თან იმაზე ფიქრი თუ როგორ უნდა გადამეხადა მისთვის ეს თანხა რადგან სხვა გზა არიყო აქედან ვერ წავიდოდი. ჩემი სამსახურიც ამდენ ხელფას არ იძლევა ამიტომ მომიწევს სხვა სამსახურის მოძებნა. ამასობაში დრო მოვიდა მია ბაღიდან გამომეყვანა ტელეფონი და ჩანთა ავიღე კარები ჩავკეტე და სახლიდან გამოვედი. ხმაურიან ქუჩებში მივაბიჯებდი და თან ვფიქრობდი საიდან მეშოვნა სამსახური და თან ისეთი რომ შემძლებიდა მაღალ ხელფასზე ვყოფილიყავი მე ხომ ნორმალური განათლებაც კი არ მაქვს მიღებული. ახ ჯანდაბა რაგავაკეთო.
ბაღში შევაბიჯე ირგვლივ სულ მშობლები და ბავშვები იყვნენ ყველა ისევ ისე მიყურებდა როგორ აქამდე. ხო რათქმაუნდა ხო ყველამ ისე უნდა იფიქროს რომ მარტოხელა დედა ან სუროგატია ან ბოზი რომ ბავშვი ყავდეს. ყოველთვის ყველა ზევიდან მიყურებს და ზიზღის თვალებით. ისიც კი უკითხავთ ვუყვარდი თუ არა ჩემს შვილს ან მშობლებს მყავს თუ არა ვინმე და საერთოდ არც გამიკვირდებოდა რომ ეკითხათ მე თუ ვარ ცოცხალი. დავიღალე ამდენი დამცირებისგან. ყველას თვალს ვარიდებ და ჩემი გოგონას კლასისკენ მივდივარ...კლასის კარზე დავაკაკუნე და შიგნით შევაბიჯე როგორც კი მიამ დამინახა სკამიდან ჩამობობღდა თავისი პატარა ფეხებით ჩემსკენ გამობარბაცდა ღიმილიანი სახით და გულზე მომეკრო. გულზე მაგრად მივიხუტე შემდეგ ხელში ავიყვანე ყურადღება კი მალევე მასწავლებლისკენ გადავიტანე.
⁃ მაპატიეთ ცოტათი დამაგვიანდა გზები გადაკეტილი ოყო დღეს არმუშაობდი მაგრამ ასე გამოვიდა.
⁃ აჰ არაფერია არც მიკვირს უარესად რომ არ დაიგვიანეთ როდესაც დასვენების დღეგაქვთ და მაშინაც იგვიანებთ....ალბათ მეგობართან ერთად იყავით ხომ.
⁃ არა...უკვე გითხარით რატომაც დამაგვიანდა ახლა კი დაგემშვიდობებით ხვალამდე. თავი დავუკარი და ნაწყენი ბაღიდან გამოვედი. თითქოს ყელში რაღაც მეჩხირებოდა და ვერაფერს ვამბობდი მაგრამ მალევე მოვედი გონს და მიას მივუბრუნდი. ძირს ჩამოვსვი და ხელები ჩავკიდე.
⁃ დე რახდებოდა ბაღში. ვკითხე და გავუღიმე.
⁃ არაფერი ბევრი ვხატეთ და მასწავლებელმა ლექსები გვასწავლა.
⁃ ძალიან კარგი, გშია?
⁃ არა.
⁃ კაი წავედით მაშინ სახლში.
ცოტახაში უკვე სახლში ვიყავით მიას გამოვუცვალე და ტელევიზორში მურთფილმი ჩავურთე მერე კი ის დარჩენილი საქმე გავაკეთე რაც არ დამისრულებია მისაღები დავალაგე და საბოლოოდ მოვრჩი დალაგებას. შემდეგ კი მიას შევუერთდი გულზე მივიკარი და დაღლილმა მეც მასთან ერთად გავაგრძელე ტელევიზორის ყურება.
ზარის ხმამ გამაღვიძა შეშინებულმა თავი უცებ წამოვწიე და მიას გავხედე მასაც ჩემს ფეხზე მშვიდად ეძინა...ფრთხილად მივაწვინე დივანზე გადავაფარე მისი პატარა ადიელა და კარებისკენ წავედი. იქ ნორა იყო ჩემი მთანამშრობელი.
⁃ დეიდა აქ ასე გვიან რამ მოგიყვანა. გადავეხვიე და სახლში შემოვიპატიჟე
⁃ რადა ჩემო გოგო შენთან საქმემაქვს.
⁃ კი მოდი მიას საწოლში ჩავაწვენ და მითხარი.
მია ოთახში ავიყვანე თბილად ჩავაწვინე შუბლზე ვეამბორე და იქიდან გამოვეცალე.
⁃ რახდება აბა გისმენ.
⁃ მოკლედ შენთვის ახალი და კაი ამბავიმაქვს. ესეგი სამსახური გიშოვე.
⁃ რა? კიმაგრამ საიდან იცოდი.
⁃ რავიცოდი. გაკვირვებული მიყურებდა.
⁃ რომ სამსახური მჭირდებოდა.
⁃ არვიცი რაზე ამბობ ალბათ გულმა მიგრძნო და როგორც კი რაღაც გამოჩდა ეგრევე შენთან გამოვქანდი.
⁃ ჩემი ანგელოზიხართ დეიდა. მივედი და ქალს გადავეხვიე.
⁃ და რასამსახურია. ვკითხე დაინტერესებულმა.
⁃ მოკლედ ერთერთი კომპანიაა სახელი ზუსტად არვიცი ეს კომპანია ერთ-ერთ ოჯახს ეკუთვნის, ორი თვის წინ დირექტორი შეიცვალა და ძველი დირექტორის ვაჟი გახდა თანამდებობის და კომპანიის მფლობელი რადგან კაცი პენსიაზე გავდია. და მოკედ დიდი არაფერია ისევ იგივე პოზიცია დამლაგებელი ჭირდებათ უბრალოდ უფრო მეტს იხდიან.
⁃ და მაინც რამდენად მეტს ეს ხო დამლაგებლის პოზიციაა.
⁃ შენწარმოიდგინე და შენ ხელფასზე 4 ჯერ მეტს.
⁃ რა? ამდენს? არარსებობს რაგაუჭირდათ ასეთი.
⁃ არვიცი მაგრამ ამ ბიჭს თურმე არვაინ მოწონს და ყველას იწუნებს და ამის გამო მოამატეს ხელფასი. და რასიზავ წახვალ?
⁃ კი და როდის.
⁃ ხვალ.
⁃ ხვალ? კიმაგრამ ხვალ რომ ვმუშაობ.
⁃ ნუგეშინია შენმაგივრად მე ვიქნევი და უფროს ვეტყვი ამიტომ არაფერია.
⁃ მადლობა დეიდა. გადავეხვიე და შემდეგ მალევე გავაცილე.
ისეთი გახარებულივარ....
_____________________________
4 თავი იმედია ისიამოვნებთ.