(ZawGyi Ver)
မနက္ေစာေစာစီးစီး အိုးသံခြက္သံေတြနဲ႔
ဆူညံေနတာေၾကာင့္ Kyungsooမ်က္လံုးကို
ပြတ္ရင္းထလိုက္သည္။ ေဘးမွာKim Kai
မရိွေတာ့မွစိတ္ေအးလက္ေအးနဲ႔ျပန္အိပ္ဖို႔ျပင္လိုက္
ပင္မဲ့ ဗိုက္ကဆႏၵျပန္ေန၍ အိပ္ရာကိုေခါက္သိမ္းကာ
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႔သြားလိုက္သည္။
"ဒီေန႔သားႀကိဳက္တဲ့စပါကတီ
စပ္စပ္ေလးလုပ္ေပးထားတယ္"
"ထူးထူးဆန္းဆန္းဘာလို႔အမ်ားႀကီး
လုပ္ထားတာလဲ!! ဘယ္သူေမြးေန႔ရိွလို႔လဲ
Omma"
"ဘာေမြးေန႔မွမရိွဘူး!!သမက္Kimလာလို႔
Specialလုပ္ေပးထားတာ"
"အဟြတ္ဟြတ္!!
ဘယ္ကသမက္Kimလဲ!!"
"Do kyungsooရဲ႕ခ်စ္သူ
ကိုယ္ေလ!! ေမ့သြားၿပီလား!!
အခုမွစားၿပီးနားမလည္ဝါးၿပီး
ေထြးထုတ္မလုပ္နဲ႔ေနာ္!!"
အေနာက္ကေနေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္နဲ႔
ရန္ေတြ႔ေနတဲ့သူေၾကာင့္ပါးစပ္ကိုလွမ္းပိတ္ကာ
အခန္းထဲသို႔အျမန္ဆြဲထည့္ရသည္။ သူကိုယ္ႀကီးကို
အားနဲ႔ဆြဲလာရတာမလို႔ စကားခ်က္ခ်င္းေျပာလို႔မရ
သျဖင့္ အသက္ဝဝ႐ႈေနတုန္းပါးကိုရႊတ္ခနဲအနမ္းခံ
လိုက္ရ၍က်ာျပင္ကိုထု႐ိုက္လိုက္တယ္။ ။
ဒါေတာင္သူကမျဖံဳသြားမ်ားစီတန္းသည္အထိ
ျပံဴးရယ္ကာၾကည့္ေန၏။ ။
တျဖည္းျဖည္းအေနနီးေလသူ႔အေၾကာင္း
ပိုသိလာေလ။ ။ Stage Showမွာသာ
စြဲေဆာင္မႈအျပည့္နဲ႔ေနပင္မဲ့ ကြၽန္ေတာ္ေ႐ွ႕
ေရာက္တာနဲ႔ ကေလးလိုသူႀကိဳက္တာဇြတ္လုပ္
သည္။ ေျပာမရဆိုိရနဲ႔အရြဲ႔လဲတိုက္တက္သည္။
အားလံုးလုပ္ၿပီးရင္ေတာ့အျပံဳးလွလွနဲ႔ျပန္ေခ်ာ့၏။
ေနပါဦး...အခုသူဝတ္ထားတာက...
ကြၽန္ေတာ့္အက်ႌမလား? Sizeႀကီးလြန္း၍
တစ္ခါမွေတာင္မဝတ္ရေသးပဲေသခ်ာသိမ္းထားတဲ့
ေမေမဝယ္ေပးထားတဲ့shirtအက်ႌကို!!
