Unicode
ရိပေါ်လည်းသူ့အခန်းထဲကကုတင်ပေါ်ထိုင်ရင်းဒေါသတွေအကုန်ခေါင်းအုံးကိုသာပုံအပ်လိုက်တော့သည်...ဒေါသတွေပြေအောင် ရုံးကအလုပ်တွေကိုသာထိုင်ပြီးလုပ်နေလိုက်တော့သည်စာရင်းဇယားများစာရွက်စာတမ်းများကိုစစ်ဆေးပြီးသေချာစီမံနေရင်းအလုပ်ထဲစိတ်နစ်သွား၍အချိန်မည်မျှကုန်သွားမှန်းတော့မသိတော့.....
ဘေးနားကဖုန်းကိုနာရီကြည့်ရန်ဖွင့်လိုက်တော့..
"2:15pm"
တောင်ရှိပြီဖြစ်သည်.နေ့လည်စာကောမနက်စာပါမစားသေး၍ဗိုက်ဆာလာသည်မို့အဆာပြေတစ်ခုခုစားရန်အောက်ထပ်ကိုဆင်းလိုက်သည်.
အောက်ထပ်ဆင်းပြီးမီးဖိုချောင်ခန်းထဲဝင်ကာရေခဲသေတ္တာဖွင့်လိုက်ရင်းကြည့်နေတုန်းမှာပင်အိမ်ရှေ့ကအသံကြား၍ရှေ့ထွက်ကြည့်မိတော့..
"အော်ကြီးကြီးပါလား"
ရှောင်ကျန့်အိမ်မှအထိန်းတော်ကြီးလာတာပင်ဘာလို့လာတာပါလိမ့်...
"သခင်လေးနေကောင်းရဲ့လား"
"ကောင်းပါတယ်ဗျ အန်တီကောမပါဘူးလား"
"မပါပါဘူးသခင်မကြီးကအိမ်မှာပဲကျန်ခဲ့တယ်ခေါင်းမူးနေလို့ဆိုပြီး"
"အော်ဟုတ်လား ရှောင်ကျန့်ကိုခေါ်ပေးရမလားသူအပေါ်ထပ်မှာအိပ်နေလို့"
ဟုတ်မဟုတ်တော့မသေချာပေမယ့်ထင်ရာပြောမိလိုက်သည်...
"မလိုတော့ပါဘူးသခင်မကြီးဆီသခင်လေးအလည်လာတုန်းက "ကိုကိုကြိုက်တဲ့ဟင်းကိုကို့ကိုချက်ကျွေးချင်လို့"ဆိုပြီးချွဲသွားတာကိုသခင်မလေးကသတိရပြီးသခင်လေးကြိုက်မယ်အထင်နဲ့သခင်မကြီးကိုယ်တိုင်ချက်ပေးလိုက်တာတွေလာပေးတာပါ သခင်မကြီးကနောက်တစ်ခါစားချင်ရင်တော့"သားလေးကိုပဲလုပ်ကျွေးခိုင်းတဲ့ သူလေးချက်ကျွေးရင်မေတ္တာတွေစေတနာတွေနဲ့ပိုပြည့်နေလို့ စားမြိန်မှာတဲ့ " လေ"
ဆိုကာစစနောက်နောက်လေးပြောလိုက်သည်
ရိပေါ်မသိမသာထိုစကားကြောင့်ကြည်နူးမိသွားသည် .."ကိုကိုတဲ့လား"ဆိုသည့်နာမ်စားကြောင့်စိတ်တွင်တွေးပြီးအသည်းယားမိတာတော့အမှန်
" အားနာစရာကြီး..ကျေးဇူးပါ ကောင်းကောင်းစားပါ့မယ်လို့ အန်တီ့ကိုပြောပေးပါအုန်း"
ဆိုကာခြင်းတောင်းကိုယူလိုက်သည်
"အော်မေ့တော့မလို့သခင်မကြီးက ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်ကြပါတဲ့နှစ်ယောက်လုံးဆိုပြီးလည်းပြောလိုက်ပါသေးတယ်အခုတော့သခင်မကြီးမှာထားတာတွေလည်းလမ်းမှာဝယ်ရအုန်းမာမို့ သွားလိုက်ပါအုန်းမယ် သခင်လေး"
"လမ်းခရီးကောင်းကောင်းမွန်မွန်သွားနိုင်ပါစေဗျာ အန်တီကိုလည်းသတင်းမေးပါတယ်လို့"
"ဟုတ်သခင်လေး"
ဆိုကာထွက်သွားမှရိပေါ်လည်းထမင်းစားခန်းတွင်ဟင်းဗူးတွေအကုန်ဖွင့်ကြည့်တော့...မွှေးကြိုင်နေသည်...ကြည့်ရုံနှင့်အားမရ၍ အိမ်ထမင်းလည်းမစားရတာကြာလို့လားမသိ..အနောက်သို့သွားကာဇွန်းတစ်ချောင်းယူပြီးမြည်းစမ်းကြည့်မိတော့...အမှန်ပင်မေမေ့လက်ရာအတိုင်း..စားကောင်းလွန်းပေသည်...
