Married.
The sky knows you more than this planet does.
"Ladies and gentlemen, this is Penelope Santiago from the front desk, your captain speaking."
At the age of 23, I had my first international flight. Now that I'm 24, I couldn't be more less happy.
"This is Flight SEL 5621 and we are presently flying at thirty-nine thousand feet on our flight from Manila, Philippines to Atlanta Georgia."
"Time approximately 17 hours and 21 minutes. We are expecting a smooth flight and anticipate an on-time arrival in Atlanta at 7:00 GMT. We hope you'll enjoy your flight."
Kahit na madalas ko itong ginagawa sa mahigit isa't kalahating taon ko sa PLA, hindi pa rin nababawasan ang tuwa sa puso ko.
I glance at my co-pilot na si Tatiana na titig na titig sa Navigation controls na nasa harapan namin.
"You nervous?" I asked.
Napalingon siya sa akin at hilaw na ngumiti.
"Opo Capt. medyo kinakabahan. Eto kasi ang first international flight ko," nahihiyang wika niya.
"Talaga?! Congratulations, Captain Versoza!" Nakangiting wika ko.
"Salamat Capt!" Masayang wika niya.
Ilang sandali pa ay kumatok at pumasok ang isang cabin crew.
"Capt, may gusto po ba kayong kainin?" Tanong niya sa akin pagkatapos niyang tanungin si Tatiana.
"Tubig nalang, salamat!" Ngiting sagot ko.
Pang walong international flight ko na yata ito.
Hindi ko alam kung bakit pero naging mabilis ang promotion ko from domestic flights to international flights.
Pero kahit na kataka-taka, nag papasalamat pa rin ako at nabigyan ako ng ganitong oportunidad.
Palitan kami sa pagpapahinga ni Capt. Tatiana.
Siya ang unang niyaya ko na magpahinga muna at nang makabalik siya, ako naman ang nagpahinga sa loob ng cabin.
Nakatulog ako ng halos mahigit kalahating minuto bago bumalik ulit sa cockpit.
Nang mag landing kami sa Atlanta Hartsfield Jackson Airport, sumabay kami ni Tatiana sa mga Cabin Crew para makapag pahinga na rin sa naging mahabang lipad.
"Capt, idol na idol talaga kita!" Wika ni Aidder.
Isa siyang sa mga flight attendant ng flight na to.
Kung saan-saan nalang talaga napupunta ang kwentuhan nila.
"Naks, thank you Aidder!" Natatawang sagot ko.
Kasalukuyan kaming naghihintay ngayon sa sasakyan na maghahatid sa amin papunta sa Renaissance Concourse Hotel.
Mayroon kaming 2 days lay over dito sa Atlanta.
"Magpapa-picture sana ako sayo kaso lowbat ako Capt. kaya mamaya nalang!"
"Di mo pa nga tinatanong kung okay lang kay Capt! Kapal ng mukha." Angal ni Ana sa kanya, isa ring FA.
"Ay oo nga... kung okay lang po sayo," nahihiyang sabi ni Aidder sa akin.
'Aliw talaga tong FA na to.'
"Oo naman, mamaya hahaha," wika ko.
Nang makarating sa hotel ay agad kaming nagpahinga dahil sa pagod sa naging byahe.
The next day, lahat sila maagang nagising at super excited na umalis dahil gusto nilang gumala dito sa Atlanta.
Sabi nila'y gusto nilang unahin muna ang Fort Yargo.
Ako naman ay nagpaiwan nalang sa hotel room upang makapag pahinga rin, may jet lag pa talaga ako.
While alone in the hotel room, I've decided to check on my social media accounts.
Becca𝗦𝗮𝗹𝗮𝘇𝗮𝗿
@Reb𝘮𝘢𝘮𝘣𝘢
𝚜𝚝𝚒𝚕𝚕 𝚜𝚑𝚒𝚗𝚗𝚒𝚗𝚐.
napangiti ako sa tweet ni Rebecca.
She pursue modeling while teaching sa NY habang ako naman ay tinigil muna ang pagmomodelo para makapag focus sa kasalukuyang trabaho.
Ireretweet ko na sana but Zeki's name suddenly popped out.
Zeki Santiago would like FaceTime...
I check the time and it's just 4:41am ibig sabihin ay malapit na mag 6:00pm sa Pilinas.
I immediately answered the call kahit pa mukha akong ewan.
"Hey." bungad niya.
"You look so fucked up! Ayos ka lang ba?" I asked.
"Yeah, I'm fine," umiwas siya ng tingin.
I look at his background at mukhang nasa opisina pa rin siya.
He looks exhausted sa suot niyang office attire but still so pogi.
"Hindi ka pa mag a'out? Overtime ka na ah?" I asked again.
"Yeah, mamaya-maya," he weakly smile.
"Don't over work Zeki, it's not healthy," I nagged.
"I know. May hinahanap kasi ako," he explained.
I frowned.
'Ano naman kaya ang hinahanap ng isang to? papel o babae?'
During college I've heard a lot about him having relationship with random models.
Although I haven't asked him about it dahil privacy niya naman yon, I just can't believe it.
