အဆင္ေျပေျပႏိုးထျဖစ္ေနသည့္ မနက္ခင္းေတြ
အတူတူ စားျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္ breakfast ေတြ
အတူတူ လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ အေကာင္းဆံုး အမွတ္တ
ရေတြ .... ေနာက္ အတူတူ ကုန္ဆံုးခဲ့ၾကတဲ့ ည
လွလွ ေတြ ~~
ထံုစံအတိုင္း မနက္ခင္းေတြမွာ အေစာႀကီး ႏိုးၿပီး
အလုပ္ခ်ိန္ တိက်လြန္းသည့္ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ က
သူေရခ်ဴိးေနတုန္းေရာက္ခ်လာသည္ ။ တံခါးဖြင့္
သံေၾကာင့္ သိေနေပမယ့္ သူကေရခ်ဳိး၍ မၿပီးေသး
သူထြက္လာေတာ့ တအံ့တဩ မျမင္ဖူးသည့္ ပံုစံ
ႏွင့္ ေငးေမာေနသည့္ ယြန္းဂီကို ပုခံုးေပၚတင္ထား
သည့္ သဘတ္ျဖင့္ လွမ္း႐ိုက္ကာ မ်က္ေစာင္းခဲလ်က္
" ႏွာဘူးက ထျပန္ၿပီ ... မျမင္ဖူးတဲ့ ခႏၶာကိုယ္
မို႔လို႔လား ? အဲ့ေလာက္ ေငးေနရေအာင္ "
" ဘယ္ခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္ ဘယ္႐ႈ႕ေထာင့္ကၾကည့္
ၾကည့္ မိန္းမေရာ ေယာက်္ားေရာ ကေလးေရာ ေခြး
ေရာ မက်န္ ႏွာဘူးထခ်င္စရာ ခႏၶာကိုယ္ကို ပိုင္ဆိုင္
ထားတာကိုး .... ကိုတကယ္ စိတ္မခ်ဘူး "
ယြန္းဂီရဲ႕ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္သည့္ စကားက
မုသားေတာ့မဟုတ္ေပ ။ တကယ္လည္း ျမင္သူ
တကာေငးေလာက္သည့္ အလွပေဂးေလး ျဖစ္
ေနတာကိုး ။
" တအား ႐ုပ္ေခ်ာလြန္းေနေတာ့လည္း ဘယ္တတ္
ႏိုင္ပါ့မလဲ ? လူတိုင္း တပ္မက္ ေနၾကတာေပါ့ "
" အဲ့တာေၾကာင့္ စိတ္မခ်ဘူးေျပာတာေပါ့ ...
ကိုကလြဲၿပီး တျခားလူၾကည့္တာေတာင္ ကိုက သ
ေဘာက်တာ မဟုတ္ဘူး ... မင္းကို ကိုပဲ ပိုင္ခ်င္
တာ .. ဒီခႏၶာကိုယ္က ကိုနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ရမွာ "
" ဘယ္သူမွ ကြၽန္ေတာ့္ကို မပိုင္ဘူး ... ခင္ဗ်ား
လည္း မပိုင္ဘူး ... ေတာ္ၿပီဗ်ာ သြားဖို႔ ျပင္ေတာ့ "
မင္ယြန္ဂီႏွင့္ သူစကားႏိုင္မလုပါ ။ ေျပာရင္း ေျပာ
ရင္း ညစ္တီးညစ္ပတ္ေတြပါ ေရာေရာၿပီး ေျပာတတ္
သည့္ မင္ယြန္ဂီ အက်င့္ကို သူသိသည္ ။ ႐ံုးသြားခါ
နီး ေနာက္တစ္ေယာက္ ေရျပန္ခ်ဳိးေနရမွ ဒုကၡ လွ
ေနမည္ ။
W B .....
အခုရက္ပိုင္း တစ္တြဲတြဲ ျဖစ္လြန္းေနသည့္ သူတို႔
ႏွစ္ေယာက္ကို ႐ံုး၀န္ထမ္းမ်ားပင္ ရိပ္မိလာၾကပံု
ရသည္ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္လာတိုင္း တီး
တိုး တီးတိုးေျပာဆို ေနၾကသည္ကို သတိထား မိ
သည္ ။ သို႔ေပမယ့္ သူဂ႐ုမစိုက္ ။ သူကအလုပ္ရွင္
ပဲ ။ ဒီလို အာ႐ံုေနာက္စရာေတြ အတြက္ ေတြးေပး
ၿပီး ပူပန္ေနဖို႔ မလို ။
" ယြန္းဂီ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ပါ တစ္ခြက္ယူခဲ့ေပး "
" sugar free ပဲမဟုတ္လား "
" အင္း "
မနက္ခင္းက အဆင္ေျပသည္ ။ အေမရိကာႏို ေအး
ေလးႏွင့္လည္း လိုက္ဖက္သည္ ။ ခါးသက္သက္ အရ
သာေတြကို မုန္းဖူးသည့္ သူ႕အတြက္ ယြန္းဂီ ႀကိဳက္
သည့္ အေမရိကာႏိုကေတာ့ ခြၽင္းခ်က္ေပါ့ ။
ယြန္းဂီက ေကာ္ဖီ၀ယ္ရင္း က်န္ခဲ့ေပမယ့္ သူက
ေတာ့ ႐ံုးခန္း ေရာက္ႏွင့္ၿပီ ျဖစ္သည္ ။ သူ႕႐ံုးခန္း
နွင့္ ယြန္းဂီ အခန္းက တသီးတျခားဆိုေပမယ့္
အလည္မွာ မွန္သာျခားသည္ ။ ယြန္းဂီ ဘာလုပ္
လုပ္ ျမင္ရသည္ ။
႐ံုးခန္းအလာ ႐ုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ ရသည့္ လူ
ေၾကာင့္ ရႊင္လန္းေနသည့္ စိတ္ေတြက ၾကက္ေပ်ာက္
ငွက္ေပ်ာက္ပင္ ။ ယြန္းဂီ အခန္းထဲ ယြန္းဂီကို ေစာင့္
ေနပံု ရသည့္ ဟန္ဆယ္ယြန္း ။
သူ ယြန္းဂီ အခန္းဆီ ဦးတည္လိုက္သည္ ။ ....
" ဟန္ဆယ္ယြန္းရိွ ? ဟိုတေလာက မွ စပိန္ျပန္သြား
တာမဟုတ္လား ? ႐ုတ္တရက္ႀကီး "
" ဟုတ္တယ္ ... အခုေတာ့ ရက္ရွည္ အနားယူၿပီး
ဒယ့္ဂူ ျပန္မွာေလ "
" ေအာ္ ... "
အနည္းငယ္ စိတ္သက္သာရသြားသည္ ။ သို႔ေပမယ့္
အျပည့္အ၀ေတာ့ မဟုတ္ ....
" စီအီးအို ပက္ခ္ကို ေတာင္းဆိုစရာေလး ရိွလို႔
ဒီကို ၀င္လာတာေလ ... "
" ေတာင္းဆိုစရာ ?? ဟုတ္လား "
သူမ၏ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳး မ်က္ႏွာက သူ႕ဆီက တန္ဖိုးႀကီး
အရာတစ္ခုကို ေတာင္းဆိုဖို႔ ဟန္ျပင္ေနသလို ။ ...
