Vince's POV
"What are your plans on her?" I sighed as I heard Geo's question.
"Dump her? Well, I got what I want already" I placed the folder I'm reading at the table as I shrugged.
"And here I thought you're a one woman man." I rolled my eyes at him.
I stared at the window where the garden is.
Nakakairita ang pagmumukha niya.
"Of course I am" I said without looking at him.
"Really?" even if I'm not looking I can still see him smirking.
"Fuck you, Geo" I faced him and rolled my eyes as I sip on my coffee.
"Eww" he laughed and continued talking "By the way, won't you change your mind and get Pauline back?" he smiled playfully, it was obviously his way to annoy me.
"Why would I get her back? She wasn't mine" I just answered.
"I mean in your company, hindi mo siya pababalikin?" tanong niya ulit.
Well, as far as I know she wanted to go. I didn't force her.
"Geo, she wanted to resign, who am I refuse her wants?" I just said and started thinking.
"But you were the one being mean to her, you took her job just because she wanted a freaking day-off?" sinamaan niya ako ng tingin, what?!
"Well, at first I was just testing her, but you see, if she really loves her job, she would choose the latter, which is to stay, right?" I sighed, am I a bad boss? Well, that wasn't the reason.
"Bobo, siyempre mas pipiliin niya ang pamilya niya" I leaned at the backrest of the couch and smirked.
"You mean her husband?"
"W-what the fuck?" kita ang pagkagulat sa mukha niya. Pati naman ako ay nagulat roon, she really looked like 18 years old.
"She has a husband, Geo" I cleared.
"Gagi, bakit single ang nando'n sa resume niya?" he was confused and looked at the ceiling while holding his chin.
"I-I don't know" I just shrugged, that woman is really mysterious, huh?
"Wait, where did you get that info?" tumaas ang kilay niya sa akin, mukhang hindi pa talaga naniniwala.
Maganda naman si Pauline ah, hindi naman imposibleng magkaroon na siya ng asawa.
"Mahal na mahal kita, Xy. Gusto na kitang makita" she stopped talking, it was like she's listening to the other line "Alam ko, gusto ko lang naman iyon." her voice was painful. I heard she ended the call and laid on her bed. "Xyphere..." The last word she said before I walked out from her door.
"And his name is Xyphere" I sighed, ang pangit naman ng pangalan.
"Ah, I get it, kaya hindi mo siya pina day-off ay dahil ayaw mong umuwi siya sa asawa niya?" He smirked, I scoffed and tried to defend myself but he just laughed and started to annoy me again.
"I didn't know you were the jealous type, Vincent Kleive" he let out a playful smile.
"What the fuck? Why would I be jealous?"sinamaan ko siya ng tingin para sana manahimik na siya pero tumawa pa talaga ang gago.
"You should be the one answering that" I just rolled my eyes at him kaya naman he laughed once again. Paano ko ba kasi ito naging kaibigan. "Oh, before I forgot, Blake invited us to his house. Alam mo na, broken e" I just nodded, hmm, I wonder what happened in Dubai. "And oh, one more thing, you know Ivan Santos, right?" he asked. I nodded.
The owner of Casa Zeandro.
"Oo, why?" I asked as I looked at my phone, Vienna texted me.
From: Vien cutie
Pupunta kami ngayon sa isang studio, I don't know where that is but tito said I might enjoy there.
I smiled and was ready to reply when I heard Geo.
"Hindi ko siya kilala pero narinig ko na siyang nakausap ni Pauline, no'ng isang araw yata 'yon" he got my attention.
I remembered, magkakilala nga pala si Pauline at yong Ivan Santos, they even hugged and smiled at each other in front of me! What a disrespectful people!
"So?" I just pretend that I didn't care, wala naman talaga akong pake e so it's not pretending.
"Ah, nothing, I just heard that Pauline is planning to resign as my maid and that Ivan Santos will hire her" hire her? As his maid din? No way!