တစ်ခြားဟင်းများအကုန်လည်းမြည်းလိုက်ပြီး
ဟင်းအရသာခံနေရင်း...သတိရမိသည်က ..ရှောင်ကျန့်ကိုပင်...."ကိုကို့ကိုချက်ကျွေးချင်လို့" ထိုစကားကြောင့်ရင်ထဲတမျိုးတဖုံလေးနွေးထွေးသွားပြီး "ကိုကို"ဟူသောအမည်နာမ်စားလေးကြောင့် ပို၍အသည်းယားပြန်သည်
"ဘယ်သူကသူ့ကိုကိုခေါ်ခွင့်ပေးလို့ပါလိမ့်"
ပါးစပ်ကသာရေရွတ်နေပေမယ့် သူ့မျက်နှာတွင်ပြုံးပန်းဆင်နေပေသည်...
ထိုအချိန်မှ..သတိရလိုက်သည်က.".သူကောစားပြီးပြီလား...မစားရသေးလောက်ပါဘူး..အိပ်နေတာများလား...တော်တော်ကြာနေသလိုပဲ..သွားကြည့်သင့်လား"..ခေါင်းထဲ၌စဥ်းစားနေသော်လည်းခြေထောက်များကိုအပေါ်ထပ်သို့တက်ရန်လှေကားထိပ်သို့ဦးတည်သွားနှင့်ပြီဖြစ်သည်
ရိပေါ်တစ်ယောက်အခန်းရှေ့ရောက်မှဝင်ရန်တုံ့ဆိုင်းနေပြန်သည်..သူဝင်သွားလို့အဲ့ကောင်လေးကနိုးနေရင်ကော..သူဘာပြောရမလဲ....မသိတော့ဘူးအခုအရေးကြီးတာက သူဘာဖြစ်နေမလဲပဲနောင်ခါလာနောင်ခါဈေးလို့သာမှတ်လိုက်တော့ပါမည်လေ
အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးဝင်သွားလိုက်သည်နှင့်တွေ့လိုက်သည်က ကုတင်ကိုမှီကာကုတင်ဘေးတွေအိပ်ပျော်နေသောထိုကောင်လေး..သူ့နားသို့တဖြည်းဖြည်းသွားပြီးသူ့ရှေ့တည့်တည့်တွင်ရပ်လိုက်ကာ..ကြည့်လိုက်တော့.."မှေးစင်းနေတဲ့မျက်တောင်လေးများ..စိုစွတ်နေသောမျက်ရည်စလေးများ..ဖြူဖွေးနေသောအသားအရည်...နူဖူးပေါ်တွင်ပြန့်ကျဲနေသောဆံပင်လေးများ..ပန်းရောင်သန်းနေသောနှုတ်ခမ်းပါးအောက်နားမှထိုမှည့်နက်...အလွန်ကိုလှလွန်းသည်.."
တဖြည်းဖြည်းနှင့်သူ့နားအနီးကပ်သွားမိသည်ကိုကိုယ့်ဘာကိုလည်းသတိမထားမိ....
