Unicode
ရှောင်ကျန့်ရေမိုးချိုးရင်းအဝတ်လဲကာအပြင်ကိုပြန်ထွက်လာတော့...သူမရှိတော့ပါ...စိတ်ကအတန်တန်မုန်းဖို့စိတ်နာဖို့ပြောနေပေမယ့်လည်း..နှလုံးသားကသူ့အပိုင်ဖြစ်ခဲ့တာကြာခဲ့ပြီမို့..နှလုံးသားကစိတ်ကိုငြင်းဆန်နေသည်......ထိုသူ့နှလုံးသားကိုကျနော်မပိုင်ပါ...သို့သော်သူကတော့ကျနော့်နှလုံးသားနဲ့အရာရာကိုပိုင်ပါသည်...
သူမမျှော်လင့်သင့်မှန်းသိပေမယ့်သူကိုချော့ဖို့သူမျှော်လင့်ခဲ့မိပါသည် ...ယခုလည်းမျှော်လင့်ချက်တိုင်းဖြစ်မလာပါ ...သူတကယ်စွန့်လွှတ်သင့်ပြီလား...အင်း...စွန့်လွှတ်သင့်ပြီမလား...
"ဟက်.... ငါ့ဘဝကြီးကလည်းပျင်းစရာကြီးပါလား.....တော်ပါပြီ....မဖြစ်နိုင်တာမျှော်မှန်းနေရတာပင်ပန်းလှပြီ..ငါလက်လျော့သင့်ပြီပဲလေ.....ငါ့ရောဂါအခြေအနေလဲငါသိပြီးပြီမို့ထားလိုက်တော့မမျှော်မှန်းချင်ဘူး
ငါကိုကို့အတွက်နောက်ဆုံးအနေနဲ့သူ့ဘဝကိုနှောင့်ယှက်မိတာတွေတောင်းပန်တာတွေဒီနေ့သေချာလုပ်ရမှာပေါ့ပြီးတော့ကိုကို့ကိုငါလက်မလွှတ်ခင်သူကြိုက်တဲ့ဟင်းတွေချက်ပေးမယ်...သူ့အဝတ်တွေသေချာစီစဥ်ပေးမယ်....သူ့စိတ်တိုင်းကျ...ဒီအတောအတွင်းလုပ်ပေးပြီးနောက်ဆုံးအနေနဲ့အမှတ်တရတွေတော့ယူသွားခွင့်ပြုနော်ကိုကို...ကျန်တာမတောင်းဆိုတော့ပါဝူးဒီအမှတ်တရလေးတွေပါပဲ..."
"အင်ကိုကိုကြိုက်တဲ့ဟင်းချက်တာစားမကောင်းမှာဆိုးလို့မေမေ့ဆီမှာသွားသင်ရမယ်..မေမေ့ကိုလွမ်းလိုက်တာမေမေနဲ့မတွေ့တာတောင်ကြာပြီကိုကို့ဆီကခွင့်လေးတောင်းပြီးမေမေ့ဆီသွားရမယ်...သူခွင့်မပြုရင်လည်းခွင့်ပြုအောင်တောင်းရမယ်....."
ရှောင်ကျန့်လက်တုန်တုန်ရီရီဖြင့်ရိပေါ်ဆီဖုန်းခေါ်လိုက်သည်...
ရုံးခန်းထဲတွင်ထိုင်ကာဒီတခေါက်ပရော်ဂျက်အတွက်အချက်အလက်ဖိုင်တဲွများကိုစစ်ဆေးနေတုန်း...ရိပေါ်ထံသို့ဖုန်းcallတစ်ခုဝင်လာ၍ကြည့်လိုက်တော့...ထိုကောင်လေး...
ကိုင်သင့်လားမကိုင်သင့်လား...စဥ်းစားပြီးမနက်ကလည်းသူလွန်သွား၍..သူတခုခုတော့ပြန်လုပ်ပေးရမည်လေ....
(အင်ပြော)
"ဟို..မေမေ့အိမ်သွားလည်ချင်လို့...ခွင့်ပြုပေးပါနော်..."