သူမေပးႏိုင္သည့္ အရာကိုေတာ့ မေတာင္းဆိုပါေစ
နဲ႔ဟု ႀကိတ္ဆုေတာင္းမိသည္ ။
" ယြန္းဂီကို ဒယ့္ဂူ လိုက္ပို႔ခိုင္းမလို႔ပါ ။ စီအီးအို
ပက္ခ္က ယြန္းဂီကို တစ္ပတ္ေလာက္ ခြင့္ေပးဖို႔
ေတာင္းဆိုပါရေစ .... "
ျပန္ေျဖစရာမရိွ ။ ယြန္းဂီကို ေပးပါဟု မေတာင္း
သည္ကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ခ်င္ေနသလိုလို ပင္ ။ စိတ္
ႏွင့္လူႏွင့္ပင္ မကပ္ ။ တစ္ဆက္တည္း မွာပင္ စိတ္
ထဲ တစ္ခုခုကို ထင့္ေနခဲ့ျပန္သည္ ။
" စီအီးအို ပက္ခ္ ခြင့္ျပဳမယ္ မဟုတ္လား "
" ဟမ္ ! အင္း တစ္ပတ္ေတာင္လား ? ဒီဘက္မွာ
အလုပ္ေတြက သူမရိွလို႔လည္း မျဖစ္ဘူး ... အရမ္း
အေရးမႀကီးရင္ ခဏေလာက္ပဲ ေခၚသြားေလ "
" အရမ္း အေရးႀကီးတာေပါ့ လို႔ ... အဲ့ဒါက "
" ဟန္ဆယ္ယြန္း ? ေရာက္ေနတာလား "
" ယြန္းဂီ "
သူမက ယြန္းဂီကို ျမင္သည္ႏွင့္ အေျပးပင္ သြား
ကာ ယြန္းဂီ လည္ပင္း သိုင္းဖက္လိုက္သည္ ။
ယြန္းဂီပင္ ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားရသည္ ။
ဂ်ီမင္းစိတ္ထဲ သက္သက္ႀကီး ေၾကာသလို ခံစား
လိုက္ရသည္ ။ သူမ တမင္သက္သက္ကို လုပ္ယူ
ေနမွန္းလည္း ခံစားမိသည္ ။
* မင္ယြန္ဂီက ငါ့အပိုင္ဆိုတာကို မင္းကို ေကာင္း
ေကာင္း သိေအာင္ လုပ္ဖို႔ လိုၿပီထင္တယ္ *
စိတ္ကို ျပန္တင္းကာ ယြန္းဂီ လက္ထဲက အေမရိ
ကာႏိုဗူးကို ယူျပီး ခံုေပၚ ေျခခ်ိတ္ထိုင္ရင္း သူမႏွင့္
သူ႕လူ၏ အေျခအေနကို အကဲခတ္ေနသည္ ။
ယြန္းဂီမွာ သူ႕ကိုတစ္လွည့္ သူမကို တစ္လွည့္ၾကည့္
ရင္း မ်က္ႏွာ သိပ္မေကာင္း ။ သူမက အခု သူ႕ကို
အဖက္ပင္လွည့္မလုပ္ေတာ့ ။ မင္ယြန္ဂီကိုသာ
တစိမ့္စိမ့္ ထိုင္ေငးေနသည္ ။
" ဆယ္ယြန္းက ဘာကိစၥ ရိွလို႔ ျပန္လာတာလဲ? "
" အန္တီက ယြန္းဂီကို မေျပာ ရေသးဘူးလား ...
ယြန္းဂီနဲ႔ အတူတူ ဒယ့္ဂူကို ျပန္လာဖို႔ ဆယ္ယြန္း
ကို ေျပာထားလို႔ေလ ... "
" ဟင့္အင္း ... ကို႔ကိုေတာ့ ဘာမွ မေျပာထားဘူး
ၿပီးေတာ့ ကိုက ဒီမွာ အလုပ္ေတြ ရိွေသးတယ္ ...
လိုက္လို႔ ရမယ္မထင္ဘူး "
ယြန္းဂီ အျပတ္ျငင္းေပမယ့္ သူမကေတာ့ ၿပံဳးလ်က္
ပင္ ။ ဂ်ီမင္းကလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေျခအေန
ကို ေသခ်ာ အကဲခတ္သည္ ။
" သိပ္ကို အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥလည္း ရိွလို႔ ယြန္းဂီ
ျငင္းလို႔ မရဘူး ... မၾကာခင္ အန္တီ ကိုယ္တိုင္
ဖုန္းဆက္လာလိမ့္မယ္ ... "
" ဘာကိစၥလဲ "
ထိုေမးခြန္းကို ဂ်ီမင္း ျဖတ္ေမးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္
သို႔တိုင္ေအာင္ သူမ၏ အမူအရာ တစ္ခ်က္မွ် မယြင္း
သြား ။ ၿပံဳးလ်က္ပင္ တံု႔ျပန္သည္ ။
" မၾကာခင္ စီအီးအို လည္း သိရမွာပါ သိပ္ကို၀မ္းသာ
ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သတင္းေလးေပါ့ ... "
" ၀မ္းသာစရာ ? .. ကြၽန္ေတာ္က ယြန္းဂီကို ခြင့္မ
ေပးဘူး ဆိုရင္ေရာ "
" စီအီးအို အဲ့လိုလုပ္လိမ့္မယ္ မထင္ပါဘူး ...
က်ိမ္းေသေပါက္ ခြင့္ျပဳမွာပါ "
သူမ စကားေတြက အေသအခ်ာကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္
ေျပာေနျခင္းပင္ ။ ယြန္းဂီႏွင့္ သူက ေတာ့ နားမ
လည္သလို တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္
ၾကည့္လ်က္ပင္ ။
" ဒါဆို ကြၽန္မကို ခြင့္ျပဳပါဦး ... မနက္ျဖန္ေနာ္
ယြန္းဂီ "
ျပန္မႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနသည့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္
ကေတာ့ ႏႈတ္ဆိတ္ေနဆဲ ။
" သူမက တကယ္အာ႐ံု ေနာက္တယ္ ယြန္းဂီ "
" အတူတူပါပဲ ... ကိုလည္း အာ႐ံုေနာက္တယ္ "
" ဟက္ ! ေသခ်ာလို႔လား အာ႐ံုေနာက္တာ ... "
" ကို႔ကို မယံုမၾကည္ ျဖစ္ေနတာလား "
အနည္းငယ္ တင္းမာလာသည့္ ဂ်ီမင္း ေလသံကို
အလိုမက်စြာ ျပန္ေမးခြန္းထုတ္လိုက္မိသည္ ။
ၿပီးမွ ေနာင္တရမိသလို ။
" က်စ္ ! ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ မယံုဘူး ...
အထူးသျဖင့္ ခင္ဗ်ားကို "
" မယံုဘူး ဟုတ္လား ? "
ထိုင္ေနရာက ထကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ ဂ်ီမင္း
ပုခံုးကို ကိုင္လႈပ္ကာ ေဒါသ တႀကီး ေမးမိျပန္သည္
" ဟုတ္တယ္ မယံုဘူး "
" မင္းကေလ ..လိုခ်င္တာကိုပဲ သိတယ္ ငါ့ အခ်စ္
ေတြကိုေတာ့ လစ္လွ်ဴ ႐ႈ႕တယ္ အေတာ္ေလး တ
ရားဖို႔ ေကာင္းေနေရာပဲ ... မယံုနဲ႔ တစ္သက္လံုး
မယံုနဲ႔ "
ကိုင္ထားသည့္ ပုခံုးကို ေဆာင့္တြန္းထုတ္ကာ ဂ်ီမင္း
ကို ထားခဲ့ၿပီး ထြက္လာခဲ့သည္ ။
" မယံုတာမဟုတ္ဘူး ယြန္းဂီ ... ကြၽန္ေတာ္ ယြန္းဂီ
ကို ဆံုး႐ံႈးရမွာကို အေၾကာက္လြန္ၿပီး အတၱႀကီးေနမိ
တာ ထင္တယ္ ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
ယြန္းဂီမၾကားႏိူင္ ေပမယ့္ သူ႕ရင္ထဲက အမွန္တ
ရားပင္ ။ ခ်စ္တယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာဖူးေပ
မယ့္ ဆံုး႐ံႈးရမွာေတာ့ သူ တကယ္ ေၾကာက္သည္
W B .....
