Ybrahim: Kung ganon, Avisala Meiste muna sa ngayon aking Hara, matulog ka ng mahimbing.
Amihan: Maging ikaw rin, Ybrahim.
Kinuha nya ang dalawang kamay ni Amihan at hinalikan ito pareho. Kita ang mga ningning sa mga mata nina Amihan at Ybrahim sa lahat ng naganap sa kanila ngayon. Sabik silang makasama muli ng matagal ang isa't-isa ngunit alam ni Ybrahim na may iba pa syang tungkulin sa kanyang kaharian. Kaya kahit ayaw mang humiwalay kay Amihan ay ginawa nya dahil sabi na syang magliwanag upang makabalik muli sa Lireo at makasama ang nag-iisang Hara ng kanyang puso. Naglakad na sya papalayo kasama ang kanyang mga kawal habang palingon lingon kay Amihan habang pinapakita ang kanyang matatamis na ngiti na ngayon nya lamang ipinamalas. Naiwan sina Alena at Amihan sa pasilyo ng parehas magaan ang loob, at nagpapasalamat na sa wakas ay natanggal na rin ang sumpang ikinabit sa kanya at sa Rama ng Sapiro.
Alena:*sigh the smiles* Nakita mo ba ang ngiti sa kanyang labi Amihan? Ngayon nya na lamang iyon ipinakita, at dahil iyon sa iyo. Bumabalik na rin paunti-unti Ybarrong kilala ko at ang Ybrahim na kilala mo.
Amihan: Masaya rin ako Alena, sapagkat sa kabila ng mga kaguluhang nangyayari na naman sa atin ngayon ay may mga ganito pa ring kaganapang makapag bibigay sa atin ng liwanag.
Alena: Halika na edea, masyado ng mahaba ang araw na ito sa atin magpahinga na muna tayo.*smiles*
Naghawak kamay sina Alena at Amihan at sabay nawala sa pasilyong kanilang kinaroroonan at dumiretso na sa kani-kanilang silid.
**********************************
Sa mga nangyari kagabi ay naging magaan na ang dinadalang ni Amihan sapagkat bumalik na rin sa wakas ang kanyang mahal na Rama, at dahil doon pakiramdam nya na unti unti ng bumabalik sa dati ang nawasak nyang puso. Kahit sa pagtulog ay hindi nya maalis-alis ang ngiti sa kanyang mga labi, hanggang sa paggising nya.
= SA SILID NI AMIHAN SA LIREO =
Kapuputok pa lamang ng araw sa Encantadia, ng magising si Amihan dahil pakiramdam nya ay may kasama sya sa kanyang silid. May mainit na hininga syang nararamdaman sa kanyang batok habang nakatagilid ang kanyang paghiga, may mga matitipunong braso ang nakayakap sa kanyang beywang ngunit hindi sya nababahala pagkat sa bawat init na nanggagaling sa katawang nakayakap sa kanya ay napakapamilyar ang sensasyong ibinabahagi nya sa Hara Duri-e na hindi na kayang itanggi pa. At hindi nga nagkamali si Amihan ng akala, dahil pagkalingon nya sa kanyang likuran ay nakahiga doon si Ybrahim na mahimbing ang pagkakatulog habang yakap sya. Kaya marahan naman nyang tinanggal ang kamay nito sa kanyang tyan upang harapin ang tulog na Rama sa kanyang higaan. Hindi ginising ni Amihan si Ybrahim, sa halip ay masaya nya lamang itong tinititigan at malumanay na hinalikan sa noo. At habang tulog, dahan-dahang hinahawi ni Amihan ang harapang buhok ng Rama na natatakpan ang mukha nito. Ilang saglit pa habang hinahawi ni nya ang ibang hibla ng buhok ni Ybrahim ay napansin nyang ngumiti ang Rama kaya tinigil nya ang kanyang ginagawa at tinitigan na lamang ito. Hindi naglaon ay nagsalita na rin si Ybrahim na walang tigil sa pag ngiti.
Ybrahim:*teasing smile while his eyes are close* Baka naman mamaya eh matunaw ako sa katititig mo sa akin, mahal kong Hara.*opens his eyes*
Amihan:*inayos ang upo at umiwas ng tingin kay Ybrahim* A-anong pinagsasasabi mo? Hindi ah.*stands up*
Ybrahim:*still looking at Amihan walking around her room while he sits on the bed* Anong hindi? Wag mo ng ipagkaila, eh kanina ko pa nakita gamit ang isa kong mata na titig na titig ka sa akin, hindi ko lang sinabi agad pagkat nais kong damhin lamang ang iyong mga haplos at halik na matagal ko ng nais maramdamang muli.
Tumayo si Ybrahim at lumapit kay Amihan na nakatingin sa salamin habang sinusuklay ang kanyang buhok, niyakap si Amihan habang nakatalikod ito sa kanya sabay yapos na naman sa kanyang mga beywang at hinalikan ang ulo nito.