(ကျစ် ...ဘာလုပ်ဖို့လဲ..ဘာလဲမင်းကငါကမင်းကိုနှိပ်စက်နေတယ်ဆိုပြီး.. မကျေနပ်လို့မင်းအမေကိုပြောမယ်ပေါ့)
"မဟုတ်ပါဘူး.. အကိုရယ်.....အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး..အကိုကမနှိပ်စက်ပါဘူး...ကျနော့်အပြစ်တွေပါအားလုံးက.....ကျနော်မေမေ့ကိုမတွေ့တာလည်းကြာပြီမို့လွမ်းလို့ပါ...မေမေလည်းတစ်ယောက်တည်းမို့....ခွင့်ပြုပါနော်....အကို"
(အင်...ပြီးရောသွား..ဒါမဲ့နေမဝင်ခင်အိမ်မှာရှိနေတာပဲမြင်ချင်တယ်နားလည်တယ်မလား)
"ဟုတ်..အကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်ခွင့်ပြုပေးလို့"
(ငါအလုပ်များနေတယ်...ဒါပဲ)
ရှောင်ကျန့်လည်းမေမေ့ဆီသွားရမည်မို့ပျော်နေမိသည်... သူမေမေ့ကိုလွမ်းပါသည်....အမြန်ပဲအကိုစိတ်မပြောင်းခင်...ခြံစောင့်ဦးလေးကိုလိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်သည်..လမ်းတွင်ဟင်းချက်ရန်လိုအပ်တဲ့ဟင်းသီးဟင်းရွက်အသားငါတွေပါဝယ်သွားရင်း...
မေမေ့အိမ်ရောက်တော့...ရင်ထဲနွေးထွေးသွားသလိုပင်...အမှန်ပင်မိဘသည်အနွေးထွေးဆုံး...
"မေမေရေ..မေမေ..သားလာတယ်..."
"ဟင်သခင်လေး...ပြန်လာပြီ...အမလေးပိန်ကျသွားလိုက်တာရှင်....သခင်မကြီးကလည်းလွမ်းနေတာ..ကျွန်မအမြန်သွားခေါ်လိုက်မယ်"
ဆိုကာအိမ်ထိန်းတော်ကျီးကျီးကကြိုဆိုကာပျော်သည်
သူဒီအငွေ့အသက်လေးတွေနှင့်ဝေးကွာခဲ့ရတာကြာပြီပဲလေ.....
ဧည့်ခန်းမှာစောင့်နေရင်းအပေါ်ထပ်ကမေမေကဆင်းလာကာလှေကားထစ်ကပင်
"အမလေး..သားရယ်မေမေလွမ်းလိုက်ရတာ...လာပါအုန်းမေမေ့ဆီ"
ရှောင်ကျန့်လည်းမေမေဆီသွားကာမေမေကိုဖက်လိုက်သည်...
"မေမေသားကိုလွမ်းနေတာသားလေးအဆင်မှပြေပါရဲ့လားဆိုပြီး..ဆေးတွေရောပုံမှန်သောက်ရဲ့လား..ထမင်းကောမှန်မှန်စားလား....ဟင်သား"
မေမေကသူ့မျက်နှာလေးကိုကိုင်ကာမေးနေသည်ကိုတွေ့၍သူမျက်ရည်များဝဲလာကာ
အလှဆုံးအပြုံးလေးနှင့်
"မေမေရယ်ြေဖြေဖမေးပါအုန်း...သားဆေးလည်းသောက်ပါတယ်..သားရောမေမေ့ကိုလွမ်းနေတာ..ဟီး..ပြီးတော့သားအဆင်ပြေပါတယ်..မေမေရဲ့"
"ဟုတ်ရဲ့လားပိန်ကျသွားလိုက်တာကွယ်..."
"ပြီးတော့လေသားဒီနေ့လာတာကမေမေ့ဆီလည်းလာရင်း..ကိုကို့အတွက်ပါကိုကိုကြိုက်တဲ့ဟင်းချက်ကျွေးချင်လို့မေမေသင်ပေးပါအုန်း ...."
"အမယ်လေး..သူ့လူအတွက်လာတာပဲလွမ်းလို့မှမဟုတ်တာတော်"
"လွမ်းပါတယ်မေမေရယ်..."
"စတာပါသားရယ်သင်ပေးမှာပေါ့"
"ဟီး..အဲ့တာကြောင့်ချစ်တာ"
ဟင်းများကိုခြံစောင့်ဦးလေးကြီးကယူလာကာသူ
လည်းဟင်းများဆေးရင်းမေမေသင်ပေးတဲ့အတိုင်းစပြီးအသီးအရွက်များလှီးကာဖြင့်စိတ်ပါဝင်စားစွာသင်ရင်း..........နောက်၃နာရီအကြာမှာတော့စားချင်စဖွယ်ဟင်းလျာများကိုချက်ပြုတ်ပြီးပြီဖြစ်ပါသည်.....
