Deze scène kan denk ik doorgaan voor mature. Ik vermoed dat het de enige zal zijn in dit verhaal, maar het is belangrijk voor Emilio's ontwikkeling. (:
. . .
Emilio werd wakker toen iemand zijn kamer binnen struikelde en veel te hard lachte. De bureaustoel viel om en toen hij zich omdraaide, zag hij in het maanlicht dat door het raam stroomde dat Juan in gevecht met zijn spijkerbroek was.
'Fuck, ik ben zo dronken,' grinnikte zijn vriend. 'Als ik maar niet moet kotsen.' Hij plofte op de rand van zijn bed neer – de afstand had hij net iets verkeerd ingeschat waardoor hij met zijn heup op het hout terechtkwam en grof vloekte.
'Wat de fuck doe jij hier,' antwoordde Emilio halfwakker. 'Waarom ben je niet bij Dana? Ik slaap hier toch.'
'Hmm? Ik kreeg ruzie met Dana.' Hij klonk sip. 'Ze had zo'n sexy jurkje aan... Ik was dom, zei dat ze wat anders moest aantrekken als ze zonder mij uitging. En toen was ze boos. En heb ik te veel gedronken.' Hij grinnikte en schoof onder de dekens. 'Dus nu slaap ik hier.'
'Gast! Ik slaap naakt.' Hij gaf een trap tegen Juans been.
De jongen haalde zijn schouders op. 'Ik heb je heus wel vaker naakt gezien. En het is mijn bed. Je mag ook op de grond liggen hoor.' Hij plofte met zijn hoofd op het kussen. 'Hoe was je date?'
Emilio maakte een brommend geluid dat wat hem betrof veelzeggend genoeg was.
'Je eerste date was een drama? Hoe voel je je nu dan? Wacht – ik doe het licht aan.' Juan reikte naar het nachtlampje. Emilio kneep zijn ogen dicht tegen het felle licht. Toen Juan zag hoe Emilio's gezicht was toegetakeld, vielen zijn ogen bijna uit hun kassen. 'Wat is er met jou gebeurd?'
'Boze zus,' mompelde hij. 'Het was stom. Het zusje van Alex. Ik had moeten weten dat ze fucking kwaad zou worden, maar Jip is echt lekker.'
De woorden leken maar half bij Juan binnen te komen. Afwezig strekte hij zijn hand naar Emilio's gezicht uit en streek met zijn vingertoppen over de zwelling op zijn jukbeen. 'Doet het pijn?'
Emilio staarde hem aan. Wat the fuck was hij aan het doen? 'Het gaat wel,' mompelde hij uiteindelijk zacht. 'Zondag gaat ze me knock-out slaan denk ik.'
'Hmm...' Zijn hand zakte iets naar beneden en zijn vingers streelden de stoppels op Emilio's kaak.
'Wat de fuck ben je aan het doen.' Het was snauwerig bedoeld, maar Emilio's stem trilde een beetje.
'We hadden een mannenavond. Ik moest vandaag zeggen met welke jongen ik zou willen zoenen. Ik zei Isa. Want die lijkt op een vrouw. Maar ik dacht aan jou.'
'Juist. Oké dit wordt fucking gay.'
Juan grinnikte. Of misschien was het meer giechelen. 'Ben je niet nieuwsgierig?'
'Naar wat?'
'Hoe het is om met een jongen... dingen te doen.'
'Nee. Tief op.'
Juan staarde hem aan.
Emilio slikte, plotseling nerveus.
'Durf je niet?'
Emilio zweeg. Hij meed Juans blik, zijn hart bonkte in zijn borstkas.
'Je bent ook nieuwsgierig hè?' Hij bewoog zijn hand wat naar beneden, streek met zijn duim langs Emilio's onderlip. 'Niemand hoeft het ooit te weten. Ons geheimpje.' Hij lachte zachtjes. 'Zullen we het doen?'