Amihan:*looking at Ybrahim at the mirror* Maging ako rin naman Ybrahim, pinangarap ko rin itong mangyari. Na sana'y magkasama na tayong muli kasama ang ating anak at apo, na alam nating pareho ay ipinagkait sa atin noon*humarap kay Ybrahim at hinaplos ang mukha nito * Kaya ngayon mahal ko, wala tayong panahong sasayangin at hinding hindi na tayo maghihiwalay pa.*smiles*
Ybrahim: Kahit marami pang kaguluhan ang mamagitan sa atin ay hinding hindi na tayo matitibag, at ipapangako ko sa iyo na poprotektahan ko kayo nina Lira at Cassandra. Ako ang inyong magiging kalasag sa lahat ng mga nais manakit sa inyo at sa mga masasamang nilalang kagaya ni Casilda, ngunit kayo naman ang aking buhay at kalakasan.*smiles*
Amihan:*pinch Ybrahim's nise gently**sighs* Ang aga aga puro mabubulaklak na salita na ang iyong sinasabi, E Correi(my love).*laughs*
Ybrahim: Syempre, dahil ito ang unang umaga ng muli nating pagsasamang dalawa. Na walang bawal at walang limitasyon, kaya maaari ko ng gawin ito*kisses Amihan's forehead* tapos ito.*kisses Amihan's nose tip*
Sa ginawa ni Ybrahim ay napangiti si Amihan, sapagkat ngayon nalang sya muling sumaya ng ganon. Nagtitigan sila ni Ybrahim sa mata, habang hinahawi ng Rama ang kulot na buhok nito sa kanyang mukha.
Ybrahim:*caressing Amihan's face* At higit sa lahat, ito.*smiles*
Nginitian nya si Amihan at sabay dahan dahang nilapit ang kanyang mukha sa kanyang mahal na Hara at doon na nga nagkasalubong ang kanilang mga labi. Sa mga oras na iyon ay bumagal ang takbo ng oras sa kanilang dalawa, at ang mga halik na iyon ay sumisimbolo sa kanilang pagmamahalan na nagsasabing simula ngayon ay wala na silang takot pareho na ipahayag ang bawat ainisigaw ng kanilang puso't damdamin na hindi nila nagawa noong limitado pa ang kanilang oras at panahong magkasama. Nang matapos ang matatamis na sandali, nagsimula ng magsalita muli si Amihan.
Amihan: Nais nga pala akong itanong, bakit tila ang aga mo yatang naglakbay patungo rito sigurado akong nahihimbing pa sina Khalil at Lira.
Ybrahim: Inagahan ko talaga ang paglalakbay patungo rito sapagkat nais nga kitang sorpresahin, na sa pagmulat mo ay masilayan mo na ako. At mukhang nasorpresa naman kita.*smiles*
Amihan: Nasorpresa mo nga ako at higit sa lahat, napasaya mo ang puso ko mahal kong Rama. Kaya ngayon alam kong tulog pa si Lira kaya nais ko sanang sya naman ang sorpresahin natin upang mas lalong bumuti ang kanyang pakiramdam.
Ybrahim: Sana'y matuwa syang makita ako, sapagkat may sinabi sa akin ang mga batang Sang'gre na may galit sa akin si Lira sa aking nagawa sa iyo nung mga panahong mayroon pang sumpang nakakabit sa akin.
Amihan: Tiyak akong mauunawaan ka ng ating anak, Ybrahim. Kahit ganoon si Lira na isang makulit at palabiro, ay seryoso naman sya pagdating sa mga mahahalagang bagay. Kaya halika na, dalawin na muna natin si Lira.*smiles*
Hinapit ni Ybrahim ang beywang ni Amihan at sabay na naglaho sa silid na iyon.
= SA SILID NI LIRA SA LIREO =
Nang makarating sina Amihan at Ybrahim sa silid ni Lira, agad namang nagbigay-pugay sa kanila ang lahat ng kawal at mga Damang nagbabantay roon at sinenyasan ang lahat a sa labas muna ng silid magbantay upang magkaroon sila ng espesyal na oras para sa kanilang anak na balak nilang gawin kaya sinunod na sila ng mga kawal at Dama at nagbantay na lamang silang lahat sa labas ng pintuan ng silid ni Lira. Unti unti silang lumapit sa higaan ng kanilang anak upang hindi ito magising at dahan-dahan silang umupo sa magkabilang gilid ni Lira upang batiin at gisingin sa kanyang pagtulog.
Amihan:*barely whispering* Lira, anak Dese Avisala(good morning).*smiles as she trails her hand of Lira's cheeks then kisses it gently* Lira, andito na ang iyong ama at may magandang balita kaming sasabihin sa iyo kaya gumising kana.
Ybrahim: Anak, tama ang iyong ina Lira may maganda kaming balita para sa iyo na tiyak naming ikatutuwa mo.*touches Lira's head*
Ng winika iyon nila Amihan at Ybrahim, napansin nila ang pagkunot ng ulo ni Lira, ang paggalaw ng mata nito habang nakapikit at pagbilis ng kanyang hininga kaya nabahala ng bahagya si Amihan.
Amihan:*shakes Lira a little* Lira? Lira, gumising ka nanaginip ka yata anak.*worried as she touches Lira's face*
Ybrahim: Tila nananaginip si Lira, Amihan.