သတိထားမိသည့်အချိန်တွင်တော့သူ့မျက်နှာနှင့်နီးကပ်နေပြီဖြစ်သည်..
ထိုအချိန်မှ ပြန်မတ်တပ်ရပ်ကာ
ချောင်းဟန့်ရင်း
"ရှောင်ကျန့် ထစမ်း "
"..."
"ရှောင်ကျန့်ထစမ်းလို့"
"........"
"ဘာလို့မထူးတာလဲ ရှောင်ကျန့်"
လို့နည်းနည်းအော်ခေါ်လိုက်တော့
တဖြည်းဖြည်းပွင့်လာသောထိုမျက်လုံးများနှင့်အတူရီဝေဝေမျက်ဝန်းများဖြင့်သူ့အားကြည့်လာသည်...
သိပ်မကြာလိုက်ပြန်မှိတ်သွားသည်ကိုတွေ့၍သူ့စကားကိုအရေးမလုပ်ပဲမထသေးသည်မို့ဒေါသထွက်ကာချက်ချင်းဇက်ခနဲရှောင်ကျန့်ကိုလက်မောင်းရင်းမှကိုင်ကာဆဲွမလိုက်သည်
..အရင်လိုမရုန်းဘဲပျော့ခွေကာပါလာသောထိုကောင်လေးကြောင့်..ရိပေါ်လည်းလန့်သွားပြီး
"ရှောင်ကျန့် ငါခေါ်တာကြားလား ရှောင်ကျန့်"
ဆိုကာရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီးမျက်နှာကိုညင်ညင်သာသာလေးပုတ်ကာ ခေါ်မိသည်...
"မဟုတ်မှလဲွ"ဆိုကာလက်ဖဝါးနှင့်ရှောင်ကျန့်နဖူးကိုစမ်းကြည့်တော့...ပူကျစ်နေသည် ..
မနေ့ကဒဏ်ရာများကြောင့်အနာရှိန်နှင့်ဖျားသွားသည်ဖြစ်မည်..သိသိချင်းပင်ရိပေါ်လည်းအရမ်းစိတ်ပူသွားပြီ ချက်ချင်းရှောင်ကျန့်ကို ကောက်ပွေ့လိုက်တော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးသူ့ရင်ခွင်ထဲပါလာသောကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ငြင်သာစွာတင်ပေးလိုက်ပြီး...စောင်ခြုံပေးကာ..ရေပတ်တိုက်ပေးဖို့သွားယူရန်ထလိုက်ချိန်တွင်
သူ့လက်ကောက်ဝတ်အား..ဆဲွလာသောထိုကောင်လေး
"ကျနော့်ကိုနည်းနည်းတောင်မချစ်ဘူးလားဟင် ...."
သူ့မေးခွန်းကြောင့်ရိပေါ်.လန့်သွားမိသည်သူဒီမေးခွန်းအတွက်ဖြေရန်မဖြစ်နိုင်ပါ...."ချစ်တာပေါ့..သိပ်ချစ်တာပေါ့ဒါမဲ့ချစ်သလိုမုန်းလည်းမုန်းတယ်....အဲ့လိုပဲအဆုံးရှုံးလည်းမခံနိုင်ဝူး ...."စိတ်တွင်တွေးပြီးအကျင့်ပါနေသည့်အတိုင်းဆန့်ကျင်ဘက်များသာပြောရန် "ငါ" စကားစလိုက်ချိန်ထပ်ထွက်လာသောသူ့အသံများကြောင့်နောက်လှည့်ကြည့်မိတော့
"မသွားပါနဲ့ ...ဟင့် ..မစွပ်စဲွပါနဲ့တော့ ကျနော့်ကိုကိုကို့နားကမနှင်ထုတ်ပါနဲ့.နော်....""မနှင်ထုတ်ပါနဲ့ ဟင့်"
ဆိုကာမျက်ရည်များပင်ကျပြီးယောင်နေသောထိုကောင်လေး....ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်လိုက်ရချိန်တွင်ရင်ဘက်ကြီးကနာကျင်လာသည်..".သူ့မျက်ရည်တောင်ကျနော်မခံနိုင်တော့ပါလား ..".."သူမုန်းနေတာကလည်း...အခုတော့အားပျော့လာသလိုပင်"
ရိပေါ်လည်းရှောင်ကျန့်လက်ကလေးကိုပြန်ပြီးငြင်သာစွာဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာကျန်လက်တစ်ဖက်ကိုခေါင်းလေးကိုကိုင်ကာ
"မသွားဘူးနော်..ကိုယ်ရှိတယ်.ဘယ်မှမသွားဘူးကိုယ်ရှိတယ်မကြောက်နဲ့နော်"
ဆိုကာဆံပင်လေးဖွရင်းနဖူးလေးကိုငြင်သာစွာနမ်းလိုက်သည်...