"အမေ့သားလေးကဟင်းချက်တာတော်သားပဲ"
"မေမေ့သားပဲကို.. ဟီး"
ရှောင်ကျန့်လည်းမေမေ့ကိုချွဲရင်းအိမ်ရှေ့သို့လာရင်းမေမေနှင့်စကားထိုင်ပြောရင်းခဏအကြာမှာတော့
"သခင်လေးဟင်းတွေကိုသေချာလေးထည့်ပေးပြီးပါပြီဒီမှာ"
"အော်ဟုတ်..အဲ့ဆိုမေမေသားပြန်တော့မယ်နော်...ကိုကိုလည်းပြန်လာတော့မှာမို့...သားကိုကို့ကိုsurpriseလုပ်ပေးချင်လို့"
"အမယ်လေးရှင်.. ဟုတ်ပါပြီ ...သား"
"ဗျာမေမေ"
"ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်နော်....ဆေးသောက်ဖို့လည်းမမေ့နဲ့အုန်းသား.."
"ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေရဲ့...တာ့တာ.."
"အေ..အေ"
အိမ်ရောက်တော့ကိုကိုပြန်မရောက်သေးပါ....ရှောင်ကျန့်လည်း....ဟင်းတွေကိုခွက်ထဲထည့်ကာပြင်တင်ရင်း..ခဏအကြာမှာတော့...ထမင်းစားပဲွဟာကိုကို့အကြိုက်ဟင်းတွေနဲ့အကုန်ပြည့်နေပြီး..ကြည့်ရုံနှင့်ပင်သရေယိုစရာပါ...ရှောင်ကျန့်ပြီးတာနှင့်ကိုကို့အတွက်တောင်းပန်စာရေးနေချိန်မှာပဲညနေသို့ရောက်နေပြီဖြစ်သည်ရှောင်ကျန့် လဲစာရေးရင်းပြန်ဖျက်နဲ့ရည်းစားစာရေးနေသလိုပင်ဒါမဲ့ဝမ်းနည်းစရာကရည်းစားစာမဟုတ်ပဲခွဲခွာရမယ့်စာဖြစ်နေသည်.....ထိုအချိန်တွင်မမျှော်မှန်းထားသည့်အရာက .......
"ရှောင်ကျန့်....အဲ့တာဘာလုပ်နေလဲ"
ရှောင်ကျန့်လည်းစာကိုအလျင်အမြန်ဖွက်ပြီး
"ဘာ... ဘာမှမဟုတ်..ပါဘူး .. အကို...(သွားပါပြီ...နောက်တစ်ရက်၂ရက်လောက်မှပေးမလို့ကို.....မထူးတော့ပါဘူးလေပြောချလိုက်တော့မယ်)
"အဲ့စာပြစမ်းငါ့ကို"
ရှောင်ကျန့်ခေါင်းကိုခါယမ်းတော့ရိပေါ်ရှောင်ကျန့်..လက်ထဲကစာကိုလုယူပြီးစာကမပြီးသေးသည်ဖြစ်၍....အထင်လဲွစရာများဖြစ်ကုန်တော့သည်...
စာထဲတွင်က
"ကျနော်တကယ်တောင်းပန်ပါတယ်နော်ကျနော့်ကြောင့်ပြသနာတွေဖြစ်ရပြီကျနော်ဒီပြသနာထဲကိုထည့်ခဲ့မိတာကြောင့်..."
ရိပေါ်စာဖတ်ပြီးဒေါ်သအလိပ်လိပ်ထွက်လာကာမနာလိုဝန်တိုမှုများလည်းပြည့်နက်လာပြီး
"အော်မင်းကအခုထိခွေးဇာတ်ခင်းချင်တယ်ပေါ့လေအဲ့ကောင်ကိုအဲ့လောက်တောင်ဖြစ်နေတယ်ပေါ့..ငါ့ဆီကခွင့်ပြုချက်တောင်းပြီး..အပြင်ထွက်တာလဲအဲ့ကောင်နဲ့တွေ့ဖို့ပဲမလားဟမ်...မထင်ရဘူးနော်မင်းကဖြူစင်သလိုလေးနဲ့ဒီလိုတွေလိမ်တတ်မှန်း......"
"မဟုတ်ဘူးအကို... အဲ့ ..."
"ဖြောင်း"
ရှောင်ကျန့် စကားများတဝက်တပျက်ဖြင့်လေထဲ၌ပျံ့လွင့်သွားခဲ့သည် ...ရှောင်ကျန့်နာကျင်နေသောပါးကိုလက်ဖဝါးနဲ့ကိုင်ပြီးမယုံကြည်နိုင်စွာဖြင့်ကြောင်နေတုန်း...ထိုအချိန်တွင်ပဲတဖန်ရင့်သီးသောစကားများ..ကရင်ဝကိုဓားနှင့်ထပ်ထိုးနှက်ပြန်သည်...
