Zawgyi code
မနက္ခင္းသို႔ေရာက္ရိွလာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း....
အိပ္ခန္းထဲရိွေရွာင္က်န႔္မွာမေန့ညကမယံုၾကည္ေလာက္ေအာင္ရင္ထဲကနာက်င္မႈမ်ားေၾကာင့္အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ....ရိေပၚရဲ့မ်က္ႏွာကိုေရွာင္က်န႔္ၾကၫ့္မိကာ...
"က်ေနာ္သိပ္မက္ေမာခဲ့တဲ့အခ်စ္ကို ..က်ေနာ္ကိုကို႔ဆီကဒီလိုမ်ိဳးရခဲ့တယ္...ဟက္"
"ကိုကိုသိလားကိုကို႔ေၾကာင့္က်ေနာ္ကအခုေတာ့
ဘာမွကိုပိုင္ဆိုင္မႈမရိွေတာ့ပါဝူး...ဟားဟားေလာကဓံႀကီးကငါ့ကိုအဲ့လိုေတာင္မုန္းတီးေနတာပဲ........ကိုကိုေပ်ာ္လား...က်ေနာ့္ကိုဒီလိုလုပ္ရလို႔ေပ်ာ္လား....က်ေနာ့္အခ်စ္ကိုဒီလိုေစာ္ကားရတာေပ်ာ္လားကိုကို.....က်ေနာ္ကိုကို႔ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္အရမ္းလည္းခ်စ္ခဲ့တယ္.....ဒါမဲ့အရမ္းလည္း.......မုန္းတယ္.......ကိုကိုကက်ေနာ့္ကိုတမင္သက္သက္အႏိုင္လိုခ်င္လို႔လုပ္တာေလ........က်ေနာ့္ကိုခ်စ္လို႔မွမဟုတ္ဘဲ......က်ေနာ္ကိုကို႔နားမွာအရမ္းေနခ်င္ခဲ့သေလာက္ကိုကိုကေတာ့က်ေနာ့္ကိုအေဝးကိုထြက္သြားေအာင္ပဲလုပ္ခဲ့တယ္.....ကိုကိုရယ္က်ေနာ္ဘာမ်ားလုပ္မိလို႔လဲ...........က်ေနာ္လုပ္မိတာဆိုလို႔ကိုကို႔ ကိုခ်စ္မိတာတစ္ခုထဲပါ.....ကိုကိုသိပ္ရက္စက္တယ္...........က်ေနာ္ေလကိုကို႔နားမွာေနရတာအရမ္းပင္ပန္းၿပီးမြန္းၾကပ္လာၿပီဗ်ာ......"
ေရွာင္က်န႔္တစ္ေယာက္ကုတင္ေပၚတြင္ဒူးပိုက္ၿပီးသာငိုေနေတာ့သည္.....ေနာက္ၾကာေတာ့ရိေပၚ လည္းႏိုးလာၿပီး
" က်ေနာ္ႏိုးလာေတာ့သူကကုတင္အစြန္းနားမွာငိုေနသည္........ငိုရေအာင္လည္းဒါကအိမ္ေထာင္ရွင္တိုင္းျဖစ္မၫ့္ကိစ္စတစ္ခုသာ......အဲ့တာကိုသူကဒီလိုငိုေနပံုေထာက္.....က်စ္...ဟိုေကာင္ကိုပဲတကယ္ထင္ပါရဲ့"
ေတာင္းပန္ဖို႔စဥ္းစားထားေသာ္လည္းထိုအေတြးေၾကာင့္ေတာင္းပန္မၫ့္စကားမ်ားမွာအဘယ္သို႔ပ်ံ႔လြင့္သြားသည္မသိေတာ့ေပ....ေဒါသမ်ားသာထြက္လာၿပီး......
"ဟာကြာ...!!!!....မင္းကဘာျဖစ္ေနတာလဲ...မင္းဒီလိုျဖစ္ဖို႔အတြက္ငါ့ကိုအတင္းယူထားတာပဲေလ...အထူးအဆန္းမဟုတ္တဲ့ဟာကိုအဲ့ေလာက္ျဖစ္မေနနဲ႔....ဆက္ငိုမယ္ဆိုလည္းထြက္သြားကြာ"
သူသိပါသည္...သူ႔စကားေတြလြန္မွန္း....သိပါသည္...သူမွားမွန္း ..ဒါမဲ့....ကိုယ္ေျပာခ်င္သၫ့္စကားေတြကရင္ထဲ၌သာနစ္ၿမွဳပ္ေနကာ....ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားမွေျပာမထြက္ဘဲရင့္သီးေသာစကားမ်ားသာေျပာဆိုမိသည္.....