ထမင္းစားခ်ိန္ ေရာက္ေနေပမယ့္ ယြန္းဂီေပၚ မ
လာ ။ ဂ်ီမင္း သူ႕အမွားသူ သိပါသည္ ။ ေတာင္း
ပန္ဖို႔လည္း ဆံုးျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္၍ ယြန္းဂီ ကို
ရွာေနျခင္းျဖစ္သည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ယြန္းဂီက ဖုန္း
လည္း မကိုင္ ၊ စာလဲ ပို႔လို႔မရ ျဖစ္ေန၍ ဂ်ီမင္း အ
ေတာ္ေလး စိတ္ပူေနရသည္ ။
" ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မသိေတာ့ဘူး ... တကယ္
စိတ္ဆိုးသြားၿပီထင္တယ္ ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ "
တပူတျပင္းရွာေနေပမယ့္ ယြန္းဂီ ၏ အရိပ္အေယာင္
ပင္မေတြ႕ ။ ဟိုလူ႕ေမး ဒီလူ႕ေမးႏွင့္ ေနာက္ဆံုး ျမင္
လိုက္သူ၏ ေျပာၾကားခ်က္အရ အေဆာက္အအံု အ
ေပၚဆံုး အထပ္သို႔ ေျပးရေတာ့သည္ ။
စီးကရက္ လက္ၾကားညႇပ္ရင္း တစ္ေယာက္တည္း
ေလညႇင္းခံေနေသာ ယြန္းဂီကို ေတြ႕ေတာ့ မွ စိတ္
သက္သာရာရေတာ့သည္ ။
" ယြန္းဂီ "
သူ႕အသံၾကားသည္ႏွင့္ လွည့္ထြက္သြားဖို႔ လုပ္
ေတာ့ မနည္းဆြဲထားရျပန္သည္ ။
" စိတ္ဆိုးေနမွန္း သိပါတယ္ .. ေတာင္းပန္ပါတယ္
ေနာ္ ... ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ "
မ်က္ရည္ေလး ၀ဲတဲတဲႏွင့္ သူ႕ကို ၾကည့္ကာ ေတာင္း
ပန္ေနပံုေလးက မင္ယြန္ဂီ၏ ေက်ာက္ခဲလို မာလွပါ
သည္ဆိုသည့္ စိတ္ကို အမႈန္႔ႀကိတ္ပစ္လိုက္ေလသည္
" ေတာင္းပန္ပါတယ္လို႔ ... ေနာက္တစ္ခါ အဲ့လို
မေျပာေတာ့ပါဘူး ... ကြၽန္ေတာ္ မယံုလို႔ မဟုတ္
ပါဘူး ... ယြန္းဂီကို ဆံုး႐ံႈးရမွာ ေၾကာက္လို႔ပါ "
" ကို႔ကိုလား ?? ဆံုး႐ံႈးရမွာ ေၾကာက္တာ "
သူေမးေတာ့ ေခါင္းေလးတညိတ္ညိတ္ ျဖင့္ မ်က္
ရည္ကို လက္ညိႇဳးျဖင့္ ဖိသုတ္ရင္း အေျဖေပးရွာ
သည္ ။ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ။ ေကာင္ငယ္ေလးကို
ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္မိေတာ့သည္ ။ ျပန္သိုင္းဖက္
လာသည့္ လက္ကေလးေတြကို ခံစားမိေတာ့
စိတ္သက္သာရျပန္သည္ ။
" ကိုလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ မင္းအထင္လြဲ
မယ့္ ကိစၥမ်ဳိး ကိုမလုပ္ပါဘူး ... ကို႔ကို ယံုပါ "
" ယြန္းဂီကို ယံုတယ္ "
ရယ္ေတာ့ရယ္ရသား ။ ခ်စ္တယ္ မေျပာပဲ သ၀န္
တိုတယ္ ခ်စ္တယ္မေျပာပဲ သူ႕အပိုင္လို႔ ေႂကြး
ေၾကာ္တယ္ ... ခ်စ္တယ္ မေျပာပဲ ဆံုး႐ံႈးရမွာ
ေၾကာက္တယ္တဲ့ ... ခ်စ္တယ္ မေျပာပဲ သူ႕ဆီ
မွာ ခဏခဏ အက်႐ံႈးခံေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို
သူခ်စ္တယ္ ။
W B .....
" ယြန္းဂီ ညက်မွ ေတြ႕မယ္ေနာ္ "
" အင္း ... "
ေကာင္ေလး အခန္းထဲ၀င္သြားတာကို ရပ္ၾကည့္
ၿပီးမွ သူလည္း သူ႕အခန္းသူ ျပန္၀င္လာခဲ့ သည္ ။
TV ဖြင့္ကာ အ၀တ္အစားလဲလိုက္သည္ ။ ထို႔
ေနာက္ မက္ဂ်ဴဘူး ႏွင့္ TV ေရွ႕ျပန္ထိုင္လိုက္သည္
TV မွာလာေနသည္ကို စိတ္၀င္တစား ၾကည့္ေန
ရင္း မက္ဂ်ဴေသာက္သည္ ။ TV မွာေပၚသည္ကား
တျခားေတာ့ မဟုတ္ ။ ေကာင္ေလး တစ္အိမ္လံုး
ေနရာမလပ္ တပ္ထားသည့္ CCTV record မ်ား
ပင္ ။
" လြမ္းတဲ့ ဒဏ္ေတာ့ မခံႏိုင္ဘူး ... မင္းဘာလုပ္
လုပ္ ကိုၾကည့္ေနမွာပဲ "
ပက္ခ္ဂ်ီမင္း အ၀တ္အစားခြၽတ္ေနသည္ကို စိတ္
၀င္စားလြန္းေနသည့္ ယြန္းဂီ မ်က္လံုးေတြက အ
ေရာင္လဲ့လ်က္ ။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ခပ္ဖြဖြ ဖိ
ကိုက္ထားၿပီး ကိုင္ထားသည့္ မက္ဂ်ဴဘူးခြံ ကို
ဘယ္ညာ ရမ္းေနသည္ ။
" ဟက္ ! ညဘက္ႀကီး ေရခ်ဳိးဦးမလို႔လား ...
ဒီကေလး က ဘယ္ေတာ့မွ စကား နားမေထာင္
ဘူးပဲ "
ပက္ခ္ဂ်ီမင္း ေရခ်ဳိးခန္းထဲ ၀င္သြားသည္ကို ေတြ႕
ေတာ့ ေရခ်ဳိးခန္းထဲ တပ္ထားသည့္ camera
ကို zoom ဆြဲလိုက္သည္ ။ ပက္ခ္ဂ်ီမင္ ခါးေပၚ
က သဘတ္တစ္ပိုင္း ေပ်ာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႕
အာေခါင္ေတြ သိသိသာသာ ေျခာက္လာေတာ့
သည္ ။ ဘူးခြံသာ က်န္ေတာ့ေသာ မက္ဂ်ဴဘူး
ကို ကေယာင္ကတမ္းျဖင့္ ေမာ့မိေတာ့သည္ ။
" အာ ကုန္သြားၿပီပဲ "
စားပြဲေပၚ တစ္႐ႉးတစ္ထုပ္ ပစ္ တင္လိုက္ၿပီး
TV ကိုသာ မ်က္ေတာင္ မခတ္တမ္း ၾကည့္ရင္း
သူ႕လက္ေတြကို စတင္လႈပ္ရွားလိုက္သည္ ။
Bathtub ထဲက ေကာင္ေလးက naked ...