"Ano ba o sino ba ang hinahanap mo?" I asked.
He stayed silent for a couple of minutes bago nag salita ulit.
"I-I want to ask you something," wika niya.
Hindi siya makatingin sa screen kaya mas lalo akong nagtaka at na-curious.
"What? What is it?" Napaupo ako ng maayos sa kama para mas maayos ko siyang makausap.
"D-do you know where Rebecca could be?"
'Hala? Si Rebecca ang hinahanap!'
"I mean, I-I haven't seen her in a while, you know," wika niya.
Mas lalong napakunot ang noo ko.
I can see clearly from the screen how his ears went red same with his cheeks 'don't tell me he's into my best friend?' napangiti ako ng bahagya.
"She's in New York. Duuuh," I stated.
Napabaling ang tingin niya sa akin at bahagyang nanlaki ang mga mata.
"B-but Shawn told me she's not with them in New York!" He said looking miserable.
'What's wrong with him?'
Wait!
What the hell? Shawn is in New York? I thought he's in Paris?!
I roll my eyes.
I'm dead sure that Rebecca's in New York.
Dahil never siyang nag sinungaling sa akin.
Mahigit isang taon na kaming hindi nagkikita dahil hindi siya kailan man umuuwi ng Pilipinas, our trust is still there for each other.
'But what if she lied?'
If that happens, I might be disappointed but I know she has a valid reason and I want to give her the privacy she deserves.
'Pero baka hindi naman nagsinungaling, I'm just paranoid.'
-
Hapon na nang makabalik sila sa hotel na may madaming nabitbit na mga pasalubong.
"Capt. dapat sumama ka sa amin!"
"Oo nga Capt. Sobrang nag enjoy kami kanina lalo na sa aquarium. Napagkamalan pa nga po si Denis na artista eh may mga babaeng nag papapicture sa kanya," tawa ng tawa si Tatiana habang nagku'kwento.
"Ano ka ba Tati! syempre ang pogi nun eh! Tsaka wag mo nga inggitin si Capt. palagi namang nakakapunta yan rito kaya ayos lang, diba Capt?" Tanong ni Ana sa akin.
Bahagya akong natawa sa dalawa.
"Tara na nga mag dinner nalang tayong lahat sa labas, my treat!"
"Sabihin niyo na din sa iba para sabay sabay na tayong kumain, shower lang ako," pag papaalam ko.
Sa downtown kami naghanap ng makakainan.
Mabuti nalang at nakita namin ang Thrive at doon na kami kumain ng dinner.
I wore jeans and blazer coat.
Lowkey lang hindi na model eh, tsaka medyo malamig na dahil malapit na rin mag January.
-
"Capt, grabe busog na busog talaga kami, Thank you!" Alfred said.
"No problem, malakas kayo sakin," I joked.
Namasyal muna kami at nag picture-picture bago napag-pasyahang bumalik na sa hotel.
Our last day went fast.
Nang makabalik na kami ng Manila after a long flight ay umuwi muna ako sa condo ko sa Makati.
Pagkarating na pagkarating ko ay gabi na, agad rin akong nakatulog.
I woke up at 11 am the next day at napag pasyahang maglinis ng condo kahit na malinis naman na ito.
My free during the weekend pati sa Monday hanggang Wednesday.
Sa Thursday kasi may International Flight na naman ako.
After cleaning the entire condo I decided to go out, shopping.
I went to the nearest mall wearing a simple black skater dress paired with white sneakers.
I went to Watsons first to buy some essentials and stuffs for the banyo.
After I paid, nagpunta ako sa grocery store ng mall to buy stocks for the fridge.
At habang namimili ng vegetables, may biglang kumalabit sa akin.
"Penny?!"
Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Desire.
"Desire? Hi!" I greeted.
"OMG! HIIII!" She exclaimed.
"How have you been?" I casually asked.
"Oh I'm super fine! I heard you're a Pilot now, Congratulations!"
"Thank you!" I smile.
"Grabe no? Matagal-tagal ka na ring hindi umuwi sa Maguin at bumalik sa HAL, we miss you so much!" Wika niya.
"Oo nga eh, nasa PLA kasi ako nagtatrabaho ngayon," wika ko.
"Namimiss ko na rin kaya kayo! I'm planning to leave for work para umuwi ng Maguin this New Year," I said.
"Perfect! Because, I'm happily getting married!" Kinikilig niyang wika na ikinagulat ko ng husto.
"Oh my gosh!! For real?!" Napatalon ako sa tuwa for her.
"YES!!! I'm getting married, FINALLY!"
"With who?!" I asked.
"Remember Jeremiah Costel?"
"The same model from HAL?!" I can't believe how time flies jusko naman!
One and a half year pa lang after ng graduation and now I have a friend na ikakasal na, super exciting!
Well, Desire's one year older than me.
Batchmates sila ni Shawn dati and I heard they broke up days before my Graduation.
Rumors been spreading na nagka balikan sila.
Tapos ngayon malalaman kong ikakasal na siya, unbelievable!
Naituloy namin ang kwentuhan sa isang Japanese Restaurant sa loob ng mall at pagkatapos ay nagpicture muna before we went separate ways.
-
☆