ငြိမ်သွားမှလက်ကလေးကိုမနိုးအောင်ဖြုတ်ကာရေပတ်တိုက်ရန်လိုအပ်သည်များကိုအမြန်ပင်သွားယူလိုက်သည်...ပြီးနောက်ရေပတ်တိုက်ပေးပြီး.ချိန်တွင်တော့ညနေတောင်ရောက်နေပြီဖြစ်သည်....နဖူးကိုပြန်စမ်းလိုက်တော့အပူနည်းနည်းတော့လျော့သွားပြီဖြစ်သည်...ထိုအခါမှရိပေါ်လည်းစိတ်အေးသွားတော့သည်.
_______,_________________________________
စောင့်ပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်💚💚
ပါးပါးလေးလည်းအချိုလေးထည့်ပေးထားတယ်😘ဒါဒါလေးတွေအတွက်😘
zawgyi code
ရိေပၚလည္းသူ႔အခန္းထဲကကုတင္ေပၚထိုင္ရင္းေဒါသေတြအကုန္ေခါင္းအံုးကိုသာပံုအပ္လိုက္ေတာ့သည္...ေဒါသေတြေျပေအာင္ ရံုးကအလုပ္ေတြကိုသာထိုင္ၿပီးလုပ္ေနလိုက္ေတာ့သည္စာရင္းဇယားမ်ားစာရြက္စာတမ္းမ်ားကိုစစ္ေဆးၿပီးေသခ်ာစီမံေနရင္းအလုပ္ထဲစိတ္နစ္သြား၍အခ်ိန္မည္မ်ွကုန္သြားမွန္းေတာ့မသိေတာ့.....
ေဘးနားကဖုန္းကိုနာရီၾကၫ့္ရန္ဖြင့္လိုက္ေတာ့..
"2:15pm"
ေတာင္ရိွၿပီျဖစ္သည္.ေန့လည္စာေကာမနက္စာပါမစားေသး၍ဗိုက္ဆာလာသည္မို႔အဆာေျပတစ္ခုခုစားရန္ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလိုက္သည္.
ေအာက္ထပ္ဆင္းၿပီးမီးဖိုေခ်ာင္ခန္းထဲဝင္ကာေရခဲေသတၲာဖြင့္လိုက္ရင္းၾကၫ့္ေနတုန္းမွာပင္အိမ္ေရ႔ွကအသံၾကား၍ေရ႔ွထြက္ၾကၫ့္မိေတာ့..
"ေအာ္ႀကီးႀကီးပါလား"
ေရွာင္က်န႔္အိမ္မွအထိန္းေတာ္ႀကီးလာတာပင္ဘာလို႔လာတာပါလိမ့္...
"သခင္ေလးေနေကာင္းရဲ့လား"
"ေကာင္းပါတယ္ဗ် အန္တီေကာမပါဝူးလား"
"မပါပါဝူးသခင္မႀကီးကအိမ္မွာပဲက်န္ခဲ့တယ္ေခါင္းမူးေနလို႔ဆိုၿပီး"
"ေအာ္ဟုတ္လား ေရွာင္က်န႔္ကိုေခၚေပးရမလားသူအေပၚထပ္မွာအိပ္ေနလို႔"
ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မေသခ်ာေပမယ့္ထင္ရာေျပာမိလိုက္သည္...