Amihan:*taps Lira's shoulders* Lira?! Lira, magmulat ka! Ybrahim, hindi maganda ang lagay ni Lira binabangunot sya!*niyugyog si Lira*
Habang binabangungot si Lira ay unti unting tumutulo ang luha nya, at narinig sya nagsalita ng dalawa.
Lira:*binabangungot**tears falling down her cheek* Inay, inay wag mo kaming iwan.
Amihan:*teary-eyed* Lira nandito lang, ako hinding hindi kita iiwan anak. Gumising ka pinakakaba mo na kami, anong nangyayari sa iyo Lira!
Maya maya ay biglang nag-Ivictus si Mira sa silid na mayroong salang mababangong bulaklak na oara sana kay Lira ngunit ng makita nya kung anong nangyayari ay agad nyang nabitawan at mabilis na pumunta sa kinaroroonan ng tatlo.
Mira:*shocked as she holds Lira's hand* ASHTI ANONG NANGYAYARI DITO?! ANONG NANGYAYARI KAY LIRA?!
Lira:*still crying while asleep* Inay, wag kang sasama sa kanya.
Amihan:*cries* Mira ayaw nyang magising, hindi sya nagmumulat kahit anong yugyog namin sa kanya! Hindi ko alam kung anong gagawin ko.*looks at Lira still holding her hand*Anak ano bang pinagsasasabi mo?! Hindi kita iiwan.
Mira:*looking at Lira**worried face* Mukhang hindi nga maganda ito, nananaginip ng masama si Bessy.*lowers her voice* O di kaya'y isa na namang hindi magandang pangitain ang magaganap.
Amihan: Anong sabi mo Mira?
Mira: W-wala. A- Ashti, Rama, kailangan na natin syang magising ngayon din baka kung anog mangyari kay Lira kapag hindi sya nakamulat pa.
Ybrahim: Lira, anak gumising ka na.*teary-eyed*
Nang marinig ng mga kawal at Dama ang nangyayari sa loob ay mabilis silang pumasok upang siguraduhing walang mga vedalje sa loob ang mananakit at papasok habang ginigising naman ng tatlo si Lira na nagsasalita at umiiyak habang nakapikit pa ang mga mata, at paulit ulit lamang ang sinasabi hanggang sa mapabalikwas na naman sya sa kanyang higaan at sa wakas ay nagising na syang humahagulgol sa iyak.
Lira:*umiiyak habang napabalikwas ang kanyang pagbangon sa kanyang pagkakahiga*INAY!*slowly looked at Amihan*
Amihan:*caressed Lira's face while crying* Lira, nandito ako wag kang matakot.*hugs Lira* Amo bang nagyayari sa iyo?
Lira:*remembering her dream then looks at her mother**pause for a moment* W-wala po nay, nanaginip lang po ako.
Mira: Bessy alam kong hindi simpleng panaginip iyon, nakita mo naman pinag-alala mo kaming lahat dito.
Ybrahim: Sige anak, magsabi ka na sa amin ng sa ganon ay matulungan ka namin kung ano man iyan.
Pinunasan na Lira ang kanyang mga luha sa mata at sabay na naglabas kanyang pilyong ngiti sa kanyang ama, na parang walang nangyari sa kanya.
Lira:*teasing smile* Kinilig ako sa concern mo sa akin tay, pero kasi hindi pa tayo close may world war pang nagaganap between you and me, di mo na ba natatandaang may tampo pa ako sa iyo?
Ybrahim:*understands Lira* Anak, poltre(patawad) nga pala sa aking mga nagawa sa iyo at sa iyong ina, hindi ko naman kasi alam ang aking ginagawa pagkat isinumpa ako ni Casilda na umibig kay Alena, kaya sana'y mapatawad mo ako sa aking nagawa sa inyo.
Habang nagsasalita si Lira ay pinipiglan nya ang kanyang tawa ngunit hindi na nya napigilan kaya humalakhak na sya.
Lira:*laughs* Napakaformal naman ni itay, dinaig pa buwan ng wika ah. Alam ko naman po yun.
Ybrahim: Alam mo ang alin?
Lira: Na sinumpa kayo ni lola Casi. Eh, pumunta po dito kagabi si Ashti Martyr ay este si Ashti Alena tapos po nagpaliwanag sya na yun nga na witchy witchy ka daw ni lola NBSB. Kaya tanggap ko na po yung sorry nyo, charing charing ko lang yung sinabi ko sayo kanina, piecce na tayo.
Ybrahim: Avisala Eshma, anak.
Amihan: Mabuti naman at maayos na kayo ng iyong ama. Ngunit Lira, hindi mo pa sinasagot ang aming tanong sa iyo, ano ang iyong panaginip bakit ganon ka na lang kung umiyak kanina?*worried*
Lira: Inay, wala na po yun tsaka okay nako ngayon eh nakalimutan ko na nga po agad yung panaginip ko eh.*laughs*
Mira:*worried* Sigurado ka Bessy?
Lira:*gives a , meaningful look then smiles* Oo naman bessy.
Habang nag-uusap ang apat ay biglang nag-Ivictus si Danaya sa silid ni Lira na may ngiti sa kanyang labi.
Danaya:*smiles*Dese Avisala sa inyo, magsikain na tayo dahil naghanda kami ng isang piging sa hapag at naghihintay na ang lahat sa inyo kaya halina kayo't pagsaluhan natin ang pagkain ng sama-sama.