Brandedမဟုတ္ပင္မဲ့ဒီအက်ႌက
ကြၽန္ေတာ့္မွာရိွသမ်ွအက်ႌအားလံုးတြင္
ေစ်းအႀကီးဆံုးပင္...။ ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဝတ္ရင္
ပြပြႀကီးျဖစ္ေနပင္မဲ့ သူနဲ႔က်ေတာ့အျပာေရာင္
အစင္းၾကားအက်ႌေလးကညိဳညက္နဲ႔အသားရည္
မွာေပၚလြင္ေနတာမလို႔မနာလိုစြာၾကည့္မိေတာ့
သူကဆူပုတ္ပုတ္ျဖင့္အနားတိုးလာသည္။
"အဲ့ေလာက္ထိကပ္ေစးနဲမေနပါနဲ႔
ကိုယ့္အက်ႌေျခာက္သြားရင္ျပန္ေပးမယ္"
"ျပန္ေပးစရာမလိုပါဘူး!! ငါလဲဒီအက်ႌေတာ့
ကိုယ့္ဘာသာျပန္ဝယ္ႏိုင္တယ္!! ဒါနဲ႔
မင္းOmmaကိုဘာေျပာလိုက္တာလဲ!!
Kim Kai!!"
"ဘာမွမေျပာပါဘူး"
"လိမ္မေနနဲ႔!! အေမကမင္းကိုဘာလို႔
သမက္Kimလို႔ေခၚမွာလဲ!!"
"ဪ...အဲဒါကမနက္ႏိုးေတာ့
အန္တီကကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမွာအိပ္ေနတဲ့
Do kyungsooကိုျမင္သြားလို႔ေမးတာနဲ႔
အမွန္အတိုင္းေျပာျပလိုက္တာေလ"
"ဘာ!!"
ကြၽန္ေတာ္႐ွက္လြန္းလို႔အေငြ႔ေတာင္
ျဖစ္ခ်င္မိသည္။ ။ အစကတည္းကKim Kaiကို
အိမ္မွာအိပ္ခြင့္မေပးသင့္ဘူး။ ေနာင္တ
အႀကီးအက်ယ္ရသျဖင့္ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္
ကုတင္တိုင္နဲ႔ေဆာင့္မိေတာ့သူကလက္ဖဝါးျဖင့္
ခံထားေပးသည္။
"ဖယ္...အင့္....
ငါဘာသာေနပါရေစ"
"ခ်စ္တယ္Do kyungsoo
ကိုယ္မင္းကိုတာဝန္ယူမွာမလို႔
စိတ္မညစ္နဲ႔ေတာ့"
"ဘယ္...ဘယ္သူက
တာဝန္ယူခိုင္းလို႔လဲ"
ခါးကိုဖက္တြယ္ထားသည့္လက္ေတြၾကားမွ
႐ုန္းလိုက္ရင္းေျပာေတာ့ Kaiကႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ရံု
ျပံဳးသည္။ ။ အား႐ွီ!!ဒီရင္ဘတ္ကလဲသူ႔အျပံဳး
ျမင္တာနဲ႔တလွပ္လွပ္ျမန္လာတာမလို႔အျပင္လူ
မၾကားခင္အျမန္႐ုန္းကာထြက္လိုက္သည္။
***
"သမက္ေလးကဒါမ်ိဳးေတြ
စားတက္ရဲ႕လားမသိဘူး"
"စားတက္ပါတယ္Ommaရယ္
မစားတက္ရင္လဲမေကြၽးနဲ႔ေပါ့"
"Kyungsoo!! သားကလဲ
အဲ့လိုမေျပာရဘူးေလ!!"
"ရပါတယ္အန္တီ...ဟိုမွာလဲ...
Do kyungsooကက်ေနာ့္ကို
အဲ့လိုပဲေျပာေနက်မလို႔ေနသားက်ေနၿပီ
ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး"
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေျပာတဲ့Kim kaiေၾကာင့္
Kyungsooထမင္းစားလက္စဇြန္းေတာင္ျပဳတ္က်
သြားသည္။ ဘယ္လိုေတာင္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတာ
လဲ? မသိရင္ကြၽန္ေတာ္ကပဲသူ႔ကိုႏွိပ္စက္ေနသလိုလိုနဲ႔...။ ။ တစ္ကယ္စိတ္ေလတယ္။ ။
ေခါင္းရမ္းရင္းဆက္စားဖို႔လုပ္ေတာ့
သူကငါးပန္ကန္ကိုအေ႐ွ႕ပို႔ေပးသည္။
ကြၽန္ေတာ္စားဖို႔ေပးတာေတာ့မဟုတ္
သူ႔အတြက္ငါး႐ိုးႏႊာခိုင္းဖို႔ေပးျဖင္းျဖစ္၏။ ။
တစ္ခါတစ္ေလကိုယ့္ကိုကိုယ္
စားဖိုမွဴ းလား?သူ႔ခိုင္းဖက္လား?