သူ႕လက္ေတြ က အားပါလာသည္ ။ ခပ္ျမန္ျမန္
လႈပ္ရွားရင္း TV က လႈပ္ရွားေနသည့္ အစိတ္အ
ပိုင္းတိုင္း လြတ္မသြားေစခ်င္၍ မ်က္စိ ေဒါင့္ေထာင့္
ၾကည့္ေနရေသးသည္ ။
" oh Shitttt! ဂ်ီမင္းေရ ျမန္ျမန္လာပါေတာ့ "
" ကိုမရေတာ့ဘူး ထင္တယ္ "
တစ္ႀကိမ္ ၿပီးသည့္ ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလး
ေရခ်ဳိးၿပီးခ်ိန္ႏွင့္ဆံုသည္ ။ ပံုမွန္ သဘတ္တစ္ပိုင္း
က ခါးမွာ ေနရာျပန္ယူသြား၍ အနည္းငယ္ ဖီးလ္
က်ဲသြားျပန္သည္ ။
ေနာက္တစ္ေၾကာင္းအတြက္ ဖုန္းဖြင့္ကာ ေကာင္
ေလးရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုခ်င္းဆီ မွတ္တမ္းတင္
ထားသည့္ ပံုေတြႏွင့္ ျပန္စသည္ ။
သူနိဗၺာန္ အေရာက္လြန္သြားသည္မွာ အခ်ိန္ဘယ္
ေလာက္ၾကာသြားမွန္း မသိေတာ့ ။ ဂ်ီမင္း အသံ
ၾကားမွ ေရာက္ေနမွန္း သိေတာ့သည္ ။
" ယြန္းဂီ ကြၽန္ေတာ္ ေရာက္ ! "
ယြန္းဂီ အေျခအေနကို ျမင္ၿပီး အခန္း၀မွာ ေၾကာင္
ေတာင္ေတာင္ေလး ရပ္ေနမိသည္ ။
" အာ ... ေဆာရီး လာေလ "
လုပ္လက္စ ၿပီးသြားၿပီ ျဖစ္၍ ေကာင္ေလးကို သူ႕
ေဘးနားလာဖို႔ေျပာေတာ့ တြန္႔ဆုတ္တြန္႔ဆုတ္
လုပ္ေနခဲ့သည္ ။ အတင္းဆြဲကာ ထိုင္ခိုင္းရေတာ့
သည္ ။
" လာထိုင္စမ္းပါ ကိုက္မစားပါဘူး ... ေရခ်ဳိးထား
တာ ထင္တယ္ ေမႊးေနတာပဲ "
ေကာင္ေလး ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတိုး၀င္ကာ ကိုယ္သင္း
နံ႔ႏွင့္ ဆပ္ျပာနံ႔ မသဲကြဲသည့္ ခပ္သင္းသင္း အနံ႔ေလး
ကို တျမတ္တႏိုး ႐ႈမိသည္ ။
" ယြန္းဂီ ဒါက .... ဒါက ဘာလဲ ?? "
" ဟမ္ ! "
TV ပိတ္ဖို႔ ေမ့ေနမိသည္မွာ အခုေတာ့ ဒုကၡ လွလွ
ေရာက္ရေတာ့သည္ ။ အလန္႔တၾကား ေမးရင္း တ
အံ့တဩ ၾကည့္ေနေသာ ဂ်ီမင္းကို ဘယ္လို ရွင္းျပ
လို႔ ရွင္းျပရမွန္း သူမသိ ။ လိမ္ရေအာင္လည္း ေကာင္
ေလးက တံုးအ မေနေတာ့ အခက္သား ။
" အဲ့တာ ... အဲ့တာကေလ တကယ္ေတာ့ "
" ကြၽန္ေတာ့္ အိမ္မွာ CCTV ေတြ တပ္ထားတာလား
ဘယ္တုန္းတည္းကလဲ... ကြၽန္ေတာ္လုပ္သမွ် အ
ကုန္ သိေနတာလား ... ယြန္းဂီ ေျဖေလ "
ေဒါသသံ စြက္ေနသည့္ ေလသံေတြ ႏွင့္ အံ့ဩေန
သည့္ မ်က္ႏွာက အထင္းသား ။ သူလည္း ရွင္းျပ
၍ မတတ္ေတာ့ေပ ။
" ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ တကယ္ေတာ့ ကိုမင္း
ကို နည္းနည္းေတာင္ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္
မခံခ်င္လို႔ပါ "
" မဟုတ္ဘူး ... ကြၽန္ေတာ္ေရခ်ဳိး ေနတာကို ခင္
ဗ်ား ၾကည့္ေနခဲ့တာ မဟုတ္လား ? ခင္ဗ်ား က တ
ကယ္ ယုတ္မာတာပဲ ဘာလို႔ အဲ့လိုေတြ လုပ္ရတာ
လဲ ? ခင္ဗ်ားလိုခ်င္တာ ကြၽန္ေတာ္ မေပးလို႔လား "
" အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး ... ကို ရွင္းျပမယ္ "
" ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္ကို အေသအလဲ လိုခ်င္ေနခဲ့
တာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ လိင္စိတ္အတြက္လား ? ခင္ဗ်ား
ကြၽန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ပဲ ခ်စ္တာလား ? "
" ေမးခြန္းေတြ ေတာ္ေတာ့ ဂ်ီမင္း ... ကို႔ရည္ရြယ္
ခ်က္က အဲ့တာမဟုတ္ဘူး "
ဂ်ီမင္းရဲ႕ ေဒါသေမးခြန္းေတြၾကား ဂ်ီမင္းရဲ႕ ေဒါသ
ကို သိသိရက္ ေလသံခပ္မာမာ ျဖင့္ေျပာလိုက္သည္
တကယ္လည္း သူ႕ရည္ရြယ္ခ်က္က အဲ့တာမဟုတ္
လို႔ပဲ ။
" ခင္ဗ်ား တကယ္ရြံဖို႔ ေကာင္းတာပဲ ... ခင္ဗ်ားနဲ႔
ကြၽန္ေတာ္ လမ္းခြဲတာပဲ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္ "
ဂ်ီမင္း စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ ယြန္းဂီ ဂ်ီမင္းကို
ေဆာင့္ဆြဲကာ couch ေပၚတြန္းခ်လိုက္ၿပီး အ
ေပၚက အံု႔မိုးကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ခ်ဳပ္ကာ ေျမာက္
တင္ ထားလိုက္သည္ ။
" ဟက္ ! ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ထိ ခင္ဗ်ား ကြၽန္ေတာ့္
ကို အသံုးခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား "
" ေတာ္ေတာ့ ဂ်ီမင္း ... မင္းႀကိဳက္သလုိ ထင္
လိုက္ ... မင္းထင္တဲ့အတိုင္း မင္းေျပာသလို ငါ
ယုတ္မာေပးမယ္ ... ငါရြံစရာ ေကာင္းေအာင္
လုပ္ေပးမယ္ ... "
ဂ်ီမင္း၀တ္ထားသည့္ pant ထဲက ေကာင္ကို
ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲကိုင္ရင္း ...
" ယြန္းဂီ ... အ "
" ဘယ္လိုလဲ မင္းေျပာသလို ငါယုတ္မာရမလား
ေျဖေလ ... "
" မဟုတ္ဘူး ... ခဏေလး ခဏေလး "
ယြန္းဂီ ခပ္တင္းတင္း ကိုင္ထားသည့္ ေကာင္ကို
အနည္းငယ္ ေလွ်ာ့ေပးလိုက္သည္ ။
" ဘာလဲ ?? "
" ကြၽန္ေတာ္က စတာပါ ... တကယ္ေတာ့ ဒီကိစၥ
ကို ကြၽန္ေတာ္ အစတည္းက သိၿပီးသား "
" ဘယ္လို ?? "
" ကြၽန္ေတာ္က မသိရေအာင္ ငတံုးလား ?? "
ဒီတစ္ခါ အံ့အားသင့္ ရသူကား ယြန္းဂီပင္ ။ သိသိ
ရက္ႏွင့္ စခ်င္သည့္ ေကာင္ေလးကို ေနာက္မွ အ
ျပစ္ေပးဖု္႔ိ ဆံုးျဖတ္ထားသည္ ။
" ဘယ္လိုသိတာလဲ "
" ဟိုးအရင္တည္းက နမ္ဂြၽန္း ေျပာျပထားတာ "
" ဒီေခြးေကာင္ကေတာ့ ..."
ယြန္းဂီ နမ္ဂြၽန္းကို ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ က်ိန္ဆဲလိုက္
ေတာ့သည္ ။
" ၿပီးေတာ့ အဲ့ CCTV ေတြ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္သား
ပဲ ... ခင္ဗ်ားက ငတံုး လူမျမင္တဲ့ေနရာမွာ တပ္
ရမွာ မဟုတ္လား "
" ကိုလည္း မျမင္ေအာင္ တပ္တာပဲ ေလ "
" ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲ ေမးလို႔ရမလား "
ေကာင္ေလးေမးခြန္းကို ျပန္မေျဖရဲ ။ သူအလို
မက်သည့္ အေျဖျဖစ္သြားရင္ စိတ္ေကာက္သြား
မည္မွာ အေသအခ်ာ ။ အခုဏကေတာင္ မထူး
ဇာတ္ခင္းဖို႔ စဥ္းစားထားမိတာ ။ ကံေကာင္း သြား
သည္လို႔ ေျပာရမလားပဲ ။
" တကယ္ေတာ့ ကိုမင္းရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ႕တိုင္းကို
သိခ်င္ေနမိတာ ... ျမင္ခ်င္ေနမိတာ မ်က္စိေအာက္
ကေတာင္ အေပ်ာက္မခံခ်င္ခဲ့တာ "
" လူလည္ "
စပ္ၿဖီးၿဖီး ျဖစ္သြားေသာ မ်က္ႏွာေပးက ခ်စ္စရာ ။
အခုခ်ိန္ထိ လူေပၚက မဖယ္ေပးေသးပဲ တက္ခြ
ထားသည္မွာ သူ႕ေပါင္ေတြလည္း ေညာင္းလွၿပီ ။
" ဖယ္ဦး ... ေပါင္ေတြ နာေနၿပီ "
" ဟင့္အင္း မဖယ္ဘူး ... ကို႔ကို စတဲ့ ကေလးဆိုး
ေလးကို အျပစ္ေပးရဦးမယ္ "
" အာ ယြန္းဂီ မညစ္ပတ္နဲ႔ဗ်ာ "
လည္ပင္းေတြဆီ ဦးတည္လာသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြ
ကို မျငင္းပယ္မိေတာ့ပါ ။ သူ႕အလိုက်ပဲေပါ့ .....