Emilio hield zijn adem in toen zijn ogen naar die van Juan afdwaalden. 'Je bent fucking serieus hè?'
'Hmm-hm.' Hij leunde dichter naar Emilio toe, tot zijn lippen vlak boven die van zijn vriend waren. 'Laatste kans,' fluisterde hij.
Een man zoenen... Het was nooit in hem opgekomen. Hij kreeg al de kriebels als hij twee zoenende kerels op tv zag, laat staan dat ie erop zat te wachten om het zelf te doen. En toch... Tóch kon hij zich op dit moment niet meer zo goed voor de geest halen waarom dat eigenlijk zo was. Zijn blik schoot van Juans lippen naar zijn bruine ogen. Aan zijn wijde pupillen zag hij dat hij onder invloed was en dat hij dit nooit had gedaan als hij nuchter was. Hij had notabene een vriendin. Toch kreeg hij dat argument niet over zijn lippen. Juans hand drukte lichtjes tegen zijn beurse kaak, maar ondanks de pijn merkte hij dat hij eigenlijk niet wilde dat hij zijn vingers terugtrok.
Toen Emilio geen aanstalten maakte om hem te zoenen, veranderde de blik in Juans ogen. Was hij teleurgesteld? Nee – waarom zou hij? Een knagend gevoel zette zich vast in zijn buik toen zijn vriend iets onverstaanbaars mompelde. Wilde hij het dan toch wel? Was het dan niet fucking raar? Toen Juans hoofd een fractie naar achteren boog, nam Emilio's instinct het over. Hij legde zijn hand om Juans nek en trok zijn gezicht weer dichterbij.
Hun lippen raakten elkaar. Aarzelend, maar juist daardoor voelde het als een bewuste keuze. Ergens had hij verwacht dat hij een diepe afkeer voelde en Juan wilde wegduwen, maar dat was niet zo. Op een gekke manier voelde het vertrouwd, alsof hun vriendschap zo diep was dat die helemaal geen grenzen kende. Hij ontspande iets en drukte kussen tegen Juans lippen totdat die zijn mond iets opende en met zijn tong langs Emilio's onderlip streek.
Een tinteling verspreidde zich door zijn mond en wekte zijn eigen tong, die nieuwsgierig naar die van zijn vriend zocht. Ondanks de talloze meiden die hij had gezoend, was hij zich nog nooit zo bewust geweest van hoe hij met iemand zoende. Een gloeiende hitte verspreidde zich door zijn lichaam, zelfs zijn tenen krulden om. Hij vond het lekker. Hij lag hier verdomme met zijn beste vriend te zoenen en hij vond het lekker.
Juan kwam waarschijnlijk tot dezelfde conclusie, want de zoen werd heftiger. Zijn vingertoppen streelden lichtjes Juans nek en hij ademde scherp in toen zijn vriend een hand op zijn borst legde. De aanraking liet zijn ademhaling sneller gaan, zijn spieren spanden zich onder Juans aanraking. Hij wilde hem overal voelen...
Hij schrok van die gedachte, dusdanig dat Juan het merkte en de kus verbrak. Emilio had er onmiddellijk spijt van, maar juist dat bracht hem nog meer verwarring.
'Wat is er?' vroeg Juan. Zijn hand gleed iets omlaag, tot aan zijn onderste ribben en daarna weer omhoog tot aan zijn sleutelbeen. De streling deed hem zijn ogen even sluiten. Zijn ademhaling haperde toen Juan zich verder over hem heen boog en hem in zijn nek begon te zoenen tot hij bij zijn oor aankwam. 'Ik ken je beter dan wie dan ook,' fluisterde hij. 'Ik weet dat je het lekker vindt.'
Die woorden riepen een steek in zijn buik op.
'Relax,' lachte Juan. 'Jij lijkt wel een maagd man.'
Hij vroeg zich af of de maagden waar hij zo graag mee sliep zich ook zo verward voelde. 'Ik ben ook nog een maagd op dit gebied,' mompelde hij. Wat ik ook zo wil houden.