Amihan: Bakit pakiramdam ko'y napakalaking salo-salo naman ang magaganap ngayon, anong mayroon Danaya?
Danaya: Eh kasi nabanggit na sa amin ni Alena na bumalik na sa dati si Ybrahim,*looks at Ybrahim, his right hand on Amihan's waist* at mukhang totoo ngang natanggal na ang sumpa na binigay sa kanya ni Casilda. Kaya dapat lamang na magsaya tayong muli hindi ba? Noong mga nakaraang araw ay mukhang hindi pa maayos ang lahat sa inyo kaya mukhang hindi iyon ang tamang panahon para sa mga salosalong ganito, kaya halina kayo.*smiles*
Lira:*rubs her tummy* Uy tamang tama tumu Tom Jones na naman ako Ashti, galing mo talaga tumayming ah, tingnan mo nga naman ang pagkakataon.*laughs*
Danaya: Lira, wala iyan sa pagkakataon. Sadyang palagi ka lang talagang gutom.
Lira: Arawts naman Ashti, nahurt ako ha. Eh pero hindi ko naman kasalanan na magaling magstock ng mga fooday tong tyan ko.*laughs**stands* Oh? ano ng hinihintay nyo tara lets EEEAATTT!!
Hinawakan ni Lira ang kamay ni Amihan at ang braso ni Ybrahim t pumagitna sa kanilang dalawa, ngunit nginitian ni Danaya at Mira si Lira na tila nagkakaintindihan silang tatlo at sabay na nagngisian, takang taka namang tiningnan nina Ybrahim at Amihan kung bakit sila nagkakaganon. Kaya ng tapos na sila magngisian ay binitawan ni Lira ang pagkakahawak nya kay Amihan at Ybrahim at umalis sa pagitan ng dalawa.
Lira:*let goes of Amihan and Ybrahim* Ay, nagbago pala isip ko, mas maganda pala kay Bessy at kay Ashti Danaya nalang pala ako sumabay. Lam nyo na po, para may privacy kayong dalawa.
Pinaglapit nya si Amihan at Ybrahim at pinuwesto ang kamay ng Rama sa beywang ng kanyang ina, napangiti at napasapo nalang si Amihan sa kanyang ulo sa pinaggagagawa sa kanila ni Lira, at tuwang tuwa naman si Lira sa kanyang nakikita.
Lira:*claps* YAN, PERFECT! Okay dito na ako kakapit kina Ashti at Bessy huh?*went to Mira and Danaya* Tara na Gorabels!!
At agad na silang lahat naglaho at nag-Ivictus sa silid ni Lira upang pumunta na sa silid kainan upang kumain ng sama sama.
****************************************
= SA KAHARIAN NG EIRANIA =
Habang nagkakasiyahan sa Lireo ay kitang kita naman lahat ito ni Casilda na nakaupo sa kanyang trono, lalong lalo na ang pagkaputol ni Amihan sa inilagay nyang sumpa kay Ybrahim ngunit nanatiling kalma si Casilda habang iniinom ang malamig na alak na dinala sa kanya ni Castrell habang pasan sa kanang balikat ang kanyang pashneang alaga na ang katawan ay neyebe. Ngunit nabahala naman ang kanyang Mashna sa katahimikan ng kanyang reyna.
Castrell:*both watches Amihan and Ybrahim on the scepter* Mahal na reyna, napawalang bisa na ng dating reyna ng Lireo ang sumpang ibinigay nyo sa Rama.
Casilda: Nakikita ko, Mashna. Hindi ako bulag.
Castrell: Ngunit tila wala kang balak na gantihan na sila sa kanilang mga ginawa mahal na reyna. Hahayaan mo na lang ba silang magsaya lahat??
Casilda:*smirks* Bakit ka nababahala, Castrell? Huminahon na muna.
Yelong Pashnea: Tama ang iyong Mashna mahal na reyna, wala ka na bang gagawing hakbang sa kanila? Maaaris silang makapaghanda laban sa iyo kung wala kang ring gagawin upang mapabagsak sila.
Casilda: Wag kayong mabahala aking mga alagad. Akala nyo'y hindi ko naisip ang mga iyan? At sa tingin nyo ba, hahayaan ko na lang muling magsaya sila ng hindi ko pa nakakamtan ang aking ninanais sa kanila? Matagal na akong handa, at naghihintay lamang ako ngayon ng tamang pagkakataon upang maisagawa ko ang aking mga balak sa Encantadia. Dahil sigurado ako sa aking gagawin, ay maninibago sila sa kanilang kinagisnang tahanan. *villain smile*
Castrell: May tiwala kami sa iyo mahal na reyna, at alam kong mas masahol pa sa sumpa ng Rama ang gagawin mo sa Encantadia.*wicked smile*
Yelong Pashnea: Maging ako'y nasasabik na sa iyong mga balak mahal na reyna, dahil hindi na rin ako makapaghintay na ikaw na ang mamumuno sa buong Encantadia.*owl sound*
Casilda: Sabik na akong makita silang lahat na lumuhod sa aking harapan at magmakaawa na tapusin na lamang ang kanilang buhay.*wicked laugh* Hayy, mabababang uri! Mga mahihinang nilalang kagaya ng aking kapatid. Namanata upang maging Bathaluman ng sa ganon ay matapatan nya ang aking lakas?*laughs* Nakakarimarim(disgusting)!