W A L L Y B O S S
ေနာက္အပိုင္းေတြေတာ့ သိပ္မ႐ို္ေတာ့ဘူး ...
မေျပာတတ္ဘူး ႐ိုခ်င္လည္း ႐ိုမွာေပါ့ေနာ္ ...
ဒရာမာ ခင္းေတာ့မွာမို႔လို႔ အားလံုးပဲ ေစာင့္စားေပးၾကပါအံုး :3
အေရးအသားမျပည့္စံုမႈ႕သည္ စာေရးသူ လိုအပ္ခ်က္သာ
.
အဆင်ပြေပြေနိုးထဖြစ်နေသည့် မနက်ခင်းတွေ
အတူတူ စားဖြစ်ခဲ့ကြသည့် breakfast တွေ
အတူတူ လုပ်ခဲ့ကြတဲ့ အကောင်းဆုံး အမှတ်တ
ရတွေ .... နောက် အတူတူ ကုန်ဆုံးခဲ့ကြတဲ့ ည
လှလှ တွေ ~~
ထုံစံအတိုင်း မနက်ခင်းတွေမှာ အစောကြီး နိုးပြီး
အလုပ်ချိန် တိကျလွန်းသည့် ကိုယ်တော်ချော က
သူရေချိူးနေတုန်းရောက်ချလာသည် ။ တံခါးဖွင့်
သံကြောင့် သိနေပေမယ့် သူကရေချိုး၍ မပြီးသေး
သူထွက်လာတော့ တအံ့တဩ မမြင်ဖူးသည့် ပုံစံ
နှင့် ငေးမောနေသည့် ယွန်းဂီကို ပုခုံးပေါ်တင်ထား
သည့် သဘတ်ဖြင့် လှမ်းရိုက်ကာ မျက်စောင်းခဲလျက်
" နှာဘူးက ထပြန်ပြီ ... မမြင်ဖူးတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်
မို့လို့လား ? အဲ့လောက် ငေးနေရအောင် "
" ဘယ်ချိန်ကြည့်ကြည့် ဘယ်ရှု့ထောင့်ကကြည့်
ကြည့် မိန်းမရော ယောကျ်ားရော ကလေးရော ခွေး
ရော မကျန် နှာဘူးထချင်စရာ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုင်ဆိုင်
ထားတာကိုး .... ကိုတကယ် စိတ်မချဘူး "
ယွန်းဂီရဲ့ အူကြောင်ကြောင်နိုင်သည့် စကားက
မုသားတော့မဟုတ်ပေ ။ တကယ်လည်း မြင်သူ
တကာငေးလောက်သည့် အလှပဂေးလေး ဖြစ်
နေတာကိုး ။
" တအား ရုပ်ချောလွန်းနေတော့လည်း ဘယ်တတ်
နိုင်ပါ့မလဲ ? လူတိုင်း တပ်မက် နေကြတာပေါ့ "
" အဲ့တာကြောင့် စိတ်မချဘူးပြောတာပေါ့ ...
ကိုကလွဲပြီး တခြားလူကြည့်တာတောင် ကိုက သ
ဘောကျတာ မဟုတ်ဘူး ... မင်းကို ကိုပဲ ပိုင်ချင်
တာ .. ဒီခန္ဓာကိုယ်က ကိုနဲ့ပဲ သက်ဆိုင်ရမှာ "
" ဘယ်သူမှ ကျွန်တော့်ကို မပိုင်ဘူး ... ခင်ဗျား
လည်း မပိုင်ဘူး ... တော်ပြီဗျာ သွားဖို့ ပြင်တော့ "
မင်ယွန်ဂီနှင့် သူစကားနိုင်မလုပါ ။ ပြောရင်း ပြော
ရင်း ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေပါ ရောရောပြီး ပြောတတ်
သည့် မင်ယွန်ဂီ အကျင့်ကို သူသိသည် ။ ရုံးသွားခါ
နီး နောက်တစ်ယောက် ရေပြန်ချိုးနေရမှ ဒုက္ခ လှ
နေမည် ။
W B .....
အခုရက်ပိုင်း တစ်တွဲတွဲ ဖြစ်လွန်းနေသည့် သူတို့
နှစ်ယောက်ကို ရုံးဝန်ထမ်းများပင် ရိပ်မိလာကြပုံ
ရသည် ။ သူတို့နှစ်ယောက် ရောက်လာတိုင်း တီး
တိုး တီးတိုးပြောဆို နေကြသည်ကို သတိထား မိ
သည် ။ သို့ပေမယ့် သူဂရုမစိုက် ။ သူကအလုပ်ရှင်
ပဲ ။ ဒီလို အာရုံနောက်စရာတွေ အတွက် တွေးပေး
ပြီး ပူပန်နေဖို့ မလို ။
" ယွန်းဂီ ကျွန်တော့်အတွက်ပါ တစ်ခွက်ယူခဲ့ပေး "
" sugar free ပဲမဟုတ်လား "
" အင်း "
မနက်ခင်းက အဆင်ပြေသည် ။ အမေရိကာနို အေး
လေးနှင့်လည်း လိုက်ဖက်သည် ။ ခါးသက်သက် အရ
သာတွေကို မုန်းဖူးသည့် သူ့အတွက် ယွန်းဂီ ကြိုက်
သည့် အမေရိကာနိုကတော့ ချွင်းချက်ပေါ့ ။
ယွန်းဂီက ကော်ဖီဝယ်ရင်း ကျန်ခဲ့ပေမယ့် သူက
တော့ ရုံးခန်း ရောက်နှင့်ပြီ ဖြစ်သည် ။ သူ့ရုံးခန်း
နှင့် ယွန်းဂီ အခန်းက တသီးတခြားဆိုပေမယ့်
အလည်မှာ မှန်သာခြားသည် ။ ယွန်းဂီ ဘာလုပ်
လုပ် မြင်ရသည် ။
ရုံးခန်းအလာ ရုတ်တရက်တွေ့လိုက် ရသည့် လူ
ကြောင့် ရွှင်လန်းနေသည့် စိတ်တွေက ကြက်ပျောက်
ငှက်ပျောက်ပင် ။ ယွန်းဂီ အခန်းထဲ ယွန်းဂီကို စောင့်
နေပုံ ရသည့် ဟန်ဆယ်ယွန်း ။
သူ ယွန်းဂီ အခန်းဆီ ဦးတည်လိုက်သည် ။ ....
" ဟန်ဆယ်ယွန်းရှိ ? ဟိုတလောက မှ စပိန်ပြန်သွား
တာမဟုတ်လား ? ရုတ်တရက်ကြီး "
" ဟုတ်တယ် ... အခုတော့ ရက်ရှည် အနားယူပြီး
ဒယ့်ဂူ ပြန်မှာလေ "
" အော် ... "
အနည်းငယ် စိတ်သက်သာရသွားသည် ။ သို့ပေမယ့်
အပြည့်အဝတော့ မဟုတ် ....
" စီအီးအို ပက်ခ်ကို တောင်းဆိုစရာလေး ရှိလို့
ဒီကို ဝင်လာတာလေ ... "
" တောင်းဆိုစရာ ?? ဟုတ်လား "
သူမ၏ ခပ်ပြုံးပြုံး မျက်နှာက သူ့ဆီက တန်ဖိုးကြီး
အရာတစ်ခုကို တောင်းဆိုဖို့ ဟန်ပြင်နေသလို ။ ...