Hij zei het laatste niet hardop, want op dit moment had hij eigenlijk geen flauw idee wat hij wilde.
'Ik toch ook?'
'Jij bent high en dronken.' Met een zucht duwde hij Juan iets van zich af. 'Besef je wel dat je vreemdgaat?'
'Met jou?' Hij grinnikte. 'Ik denk dat ze er alleen maar heel hard om moet lachen als ze dat hoort.'
En terecht. Dit sloeg helemaal nergens op.
'Kom op E... We hebben dronken wel vaker dingen gedaan die we nuchter ook zouden doen.'
Niet zouden doen, bedoel je. Maar gezien de liters alcohol die hij achterover moest hebben gegooid, vond Emilio het nog knap dat hij zich zo verstaanbaar kon maken.
'Wacht. Er staat nog een fles passoa in de koelkast. Drink die anders op.'
'Fuck, je wil dit wel heel graag hè?' vroeg Emilio overdonderd.
Juan lachte. 'Het zoenen was toch lekker?' Hij lag op zijn zij, met zijn linkerelleboog steunde hij op het matras. Zijn andere hand dwaalde over Emilio's buik, waarbij af en toe een vinger rond zijn navel cirkelde. Emilio was zich er heel bewust van dat hij zijn hand maar een paar centimeter hoefde te verplaatsen om zijn schaamstreek te bereiken. Die gedachte liet zijn hele lijf gloeien. Een zinderend verlangen vocht zich door zijn bloedbaan en duwde alle twijfels uit zijn hoofd vandaan. Hij begon Juan weer te zoenen, zelfverzekerder deze keer. De kus was een stuk ruiger, zijn tanden trokken aan Juans lip, en andersom ook. Hij kreunde toen zijn opwinding toenam, wat Juan aanmoedigde om hem weer in zijn nek te zoenen. Kippenvel schoot over zijn lichaam, af en toe neigde hij in extase te raken alsof hij liep te trippen.
Misschien was dat ook wel zo. Misschien waren ze allebei fucking high en herinnerde hij het zich gewoon niet meer. Misschien gebeurde dit alleen maar in zijn hoofd.
Juans hand schoof over zijn lijf omlaag. Vlak onder zijn navel stopte hij. Zonder er echt bij na te denken, duwde hij Juans arm verder naar beneden. Hij was zo hard dat het bijna pijn deed. Een kreun rolde over zijn lippen toen Juans vingers over zijn geslachtsdeel gleden. 'Damn boy, je druipt al.'
Voor het eerst in zijn leven slaagde iemand er in hem in bed te laten blozen. Weer voelde hij de neiging om te stoppen, maar toen greep Juan hem beet en begon zijn hand heen en weer te bewegen.
Emilio vloekte door de heftige gevoelens die opeens vrijkwamen, en hij maakte een verongelijkt geluidje toen Juan zijn hand wegtrok.
'Ik wist wel dat je dat lekker vond,' fluisterde Juan in zijn oor, waarna hij hem weer in zijn hals begon te zoenen.
Emilio wist niet wat hij moest zeggen of doen toen Juans lippen langs zijn sleutelbeen afdaalden, over zijn borst bewogen. Zijn hand rustte op Juans achterhoofd en hij kreunde zacht toen Juans tong tegen zijn tepel tikte.
'Fuck,' gromde hij hijgend. Iedere centimeter die Juans lippen verder naar beneden afdaalden ontketende een nieuwe lading hitte. Tintelingen raasden door hem heen, hij was zich zo intens bewust van iedere aanraking dat hij niet begreep waarom niemand anders ooit dit effect op hem had gehad. Toen zijn vriend zijn middel naderde, hield hij zijn adem in.
Hij mocht dan wel high en dronken zijn, maar hij had toch nog wel enige grenzen?