"Fine" I put down my phone and looked at Geo.
"Huh? What do you mean fine?" he tried to hide his smirk but he just couldn't. Gago.
"I'll get her, again"
Pauline's POV
"Kamusta na, Pau? Si Xy?" Inakap ako ni ate Celia. Narito siya ngayon sa Maynila, binisita ang kapatid niya. Sa palagay ko na rin ay para ibalita sa akin ang mga nangyari sa Bataan.
Nakipagkita ako sa isang karinderya rito malapit lang sa ospital.
"Nasa ospital po, ate" bakas na siguro ang lungkot sa mukha ko.
Ang hirap talaga hindi malungkot kapag si Xy ang pinag uusapan.
"Malala na ba ang sakit niya?" yumuko sabay tulo nanaman ng luha ko.
"Lumala po kasi yong rushes niya kaya pinaconfine ko nalang po, kaya ko pa naman pong bayaran" ramdam ko naman ang hawak ni ate Celia sa kamay ko.
Minsan pala ay lumalala ang rushes ni Xyphere mabuti at agad na naisusugod sa ospital.
Kahapon ay isinugod siya sa ospital at sinabing dapat nang maoperahan si Xy kung gusto namin iyong malunasan.
"Wala ka pa bang naalala?" pang iiba naman niya sa usapan. Marahil nahahalata ang tamlay sa boses ko.
"Minsan ay nanaginip ngunit ganon pa rin po, walang mukha at magigising na umiiyak" Kagabi ay nanaginip ako, hindi ko nga alam kung panaginip bang matatawag yon, paggising ko kasi ay umiiyak ako. "Pinipilit ko na ring makakaalala para sana mahanap ko na ang ama ni Xy. Gagawin ko na ang lahat para mapagamot ang anak ko."
Kailangan ko na talagang mahanap ang ama ni Xy. Hindi ko kaya tong mag isa, kahit na tulong na lamang mula sa kaniya, iyon na lang.
"May awa ang Diyos, Pau. Kaya mo iyan ha, wag mong pagurin ang sarili mo masyado." lumipat si ate ng upuan katabi sa akin saka yumakap.
"Opo ate, salamat po" napangiti naman ako habang hinahagod niya ang likod ko.
Ngumiti siya akin, parang gumaan naman ang loob ko nang makausap siya.
Dumating naman ang order naming pagkain. May trabaho pa nga pala ako sa pamilya Jardinez mamaya. Buti na lamang mababait ang mga nurse sa ospital, naging kaibigan na nga sila ni Xyphere.
"Oo nga pala, tinawagan ka rin ba si sir Ivan?" biglang saad ni ate.
Ngumiti naman ako sabay inom ng tubig.
"Opo" ngumingiting tango ko. Sapat naman kasi ang pinapasweldo ni sor Ivan sa akin, kaya kong makaipon.
"Mukhang maayos na ang lahat doon ah" tango rin ni ate, halatang masaya sa balitang natanggap mula sa Casa.
"Oo nga po e, kung ganoon ay baka bumalik kaming Bataan" ibinaba ko na ang kutsara, tapo na kasi akong kumain.
"Hindi ba't dito ipapagamot si Xy?" kunot noong tanong ni ate.
"Iiwan ko rito si Xy, ate" umiwas ako ng tingin.
"Can we talk?" nagulat ako nang makita si sir Vince sa labas ng gate.
Aligaga ko siyang pinapasok sa bahay ng mga Jardinez.
"Hi Vincent!" nagulat rin naman ako sa biglang bati ni ma'am Heather. Saan siya nanggaling?
"Hi Ressy." nagyakapan ang dalawa kaya umiwas ako ng tingin. Bahagyang inayos ko pa ang suot kong apron. Nagluluto kasi ako nang marinig ang doorbell.
"Hands off, man" biglang singit naman ni sir Geo na hindi ko rin alam kung saan nanggaling.
