SWAN
"hoy bruha bakit mahaba ang nguso mo?" sabi ni Arla while napila kami sa clearance patapos na kasi ang sem
"wala" iwas ko sa kanya
"dahil yan kay Yuzon anu?" biglang sabi nya sa akin
nagtatakang tumingin ako sa kanya
"oh wag ka na magdeny...haist kayo ni Danny hindi ko alam bakit kayo naiinvolve sa mga Yuzon na yan buti wala na silang isa pang kapatid dahil baka pati ako nadamay!" maarteng pahayag nito sa akin
i rolled my eyes "over ka na Arla nagkataon lang na magkapatid sila at friends kami ni Danny tsaka panu mo nalaman?"
"kay Xen...but don't worry ayaw naman nya talaga magsalita pinilit ko na lang sya"
saglit na naputol ang usapan namin ni Arla nung turn na namin sa counter.
after namin mag paclearance nagpunta na kami sa cafeteria to have lunch wala ang mga boys since both of them ay may lakad habang si Danny out of site na naman
"so bakit ka malungkot" she said in between chewing
agad akong uminom ng tubig dahil muntik na ako masamid akala ko di na sya magtatanong
"well di kami nagkikita o naguusap one week na" malungkot akong yumuko at tumitig sa pagkain ko trying na hindi ko maalala ang nangyari...
mahigpit akong yumakap sa kanya...sumiksik pa ako sa leeg nya hindi yata bumabaho ang mahal ko...
she still smell fresh...
"hhhhhmmmmnnnn tattie nakikiliti ako" bulong nya...
maslalo ako sumiksik
she giggle...
"kulit ng tattie ko" sabi habang hinahapit naman ako palapit sa kanya
"kiss mo ako...please" ungot ko sa kanya
"ayoko" supladang sabi nya sa akin
"bakit???"
"baho eh" then she smirk at me
i frown but then she kiss me quickly "biro lang" in her playful tone
alam ko na masakit ang katawan nya gaya ng sa akin...kaya hinayaan ko lang na ganun kaming posisyon
after a while we stood up and fix ourself...nangingiti ako kasi i had a glimpse of my love marks sa katawan nya kahit naman ako ay meron but i didn't mind at all...
"sabay tayo magshower" bulong ko sa kanya
she blushed...wow lalo gumanda ang umaga
"tattie..." halata sa boses nya na ayaw nya
"oo na alam ko nahihiya ka" niyakap ko sya "and it is ok kung ayaw mo"
humarap sya sa akin "next time"
habang nagshshower sya naupo muna ako sa bed nya...
naiiyak ako...kahit na dapat ito ang pinakamasayang umaga ng buhay ko...
last night she told me she love me ang hirap na hindi maniwala ang hirap di umasa...
pero she gave me herself hanggang ganun ba ang kaya nyang gawin...para sa isang scheme
naputol ang pagiisip ko nung magring ang phone nya...
ayoko makialam pero hindi ko na-tiis
nagulat ako sa picture sa screen
kilala ko kung sino ang nasa screen...
that face...then i realize sya yung girl sa resto...
i answer the her phone
"hey there...i just gave birth...you must see my baby...anyway kumusta ka na?your plan?is it over?"
plan...
is it over...
hindi ko na naintindihan ang sinasabi pa ng nasa kabilang linya
"i miss you bigtime Andrea see you in time...hello Andrea are you there"
ang sakit hindi ko alam kung anung sasabihin ko "tita Rex si Swan po ito"
natahimik sya but then i knew she smile
"ok regards kay Andrea...Swan just tell her i call" then she end the call
hindi ko na mapigilan ang pagiyak...
habang mahigpit na hawak ko ang phone nya but then i held myself pinilit ko maging ok bago sya lumabas kahit na nga ba parang namamatay ako sa loob
binalik ko sa patungan ang phone nya
nanginginig ang tuhod ko kaya bumalik ako sa kama...
anung kaugnayan sya sa tita ni danny?
bakit puno ng lambing sa kanya ito?