Blijkbaar niet, want hij voelde zijn zachte lippen tegen de verhitte huid. Het puntje van zijn tong streelde het meest gevoelige deel van zijn lichaam. Hij kon zijn ogen niet van Juan afhouden. Er was geen enkele terughoudendheid, hij was zo zelfverzekerd dat het een enorme turn-on was.
Plotseling keek Juan op. Zijn grijns, zijn zelfverzekerdheid... even was het alsof het Mateo was naar wie hij keek. De gedachte aan Juans broer liet zijn lid verlangend kloppen. Onbewust duwde hij zich dichter naar Juan toe, brandend van ongeduld.
'Doe – doe het,' stamelde hij toen Juan hem met een donkere blik bleef aanstaren.
Een arrogant grijnsje speelde om zijn lippen. Fuck – sinds wanneer leek hij zo op zijn broer? Was dit hoe Juan was als de chaos in zijn hoofd zweeg en hij niet aan alles en iedereen twijfelde?
'Doe wat?' vroeg hij op een uitdagende toon.
'Lik me. Zuig me. I don't fucking care, maar dit is torture man.'
Juan grinnikte weer. 'Klinkt alsof Emilio eindelijk weer back in the house is.'
Emilio had nog een bijdehante opmerking terug willen maken, maar op dat moment boog Juan zijn hoofd en begon zijn trillende opwinding te likken en te kussen.
Emilio richtte zich op zijn ellebogen op en keek toe hoe Juans hoofd op en neer bewoog, hoe hij steeds meer van hem tot zich nam. Er schoot een verlammend gevoel door zijn buik en borst.
Damn dit was zo lekker – zo fucking lekker. Zelfs al was Juan onervaren, hij leek precies te weten wat hij lekker vond. Was dat altijd zo tussen mannen? Omdat zij zelf wisten hoe het voelde, terwijl een vrouw daar alleen maar naar kon gissen?
Zijn ademhaling werd zwaarder, zijn armen begonnen te trillen.
Hij kneep zijn ogen dicht, kromde zijn rug. Zelfs met zijn ogen dicht kon hij Juans gezicht nog scherp voor zich zien. Even beeldde hij zich Mateo in. Om de beurt. Toen hij zich op zijn eigen fantasie betrapte voelde hij dat hij knalrood werd, maar het genot nam al weer snel de overhand. Plezierige rillingen schoten door hem heen, zijn hoofd werd leeg, vulde zich alleen met genotsprikkels. Hij kreunde, harder en harder, niet meer lettend op welke naam hij uitriep, noch op de mensen die hen eventueel zouden kunnen horen. Hij dacht niets meer, was in volledige extase toen zijn lijf begon te schokken en hij zich in de warmte van Juans mond ledigde.
Hijgend bleef hij liggen, een diep gevoel van tevredenheid en geluk overspoelde hem.
Juan zakte naast hem neer, sloeg een arm om hem heen en kuste zijn borst. Een tijdje lagen ze zwijgend naast elkaar. Het was alsof hun vriendschap een verborgen deur had gevonden. Hij wilde dit elke dag wel.
'Hoe was het?' vroeg hij na een tijdje. Hij voelde zich klein, kwetsbaar, en tegelijkertijd veilig genoeg om zich zo te durven voelen. Een gevoel dat hij nog nooit eerder ervaren had.
'Probeer het maar uit. Als je wilt. Het hoeft niet hoor. Maar als je nieuwsgierig bent, zoals ik was.' Hij haalde zijn schouders op. 'Dan is ie all yours.'
Aarzelend keek hij naar Juans gezicht. Hij had zijn ogen gesloten, alsof hij niet per se een tegenprestatie verwachtte. Moest hij het proberen? Niemand zou er ooit achter komen, dit zou tussen hen blijven.