"K." napangiti ako nang makita si sir Vince na umirap kay sir Geo.
"Uhm, Pauline, can we talk?" nawala naman ang ngiti ko nang sa akin dumako ang tingin ni sir Vincent.
"O-opo naman" tango ko. Mabilis niya akong ipinamaalam sa mag-asawa, napatingin pa nga sa akin si ma'am Heather sabay irap.
Umiwas ako ng tingin sa kaniya dahil nakakatakot siya.
Inalis ni sir Vince and apran na suot ko at ibinato 'yon sa mukha ni sir Geo.
Nanlaki naman ang mga mata ko at hihingi na sana ng pasensya nang mabilis akong hilain ni sir Vince paalis ng bahay.
Rinig ko pa ang sigaw ni sir Geo. Tumatawa lang si sir Vince habang ginigiya ako sa kotse niya.
Pinagbuksan niya ako ng pinto, aligagang pumasok naman ako. Ang bango sa loob ng kotse niya.
Sumakay na rin naman siya, kaya sa labas na lang ako tumingin. Walang umimik sa amin hanggang makaraying kami sa isang cafe.
"Pwede ka na bang bumalik sa bahay?" pukaw ni sir Vince sa akin. Nakapag order na siya, siya na lang ang umorder, wala naman ako alam dito e.
"Bakit po?" sagot ko, hindi tumitingin sa kaniya.
"You know, I can't find another" tumingin ako sa kaniya.
"H-hindi na po pwede, babalik po kasi akong Bataa. Nagbukas na po kasi ulit ang pinagttrabahuhan ko roon." paliwanag ko ngunit parang sarado ang isip niya, halata kasi 'yon sa mukha niya..
"I don't care." sabi na nga ba.
Sakto naman ang dating ng order namin, nagulantang naman ako sa dami nito.
Kunot- noong tinignan ko siya, nanlaki naman ang mga mata niya.
"What? You look thinner" iwas niya ng kaniyang mukha.
Tumango na lang ako saka muling nagsalita.
"Sir, hindi naman po pwedeng gusto niyo lang masusunod, gusto ko pong bumalik- "
"Double the price." putol niya sa sinabi ko.
"P-po?" halos matabig ko naman ang baso ng juice sa sinabi niya.
"I'll double the price of your salary in Bataan." napanganga naman ako sa sinabi niya. Ang laki n'yon. "In that, hindi mo na kailangang malayo sa pamilya mo."
Mas lalo naman ang gulat ko sa sinabi niya. Bakit ang dami niyang alam tungkol sa akin? Kilala niya na ba ang anak ko?
"A-alam niyo?" ngumisi naman siya sa akin.
"Of course." tango niya saka hiniwa ang karne at sinubo.
Nanunuyo naman ang lalamunan ko kaya napainom ako ng tubig.
Ang laki ng perang ino- offer niya.
"S- salamat, sir!" napahawak pa ako sa kamay niya.
Tinignan niya 'yon saka tinanggal ang kamay ko.
Napasimangot naman ako, sungit talaga.
"Pack your things, move in to my house."
"Stay in nanaman po?"
"Yes." tumango siya kaya napa iwas ako ng tingin.
"Hindi na po" binaba ko ang hawak kong tinidor.
"Fine. Monday, wednesday, friday and saturday, you're mine." napatingin ako sa kaniya nang sabihin niya 'yan. Tumikhim siya saka inayos ang damit. "I- I mean, you'll in the house. The rest of the days you can come home."
"Thank you talaga sir" tumango naman ako, naiintindihan ang sinasabi niya.
"Hmmm"
Tumango ako saka ngumiti sa kaniya, hindi ko na iyon binawi kahit na simangot lang ang sinagot niya sa akin.
Ang saya ko.
Nagpatuloy na lang naman siya sa pagkain, kaunti lang din ang nakain ko dahil excited akong sabihin 'to kay Xyphere.