Enjoy Reading!!!
CHAPTER 8
Zouie's POV
Mahigit isang linggo na rin ako dito sa academy na ito at kahit papaano ay alam ko na ang mga pangalan ng kaklase ko.
Mahigit isang linggo na rin nila akong binubully dahil hangga't ngayon ay hindi pa rin sila tumitigil na mapaalis ako.
Wala naman ding magawa si KN kundi tingnan ako ng apologetic look.
Pasimuno sa mga kalokohan si Vin na gusto ko na talagang pingutin dahil sa mga katarantaduhang alam.
Hindi ko naman kasama ngayon si Ysa dahil magkaiba kami ng schedule kaya nagkakasama na lang kami tuwing gabi.
Habang naglalakad ako ay nagulat ako ng biglang may mapaluhod na lalaki malapit sa pwesto ko kaya agad ko itong dinaluhan.
"Okay ka lang ba?" alalang tanong ko at nagulat ako na si Vin pala ito.
Nang makita niya ako ay pilit niyang inaalis ang kamay kong nakahawak sa braso niya.
"Don't touch me." mariin niyang sabi at pansin ko ang pamumutla ng katawan niya at bakas sa mukha niya ang panghihina. May mga butil na rin ng pawis ang noo niya.
Agad kong kinapa ang noo niya at agad ko itong naalis ng maramdaman ko ang sobrang init doon.
"May lagnat ka!"
Pilit naman siyang tumayo at nakaalalay lang ako sa likod niya kung sakali mang matumba siya.
"Ano bang pakialam mo? Umalis ka na nga lang." sabi niya sabay tabig sa akin.
Inis ko naman siyang binalingan dahil siya na nga ang tinutulungan pero siya pa itong galit.
"Ano ba?! Ikaw na nga tinutulungan e!" inis kong sabi at umingos naman siya.
"Wala naman akong sinabing tulungan mo ako kaya iwan mo na ako dito dahil kaya ko ang sarili ko!" inis niya sabi at tinabig ako. Nagsimula siyang humakbang pero hindi pa siya nakakadalawang hakbang ng mabuwal na naman siya kaya agad ko siyang inalalayan.
"Ito ba ang kaya ha? E nabubuwal ka nga e." inis kong sabi.
Ano bang problema ng lalaking ito at ayaw magpatulong.
"Dalhin na kita sa clinic. Ang taas ng lagnat mo oh." sabi ko pero umiling lang siya.
"Ayoko sa clinic. Kung mapilit ka, doon mo na lang ako dalhin sa dorm ko." sabi niya at inalalayan ko naman siyang maglakad.
Susuko rin at magpapatulong din pala ang isang ito e. Nag-inarte pa.
Tinahak namin ang boy's dorm at makalipas lang ng ilang sandali ay nakarating kami sa kanyang dorm.
Inalalayan ko siya hanggang makapasok siya sa kwarto niya. Pagkahiga niya ay agad niya akong pinagtabuyan.
"Okay na ako dito. Umalis ka na." sabi niya at pumikit ng mata.
Napabuntong hininga naman ako. Hindi ko naman siya kayang iwan ng ganito ang kalagayan.
Hindi muna siguro ako papasok ngayon.
Bakit ba hindi na lang magpasalamat ang lalaking ito at nandito ako para tulungan siya. Pasalamat nga siya at nararanasan niya yung ganito dahil ako ay hindi ko man lang naranasang alagaan ako lalo na kapag may sakit ako.
Nakakaawa naman din kung iiwan ko siya dito at konsensya ko pa kung may mangyari sa kanya lalo na't nakita ko na ganito ang kalagayan niya.
Inilapag ko ang bag ko sa isang upuan at agad na hinubad ang coat na suot ko.
Nakita kong nagkumot siya dahil siguro nilalamig siya. Agad akong lumabas para magluto ng soup sa kanya.
Matapos kong maluto ay agad ko itong dinala sa kwarto kasama na rin ang tubig at gamot.
"Vin, kainin mo muna ito oh para mainom mo yung gamot mo." sabi ko pero umungol lang siya.
Pilit niyang idinilat ang mata niya at nang makita niya ako ay nangunot ang noo niya.
"Bakit nandito ka pa? Diba pinaalis na kita?" nanghihina niyang sabi kaya napabuntong hininga na lamang ako.
"Hindi kita kayang iwan ng ganito ang kalagayan mo. Kaya't kainin mo muna ito at para mainom mo na itong gamot mo." sabi ko at medyo umupo siya ng konti. Agad ko naman siyang inalalayan.
"Bakit mo ba ito ginagawa?" takang tanong niya sa akin.
"At bakit hindi ko rin ito pwedeng gawin aber?"
Napaiwas naman siya ng tingin sa akin.
"Bakit mo pa rin ako tinutulungan e isa rin naman ako sa nangbubully sayo." sabi niya.
"Hindi naman kasi ako ganoon kasama para pabayaan ka na lang. Kahit na masama ang ginawa mo sa akin ay hindi ko pa rin maatim na pabayaan ka na lang." simple kong sagot.
Hindi naman na siya nagsalita pa kaya kinuha ko na lang ang soup na ginawa ko.
Hinipan ko ang soup na ginawa ko at isinubo sa kanya. Minsan ay nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin pero binalewala ko na lamang ito. Matapos ko siyang pakainin ay pinainom ko siya ng gamot.
"Pahinga ka muna. May kukunin lang ako." sabi ko at kinumutan siya.
Tumango naman siya at aalis na sana ako ng pigilan niya ako sa braso. Nagulat pa ako ng dahil sa ginawa niya pero agad naman akong nakabawi.
"Ano yun?" takang tanong ko at pansin ko namang medyo nailang siya. Umiwas pa siya ng tingin bago tumikhim.
"Uhm-t-thank you nga pala a-at s-sorry din s-sa ginawa ko." naiilang niyang sabi kaya napangiti ako.
"Ayus lang. Pagaling ka na." sabi ko at tumango naman siya. Pinikit na rin niya ang kanyang mata.
Agad kong inilabas ang pinagkainan niya at agad na naghanap ng basin at towel. Nang makakita ako ay agad akong bumalik sa kwarto at pinunasan siya.
Pinagpapawisan siya kaya kahit nakakailang ay binihisan ko siya ng pantaas at pinagpatuloy ang pagpupunas.
Nang mapansin kong bumaba na ang lagnat niya ay nag-iwan ako ng note at lumabas na. Medyo maghahapon na rin kasi.
Uwian na ngayon kaya sa dorm na ako dumiretso at naabutan ko roon si Ysa.
"Saan ka galing?" agad niyang tanong sa akin.
Tumikhim muna ako bago nagsalita.
"May inalagaang may sakit lang." simple kong sagot kay agad na kumunot ang noo niya. Pero bago siya makapagtanong ay agad akong nagpaalam na papasok na ako ng aking kwarto.
"Pasok muna ako." sabi ko at tumango naman siya.
Agad akong naghalf bath bago matulog.
Masyado akong napagod ngayon.
To be continued...