"အေငါကလည်းမင်းကိုပြန်မလွတ်ပေးနိုင်ဘူးခွေးဇာတ်ခင်းနေတာကိုငါကဒီတိုင်းဆက်ပြီးရပ်ကြည့်နေမှာမဟုတ်ဝူးမင်းကရောင့်တက်လာမှတော့ငါလည်းမာမာထန်ထန်ပဲအခုလာခဲ့.."
ဆိုပြီး ရှောင်ကျန့် ကိုတရွတ်တိုက်အပေါ်ထပ်ကအခန်းဆီသို့ဆဲွခေါ်သွားသည်
"ကျနော်ရုန်းကန်ပေမယ့်အားချင်းမမျှသောကြောင့်သေမတက်နာကျင်သည်ကိုတရွတ်တိုက်ခေါ်နေသောကြောင့်စကားများပင်ပြောဖို့အားအင်မရှိတော့"
ရိပေါ်ရှောင်ကျန့်ကိုအခန်းထဲကကုတင်တွင်လက်များကိုတစ်ဖက်တချက်ချည်ပြီးခါးပတ်နဲ့နောက်ကျောကိုရိုက်သည်...
မညင်သာလှသောရိုက်ချက်များကြောင့်ရှောင်ကျန့်မျက်ရည်များပင်ထွက်မိသည်နှုတ်ခမ်းကိုလည်းကိုက်ထားသည်မို့သွေးများပင်စို့ချင်လာသည်
၅ချက်လောက်ရိုက်ပြီးသွားတော့မှ...ရပ်လိုက်ကာ...
"အေငါကလည်းမင်းကိုဘယ်တော့မှလက်လွှတ်ပေးမှာမဟုတ်ဘူးအဲ့ကောင်မင်းဆီလာလည်းငါကတော့ဘာဆက်ဖြစ်မလဲပြောစရာမလိုဘူးထင်တာပဲ..."
ကျောပြင်မှဒဏ်ရာများကြောင့်....နာကျင်လွန်း၍....မလုပ်နိုင်တော့ပေ
".ရှိုက်သံများနာကျင်မှုများနှင့်သူ့ကိုပြောလိုက်တဲ့စကားတစ်ခွန်းက..."
"ကျနော်အကို့ကိုအရမ်း...ကြောက်တယ်...."
တဲ့...
ပြောပြီးပြီးချင်းပင်ရှောင်ကျန်တစ်ယောက်သတိမေ့သွားခဲ့သည်....
ထိုအချိန်မှရိပေါ်က ရှောင်ကျန့်နဖူးကိုနမ်းကာ
"ငါဒီလိုမင်းကိုရက်စက်နေတာကမင်းကိုမုန်းလို့ဆိုရင်လည်းဟုတ်တယ်...ပြီးတော့မင်းကိုလက်မလွှတ်နိုင်လောက်အောင်ချစ်လို့ဆိုတာလဲဟုတ်တယ်......အဲ့တော့မင်းကိုယ့်နားကမထွက်သွားဖို့အတွက်လိုအပ်လာရင်...ကြမ်းရမယ်ဆိုလည်းကြမ်းမှာပဲရှောင်ကျန့်...မင်းကငါ့အပိုင်မို့...
"ငါမင်းကိုလုံးဝလက်မလွှတ်နိုင်ဘူး"
ထိုနေ့က သူ့အတွက်ရည်စူးထားသော...ဟင်းပဲွများမှာလည်းထိုအတိုင်းသာ..အေးစက်ကာဖြင့်.........အထီးကျန်စွာကျန်နေခဲ့သည်.......
_______________________________________
အရှည်ကြီးupdateပေးလိုက်ပြီနော်💚❤️
တစ်ရှူးဖိုးတော့တို့လည်းမဲွနေသေးလို့:3
zawgyi code
ေရွာင္က်န႔္ေရမိုးခ်ိဳးရင္းအဝတ္လဲကာအျပင္ကိုျပန္ထြက္လာေတာ့...သူမရိွေတာ့ပါ...စိတ္ကအတန္တန္မုန္းဖို႔စိတ္နာဖို႔ေျပာေနေပမယ့္လည္း..ႏွလံုးသားကသူ႔အပိုင္ျဖစ္ခဲ့တာၾကာခဲ့ၿပီမို႔..ႏွလံုးသားကစိတ္ကိုျငင္းဆန္ေနသည္......ထိုသူ႔ႏွလံုးသားကိုက်ေနာ္မပိုင္ပါ...သို႔ေသာ္သူကေတာ့က်ေနာ့္ႏွလံုးသားနဲ႔အရာရာကိုပိုင္ပါသည္...