သူမပေးနိုင်သည့် အရာကိုတော့ မတောင်းဆိုပါစေ
နဲ့ဟု ကြိတ်ဆုတောင်းမိသည် ။
" ယွန်းဂီကို ဒယ့်ဂူ လိုက်ပို့ခိုင်းမလို့ပါ ။ စီအီးအို
ပက်ခ်က ယွန်းဂီကို တစ်ပတ်လောက် ခွင့်ပေးဖို့
တောင်းဆိုပါရစေ .... "
ပြန်ဖြေစရာမရှိ ။ ယွန်းဂီကို ပေးပါဟု မတောင်း
သည်ကိုပဲ ကျေးဇူးတင်ချင်နေသလိုလို ပင် ။ စိတ်
နှင့်လူနှင့်ပင် မကပ် ။ တစ်ဆက်တည်း မှာပင် စိတ်
ထဲ တစ်ခုခုကို ထင့်နေခဲ့ပြန်သည် ။
" စီအီးအို ပက်ခ် ခွင့်ပြုမယ် မဟုတ်လား "
" ဟမ် ! အင်း တစ်ပတ်တောင်လား ? ဒီဘက်မှာ
အလုပ်တွေက သူမရှိလို့လည်း မဖြစ်ဘူး ... အရမ်း
အရေးမကြီးရင် ခဏလောက်ပဲ ခေါ်သွားလေ "
" အရမ်း အရေးကြီးတာပေါ့ လို့ ... အဲ့ဒါက "
" ဟန်ဆယ်ယွန်း ? ရောက်နေတာလား "
" ယွန်းဂီ "
သူမက ယွန်းဂီကို မြင်သည်နှင့် အပြေးပင် သွား
ကာ ယွန်းဂီ လည်ပင်း သိုင်းဖက်လိုက်သည် ။
ယွန်းဂီပင် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားရသည် ။
ဂျီမင်းစိတ်ထဲ သက်သက်ကြီး ကြောသလို ခံစား
လိုက်ရသည် ။ သူမ တမင်သက်သက်ကို လုပ်ယူ
နေမှန်းလည်း ခံစားမိသည် ။
* မင်ယွန်ဂီက ငါ့အပိုင်ဆိုတာကို မင်းကို ကောင်း
ကောင်း သိအောင် လုပ်ဖို့ လိုပြီထင်တယ် *
စိတ်ကို ပြန်တင်းကာ ယွန်းဂီ လက်ထဲက အမေရိ
ကာနိုဗူးကို ယူပြီး ခုံပေါ် ခြေချိတ်ထိုင်ရင်း သူမနှင့်
သူ့လူ၏ အခြေအနေကို အကဲခတ်နေသည် ။
ယွန်းဂီမှာ သူ့ကိုတစ်လှည့် သူမကို တစ်လှည့်ကြည့်
ရင်း မျက်နှာ သိပ်မကောင်း ။ သူမက အခု သူ့ကို
အဖက်ပင်လှည့်မလုပ်တော့ ။ မင်ယွန်ဂီကိုသာ
တစိမ့်စိမ့် ထိုင်ငေးနေသည် ။
" ဆယ်ယွန်းက ဘာကိစ္စ ရှိလို့ ပြန်လာတာလဲ? "
" အန်တီက ယွန်းဂီကို မပြော ရသေးဘူးလား ...
ယွန်းဂီနဲ့ အတူတူ ဒယ့်ဂူကို ပြန်လာဖို့ ဆယ်ယွန်း
ကို ပြောထားလို့လေ ... "
" ဟင့်အင်း ... ကို့ကိုတော့ ဘာမှ မပြောထားဘူး
ပြီးတော့ ကိုက ဒီမှာ အလုပ်တွေ ရှိသေးတယ် ...
လိုက်လို့ ရမယ်မထင်ဘူး "
ယွန်းဂီ အပြတ်ငြင်းပေမယ့် သူမကတော့ ပြုံးလျက်
ပင် ။ ဂျီမင်းကလည်း သူတို့နှစ်ယောက် အခြေအနေ
ကို သေချာ အကဲခတ်သည် ။
" သိပ်ကို အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စလည်း ရှိလို့ ယွန်းဂီ
ငြင်းလို့ မရဘူး ... မကြာခင် အန်တီ ကိုယ်တိုင်
ဖုန်းဆက်လာလိမ့်မယ် ... "
" ဘာကိစ္စလဲ "
ထိုမေးခွန်းကို ဂျီမင်း ဖြတ်မေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်
သို့တိုင်အောင် သူမ၏ အမူအရာ တစ်ချက်မျှ မယွင်း
သွား ။ ပြုံးလျက်ပင် တုံ့ပြန်သည် ။
" မကြာခင် စီအီးအို လည်း သိရမှာပါ သိပ်ကိုဝမ်းသာ
ဖို့ကောင်းတဲ့ သတင်းလေးပေါ့ ... "
" ဝမ်းသာစရာ ? .. ကျွန်တော်က ယွန်းဂီကို ခွင့်မ
ပေးဘူး ဆိုရင်ရော "
" စီအီးအို အဲ့လိုလုပ်လိမ့်မယ် မထင်ပါဘူး ...
ကျိမ်းသေပေါက် ခွင့်ပြုမှာပါ "
သူမ စကားတွေက အသေအချာကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်
ပြောနေခြင်းပင် ။ ယွန်းဂီနှင့် သူက တော့ နားမ
လည်သလို တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်
ကြည့်လျက်ပင် ။
" ဒါဆို ကျွန်မကို ခွင့်ပြုပါဦး ... မနက်ဖြန်နော်
ယွန်းဂီ "
ပြန်မနှုတ်ဆက်နိုင် ဖြစ်နေသည့် သူတို့နှစ်ယောက်
ကတော့ နှုတ်ဆိတ်နေဆဲ ။
" သူမက တကယ်အာရုံ နောက်တယ် ယွန်းဂီ "
" အတူတူပါပဲ ... ကိုလည်း အာရုံနောက်တယ် "
" ဟက် ! သေချာလို့လား အာရုံနောက်တာ ... "
" ကို့ကို မယုံမကြည် ဖြစ်နေတာလား "
အနည်းငယ် တင်းမာလာသည့် ဂျီမင်း လေသံကို
အလိုမကျစွာ ပြန်မေးခွန်းထုတ်လိုက်မိသည် ။
ပြီးမှ နောင်တရမိသလို ။
" ကျစ် ! ကျွန်တော် ဘယ်သူ့ကိုမှ မယုံဘူး ...
အထူးသဖြင့် ခင်ဗျားကို "
" မယုံဘူး ဟုတ်လား ? "
ထိုင်နေရာက ထကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှ ဂျီမင်း
ပုခုံးကို ကိုင်လှုပ်ကာ ဒေါသ တကြီး မေးမိပြန်သည်
" ဟုတ်တယ် မယုံဘူး "
" မင်းကလေ ..လိုချင်တာကိုပဲ သိတယ် ငါ့ အချစ်
တွေကိုတော့ လစ်လျှူ ရှု့တယ် အတော်လေး တ
ရားဖို့ ကောင်းနေရောပဲ ... မယုံနဲ့ တစ်သက်လုံး
မယုံနဲ့ "
ကိုင်ထားသည့် ပုခုံးကို ဆောင့်တွန်းထုတ်ကာ ဂျီမင်း
ကို ထားခဲ့ပြီး ထွက်လာခဲ့သည် ။
" မယုံတာမဟုတ်ဘူး ယွန်းဂီ ... ကျွန်တော် ယွန်းဂီ
ကို ဆုံးရှုံးရမှာကို အကြောက်လွန်ပြီး အတ္တကြီးနေမိ
တာ ထင်တယ် ... တောင်းပန်ပါတယ် "
ယွန်းဂီမကြားနိူင် ပေမယ့် သူ့ရင်ထဲက အမှန်တ
ရားပင် ။ ချစ်တယ်လို့ ဘယ်တုန်းကမှ မပြောဖူးပေ
မယ့် ဆုံးရှုံးရမှာတော့ သူ တကယ် ကြောက်သည်
W B .....