Hij slikte, zijn lippen voelden droog. Toen rolde hij hen om zodat Juan onder hem lag. Juan deed zijn ogen weer open en glimlachte – een dromerige glimlach. Emilio realiseerde zich hoe knap hij zijn vriend eigenlijk vond. Hij streelde zijn gezicht, boog zich voorover en begon hem te zoenen. Langzaam – alsof het echt iets betekende. Het was een lange zoen, waarbij Juans nagels lichtjes over zijn rug krasten. Hoewel hij normaal gesproken niet zo'n fan van voorspel was, voelde hij nu de behoefte om ieder stukje huid met zijn lippen aan te raken. Juan zuchtte zachtjes terwijl Emilio een weg naar beneden kuste. De zenuwen keerden weer terug zodra hij de rand van Juans boxer bereikte. Wat als hij het nou lekker vond? Betekende dat dan dat hij gay was? Nee – dat sloeg nergens op. Hij had zich nooit tot een man aangetrokken gevoeld.
Hij dacht aan hoe erg hij ervan genoot om Juans huid onder zijn lippen te voelen. Hoe hij net over Mateo had gefantaseerd had. Plotseling werd hij misselijk. Hij wilde niet meer, maar hij wilde ook niet uitleggen waarom hij niet meer wilde. Misschien moest hij er gewoon overheen stappen. Hij vond het vast walgelijk, dan gingen al die gekke gedachten ook weg. Hij was heus niet gay.
Zijn vingers krulden om het elastiek van Juans boxer en hij trok het kledingstuk over het stijve lichaamsdeel heen. Aarzelend stak hij zijn vingers uit en begon Juan te strelen. Hij wierp een schichtige blik op Juan, die zijn ogen gesloten had. Hij viel vast in slaap als Emilio nog veel meer treuzelde. Emilio probeerde alle twijfel uit zich te bannen. Resoluut bewoog hij zijn hoofd en begon hij de huid eromheen te kussen terwijl hij zijn vriend bleef aftrekken. Toen Juan begon te kreunen, voelde hij zich genoeg aangemoedigd om een stapje verder te gaan. In zijn buik trok iets samen, hij merkte dat hij zelf weer hard begon te worden. Hij haatte zichzelf erom, hij wilde dit niet lekker vinden. Doe het gewoon, dan ben je er vanaf. Verstand op nul en gaan.
En dus deed hij dat.
Iedere keer als hij er in slaagde om Juan harder te laten kreunen dan eerder, fladderde er iets in zijn buik. Hij wilde hem net zo'n orgasme geven als hij net had gehad, hij wilde beter zijn dan Dana. Hij probeerde wat meer te experimenteren met zijn tong. Juan kwam iets overeind, vlocht zijn vingers door Emilio's haren en leidde hem in het juiste tempo. Emilio probeerde hem zo ver mogelijk in zich te nemen zonder te kokhalzen.
'Mmm,' mompelde Juan alleen. 'We hebben een natuurtalentje hier.'
Weer was het alsof hij Mateo hoorde praten, in plaats van zijn broertje. Hij slikte wat speeksel weg. Hij wist niet of hij het nou als een compliment moest opvatten, het was nou niet echt zijn ambitie om een getalenteerde cocksucker te worden. Wel deed het hem wat dat Juan het lekker vond – daar deed hij het immers voor.
En omdat je nieuwsgierig was hoe een lul smaakte, vieze flikker.
Hoewel zijn schouders verkrampten door die harde woorden, ging hij stug door, totdat zijn vriend klaarkwam. Hij riep niet zijn naam uit.
De teleurstelling was onverwacht. Hij kwam weer overeind, kon Juan nog steeds proeven. Hij wist niet wat hij moest voelen, het was alsof zijn lijf hem verloochende aangezien hij weer keihard was. Hij zakte weer op het bed neer en draaide zijn rug naar Juan toe. Tranen prikten in zijn ogen. Hij snapte zichzelf niet meer, zijn lichaam niet.