သူမေမ်ွာ္လင့္သင့္မွန္းသိေပမယ့္သူကိုေခ်ာ့ဖို႔သူေမ်ွာ္လင့္ခဲ့မိပါသည္ ...ယခုလည္းေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တိုင္းျဖစ္မလာပါ ...သူတကယ္စြန႔္လႊတ္သင့္ၿပီလား...အင္း...စြန႔္လႊတ္သင့္ၿပီမလား...
"ဟက္.... ငါ့ဘဝႀကီးကလည္းပ်င္းစရာႀကီးပါလား.....ေတာ္ပါၿပီ....မျဖစ္ႏိုင္တာေမ်ွာ္မွန္းေနရတာပင္ပန္းလွၿပီ..ငါလက္ေလ်ာ့သင့္ၿပီပဲေလ.....ငါ့ေရာဂါအေျခအေနလဲငါသိၿပီးၿပီမို႔ထားလိုက္ေတာ့မေမ်ွာ္မွန္းခ်င္ဝူး
ငါကိုကို႔အတြက္ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔သူ႔ဘဝကိုေနွာင့္ယွက္မိတာေတြေတာင္းပန္တာေတြဒီေန့ေသခ်ာလုပ္ရမွာေပါ့ၿပီးေတာ့ကိုကို႔ကိုငါလက္မလႊတ္ခင္သူႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြခ်က္ေပးမယ္...သူ႔အဝတ္ေတြေသခ်ာစီစဥ္ေပးမယ္....သူ႔စိတ္တိုင္းက်...ဒီအေတာအတြင္းလုပ္ေပးၿပီးေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔အမွတ္တရေတြေတာ့ယူသြားခြင့္ျပဳေနာ္ကိုကို...က်န္တာမေတာင္းဆိုေတာ့ပါဝူးဒီအမွတ္တရေလးေတြပါပဲ..."
"အင္ကိုကိုႀကိဳက္တဲ့ဟင္းခ်က္တာစားမေကာင္းမွာဆိုးလို႔ေမေမ့ဆီမွာသြားသင္ရမယ္..ေမေမ့ကိုလြမ္းလိုက္တာေမေမနဲ႔မေတြ့တာေတာင္ၾကာၿပီကိုကို႔ဆီကခြင့္ေလးေတာင္းၿပီးေမေမ့ဆီသြားရမယ္...သူခြင့္မျပဳရင္လည္းခြင့္ျပဳေအာင္ေတာင္းရမယ္....."
ေရွာင္က်န႔္လက္တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ရိေပၚဆီဖုန္းေခၚလိုက္သည္...
ရံုးခန္းထဲတြင္ထိုင္ကာဒီတေခါက္ပေရာ္ဂ်က္အတြက္အခ်က္အလက္ဖိုင္တဲြမ်ားကိုစစ္ေဆးေနတုန္း...ရိေပၚထံသို႔ဖုန္းcallတစ္ခုဝင္လာ၍ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့...ထိုေကာင္ေလး...
ကိုင္သင့္လားမကိုင္သင့္လား...စဥ္းစားၿပီးမနက္ကလည္းသူလြန္သြား၍..သူတခုခုေတာ့ျပန္လုပ္ေပးရမည္ေလ....
(အင္ေျပာ)
"ဟို..ေမေမ့အိမ္သြားလည္ခ်င္လို႔...ခြင့္ျပဳေပးပါေနာ္..."