"your turn" sabi nya when she walk out from the bath room
"my tumawag sayo" pinilit ko panormalin ang pagsasalita ko kahit ba nga ba ang sakit sakit na pakiramdam ko sasabog ang puso ko...
siguro ito na yung sinasabi ni bitoy sa kanta nya
sinaktan mo ang puso ko sinaksak mo ng kutsilyo binuhusan mo ang asido pinakain sa aso...
"oh sino daw?" she said na parang balewala sa kanya
"si tita Rex"
she froze
"anung kaugnayan mo sa kanya Pear?" di ko mapigilan tanungin sya "bakit parang sobrang malapit kayo?"
"bakit ba para kang police kung magtanong?" she snap "pssshhh stop asking me non-sense question"
"Pear kahit ngayon lang maging totoo ka tatanggapin ko naman eh" i sound desperate already but i don't care
"don't be like your brother----" she stop in between her sentence
"na anu Pear????"
"wala...maligo ka na" then she went outside the room
kaya ko pa ba?
wala ba na talaga ako ititira sa sarili ko?
i stood up bumaba ako naabutan ko sya sa sala nakaupo at kinakalikot ang cellphone nya
"what are you doin?calling her back" inis na sita ko sa kanya
but she just kept on looking at her phone
"naman Pear!!! may anak at asawa yung tao----"
"can you just shut up!!!!wala akong pakialam kung my pamilya sya!!!" then i saw the anger in her eyes yung galit na malalim...parang sya na ulit yung Pear na nakilala ko nuon...her aura is very dark...
"you don't know fucking things about us para magsalita ka ng ganyan!"
nagulat ako sa galit nya...
"now go back sa taas maligo ka at pagbaba mo kakalimutan natin ang usapang ito" sabi nya sa akin halatang kinakalma nya ang sarili nya
gusto ko sumunod na lang gusto nya...pero...instead nilakasan ko ang loob ko
"Anu si Rexia sayo?" kakayanin ko naman kung gagamitin nya ako para sa kung anung p*tang*nang paghihiganti nya pero ang magkaroon ng kahati...hindi ko na yun kaya dapang dapa na ang pagkatao ko para apakan nya pa.
"hindi mo ba ako narinig Swan?" nagaapoy ang tingin nya sa akin "sinabi ko na umakyat ka na maligo ka at kakalimutan natin ang paguusap na ito" this time lumapit sya sa akin pero umiwas ako
"Alam mo Pear mahal kita...tagos pa sa pagkatao ko...pero ang ganitong laro mo hindi ko ito kaya....gamitin mo ako hangga't gusto mo pero AKO LANG" hindi ko na napigilan ang sasabihin ko
"ok ito ang gusto mo ha!!! she is someone who has been there for me...mula ng ginawa sa akin mga hayop na yun ang hayupan nila, Rexia held me up...she believe in me...na kaya ko..." she said in a bitter tone
"mahal mo ba sya?" subok kong tanong
"wag tanungin ang tanong na hindi mo gusto ang sagot" tumalikod na sya sa akin
"so alam nya ang plano mo?" halos bulong na yun pero nakaabot sa tenga nya
she stop "pwede ka ng umalis"
parang nabingi ako sa sinabi nya
parang ilang beses ko naririnig ang huling sinabi nya...
ipinikit ko ang mga mata kong hilam na ng luha...
"bayad na kayo" habol nya pa
"No Pear...bakit mo ito ginagawa sa akin?bakit?" pakiramdam ko ubos na ubos ang hangin sa paligid ko ang sikip sikip ng maluwag nilang bahay para aming dalawa.
"gaya ng sinabi mo nuon hindi kasalanan ng kuya mo kung nagmahal ako at naging mapusok sa mga desisyon ko...hindi ko rin kasalanan kung minahal mo ako at pinagkatiwalaan" wala na yung Pear ko...all i see in an empty shell...blanko ang boses nya maging ang mga mata nya na puno ng galit kanina ngayon wala ni isang emosyon
"no your lying i feel your love la-----"
"stop fooling yourself Rodrigues...how can i love you?kung ang kapatid mo ang paulit ulit na nagbibigay sa akin ng miserableng buhay sa loob ng ilang taon?kung ang ikaw mismo ang naging dahilan para iwan ako ng unang lalaking pinagkatiwalaan ko?bawat gabing umiiyak ako at nagwawala mahimbing kayong natutulog... sa bawat araw na namamatay ang pagkatao ko...nabubuhay kayo ng masaya...now tell me panu kita mamahalin"
umiiyak ako sa nakikita ko sa kanya hindi ko sya kilala
"Pear..."