"မလိုေတာ့ပါဝူးသခင္မႀကီးဆီသခင္ေလးအလည္လာတုန္းက "ကိုကိုႀကိဳက္တဲ့ဟင္းကိုကို႔ကိုခ်က္ကၽြေးခ်င္လို႔"ဆိုၿပီးခၽဲြသြားတာကိုသခင္မေလးကသတိရၿပီးသခင္ေလးႀကိဳက္မယ္အထင္နဲ႔သခင္မႀကီးကိုယ္တိုင္ခ်က္ေပးလိုက္တာေတြလာေပးတာပါ သခင္မႀကီးကေနာက္တစ္ခါစားခ်င္ရင္ေတာ့"သားေလးကိုပဲလုပ္ကၽြေးခိုင္းတဲ့ သူေလးခ်က္ကၽြေးရင္ေမတၲာေတြေစတနာေတြနဲ႔ပိုျပၫ့္ေနလို႔ စားၿမိန္မွာတဲ့ " ေလ"
ဆိုကာစစေနာက္ေနာက္ေလးေျပာလိုက္သည္
ရိေပၚမသိမသာထိုစကားေၾကာင့္ၾကည္ႏူးမိသြားသည္ .."ကိုကိုတဲ့လား"ဆိုသၫ့္နာမ္စားေၾကာင့္စိတ္တြင္ေတြးၿပီးအသည္းယားမိတာေတာ့အမွန္
" အားနာစရာႀကီး..ေက်းဇူးပါ ေကာင္းေကာင္းစားပါ့မယ္လို႔ အန္တီ့ကိုေျပာေပးပါအုန္း"
ဆိုကာျခင္းေတာင္းကိုယူလိုက္သည္
"ေအာ္ေမ့ေတာ့မလို႔သခင္မႀကီးက က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ၾကပါတဲ့ႏွစ္ေယာက္လံုးဆိုၿပီးလည္းေျပာလိုက္ပါေသးတယ္အခုေတာ့သခင္မႀကီးမွာထားတာေတြလည္းလမ္းမွာဝယ္ရအုန္းမာမို႔ သြားလိုက္ပါအုန္းမယ္ သခင္ေလး"
"လမ္းခရီးေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္သြားႏိုင္ပါေစဗ်ာ အန္တီကိုလည္းသတင္းေမးပါတယ္လို႔"
"ဟုတ္သခင္ေလး"
ဆိုကာထြက္သြားမွရိေပၚလည္းထမင္းစားခန္းတြင္ဟင္းဗူးေတြအကုန္ဖြင့္ၾကၫ့္ေတာ့...ေမႊးႀကိဳင္ေနသည္...ၾကၫ့္ရံုႏွင့္အားမရ၍ အိမ္ထမင္းလည္းမစားရတာၾကာလို႔လားမသိ..အေနာက္သို႔သြားကာဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းယူၿပီးျမည္းစမ္းၾကၫ့္မိေတာ့...အမွန္ပင္ေမေမ့လက္ရာအတိုင္း..စားေကာင္းလြန္းေပသည္...
တစ္ျခားဟင္းမ်ားအကုန္လည္းျမည္းလိုက္ၿပီး
ဟင္းအရသာခံေနရင္း...သတိရမိသည္က ..ေရွာင္က်န႔္ကိုပင္...."ကိုကို႔ကိုခ်က္ေကၽြးခ်င္လို႔" ထိုစကားေၾကာင့္ရင္ထဲတမ်ိဳးတဖံုေလးေနြးေထြးသြားၿပီး "ကိုကို"ဟူေသာအမည္နာမ္စားေလးေၾကာင့္ ပို၍အသည္းယားျပန္သည္
"ဘယ္သူကသူ႔ကိုကိုေခၚခြင့္ေပးလို႔ပါလိမ့္"
ပါးစပ္ကသာေရရြတ္ေနေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ႃပံုးပန္းဆင္ေနေပသည္...