ထမင်းစားချိန် ရောက်နေပေမယ့် ယွန်းဂီပေါ် မ
လာ ။ ဂျီမင်း သူ့အမှားသူ သိပါသည် ။ တောင်း
ပန်ဖို့လည်း ဆုံးဖြတ်ထားပြီး ဖြစ်၍ ယွန်းဂီ ကို
ရှာနေခြင်းဖြစ်သည် ။ သို့ပေမယ့် ယွန်းဂီက ဖုန်း
လည်း မကိုင် ၊ စာလဲ ပို့လို့မရ ဖြစ်နေ၍ ဂျီမင်း အ
တော်လေး စိတ်ပူနေရသည် ။
" ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ မသိတော့ဘူး ... တကယ်
စိတ်ဆိုးသွားပြီထင်တယ် ... တောင်းပန်ပါတယ် "
တပူတပြင်းရှာနေပေမယ့် ယွန်းဂီ ၏ အရိပ်အယောင်
ပင်မတွေ့ ။ ဟိုလူ့မေး ဒီလူ့မေးနှင့် နောက်ဆုံး မြင်
လိုက်သူ၏ ပြောကြားချက်အရ အဆောက်အအုံ အ
ပေါ်ဆုံး အထပ်သို့ ပြေးရတော့သည် ။
စီးကရက် လက်ကြားညှပ်ရင်း တစ်ယောက်တည်း
လေညှင်းခံနေသော ယွန်းဂီကို တွေ့တော့ မှ စိတ်
သက်သာရာရတော့သည် ။
" ယွန်းဂီ "
သူ့အသံကြားသည်နှင့် လှည့်ထွက်သွားဖို့ လုပ်
တော့ မနည်းဆွဲထားရပြန်သည် ။
" စိတ်ဆိုးနေမှန်း သိပါတယ် .. တောင်းပန်ပါတယ်
နော် ... ကျွန်တော့်ကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့ "
မျက်ရည်လေး ဝဲတဲတဲနှင့် သူ့ကို ကြည့်ကာ တောင်း
ပန်နေပုံလေးက မင်ယွန်ဂီ၏ ကျောက်ခဲလို မာလှပါ
သည်ဆိုသည့် စိတ်ကို အမှုန့်ကြိတ်ပစ်လိုက်လေသည်
" တောင်းပန်ပါတယ်လို့ ... နောက်တစ်ခါ အဲ့လို
မပြောတော့ပါဘူး ... ကျွန်တော် မယုံလို့ မဟုတ်
ပါဘူး ... ယွန်းဂီကို ဆုံးရှုံးရမှာ ကြောက်လို့ပါ "
" ကို့ကိုလား ?? ဆုံးရှုံးရမှာ ကြောက်တာ "
သူမေးတော့ ခေါင်းလေးတညိတ်ညိတ် ဖြင့် မျက်
ရည်ကို လက်ညှိုးဖြင့် ဖိသုတ်ရင်း အဖြေပေးရှာ
သည် ။ မတတ်နိုင်တော့ ။ ကောင်ငယ်လေးကို
ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်မိတော့သည် ။ ပြန်သိုင်းဖက်
လာသည့် လက်ကလေးတွေကို ခံစားမိတော့
စိတ်သက်သာရပြန်သည် ။
" ကိုလည်း တောင်းပန်ပါတယ် မင်းအထင်လွဲ
မယ့် ကိစ္စမျိုး ကိုမလုပ်ပါဘူး ... ကို့ကို ယုံပါ "
" ယွန်းဂီကို ယုံတယ် "
ရယ်တော့ရယ်ရသား ။ ချစ်တယ် မပြောပဲ သဝန်
တိုတယ် ချစ်တယ်မပြောပဲ သူ့အပိုင်လို့ ကြွေး
ကြော်တယ် ... ချစ်တယ် မပြောပဲ ဆုံးရှုံးရမှာ
ကြောက်တယ်တဲ့ ... ချစ်တယ် မပြောပဲ သူ့ဆီ
မှာ ခဏခဏ အကျရှုံးခံနေတဲ့ ကောင်လေးကို
သူချစ်တယ် ။
W B .....
" ယွန်းဂီ ညကျမှ တွေ့မယ်နော် "
" အင်း ... "
ကောင်လေး အခန်းထဲဝင်သွားတာကို ရပ်ကြည့်
ပြီးမှ သူလည်း သူ့အခန်းသူ ပြန်ဝင်လာခဲ့ သည် ။
TV ဖွင့်ကာ အဝတ်အစားလဲလိုက်သည် ။ ထို့
နောက် မက်ဂျူဘူး နှင့် TV ရှေ့ပြန်ထိုင်လိုက်သည်
TV မှာလာနေသည်ကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေ
ရင်း မက်ဂျူသောက်သည် ။ TV မှာပေါ်သည်ကား
တခြားတော့ မဟုတ် ။ ကောင်လေး တစ်အိမ်လုံး
နေရာမလပ် တပ်ထားသည့် CCTV record များ
ပင် ။
" လွမ်းတဲ့ ဒဏ်တော့ မခံနိုင်ဘူး ... မင်းဘာလုပ်
လုပ် ကိုကြည့်နေမှာပဲ "
ပက်ခ်ဂျီမင်း အဝတ်အစားချွတ်နေသည်ကို စိတ်
ဝင်စားလွန်းနေသည့် ယွန်းဂီ မျက်လုံးတွေက အ
ရောင်လဲ့လျက် ။ အောက်နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ဖွဖွ ဖိ
ကိုက်ထားပြီး ကိုင်ထားသည့် မက်ဂျူဘူးခွံ ကို
ဘယ်ညာ ရမ်းနေသည် ။
" ဟက် ! ညဘက်ကြီး ရေချိုးဦးမလို့လား ...
ဒီကလေး က ဘယ်တော့မှ စကား နားမထောင်
ဘူးပဲ "
ပက်ခ်ဂျီမင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်ကို တွေ့
တော့ ရေချိုးခန်းထဲ တပ်ထားသည့် camera
ကို zoom ဆွဲလိုက်သည် ။ ပက်ခ်ဂျီမင် ခါးပေါ်
က သဘတ်တစ်ပိုင်း ပျောက်သွားချိန်မှာတော့ သူ့
အာခေါင်တွေ သိသိသာသာ ခြောက်လာတော့
သည် ။ ဘူးခွံသာ ကျန်တော့သော မက်ဂျူဘူး
ကို ကယောင်ကတမ်းဖြင့် မော့မိတော့သည် ။
" အာ ကုန်သွားပြီပဲ "
စားပွဲပေါ် တစ်ရှူးတစ်ထုပ် ပစ် တင်လိုက်ပြီး
TV ကိုသာ မျက်တောင် မခတ်တမ်း ကြည့်ရင်း
သူ့လက်တွေကို စတင်လှုပ်ရှားလိုက်သည် ။
Bathtub ထဲက ကောင်လေးက naked ...