သူ႔ခ်စ္သူလား?ဆိုတာစဥ္းစားမရ!!
"အန္တီလက္ရာက႐ွယ္ပဲ...
ထိပ္တန္းChiefေတြေတာင္
ရံႈးေလာက္တယ္"
"သမက္Kimက
ေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ"
"တစ္ကယ္ေျပာတာ...
ေယာကၡမႀကီးကအေကာင္းဆံုးပဲ
က်န္းးး"
"သမက္ေလးလဲက်န္းး"
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္
လက္မေထာက္ရင္းေျပာေနတဲ့
Ommaနဲ႔သူ႔ျကားမွာကြၽန္ေတာ္ကေတာ့
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ငါး႐ိုးေတြကိုKaiလို႔
သတ္မွတ္ၿပီးခပ္ဆတ္ဆတ္ဖဲ့လိုက္သည္။ ။
***
"အ...လူသတ္ေနတာလား...
Do kyungsoo!!"
သူ႔အသားေလးနဲနဲထိတာနဲ႔ေအာ္တဲ့
Kim Kaiကိုကြၽန္ေတာ္မ်က္ေစာင္း
ထိုးလိုက္ရင္းတပ္လက္စနားကပ္ကို
ျပန္ထည့္ေပးလိုက္သည္။
Koreaေရာက္တုန္းေလ်ွာက္လည္ရမလား
မွတ္တယ္။ ။ အားတယ္လို႔ကိုမရိွဘူး ။
Scheduleေတြကအျပည့္~~~
ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာတစ္ေယာက္တည္း
သြားမယ္ဆိုေတာ့လဲလက္မခံ~~~
"Kai shiဒီဘက္ကို
လာေပးပါ"
Photoshoot႐ိုက္ဖို႔ေခၚေနတာေၾကာင့္
Kaiကမွန္တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာနားကပ္ကို
ျပန္ျပင္ၿပီးထြက္သြားသည္။ ဂ်င္းအျပာလက္႐ွည္ကို
ေအာက္တြင္ဘာမွမခံထား၍က်စ္လစ္ေသာ
ခႏၶာကိုယ္ကေပၚလြင္ေန၏။ ။
Cameraေ႐ွ႕ေရာက္တာနဲ႔
Face Expressionအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲ
သြားသူသည္ ေမွာ္ဆရာလိုပင္။ သူ႔႐ိုက္ကြင္းတိုင္း
လိုက္ေနက်ကြၽန္ေတာ္ေတာင္အခုထိမ႐ိုးရေအာင္
အၾကည့္မလႊဲႏိုင္တဲ့အထိဆြဲေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ။
႐ုတ္ရက္Shooting႐ိုက္ေနရာမွ
ဂ်င္းအေႏြးထည္ကိုခြၽတ္ကာပုခံုးေပၚတြင္
တင္လိုက္ၿပီးကြၽန္ေတာ့္ဆီလာတာေၾကာင့္
လူေတြကလဲ"ဘာလဲ"ဆိုၿပီးအံုၾကည့္လာသည္။ ။
"ကိုယ့္ကိုTattoဖ်က္ေပး"
နားနားကပ္ေျပာသည့္အသံေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္
မ်က္လံုးေတာင္ျပဴးက်ယ္သြားတယ္။ ။သူကေတာ့
ခပ္တည္တည္မ်က္ႏွာထားနဲ႔ရင္ဘတ္ကိုလက္ညိွး
ထိုးျပ၏။ ။ မိတ္ကပ္ဆရာေရးဆြဲထားသည့္
Tattooအတုဆိုပင္မဲ့လဲဘယ္လိုဖ်က္ရမွန္း
မသိတာေရာ...သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကိုမၾကည့္ရဲတာေရာ
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေတြပူထူလာၿပီးေခြၽးေစးေတြ
ျပန္လာသည္။ ။
"ငါမွာTissueမရိွဘူး"
"ကြၽန္ေတာ့္မွာပါတယ္
Chief"
အေနာက္ကေနအလိုက္မသိစြာTissue
ထုတ္ေပးသည့္ဂမ္ယူမင္ေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ္ၿဂိဳလ္ၾကည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ။
"ျမန္ျမန္..."