Castrell: Sigurado ako mahal na reyna, walang binatbat ang iyong kapatid sa iyong kapangyarihan.
Casilda: Alam ko naman iyon, Castrell. At mas ikinasasaya ko na kaya kong kontrolin kakahayang ng kanyang mga matang makita ang aking mga kilos at galaw kaya malaya akong gawin ang aking mga balak. At ngayon, oras na para ilabas ang aking alas laban sa mga diwata at sa buong Encantadia.*wicked laugh*
****************************************
= SA BULWAGAN NG LIREO =
Tapos na ang lahat kumain at magsalo-salo sa kanilang almusal at agahan at ang mga batang sang'gre ay sumunod na kay nunong Imaw para sa kanilang aralin, habang ang iba sa mga nasa Lireo naman'y nagtungo na s bulwagan upang masama-sama at magkuwentuhan. Si Danaya at Aquil ay nagpunta una sa Balkonahe, ang ibang mga kawal at ang kanilang Mashna Muroz ay nagpunta na sa kanilang mga gawain at pag-eensayo at si Lira naman ay mag-isang naglalakad lakad sa hardin sa labas ng bulwagan at tinitignan ang mga bulaklak sa paligid, iniisip pa rin ang napakasamang panaginip na nabuo sa kanyang isipan kanina. Sinabi lang niya iyon sa kanilang mga magulang kanina upang hindi na sila mabahala at hindi pa makadagdag pa sa poproblemahin nila. Umupo sya sa upuan sa gilid habang may hawak ang tatlong bulaklak na pinitas nya, nakatingin sa sahig habang inaalala ang kanyang napanaginipan.
* HAPPENING IN LIRA'S DREAM *
Nagising si Lira sa kanyang pagkakabagsag mula sa itaas na puno ng sugat ang buong katawan, hinawakan ang kanyang ulo sa sakit na kanyang naramdaman ng may isang diwata ang hinagis sya mula sa malayo. Tiningnan nya ang kanyang paligid sa habang nasa kagubatan ng Lireo. Mga bagsak na kaharian ang kanyang nakikita maging ang kanyang kinagisnang Sapiro at kaharian ng Lireo ay sinaklob na ng kadiliman at mga maiitim na usok dulot ng malalaking apoy, gawa ng mga malalaking pagsabog. Malamig ang paligid at pinaliligiran ng mga nyebe at paligid, walang mga buhay na puno't halaman ang makikita sa Encantadia at isang pamilyar na paa ng nilalang ang nakita nya sa kanyang harapan, at nang iangat nya ang kanyang tingin ay isang galit na diwata ang ang nanggigigil na tapusin ang kanyang buhay. Ang kanyang sariling ina. Umiiyak na kinakausap ni Lira ang kanyang ina na tila nag-iba na sa Amihang minahal at kilala nila.
Lira:*sitting on the ground feeling the pain**cries as she looks up to Amihan holding her sword pointing at Lira* I-inay... S-si L-ira ito... Anak mo po. K-kahit saktan mo pa ako ng paulit... ulit...*panting while feeling the pain of her wounds* Hindi kita sasaktan.. H-hindi k..kita lalabanan dahil inay kita..
Amihan: WALA AKONG ANAK, DIWATA. AT NAPAKADAMI MONG SATSAT! Ngunit pagbibigyan kita ngayon na sabihin mo na ang lahat ng iyong nais, bago ko pa kitlin ang iyong buhay nang sa ganon ay matuwa naman sa akin ang reyna ng buong Encantadia.*villain smile*
Lira:*cries* Inay.. Ma-makinig ka sa'kin. Nay.. hindi ikaw yan nay, kagagawan lang to lahat ni Casilda. Nay, wag kang sumama sa kanya. Wag kang magpakain sa kanya nay.. Wag mo akong iiwan.
Ngunit hindi sya pinakinggan ng kaharap nya, bagkus ay kinuha nito ang braso ng Luntaie ipinaharap sa kanya at sabay na sinaksak ito sa tyan na tila walang naramdamang lukso ng dugo at pangamba sa kanyang mukha na sinaksak nya ang sariling dugo at laman. Dumanak ang dugo ni Lira at unti-unti ng nanghihina at nagliliwanag. Hinawakan nya ang mukha ng ina upang sabihin na ang nais nyang sabihin bago pa sya tuluyang manghina at mawalan ng ulirat.
Lira:*crying as she touches Amihan's face**sad smile* E...E C..orrei Diu... Ina.*nabitawan na ang mukha ni Amihan at nawalan na ng malay*
* END OF HAPPENING IN LIRA'S DREAM *
Sa kanyang naalala ay nakatulala lamang sya sa kanyang hawak na bulaklak ng makita sya ni Pirena. Nilapitan sya nito at umupo sa kanyang tabi.
Pirena:*concerned* Lira, ayos ka lang?
Hindi agad narinig at pinansin ni Lira na tinatawag na pala sya ni Pirena, hanggang sa tawagin sya niong muli.