သူ့လက်တွေ က အားပါလာသည် ။ ခပ်မြန်မြန်
လှုပ်ရှားရင်း TV က လှုပ်ရှားနေသည့် အစိတ်အ
ပိုင်းတိုင်း လွတ်မသွားစေချင်၍ မျက်စိ ဒေါင့်ထောင့်
ကြည့်နေရသေးသည် ။
" oh Shitttt! ဂျီမင်းရေ မြန်မြန်လာပါတော့ "
" ကိုမရတော့ဘူး ထင်တယ် "
တစ်ကြိမ် ပြီးသည့် နောက်တော့ ကောင်လေး
ရေချိုးပြီးချိန်နှင့်ဆုံသည် ။ ပုံမှန် သဘတ်တစ်ပိုင်း
က ခါးမှာ နေရာပြန်ယူသွား၍ အနည်းငယ် ဖီးလ်
ကျဲသွားပြန်သည် ။
နောက်တစ်ကြောင်းအတွက် ဖုန်းဖွင့်ကာ ကောင်
လေးရဲ့ အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုချင်းဆီ မှတ်တမ်းတင်
ထားသည့် ပုံတွေနှင့် ပြန်စသည် ။
သူနိဗ္ဗာန် အရောက်လွန်သွားသည်မှာ အချိန်ဘယ်
လောက်ကြာသွားမှန်း မသိတော့ ။ ဂျီမင်း အသံ
ကြားမှ ရောက်နေမှန်း သိတော့သည် ။
" ယွန်းဂီ ကျွန်တော် ရောက် ! "
ယွန်းဂီ အခြေအနေကို မြင်ပြီး အခန်းဝမှာ ကြောင်
တောင်တောင်လေး ရပ်နေမိသည် ။
" အာ ... ဆောရီး လာလေ "
လုပ်လက်စ ပြီးသွားပြီ ဖြစ်၍ ကောင်လေးကို သူ့
ဘေးနားလာဖို့ပြောတော့ တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ်
လုပ်နေခဲ့သည် ။ အတင်းဆွဲကာ ထိုင်ခိုင်းရတော့
သည် ။
" လာထိုင်စမ်းပါ ကိုက်မစားပါဘူး ... ရေချိုးထား
တာ ထင်တယ် မွှေးနေတာပဲ "
ကောင်လေး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးဝင်ကာ ကိုယ်သင်း
နံ့နှင့် ဆပ်ပြာနံ့ မသဲကွဲသည့် ခပ်သင်းသင်း အနံ့လေး
ကို တမြတ်တနိုး ရှုမိသည် ။
" ယွန်းဂီ ဒါက .... ဒါက ဘာလဲ ?? "
" ဟမ် ! "
TV ပိတ်ဖို့ မေ့နေမိသည်မှာ အခုတော့ ဒုက္ခ လှလှ
ရောက်ရတော့သည် ။ အလန့်တကြား မေးရင်း တ
အံ့တဩ ကြည့်နေသော ဂျီမင်းကို ဘယ်လို ရှင်းပြ
လို့ ရှင်းပြရမှန်း သူမသိ ။ လိမ်ရအောင်လည်း ကောင်
လေးက တုံးအ မနေတော့ အခက်သား ။
" အဲ့တာ ... အဲ့တာကလေ တကယ်တော့ "
" ကျွန်တော့် အိမ်မှာ CCTV တွေ တပ်ထားတာလား
ဘယ်တုန်းတည်းကလဲ... ကျွန်တော်လုပ်သမျှ အ
ကုန် သိနေတာလား ... ယွန်းဂီ ဖြေလေ "
ဒေါသသံ စွက်နေသည့် လေသံတွေ နှင့် အံ့ဩနေ
သည့် မျက်နှာက အထင်းသား ။ သူလည်း ရှင်းပြ
၍ မတတ်တော့ပေ ။
" ကိုတောင်းပန်ပါတယ် တကယ်တော့ ကိုမင်း
ကို နည်းနည်းတောင် မျက်စိအောက်က အပျောက်
မခံချင်လို့ပါ "
" မဟုတ်ဘူး ... ကျွန်တော်ရေချိုး နေတာကို ခင်
ဗျား ကြည့်နေခဲ့တာ မဟုတ်လား ? ခင်ဗျား က တ
ကယ် ယုတ်မာတာပဲ ဘာလို့ အဲ့လိုတွေ လုပ်ရတာ
လဲ ? ခင်ဗျားလိုချင်တာ ကျွန်တော် မပေးလို့လား "
" အဲ့လို မဟုတ်ပါဘူး ... ကို ရှင်းပြမယ် "
" ခင်ဗျား ကျွန်တော့်ကို အသေအလဲ လိုချင်နေခဲ့
တာ ခင်ဗျားရဲ့ လိင်စိတ်အတွက်လား ? ခင်ဗျား
ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပဲ ချစ်တာလား ? "
" မေးခွန်းတွေ တော်တော့ ဂျီမင်း ... ကို့ရည်ရွယ်
ချက်က အဲ့တာမဟုတ်ဘူး "
ဂျီမင်းရဲ့ ဒေါသမေးခွန်းတွေကြား ဂျီမင်းရဲ့ ဒေါသ
ကို သိသိရက် လေသံခပ်မာမာ ဖြင့်ပြောလိုက်သည်
တကယ်လည်း သူ့ရည်ရွယ်ချက်က အဲ့တာမဟုတ်
လို့ပဲ ။
" ခင်ဗျား တကယ်ရွံဖို့ ကောင်းတာပဲ ... ခင်ဗျားနဲ့
ကျွန်တော် လမ်းခွဲတာပဲ ကောင်းမယ် ထင်တယ် "
ဂျီမင်း စကားတစ်ခွန်းကြောင့် ယွန်းဂီ ဂျီမင်းကို
ဆောင့်ဆွဲကာ couch ပေါ်တွန်းချလိုက်ပြီး အ
ပေါ်က အုံ့မိုးကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ချုပ်ကာ မြောက်
တင် ထားလိုက်သည် ။
" ဟက် ! နောက်ဆုံး အချိန်ထိ ခင်ဗျား ကျွန်တော့်
ကို အသုံးချဖို့ ကြိုးစားနေတာလား "
" တော်တော့ ဂျီမင်း ... မင်းကြိုက်သလို ထင်
လိုက် ... မင်းထင်တဲ့အတိုင်း မင်းပြောသလို ငါ
ယုတ်မာပေးမယ် ... ငါရွံစရာ ကောင်းအောင်
လုပ်ပေးမယ် ... "
ဂျီမင်းဝတ်ထားသည့် pant ထဲက ကောင်ကို
ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲကိုင်ရင်း ...
" ယွန်းဂီ ... အ "
" ဘယ်လိုလဲ မင်းပြောသလို ငါယုတ်မာရမလား
ဖြေလေ ... "
" မဟုတ်ဘူး ... ခဏလေး ခဏလေး "
ယွန်းဂီ ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ထားသည့် ကောင်ကို
အနည်းငယ် လျှော့ပေးလိုက်သည် ။
" ဘာလဲ ?? "
" ကျွန်တော်က စတာပါ ... တကယ်တော့ ဒီကိစ္စ
ကို ကျွန်တော် အစတည်းက သိပြီးသား "
" ဘယ်လို ?? "
" ကျွန်တော်က မသိရအောင် ငတုံးလား ?? "
ဒီတစ်ခါ အံ့အားသင့် ရသူကား ယွန်းဂီပင် ။ သိသိ
ရက်နှင့် စချင်သည့် ကောင်လေးကို နောက်မှ အ
ပြစ်ပေးဖု့်ိ ဆုံးဖြတ်ထားသည် ။
" ဘယ်လိုသိတာလဲ "
" ဟိုးအရင်တည်းက နမ်ဂျွန်း ပြောပြထားတာ "
" ဒီခွေးကောင်ကတော့ ..."
ယွန်းဂီ နမ်ဂျွန်းကို ပစ်ပစ်နှစ်နှစ် ကျိန်ဆဲလိုက်
တော့သည် ။
" ပြီးတော့ အဲ့ CCTV တွေ ကျွန်တော် မြင်သား
ပဲ ... ခင်ဗျားက ငတုံး လူမမြင်တဲ့နေရာမှာ တပ်
ရမှာ မဟုတ်လား "
" ကိုလည်း မမြင်အောင် တပ်တာပဲ လေ "
" ရည်ရွယ်ချက်က ဘာလဲ မေးလို့ရမလား "
ကောင်လေးမေးခွန်းကို ပြန်မဖြေရဲ ။ သူအလို
မကျသည့် အဖြေဖြစ်သွားရင် စိတ်ကောက်သွား
မည်မှာ အသေအချာ ။ အခုဏကတောင် မထူး
ဇာတ်ခင်းဖို့ စဉ်းစားထားမိတာ ။ ကံကောင်း သွား
သည်လို့ ပြောရမလားပဲ ။
" တကယ်တော့ ကိုမင်းရဲ့ လှုပ်ရှားမှု့တိုင်းကို
သိချင်နေမိတာ ... မြင်ချင်နေမိတာ မျက်စိအောက်
ကတောင် အပျောက်မခံချင်ခဲ့တာ "
" လူလည် "
စပ်ဖြီးဖြီး ဖြစ်သွားသော မျက်နှာပေးက ချစ်စရာ ။
အခုချိန်ထိ လူပေါ်က မဖယ်ပေးသေးပဲ တက်ခွ
ထားသည်မှာ သူ့ပေါင်တွေလည်း ညောင်းလှပြီ ။
" ဖယ်ဦး ... ပေါင်တွေ နာနေပြီ "
" ဟင့်အင်း မဖယ်ဘူး ... ကို့ကို စတဲ့ ကလေးဆိုး
လေးကို အပြစ်ပေးရဦးမယ် "
" အာ ယွန်းဂီ မညစ်ပတ်နဲ့ဗျာ "
လည်ပင်းတွေဆီ ဦးတည်လာသည့် နှုတ်ခမ်းတွေ
ကို မငြင်းပယ်မိတော့ပါ ။ သူ့အလိုကျပဲပေါ့ .....
W A L L Y B O S S
နောက်အပိုင်းတွေတော့ သိပ်မရို်တော့ဘူး ...
မပြောတတ်ဘူး ရိုချင်လည်း ရိုမှာပေါ့နော် ...
ဒရာမာ ခင်းတော့မှာမို့လို့ အားလုံးပဲ စောင့်စားပေးကြပါအုံး :3
အရေးအသားမပြည့်စုံမှု့သည် စာရေးသူ လိုအပ်ချက်သာ
.