ထိုအခ်ိန္မွ..သတိရလိုက္သည္က.".သူေကာစားၿပီးၿပီလား...မစားရေသးေလာက္ပါဝူး..အိပ္ေနတာမ်ားလား...ေတာ္ေတာ္ၾကာေနသလိုပဲ..သြားၾကၫ့္သင့္လား"..ေခါင္းထဲ၌စဥ္းစားေနေသာ္လည္းေျခေထာက္မ်ားကိုအေပၚထပ္သို႔တက္ရန္ေလွကားထိပ္သို႔ၪီးတည္သြားႏွင့္ၿပီျဖစ္သည္
ရိေပၚတစ္ေယာက္အခန္းေရ႔ွေရာက္မွဝင္ရန္တံု႔ဆိုင္းေနျပန္သည္..သူဝင္သြားလို႔အဲ့ေကာင္ေလးကႏိုးေနရင္ေကာ..သူဘာေျပာရမလဲ....မသိေတာ့ဝူးအခုအေရးႀကီးတာက သူဘာျဖစ္ေနမလဲပဲေနာင္ခါလာေနာင္ခါေဈးလို႔သာမွတ္လိုက္ေတာ့ပါမည္ေလ
အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္သြားလိုက္သည္ႏွင့္ေတြ့လိုက္သည္က ကုတင္ကိုမွီကာကုတင္ေဘးေတြအိပ္ေပ်ာ္ေနေသာထိုေကာင္ေလး..သူ႔နားသို႔တျဖည္းျဖည္းသြားၿပီးသူ႔ေရ႔ွတၫ့္တၫ့္တြင္ရပ္လိုက္ကာ..ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့.."ေမွးစင္းေနတဲ့မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား..စိုစြတ္ေနေသာမ်က္ရည္စေလးမ်ား..ျဖဴေဖြးေနေသာအသားအရည္...ႏူဖူးေပၚတြင္ျပန႔္က်ဲေနေသာဆံပင္ေလးမ်ား..ပန္းေရာင္သန္းေနေသာႏႈတ္ခမ္းပါးေအာက္နားမွထိုမွၫ့္နက္...အလြန္ကိုလွလြန္းသည္.."
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္သူ႔နားအနီးကပ္သြားမိသည္ကိုကိုယ့္ဘာကိုလည္းသတိမထားမိ....
သတိထားမိသၫ့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့သူ႔မ်က္ႏွာႏွင့္နီးကပ္ေနၿပီျဖစ္သည္..
ထိုအခ်ိန္မွ ျပန္မတ္တပ္ရပ္ကာ
ေခ်ာင္းဟန႔္ရင္း
"ေရွာင္က်န႔္ ထစမ္း "
"..."
"ေရွာင္က်န႔္ထစမ္းလို႔"
"........"
"ဘာလို႔မထူးတာလဲ ေရွာင္က်န႔္"
လို႔နည္းနည္းေအာ္ေခၚလိုက္ေတာ့
တျဖည္းျဖည္းပြင့္လာေသာထိုမ်က္လံုးမ်ားႏွင့္အတူရီေဝေဝမ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္သူ႔အားၾကၫ့္လာသည္...
သိပ္မၾကာလိုက္ျပန္မိွတ္သြားသည္ကိုေတြ့၍သူ႔စကားကိုအေရးမလုပ္ပဲမထေသးသည္မို႔ေဒါသထြက္ကာခ်က္ခ်င္းဇက္ခနဲေရွာင္က်န႔္ကိုလက္ေမာင္းရင္းမွကိုင္ကာဆဲြမလိုက္သည္
..အရင္လိုမရုန္းဘဲေပ်ာ့ေခြကာပါလာေသာထိုေကာင္ေလးေၾကာင့္..ရိေပၚလည္းလန႔္သြားၿပီး
"ေရွာင္က်န႔္ ငါေခၚတာၾကားလား ေရွာင္က်န႔္"
ဆိုကာရင္ခြင္ထဲထၫ့္ၿပီးမ်က္ႏွာကိုညင္ညင္သာသာေလးပုတ္ကာ ေခၚမိသည္...
"မဟုတ္မွလဲြ"ဆိုကာလက္ဖဝါးႏွင့္ေရွာင္က်န႔္နဖူးကိုစမ္းၾကၫ့္ေတာ့...ပူက်စ္ေနသည္ ..