(က်စ္ ...ဘာလုပ္ဖို႔လဲ..ဘာလဲမင္းကငါကမင္းကိုႏိွပ္စက္ေနတယ္ဆိုၿပီး.. မေက်နပ္လို႔မင္းအေမကိုေျပာမယ္ေပါ့)
"မဟုတ္ပါဝူး.. အကိုရယ္.....အဲ့လိုမဟုတ္ပါဝူး...အကိုကမႏိွပ္စက္ပါဝူး...က်ေနာ့္အျပစ္ေတြပါအားလံုးက.....က်ေနာ္ေမေမ့ကိုမေတြ့တာလည္းၾကာၿပီမို႔လြမ္းလို႔ပါ...ေမေမလည္းတစ္ေယာက္တည္းမို႔....ခြင့္ျပဳပါေနာ္....အကို"
(အင္...ၿပီးေရာသြား..ဒါမဲ့ေနမဝင္ခင္အိမ္မွာရိွေနတာပဲျမင္ခ်င္တယ္နားလည္တယ္မလား)
"ဟုတ္..အကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခြင့္ျပဳေပးလို႔"
(ငါအလုပ္မ်ားေနတယ္...ဒါပဲ)
ေရွာင္က်န႔္လည္းေမေမ့ဆီသြားရမည္မို႔ေပ်ာ္ေနမိသည္... သူေမေမ့ကိုလြမ္းပါသည္....အျမန္ပဲအကိုစိတ္မေျပာင္းခင္...ၿခံေစာင့္ၪီးေလးကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းလိုက္သည္..လမ္းတြင္ဟင္းခ်က္ရန္လိုအပ္တဲ့ဟင္းသီးဟင္းရြက္အသားငါေတြပါဝယ္သြားရင္း...
ေမေမ့အိမ္ေရာက္ေတာ့...ရင္ထဲေနြးေထြးသြားသလိုပင္...အျမန္ပင္မိဘသည္အေနြးေထြးဆံုး...
"ေမေမေရ..ေမေမ..သားလာတယ္..."
"ဟင္သခင္ေလး...ျပန္လာၿပီ...အမေလးပိန္က်သြားလိုက္တာရွင္....သခင္မႀကီးကလည္းလြမ္းေနတာ..ကၽြန္မအျမန္သြားေခၚလိုက္မယ္"
ဆိုကာအိမ္ထိန္းေတာ္က်ီးက်ီးကႀကိဳဆိုကာေပ်ာ္သည္
သူဒီအေငြ့အသက္ေလးေတြႏွင့္ေဝးကြာခဲ့ရတာၾကာၿပီပဲေလ.....
ဧၫ့္ခန္းမွာေစာင့္ေနရင္းအေပၚထပ္ကေမေမကဆင္းလာကာေလွကားထစ္ကပင္
"အမေလး..သားရယ္ေမေမလြမ္းလိုက္ရတာ...လာပါအုန္းေမေမ့ဆီ"
ေရွာင္က်န႔္လည္းေမေမဆီသြားကာေမေမကိုဖက္လိုက္သည္...
"ေမေမသားကိုလြမ္းေနတာသားေလးအဆင္မွေျပပါရဲ့လားဆိုၿပီး..ေဆးေတြေရာပံုမွန္ေသာက္ရဲ့လား..ထမင္းေကာမွန္မွန္စားလား....ဟင္သား"
ေမေမကသူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုကိုင္ကာေမးေနသည္ကိုေတြ့၍သူမ်က္ရည္မ်ားဝဲလာကာ
အလွဆံုးအႃပံုးေလးႏွင့္
"ေမေမရယ္ျေဖျေဖေမးပါအုန္း...သားေဆးလည္းေသာက္ပါတယ္..သားေရာေမေမ့ကိုလြမ္းေနတာ..ဟီး..ၿပီးေတာ့သားအဆင္ေျပပါတယ္..ေမေမရဲ့"
"ဟုတ္ရဲ့လားပိန္က်သြားလိုက္တာကြယ္..."
"ၿပီးေတာ့ေလသားဒီေန့လာတာကေမေမ့ဆီလည္းလာရင္း..ကိုကို႔အတြက္ပါကိုကိုႀကိဳက္တဲ့ဟင္းခ်က္ကၽြေးခ်င္လို႔ေမေမသင္ေပးပါအုန္း ...."
"အမယ္ေလး..သူ႔လူအတြက္လာတာပဲလြမ္းလို႔မွမဟုတ္တာေတာ္"
"လြမ္းပါတယ္ေမေမရယ္..."
"စတာပါသားရယ္သင္ေပးမွာေပါ့"
"ဟီး..အဲ့တာေၾကာင့္ခ်စ္တာ"
ဟင္းမ်ားကိုၿခံေစာင့္ၪီးေလးႀကီးကယူလာကာသူ
လည္းဟင္းမ်ားေဆးရင္းေမေမသင္ေပးတဲ့အတိုင္းစၿပီးအသီးအရြက္မ်ားလွီးကာျဖင့္စိတ္ပါဝင္စားစြာသင္ရင္း..........ေနာက္၃နာရီအၾကာမွာေတာ့စားခ်င္စဖြယ္ဟင္းလ်ာမ်ားကိုခ်က္ျပဳတ္ၿပီးၿပီျဖစ္ပါသည္.....