Juan liet hem niet aan zijn lot over nu hij zijn hoogtepunt had gehad, hij kroop tegen Emilio aan en sloeg een arm om hem heen. 'Ben je oké?' vroeg hij zacht, waarna hij een kus tegen zijn schouder voelde.
'Ik weet het niet,' antwoordde hij eerlijk. Het ontging hem niet hoe goed het voelde om zo met zijn vriend te liggen en het maakte hem bang. 'Ik voel zo veel tegenstrijdige dingen. Wat als ik nu op je verliefd ben geworden? Fuck man – dat wil ik helemaal niet.'
Een traan gleed over zijn wang, hij was als de dood dat er nu voorgoed iets veranderd was. Juan was zijn maatje, de meest belangrijke persoon in zijn leven. Hij wilde hem niet kwijtraken door dit stomme experiment dat een totaal andere uitkomst had dan hij gedacht had.
'Ik denk niet dat ik degene ben op wie je verliefd bent, E.' Hij drukte een kus tussen zijn schouderbladen. 'Het was mijn broers naam die je kreunde toen je klaarkwam, niet de mijne.'
. . .
Juans woorden bleven in de kamer echoën.
Emilio had geen flauw idee gehad wat hij erop had moeten antwoorden. Juan leek dat aan te voelen, want hij had hem uiteindelijk alleen omhelst en was zo in slaap gevallen. Emilio had zich na een tijdje voorzichtig uit zijn armen los geworsteld en zat nu op de rand van het bed, zijn hoofd in zijn handen. Zijn boxer had hij weer aangetrokken, maar het bedekken van zijn naaktheid haalde het beeld van Juan die hem pijpte niet tegen.
Was het waar? Was hij verliefd op Mateo? Zomaar, spontaan? Terwijl hij zijn vriend al weken niet had gezien? Of waren die gevoelens er altijd al geweest, maar had hij ze nooit herkend? Als tiener had hij altijd naar Mateo opgekeken, hij had als een oudere broer gevoeld. Mateo had hem ook altijd zo behandeld, bijna alsof Juan en hij een tweeling waren. Wanneer was dat dan veranderd? Hij kon zich geen specifiek moment voor de geest halen. Ja – hij miste zijn vriend. Zoveel vrienden had hij immers niet; eigenlijk alleen de twee broers. De afgelopen tweeënhalf jaar had hij de gevangenis trouw bezocht – trouwer dan Juan zelf – en hij keek uit naar het moment dat ze op een andere plek konden chillen dan in de bezoekersruimte van de gevangenis.
Nu wenste hij echter dat hij het moment kon uitstellen. Na wat er vannacht gebeurd was, durfde hij Mateo echt niet meer in de ogen te kijken. Al zijn hele leven had hij het gevoel dat Mateo wist wat er in hem omging en hem met één blik kon doorgronden; hij wilde er niet aan denken hoe hij zou reageren als hij zo'n walgelijk fantasie opving. Hij hoefde hem vast nooit meer te zien. Mateo was zo ongeveer de meest hetero man die hij zich kon voorstellen.
Zuur kroop zijn slokdarm in. Hij kwam overeind en haastte zich naar de badkamer, waar hij met zijn handen op de wasbak leunde. Zijn gezicht gloeide alsof hij koorts had. Hij kon zich niet herinneren wanneer hij voor het laatst had gehuild, maar hij kon op het moment wel janken. Hij walgde van zichzelf, van zijn fantasieën, van hoe zijn lichaam net op Juan, op een kerel gereageerd had. Hij wilde het niet – hij wilde het verdomme niet en hij kon er niets aan veranderen.
Een tijdlang staarde hij in de wasbak. De misselijkheid trok niet weg, maar overgeven lukte niet. Hij draaide de kraan open en plensde water in zijn gezicht. In plaats van terug te keren naar Juans kamer, zakte hij op de bank neer en rolde zich op zijn zij. Slapen lukte niet; hij bleef voor zich uit staren en probeerde uit alle macht aan iets anders te denken dan Juan of Mateo.