မေန့ကဒဏ္ရာမ်ားေၾကာင့္အနာရိွန္ႏွင့္ဖ်ားသြားသည္ျဖစ္မည္..သိသိခ်င္းပင္ရိေပၚလည္းအရမ္းစိတ္ပူသြားၿပီ ခ်က္ခ်င္းေရွာင္က်န႔္ကို ေကာက္ေပြ့လိုက္ေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသူ႔ရင္ခြင္ထဲပါလာေသာကိုယ္လံုးေလးကို ကုတင္ေပၚသို႔ျငင္သာစြာတင္ေပးလိုက္ၿပီး...ေစာင္ႃခံုေပးကာ..ေရပတ္တိုက္ေပးဖို႔သြားယူရန္ထလိုက္ခ်ိန္တြင္
သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္အား..ဆဲြလာေသာထိုေကာင္ေလး
"က်ေနာ့္ကိုနည္းနည္းေတာင္မခ်စ္ဘူးလားဟင္ ...."
သူ႔ေမးခြန္းေၾကာင့္ရိေပၚ.လန႔္သြားမိသည္သူဒီေမးခြန္းအတြက္ေျဖရန္မျဖစ္ႏိုင္ပါ...."ခ်စ္တာေပါ့..သိပ္ခ်စ္တာေပါ့ဒါမဲ့ခ်စ္သလိုမုန္းလည္းမုန္းတယ္....အဲ့လိုပဲအဆံုးရႈံးလည္းမခံႏိုင္ဝူး ...."စိတ္တြင္ေတြးၿပီးအက်င့္ပါေနသၫ့္အတိုင္းဆန႔္က်င္ဘက္မ်ားသာေျပာရန္ "ငါ" စကားစလိုက္ခ်ိန္ထပ္ထြက္လာေသာသူ႔အသံမ်ားေၾကာင့္ေနာက္လွၫ့္ၾကၫ့္မိေတာ့
"မသြားပါနဲ႔ ...ဟင့္ ..မစြပ္စဲြပါနဲ႔ေတာ့ က်ေနာ့္ကိုကိုကို႔နားကမႏွင္ထုတ္ပါနဲ႔.ေနာ္....""မႏွင္ထုတ္ပါနဲ႔ ဟင့္"
ဆိုကာမ်က္ရည္မ်ားပင္က်ၿပီးေယာင္ေနေသာထိုေကာင္ေလး....ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရခ်ိန္တြင္ရင္ဘက္ႀကီးကနာက်င္လာသည္..".သူ႔မ်က္ရည္ေတာင္က်ေနာ္မခံႏိုင္ေတာ့ပါလား ..".."သူမုန္းေနတာကလည္း...အခုေတာ့အားေပ်ာ့လာသလိုပင္"
ရိေပၚလည္းေရွာင္က်န႔္လက္ကေလးကိုျပန္ၿပီးျငင္သာစြာဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာက်န္လက္တစ္ဖက္ကိုေခါင္းေလးကိုကိုင္ကာ
"မသြားဝူးေနာ္..ကိုယ္ရိွတယ္.ဘယ္မွမသြားဝူးကိုယ္ရိွတယ္မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္"
ဆိုကာဆံပင္ေလးဖြရင္းနဖူးေလးကိုျငင္သာစြာနမ္းလိုက္သည္...
ၿငိမ္သြားမွလက္ကေလးကိုမႏိုးေအာင္ျဖဳတ္ကာေရပတ္တိုက္ရန္လိုအပ္သည္မ်ားကိုအျမန္ပင္သြားယူလိုက္သည္...ၿပီးေနာက္ေရပတ္တိုက္ေပးၿပီး.ခ်ိန္တြင္ေတာ့ညေနေတာင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္....နဖူးကိုျပန္စမ္းလိုက္ေတာ့အပူနည္းနည္းေတာ့ေလ်ာ့သြားၿပီျဖစ္သည္...ထိုအခါမွရိေပၚလည္းစိတ္ေအးသြားေတာ့သည္.
---------------------------