"အေမ့သားေလးကဟင္းခ်က္တာေတာ္သားပဲ"
"ေမေမ့သားပဲကို.. ဟီး"
ေရွာင္က်န႔္လည္းေမေမ့ကိုခၽဲြရင္းအိမ္ေရ႔ွသို႔လာရင္းေမေမႏွင့္စကားထိုင္ေျပာရင္းခဏအၾကာမွာေတာ့
"သခင္ေလးဟင္းေတြကိုေသခ်ာေလးထၫ့္ေပးၿပီးပါၿပီဒီမွာ"
"ေအာ္ဟုတ္..အဲ့ဆိုေမေမသားျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္...ကိုကိုလည္းျပန္လာေတာ့မွာမို႔...သားကိုကို႔ကိုsurpriseလုပ္ေပးခ်င္လို႔"
"အမယ္ေလးရွင္.. ဟုတ္ပါၿပီ ...သား"
"ဗ်ာေမေမ"
"က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ေနာ္....ေဆးေသာက္ဖို႔လည္းမေမ့နဲ႔အုန္းသား.."
"ဟုတ္ကဲ့ပါေမေမရဲ့...တာ့တာ.."
"ေအ..ေအ"
အိမ္ေရာက္ေတာ့ကိုကိုျပန္မေရာက္ေသးပါ....ေရွာင္က်န႔္လည္း....ဟင္းေတြကိုခြက္ထဲထၫ့္ကာျပင္တင္ရင္း..ခဏအၾကာမွာေတာ့...ထမင္းစားပဲြဟာကိုကို႔အႀကိဳက္ဟင္းေတြနဲ႔အကုန္ျပၫ့္ေနၿပီး..ၾကၫ့္ရံုႏွင့္ပင္သေရယိုစရာပါ...ေရွာင္က်န႔္ၿပီးတာႏွင့္ကိုကို႔အတြက္ေတာင္းပန္စာေရးေနခ်ိန္မွာပဲညေနသို႔ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္ေရွာင္က်န႔္ လဲစာေရးရင္းျပန္ဖ်က္နဲ႔ရည္းစားစာေရးေနသလိုပင္ဒါမဲ့ဝမ္းနည္းစရာကရည္းစားစာမဟုတ္ပဲခဲြခြာရမယ့္စာျဖစ္ေနသည္.....ထိုအခ်ိန္တြင္မေမ်ွာ္မွန္းထားသၫ့္အရာက .......
"ေရွာင္က်န႔္....အဲ့တာဘာလုပ္ေနလဲ"
ေရွာင္က်န႔္လည္းစာကိုအလ်င္အျမန္ဖြက္ၿပီး
"ဘာ... ဘာမွမဟုတ္..ပါဝူး .. အကို...(သြားပါၿပီ...ေနာက္တစ္ရက္၂ရက္ေလာက္မွေပးမလို႔ကို.....မထူးေတာ့ပါဝူးေလေျပာခ်လိုက္ေတာ့မယ္)
"အဲ့စာျပစမ္းငါ့ကို"
ေရွာင္က်န႔္ေခါင္းကိုခါယမ္းေတာ့ရိေပၚေရွာင္က်န႔္..လက္ထဲကစာကိုလုယူၿပီးစာကမၿပီးေသးသည္ျဖစ္၍....အထင္လဲြစရာမ်ားျဖစ္ကုန္ေတာ့သည္...
စာထဲတြင္က
"က်ေနာ္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္က်ေနာ့္ေၾကာင့္ျပသနာေတျြဖစ္ရၿပီက်ေနာ္ဒီျပသနာထဲကိုထၫ့္ခဲ့မိတာေၾကာင့္..."
ရိေပၚစာဖတ္ၿပီးေဒၚသအလိပ္လိပ္ထြက္လာကာမနာလိုဝန္တိုမႈမ်ားလည္းျပၫ့္နက္လာၿပီး
"ေအာ္မင္းကအခုထိေခြးဇာတ္ခင္းခ်င္တယ္ေပါ့ေလအဲ့ေကာင္ကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္ျဖစ္ေနတယ္ေပါ့..ငါ့ဆီကခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းၿပီး..အျပင္ထြက္တာလဲအဲ့ေကာင္နဲ႔ေတြ့ဖို႔ပဲမလားဟမ္...မထင္ရဝူးေနာ္မင္းကျဖဴစင္သလိုေလးနဲ႔ဒီလိုေတြလိမ္တတ္မွန္း......"
"မဟုတ္ဝူးအကို... အဲ့ ..."