စိတ္မ႐ွည္သည့္သူကကြၽန္ေတာ္လက္ကို
ဆြဲၿပီးရင္ဘတ္ေပၚကပ္ေပးတာေၾကာင့္
Tissueျဖင့္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသုတ္ေပးလိုက္
သည္။ စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြကို
သတိထားမိ၍အျမန္သုတ္ေပးေနတုန္း
လက္ေခ်ာ္ကာသူ႔အသားကိုထိမိသြား၍
အျမန္ျပန္႐ုတ္လိုက္ေတာ့သူကခပ္ဟဟ
ရယ္ၿပီးထြက္သြားသည္။ ။
အက်င့္မေကာင္းတဲ့
Kim Kai!!
စိတ္ထဲကေနသာပြစိစိေျပာေနပင္မဲ့
လက္ေတြ႕မွာေတာ့Kyungsoo
အၾကည့္ေတြက ေျမတစ္ေကာင္လို
ညိဳ႕အားျပင္းနဲ႔Postေပးေနတဲ့
Kaiဆီတြင္သာ။ ။
"ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္အျမင္ကပ္ဖို႔
ေကာင္းေအာင္ေခ်ာေနတာလဲ!!"
Part-23 End!!
Thanks for reading!!!😊😊😊😊😊
Updateေလးအရမ္းၾကာသြားလို႔
ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္!! ေနာက္Daily
မွန္ေအာင္ျပန္Upပါ့မယ္!!
ေမ့ေနၾကၿပီလား?😭😭😭
(Unicode Ver)
မနက်စောစောစီးစီး အိုးသံခွက်သံတွေနဲ့
ဆူညံနေတာကြောင့် Kyungsooမျက်လုံးကို
ပွတ်ရင်းထလိုက်သည်။ ဘေးမှာKim Kai
မရှိတော့မှစိတ်အေးလက်အေးနဲ့ပြန်အိပ်ဖို့ပြင်လိုက်
ပင်မဲ့ ဗိုက်ကဆန္ဒပြန်နေ၍ အိပ်ရာကိုခေါက်သိမ်းကာ
မီးဖိုချောင်ထဲသို့သွားလိုက်သည်။
"ဒီနေ့သားကြိုက်တဲ့စပါကတီ
စပ်စပ်လေးလုပ်ပေးထားတယ်"
"ထူးထူးဆန်းဆန်းဘာလို့အများကြီး
လုပ်ထားတာလဲ!! ဘယ်သူမွေးနေ့ရှိလို့လဲ
Omma"
"ဘာမွေးနေ့မှမရှိဘူး!!သမက်Kimလာလို့
Specialလုပ်ပေးထားတာ"
"အဟွတ်ဟွတ်!!
ဘယ်ကသမက်Kimလဲ!!"
"Do kyungsooရဲ့ချစ်သူ
ကိုယ်လေ!! မေ့သွားပြီလား!!
အခုမှစားပြီးနားမလည်ဝါးပြီး
ထွေးထုတ်မလုပ်နဲ့နော်!!"