Pirena: Lira. Lira ayos ka lang?
Lira:*lumingon kay Pirena* H-huh? Ashti sili nandito po pala kayo. Hehe sorry, medyo nagde day dreaming lang ako.
Pirena: Tila wala ka sa iyong sarili, may problema ka ba?
Lira: Ako may problema?*points her face* Itong mukhang to Ashti magkakaproblema? Nukaba! Wala to noh.
Pirena: Hindi ako naniniwala. Napapansin kong balisa ka, may bumabagabag ba sa iyo?
Lira: Ashti, okay nga po ako, Wala akong problema churbalu, none, nothing, WALEY. Para kang sirang plaka, paulit-ulit.*crossed her arms* Teka, bat ka nga po pala napadaan dito? Nagfi-field trip po ba kayo sa Lireo?
Pirena: Hinahanap ko ang iyong ina Lira, hindi ko sya nakita sa bulwagan. Nais ko sana syang makausap.
Lira:*smiled naughtily* Wala ba kamo si inay?
Pirena: Wala, hindi ko nakita.
Lira: Eh nakita nyo rin po ba si itay?
Pirena: Hindi ko na rin sya nakita pa pagkatapos ng ating salo-salo.
Lira: Ayown, CONFIRMED. TUMPAK NA MAY KASAMANG CHECK!
Pirena: Bakit Lira, anong mayroon?
Lira: Edi kung wala silang dalawa, ibig sabihin magkasama sila.*hugs herself* Sinusulit ang bawat panahon na magkasama sila. Alam mo Ashti, siguro nag lalabing labing yung dalawang yun, kaya wag mo ng hanapin, ikaw naman oh. Uso ang salitang "SPACE". Ready na nga akong maging ate eh, feeling ko bukas may kapatid na ako yung kamukha ni itay. Tapos dapat yung mata kay inay.* smiles as she imagines*
Habang nag-uusap naman sina Pirena at Lira ay biglang pumunta roon si Mira. Ymakap kay Pirena at umupo sa tabi ni Lira.
Mira: Ina, Bessy, nandito pala kayo kanina pa kita hinahanap Bessy eh.
Pirena: Avisala Eshma na lamang Lira, hahanapin ko na lamang si Amihan kaya maiwan ko na muna kayong dalawa.*stands up the walks out*
Pagkaalis na pagkaalis ni Pirena, agad namang hinarap ni Mira si Lira sabay na hinawakan ang mga kamay nito na nakapatong sa kanyang hita. At nag-aalalang tiningnan sa mga mata ang kanyang pinsan at matalik na kaibigan.
Lira: Oh Bessy, bakit mo pala ako hinahanap, Tsaka bakit ganyan yung fes*touches Mira's face* mo? May problema ka ba?
Mira: Ako wala, ikaw alam kong mayroon.
Lira: Pano mo naman nasabing may problema ako Bessy? Kaya mo bang basahin yung utak ko? Ay bet ko yan, gusto ko ng ganyang powers.*small laugh*
Mira: Lira, hindi alam mo namang mga bata pa tayo eh matalik na kitang kaibigan. Hindi ko man mabasa ang iyong iniisip ngunit kilala kita kapag may bumabagabag sa iyong isipan. Hindi mo mapagkakaila sa akin iyan, alam kong may problema ka. At nararamdaman kong tungkol pa rin ito sa mga napanaginipan kanina, tama ba ako.
Malungkot namang tiningnan ni Lira si Mira, at hindi na nya ito matago sa kanyang pinsan. Kaya huminga sya ng malalim bago sya magsabi kay Mira.
Lira:*sighs* Sige aaminin ko na. Tutal hindi ko na man na kayang magsinungaling sa Bessy ko eh mag coconfess na ako sa'yo. Tungkol nga toh sa panaginip ko kanina, at sobrang sama nya. Para kasing totoo eh. Eh ayoko namang mag-alala sina inay at itay sa'kin kanina.
Mira: Kaya mo ba sinabi sa kanila na hindi mo na ito naaalala kahit nakatatak pa rin ito sa iyong isipan?
Lira: Isa na yun sa dahilan ko, pero kasi may iba pang dahilan.
Mira: Anong dahilan?
Lira: Mira, hindi basta basta masamang panaginip yung napanaginipan ko eh.*hesitating* Eh... Tungkol kasi sya kay inay Amihan.*rubs her nape*
Mira:*umusog ng konti palapit kay Lira* Bakit Lira, anong tungkol kay Ashti Amihan?
Lira:*teary-eyed* Nanaginip kasi ako, tapos tumilapon daw ako kaya marami akong sugat sa katawan, dahil sa isang diwata.
Mira: Tapos?
Lira: Tapos nung makita ko yung mukha nya, nakita ko si inay. Nag-iba na sya at ibang iba sya sa inay Amihan na kilala, naging war freak sya at naging masama. Tapos hindi nya ako kinikilalang anak nya.