"just go away tapos na palabas na ito"
"patawarin mo kami ni kuya Enrico...hindi ko gusto----"
"tama na walang kahit anung paliwanag mo ang kailangan ko..."
"Pear..."
she walk towards the door "ang care taker na ang maglilinis ng kalat at sila na lang din mahahatid sayo"
wala akong nagawa kundi umiyak...
"Friend! natulala ka na jan" sabi ni Arla na medyo inalog pa ako
"ah my naalala ako teka lang ha" yun lang at mabilis akong tumakbo palayo sa kanya...
i went inside my car then i begun to cry...oo pinipilit ko maging ok at hindi ipakita yung pain ko pero those memories hunt me...ilang gabi na akong hindi nakakatulog...gusto ko sya kausapin pero natatakot ako...
siguro masaya na sya i know bumalik na si Tita Rex from California kasama ang buong pamilya ni Danny
i look at my phone...na para bang any moment tatawag sya o kahit text man lang pero sino nga ba ang lolokohin ko hindi nya yun gagawin...bakit ba kasi umaasa pa ako...puso ko hindi ka ba napapagod?
somebody knock my window agad kong pinunasan ang luha ko bago binaba ang salamin
"hey...there pre----zombie" biro ni Lime sa akin
"zombie ka jan!!! anung ginagawa mo dito?" alam ko naman na hindi sya nagaaral dito
tumawa sya bago sumenyas na buksan ko yung pinto umikot sya at sumakay sa passenger seat ko
"nasiraan ako ng sasakyan malapit dito naalala ko my ka-MU ako dito kaya magpapahatid ako kaso naman my last class pa daw sya kaya pinaghintay nya ako dito sa parking saglit" sabi nya while chewing bubble gum.
"Anung MU??? Magsyotang Unggoy???"
sukat dun tumawa sya ng tumawa "comedy ka pa rin i wonder kung panu kayo ni Ate Pear"
when i heard her name kumirot ang puso ko...
"oh don't tell me break na kayo" sabi nya sa reaction ko
naningkit ang mata ko "bakit inamin ba namin na naging kami sayo???"
"sabagay my point ka!" then blew her bubble gum and pop it
"ayaw na nya..." mahinang pag amin ko
"hinabol mo na ba?"
"....."
she sigh "alam mo Swan....Apple ka din eh duwag!"
i made face "bakit kaya mo ba si Pear?"
napaisip sya "hindi"
"eeeeeeeeeeehhhhh kita mo na"
"ako hindi pero ikaw oo kaya mo yun" she said na parang bang bilib na bilib sya sa akin
"anung gagawin ko??!"
"deh itanan mo" biro nya sa akin...
"silly" inis ko na sabi sa kanya lakas yata ng tinira nito eh "lasing ka ba? my dalawang babae ba na nagtatanan"
tumawa sya "kayo pa lang" tapos tawa ulit...
"bumaba ka na nga! di ka nakakatulong" iritableng sabi ko sa kanya
"listen if you want her back get her back...hindi totoo yung kantang love will lead you back...matagal ang someday noh baka my makilala pa yung iba sige ka ang hot pa naman ni pinsan" then she smirk
hindi ako nakasagot sa sinabi nya akalain nyo my sense naman pala itong si Lime
"oh ihatid mo naman ako sa YID tower please"
"anu pa nga ba mukhang di na ka naman bababa eh"
habang nagmamaneho ako hindi maiwasang mabuo ang plano sa isip ko humanda ka sa akin Peras love story ko ito at walang kahit sino ang pwedeng bumida sa storyang ito kundi ako lang...BWAHAHAHAHAHA