အနောက်ကနေအော်ကျယ်အော်ကျယ်နဲ့
ရန်တွေ့နေတဲ့သူကြောင့်ပါးစပ်ကိုလှမ်းပိတ်ကာ
အခန်းထဲသို့အမြန်ဆွဲထည့်ရသည်။ သူကိုယ်ကြီးကို
အားနဲ့ဆွဲလာရတာမလို့ စကားချက်ချင်းပြောလို့မရ
သဖြင့် အသက်ဝဝရှုနေတုန်းပါးကိုရွှတ်ခနဲအနမ်းခံ
လိုက်ရ၍ကျာပြင်ကိုထုရိုက်လိုက်တယ်။ ။
ဒါတောင်သူကမဖြုံသွားများစီတန်းသည်အထိ
ပြူံးရယ်ကာကြည့်နေ၏။ ။
တဖြည်းဖြည်းအနေနီးလေသူ့အကြောင်း
ပိုသိလာလေ။ ။ Stage Showမှာသာ
စွဲဆောင်မှုအပြည့်နဲ့နေပင်မဲ့ ကျွန်တော်ရှေ့
ရောက်တာနဲ့ ကလေးလိုသူကြိုက်တာဇွတ်လုပ်
သည်။ ပြောမရဆိုရနဲ့အရွဲ့လဲတိုက်တက်သည်။
အားလုံးလုပ်ပြီးရင်တော့အပြုံးလှလှနဲ့ပြန်ချော့၏။
နေပါဦး...အခုသူဝတ်ထားတာက...
ကျွန်တော့်အင်္ကျီမလား? Sizeကြီးလွန်း၍
တစ်ခါမှတောင်မဝတ်ရသေးပဲသေချာသိမ်းထားတဲ့
မေမေဝယ်ပေးထားတဲ့shirtအင်္ကျီကို!!
Brandedမဟုတ်ပင်မဲ့ဒီအင်္ကျီက
ကျွန်တော့်မှာရှိသမျှအင်္ကျီအားလုံးတွင်
ဈေးအကြီးဆုံးပင်...။ ။ ကျွန်တော်နဲ့ဝတ်ရင်
ပွပွကြီးဖြစ်နေပင်မဲ့ သူနဲ့ကျတော့အပြာရောင်
အစင်းကြားအင်္ကျီလေးကညိုညက်နဲ့အသားရည်
မှာပေါ်လွင်နေတာမလို့မနာလိုစွာကြည့်မိတော့
သူကဆူပုတ်ပုတ်ဖြင့်အနားတိုးလာသည်။
"အဲ့လောက်ထိကပ်စေးနဲမနေပါနဲ့
ကိုယ့်အင်္ကျီခြောက်သွားရင်ပြန်ပေးမယ်"
"ပြန်ပေးစရာမလိုပါဘူး!! ငါလဲဒီအင်္ကျီတော့
ကိုယ့်ဘာသာပြန်ဝယ်နိုင်တယ်!! ဒါနဲ့
မင်းOmmaကိုဘာပြောလိုက်တာလဲ!!
Kim Kai!!"
"ဘာမှမပြောပါဘူး"
"လိမ်မနေနဲ့!! အမေကမင်းကိုဘာလို့
သမက်Kimလို့ခေါ်မှာလဲ!!"
"ဪ...အဲဒါကမနက်နိုးတော့
အန်တီကကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမှာအိပ်နေတဲ့
Do kyungsooကိုမြင်သွားလို့မေးတာနဲ့
အမှန်အတိုင်းပြောပြလိုက်တာလေ"
"ဘာ!!"
ကျွန်တော်ရှက်လွန်းလို့အငွေ့တောင်
ဖြစ်ချင်မိသည်။ ။ အစကတည်းကKim Kaiကို
အိမ်မှာအိပ်ခွင့်မပေးသင့်ဘူး။ နောင်တ
အကြီးအကျယ်ရသဖြင့်ကိုယ့်ခေါင်းကိုယ်
ကုတင်တိုင်နဲ့ဆောင့်မိတော့သူကလက်ဖဝါးဖြင့်
ခံထားပေးသည်။
"ဖယ်...အင့်....