Mira: Si Ashti Amihan naging masama?*shocked*
Lira:*nods**teary-eyed* Oo, yun yung nakita kong version ni inay sa panaginip. Ilang beses ko na syang pinakiusapan, ilang beses ko ng pinakilala yung sarili ko sa kanya pero wala, hindi sya nakikinig sa akin. Tapos bigla na nya akong sinaksak sa tyan, na parang hindi nya nararamdamang anak nya ako. Feeling ko sa mga mata nya, kalaban ako at wala lang sa kanya yun.
Mira:*worried* Napakasama nga ng iyog panaginip, Lira. At hindi iyon pwedeng isawalang bahala.
Lira: Bakit naman? Eh panaginip lang yun noh, at hindi naman magkakatotoo yun. Alam kong mahal ako ni inay kaya hinding hindi nya gagawin yun ever sa akin.
Mira: Ipinagdarasal ko nga na sana'y hindi totoo at hindi magkakatotoo ang mga naganap sa iyong mga panaginip.
Lira: Bakit mo naman sinasabi yan Bessy?
Mira: Dahil ang lahat ng iyong panaginip ay hindi lang basta pangyayari sa iyong isip, Lira. Minsan ang iyong mga panaginip ay isang babala o isang pangyayaring magaganap pa lamang, iyon ang iyong kakayahan. Kakayahang makita kung anong masamang mangyayari o magaganap. Kaya hindi mo maaaring sabihin na isa lamang panaginip ang iyong nasilayan.*very worried*
Sa sinabi ni Lira ay bigla syang kinabahan sa kanyang mga nalaman. Mahal nya si Amihan at sa tanang buhay nya ay hindi nya nais mangyari ang mga nakita nya sa kanyang panaginip kahit kailan. Ngunit kahit ganoon ay sinusubukan nya paring maging magaan ang sitwasyon para sa kanya.
Lira: Mi-Mira, siguro wa muna natin pangunahan yung future noh? Kalma muna tayo okay? Tsaka maayos na man na ang lahat, kumpleto tayo at walang masamang nangyari sa atin. Tsaka ayoko na talagang maalala yun eh, mag move on nalang muna tayo okay? SIge essy okay na ako.
Mira: Ngunit Lira--*hindi na natuloy*
Hindi na natuloy ni Mira ang sasabihin nya kay Lira sapagkat biglang dumating si Paopao na masayang binati ang dalawa na nakaupo sa hardin.
Paopao: AVISALA GUYSS!!! Pwede makisali sa topic nyo?*smiles as his dimples appear*
Lira: Sorry Paopao ah, nag end na kasi yung topic namin eh medyo na late ka.
Paopao: Sssssooo... Ibig sabihin pwede na kita makasama?
Lira: Huh?*did not here Paopao clearly*
Paopao: A-ang sabi ko, ate Lira pwede mo po ba ako samahan? Eh alam mo na, kailangan ko ng powers mong magteleport para mabilis. Eh kung maglalakad tayo aabutin tayo ng siyam-siyam bago tayo makarating sa destination natin. Kaya... Pwede mo ba akong samahan?*wide smile*
Lira: Sige game! San ba yun?*smiles*
Masayang kinuha ni Paopao ang braso ni Lira at sabay na binulong ito kung saan nya gustong pumunta.
Lira:*nods* Sige game, medyo kabisado ko na man na siguro yung daan papunta doon.*looks at Mira* Bessy samahan ko lang si Paopao ah.
Mira:*hesitating* S-sige mag-ingat kayo, Bessy.
Paopao: Avisala Eshma ate Mira ah, bye po.
Pagtapos magpaalam ni Lira at Pao kay Mira ay agad na man na silang naglaho sa parte ng hardin na iyon, at naiwan na lamang si Mira na nangangamba pa rin sa lahat ng sinabi sa kanya ni Lira.
= SA SILID SAMBAHAN =
Nakarating na si Pirena sa silid sambahan ng Lireo kahahanap kay Amihan, at sakto namang palabas na si Ybrahim na kita ang saya sa kanyang mukha habang si Amihan naman ay naiwang nakaupo sa loob habang nakangiti rin ng malapad. Agad na binati ni Ybrahim si Pirena ngmakita nya ito pagbukas ng pintuan sa silid sambahan.
Ybrahim: Avisala Pirena.*smiles*
Pirena: Tila napasaya ka ngayon ng aking kapatid, Rama.
Ybrahim: Lagi naman akong napapasaya ni Amihan, Pirena.
Pirena: Mukhang tapos na kayo mag-usap ng aking kapatid.
Ybrahim: Na ayoko pa sanang gawin, kaso nag-ulat sa akin si Mashna Maicah at mukhang kailangan muna ako ng Sapiro ngayon kaya labag man sa aking kalooban ay iiwan ko muna ang mahal kong Hara.
Pirena: Tamang tama pala ang akong dating pagkat nais ko talagang makausap si Amihan kanina pa.
Ybrahim: Sige Hara Pirena, ikaw na muna ang bahala sa aking reyna, Avisala Meiste.*walks away*
Sa pag-alis ni Ybrahim, ay agad ng tumuloy at pumasok si Pirena at umupo sa tabi ng kanyang kapatid na si Amihan. Agad nman syang nginitian ni Amihan at niyakap nya ng mahigpit.
Pirena: Tila, napakaganda na ng iyong ngiti Amihan. At alam ko kung bakit.*smiles*
Amihan: Edea Pirena, ano't naparito ka?