"ေျဖာင္း"
ေရွာင္က်န႔္ စကားမ်ားတဝက္တပ်က္ျဖင့္ေလထဲ၌ပ်ံ႔လြင့္သြားခဲ့သည္ ...ေရွာင္က်န႔္နာက်င္ေနေသာပါးကိုလက္ဖဝါးနဲ႔ကိုင္ၿပီးမယံုၾကည္ႏိုင္စြာျဖင့္ေၾကာင္ေနတုန္း...ထိုအခ်ိန္တြင္ပဲတဖန္ရင့္သီးေသာစကားမ်ား..ကရင္ဝကိုဓားႏွင့္ထပ္ထိုးႏွက္ျပန္သည္...
"ေအငါကလည္းမင္းကိုျပန္မလြတ္ေပးႏိုင္ဝူးေခြးဇာတ္ခင္းေနတာကိုငါကဒီတိုင္းဆက္ၿပီးရပ္ၾကၫ့္ေနမွာမဟုတ္ဝူးမင္းကေရာင့္တက္လာမွေတာ့ငါလည္းမာမာထန္ထန္ပဲအခုလာခဲ့.."
ဆိုၿပီး ေရွာင္က်န႔္ ကိုတရြတ္တိုက္အေပၚထပ္ကအခန္းဆီသို႔ဆဲြေခၚသြားသည္
"က်ေနာ္ရုန္းကန္ေပမယ့္အားခ်င္းမမ်ွေသာေၾကာင့္ေသမတက္နာက်င္သည္ကိုတရြတ္တိုက္ေခၚေနေသာေၾကာင့္စကားမ်ားပင္ေျပာဖို႔အားအင္မရိွေတာ့"
ရိေပၚေရွာင္က်န႔္ကိုအခန္းထဲကကုတင္တြင္လက္မ်ားကိုတစ္ဖက္တခ်က္ခ်ည္ၿပီးခါးပတ္နဲ႔ေနာက္ေက်ာကိုရိုက္သည္...
မညင္သာလွေသာရိုက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ေရွာင္က်န႔္မ်က္ရည္မ်ားပင္ထြက္မိသည္ႏႈတ္ခမ္းကိုလည္းကိုက္ထားသည္မို႔ေသြးမ်ားပင္စို႔ခ်င္လာသည္
၅ခ်က္ေလာက္ရိုက္ၿပီးသြားေတာ့မွ...ရပ္လိုက္ကာ...
"ေအငါကလည္းမင္းကိုဘယ္ေတာ့မွလက္လႊတ္ေပးမွာမဟုတ္ဝူးအဲ့ေကာင္မင္းဆီလာလည္းငါကေတာ့ဘာဆက္ျဖစ္မလဲေျပာစရာမလိုဝူးထင္ပတာပဲ..."
ေက်ာျပင္မွဒဏ္ရာမ်ားေၾကာင့္....နာက်င္လြန္း၍....မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ
".ရိႈက္သံမ်ားနာက်င္မႈမ်ားႏွင့္သူ႔ကိုေျပာလိုက္တဲ့စကားတစ္ခြန္းက..."
"က်ေနာ္အကို႔ကိုအရမ္း...ေၾကာက္တယ္...."
တဲ့...
ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္းပင္ေရွာင္က်န္တစ္ေယာက္သတိေမ့သြားခဲ့သည္....
ထိုအခ်ိန္မွရိေပၚက ေရွာင္က်န႔္နဖူးကိုနမ္းကာ
"ငါဒီလိုမင္းကိုရက္စက္ေနတာကမင္းကိုမုန္းလို႔ဆိုရင္လည္းဟုတ္တယ္...ၿပီးေတာ့မင္းကိုလက္မလႊတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ခ်စ္လို႔ဆိုတာလဲဟုတ္တယ္......အဲ့ေတာ့မင္းကိုယ့္နားကမထြက္သြားဖို႔အတြက္လိုအပ္လာရင္...ၾကမ္းရမယ္ဆိုလည္းၾကမ္းမွာပဲေရွာင္က်န႔္...မင္းကငါ့အပိုင္မို႔...
"ငါမင္းကိုလံုးဝလက္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး"
ထိုေန့က သူ႔အတြက္ရည္စူးထားေသာ...ဟင္းပဲြမ်ားမွာလည္းထိုအတိုင္းသာ..ေအးစက္ကာျဖင့္.........အထီးက်န္စြာက်န္ေနခဲ့သည္.......
_______________________________________
အရွည္ႀကီးupdateေပးလိုက္ၿပီေနာ္💚❤️
တစ္ရႉးဖိုးေတာ့တို႔လည္းမဲြေနေသးလို႔:3