ငါဘာသာနေပါရစေ"
"ချစ်တယ်Do kyungsoo
ကိုယ်မင်းကိုတာဝန်ယူမှာမလို့
စိတ်မညစ်နဲ့တော့"
"ဘယ်...ဘယ်သူက
တာဝန်ယူခိုင်းလို့လဲ"
ခါးကိုဖက်တွယ်ထားသည့်လက်တွေကြားမှ
ရုန်းလိုက်ရင်းပြောတော့ Kaiကနှုတ်ခမ်းတွန့်ရုံ
ပြုံးသည်။ ။ အားရှီ!!ဒီရင်ဘတ်ကလဲသူ့အပြုံး
မြင်တာနဲ့တလှပ်လှပ်မြန်လာတာမလို့အပြင်လူ
မကြားခင်အမြန်ရုန်းကာထွက်လိုက်သည်။
***
"သမက်လေးကဒါမျိုးတွေ
စားတက်ရဲ့လားမသိဘူး"
"စားတက်ပါတယ်Ommaရယ်
မစားတက်ရင်လဲမကျွေးနဲ့ပေါ့"
"Kyungsoo!! သားကလဲ
အဲ့လိုမပြောရဘူးလေ!!"
"ရပါတယ်အန်တီ...ဟိုမှာလဲ...
Do kyungsooကကျနော့်ကို
အဲ့လိုပဲပြောနေကျမလို့နေသားကျနေပြီ
ဘာမှမဖြစ်တော့ဘူး"
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောတဲ့Kim kaiကြောင့်
Kyungsooထမင်းစားလက်စဇွန်းတောင်ပြုတ်ကျ
သွားသည်။ ဘယ်လိုတောင်ဟန်ဆောင်ကောင်းတာ
လဲ? မသိရင်ကျွန်တော်ကပဲသူ့ကိုနှိပ်စက်နေသလိုလိုနဲ့...။ ။ တစ်ကယ်စိတ်လေတယ်။ ။
ခေါင်းရမ်းရင်းဆက်စားဖို့လုပ်တော့
သူကငါးပန်ကန်ကိုအရှေ့ပို့ပေးသည်။
ကျွန်တော်စားဖို့ပေးတာတော့မဟုတ်
သူ့အတွက်ငါးရိုးနွှာခိုင်းဖို့ပေးဖြင်းဖြစ်၏။ ။
တစ်ခါတစ်လေကိုယ့်ကိုကိုယ်
စားဖိုမှူ းလား?သူ့ခိုင်းဖက်လား?
သူ့ချစ်သူလား?ဆိုတာစဉ်းစားမရ!!
"အန်တီလက်ရာကရှယ်ပဲ...
ထိပ်တန်းChiefတွေတောင်
ရှုံးလောက်တယ်"
"သမက်Kimက
မြှောက်နေပြန်ပြီ"
"တစ်ကယ်ပြောတာ...
ယောက္ခမကြီးကအကောင်းဆုံးပဲ
ကျန်းးး"
"သမက်လေးလဲကျန်းး"
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်
လက်မထောက်ရင်းပြောနေတဲ့
Ommaနဲ့သူ့ကြားမှာကျွန်တော်ကတော့
စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ငါးရိုးတွေကိုKaiလို့
သတ်မှတ်ပြီးခပ်ဆတ်ဆတ်ဖဲ့လိုက်သည်။ ။
***
"အ...လူသတ်နေတာလား...
Do kyungsoo!!"