Pirena: Wala naman apwe, nais lamang kita makita at makausap. Dahil simula ng dumating ka rito ay hindi tayo nakapag-usap ng maayos, kaya Amihan nais ko sanang gawin iyon ngayon. Maaari ba?
Amihan: Oo naman. Alam mo, ngayon na lamang tayo magkakaroon ng ganitong pagkakataong mag-usap bilang magkapatid, Pirena. Dahil, alam mo naman na hindi natin nagawa iyon noon kaya maging ako'y sabik na makasama ka ng matagal, edea.
Pirena:*sincere look**teary-eyed* Hindi ko man ito nagawa sa iyo noon ngunit ngayong nakasama na kitang muli bilang aking kapatid at hindi bilang isang kaaway, Amihan nais ko sanang bumawi sa iyo. Salahat ng aking pagkukulang sa iyo bilang nakakatanda mong kapatid, nais kong mapalapit sa iyo, bumawi sa iyo sa lahat ng pag-unawa't pag-intindi mo sa akin noon kahit na napakasama ko sa iyo.*tears fell down her cheek*
Amihan:*wipes Pirena's tears* Ssshhh, wag ka ng umiyak edea. Wag mo ng aalalahanin pa ang nakaraan pagkat ang mahalaga ngayon ay ang kasalukuyan. Lahat ng mga hindi natin nagawa noon, maaari na nating ipagpatuloy ngayon. At walang kaso sa akin kung ano ka man noon, Pirena. Dahil ang mahalaga sa akin ay kung paano ka nagbago ngayon, kaya hinahangaan kita, edea.*smiles*
Pirena: Pangako ko sa iyo, Amihan, simula ngayon ay lagi mo na akong magiging kaagapay sa ahat ng iyong suliranin. Magiging kasangga mo na ako sa lahat ng bagay, at sabay saay nating lulutasing apat ang lahat ng magiging problema dito sa Encantadia. Papatunayan ko ang aking sarili sa iyo, ng sa ganon ay maging karapat dapat akong kapatid sa inyo nina Danaya at Alena.
Amihan:*umiling* Hindi mo na kailangang patunayan ang sarili mo sa amin, Pirena, pagkat nagawa mo na iyan matagal na. Sapat na sa akin na iba na ang Pirenang kaharap namin ngayon, na wala ng inggit at galit sa kanyang puso. Dahil hindi man namin nakita noon ang Pirena ngayon, simula pa lamang ng ipanganak ka ni ina ay karapat dapat ka ng kapatid ate edea sa aming tatlo.*smiles*
Pirena: Avisala Eshma, Amihan.*hugs Amihan*
Amihan: E Correi Diu, edea.*smiles while hugging Pirena*
Pirena: E Correi diu, Amihan.*smiles as she cuts their hug* Tara, samahan mo ako sa puno ng ating ina. Tiyak akong nangungulila na rin sya sa iyon.*smiles*
Agad na silang tumayo at sabay na naglaho sa silid sambahan upang bisitahin ang puno ng kanilang ina.
= SA KAHARIAN NG EIRANIA =
Nagpunta si Casilda sa isa sa mga kamara o silid ng kanyang mga sandata at mga kalasag ng kanyang mga nyebeng kawal at alagad upang kuhain at ipakita iyon sa kanyang Mashna.
Casilda: Ngayon Castrell, oras na upang isagawa ko ang aking plano.
Castrell: Ano ang balak mo mahal na reyna?
Sa sinabi ni Casrell ay nginisian lamang sya ni Casilda at nagtungo sa dulong lamesa ng silid na iyon at nilapitan ang isang umiilaw na bagay na nakapatong rito. Hindi agad nalaman ni Castrell nakita kung ano ang nasa lamesa sapagkat natatakpan iyo ng isang itim na tela. Napansin nyang tila lumulutag ang nakataktob sa lamesa at gumagalaw iyo na parang walang bigat na nakapatong sa mesa.
Casilda: Oras na upang gamitin ko na itong muli, aking Mashna. Sigurado akong masisindak sa akin ang mga diwata ng Encantadia. Makatutulong ito sa aking mga balak sa kanila.*villain smile*
Nang makalapit si Casilda sa mesang nakalagay sa pinakadulo ng silid, ay dahan dahan nya namang tinanggal ang telang nakatakip dito. At ng malantad na ito ni Casilda ay laglag panga naman itong tiningnan ni Castrell na tila hindi makapaniwala sa kanyang nakita ngayon. Isang hindi kilalang bagay ang nakatawag sa kanya ng pansin, isang mala yelong bato ang bumungad sa kanyang mga mata na nagliliwanag sa madilim na kamara. Isang kakaibang bagay na ngayon nya lamang nakita sa kanyangtanang buhay.
Avisala mga ka-Encantadiks!! Sana nagustuha nyo ang chapter na ito at Avisala Eshma sa walang sawang pagsuporta ang paghihintay sa aking nilikha kahit minsan I mean palagi syang delayed. AHAHAAHAHA, sooo yun guys kahit na hindi sya umabot sa dream time kong matapos toh sana hindi kayo magsawa sa story ko. E Correi Diu everyone!!!!!