သူ့အသားလေးနဲနဲထိတာနဲ့အော်တဲ့
Kim Kaiကိုကျွန်တော်မျက်စောင်း
ထိုးလိုက်ရင်းတပ်လက်စနားကပ်ကို
ပြန်ထည့်ပေးလိုက်သည်။
Koreaရောက်တုန်းလျှောက်လည်ရမလား
မှတ်တယ်။ ။ အားတယ်လို့ကိုမရှိဘူး ။
Scheduleတွေကအပြည့်~~~
ကျွန်တော့်ဘာသာတစ်ယောက်တည်း
သွားမယ်ဆိုတော့လဲလက်မခံ~~~
"Kai shiဒီဘက်ကို
လာပေးပါ"
Photoshootရိုက်ဖို့ခေါ်နေတာကြောင့်
Kaiကမှန်တစ်ချက်ကြည့်ကာနားကပ်ကို
ပြန်ပြင်ပြီးထွက်သွားသည်။ ဂျင်းအပြာလက်ရှည်ကို
အောက်တွင်ဘာမှမခံထား၍ကျစ်လစ်သော
ခန္ဓာကိုယ်ကပေါ်လွင်နေ၏။ ။
Cameraရှေ့ရောက်တာနဲ့
Face Expressionအမျိုးမျိုးပြောင်းလဲ
သွားသူသည် မှော်ဆရာလိုပင်။ သူ့ရိုက်ကွင်းတိုင်း
လိုက်နေကျကျွန်တော်တောင်အခုထိမရိုးရအောင်
အကြည့်မလွှဲနိုင်တဲ့အထိဆွဲဆောင်နိုင်တယ်။ ။
ရုတ်ရက်Shootingရိုက်နေရာမှ
ဂျင်းအနွေးထည်ကိုချွတ်ကာပုခုံးပေါ်တွင်
တင်လိုက်ပြီးကျွန်တော့်ဆီလာတာကြောင့်
လူတွေကလဲ"ဘာလဲ"ဆိုပြီးအုံကြည့်လာသည်။ ။
"ကိုယ့်ကိုTattoဖျက်ပေး"
နားနားကပ်ပြောသည့်အသံကြောင့်ကျွန်တော်
မျက်လုံးတောင်ပြူးကျယ်သွားတယ်။ ။သူကတော့
ခပ်တည်တည်မျက်နှာထားနဲ့ရင်ဘတ်ကိုလက်ညှိး
ထိုးပြ၏။ ။ မိတ်ကပ်ဆရာရေးဆွဲထားသည့်
Tattooအတုဆိုပင်မဲ့လဲဘယ်လိုဖျက်ရမှန်း
မသိတာရော...သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုမကြည့်ရဲတာရော
ကျွန်တော့်မျက်နှာတွေပူထူလာပြီးချွေးစေးတွေ
ပြန်လာသည်။ ။
"ငါမှာTissueမရှိဘူး"
"ကျွန်တော့်မှာပါတယ်
Chief"
အနောက်ကနေအလိုက်မသိစွာTissue
ထုတ်ပေးသည့်ဂမ်ယူမင်ကြောင့်
ကျွန်တော်ဂြိုလ်ကြည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ။
"မြန်မြန်..."
စိတ်မရှည်သည့်သူကကျွန်တော်လက်ကို
ဆွဲပြီးရင်ဘတ်ပေါ်ကပ်ပေးတာကြောင့်
Tissueဖြင့်ဖြည်းဖြည်းချင်းသုတ်ပေးလိုက်
သည်။ စိုက်ကြည့်နေတဲ့မျက်ဝန်းတွေကို
သတိထားမိ၍အမြန်သုတ်ပေးနေတုန်း
လက်ချော်ကာသူ့အသားကိုထိမိသွား၍
အမြန်ပြန်ရုတ်လိုက်တော့သူကခပ်ဟဟ
ရယ်ပြီးထွက်သွားသည်။ ။
အကျင့်မကောင်းတဲ့
Kim Kai!!
စိတ်ထဲကနေသာပွစိစိပြောနေပင်မဲ့
လက်တွေ့မှာတော့Kyungsoo
အကြည့်တွေက မြေတစ်ကောင်လို
ညို့အားပြင်းနဲ့Postပေးနေတဲ့
Kaiဆီတွင်သာ။ ။
"ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်အမြင်ကပ်ဖို့
ကောင်းအောင်ချောနေတာလဲ!!"
Part-23 End!!
Thanks for reading!!!😊😊😊😊😊
Updateလေးအရမ်းကြာသွားလို့
တောင်းပန်ပါတယ်နော်!! နောက်Daily
မှန်အောင်ပြန်Upပါ့မယ်!!
မေ့နေကြပြီလား?😭😭😭