"အကိုတကယ္ေျပာေနတာလား?ဟမ္..အကို?"
ေရွာင္က်န႔္ငိုသံမ်ားႏွင့္တကြရိေပၚကိုေမးလိုက္သည္
ေရွာင္က်န႔္အသံကိုနားေထာင္လိုက္ရံုျဖင့္နာက်င္ဝမ္းနည္းေနသည္ကိုသိႏိုင္သည္...
ရိေပၚေျဖဖို႔တြန႔္ဆုတ္ေနမိသည္ ...သူ႔စိတ္ကိုသူမသိေတာ့ပါ....မဟုတ္ဟုလည္းျေဖခ်င္ေသာ္လည္း...မေျဖျဖစ္ပါ....သူ႔ေရွာင္က်န႔္ေမးေသာေမးခြန္းကိုမျေဖႏိုင္ပါ....
"...."
"ဟမ္??အကို...ေျဖေလဗ်ာ.....အဟင့္...ေျဖေပးပါအုန္း.......အကို႔အျေဖကိုၾကားရဖို႔ထိေတာင္က်ေနာ့္မွာအခြင့္အေရးမရိွဝူးေပါ့.....ရပါတယ္အကိုမေျဖခ်င္မေျဖပါနဲ႔....က်ေနာ္ကအစကတည္းကအကို႔စိတ္တိုင္းက်ပဲဟာ....ရပါတယ္ထြက္သြားေပးပါမယ္....က်ေနာ္ညကေနွာင့္ယွက္မိရင္လည္းေတာင္းပန္ပါတယ္......အရာအားလံုးကက်ေနာ့္အမွားဆိုေတာ့....က်ေနာ္ပဲေတာင္းပန္ရမွာေပါ့ေနာ္..ဟုတ္တယ္မလားအကို"
နာက်င္စြာတမင္သက္သက္ေျပာလိုက္မိသည္....
သူ႔မွာဒီေလာက္ေတာ့ေျပာခြင့္ရိွပါသည္...ဒီေလာက္ေတာ့ေျပာခြင့္ရိွရမည္ေလ....
"မင္းကငါ့ကိုျပန္ရစ္ေနတာလား?ဟမ္?မင္းမွာျပန္ရစ္ပိုင္ခြင့္မရိွဝူးေရွာင္က်န႔္..!"
"......"
ေရွာင္က်န႔္သူ႔အားေဒါသျဖင့္ၾကၫ့္ေနေသာမ်က္လံုးမ်ားကိုမရင္ဆိုင္ရဲပါ....မရင္ဆိုင္ခ်င္ဆိုလ်ွင္ပိုမွန္လိမ့္မည္.....ထို႔ေၾကာင့္ေရွာင္က်န႔္သူ႔ဘက္မၾကၫ့္ပဲမ်က္ႏွာကိုေဘးသို႔သာလဲြမိသည္......
"ေအာ္သူ႔ဘက္ကနည္းနည္းေလးေတာင္မွမေတာင္းပန္ပဲကို.......ကိုကိုရယ္က်ေနာ္ကေလကိုကိုေတာင္းပန္တာနဲ႔တင္ဒီကက်ေနာ္ကအရာအားလံုးေက်ေအးေပးမလို႔ပါ.....ကိုကို က်ေနာ့္ကိုေျပာတာကထြက္သြားတဲ့လား....က်ေနာ္ေမ်ွာ္လင့္ထားတာအဲ့စကားမွမဟုတ္တာကိုကိုရယ္...ကိုကိုႏႈတ္ဖ်ားကစကားေတြကအရမ္းနာက်င္ရလြန္းသည္....ကိုကို႔ရဲ့စကားတစ္ခြန္းတိုင္းကႏွလံုးသားကိုဓာနဲ႔တစ္ခ်က္ခ်င္းစီထိုးေနသလိုပဲ....က်ေနာ္ကိုကို႔ ကိုစိတိမနာခ်င္ဝူး ကိုကိုရယ္....က်ေနာ္အခုေတာ့ေလကိုကို႔ကိုေၾကာက္လည္းေၾကာက္တယ္.....ကိုကို႔ကိုမုန္းလည္းမုန္းခ်င္တယ္....တကယ္..."
"ကၽြန္ေတာ္မထိေတြ့ခဲ့ရတဲ့ကိုကို႔ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုသိပ္ျမတ္ႏိုးခဲ့တယ္
အခုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ျမတ္ႏိုးခဲ့ရတဲ့ကိုကို႔ရဲ့ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကသိပ္ရင့္သီးတဲ့စကားေတြေျပာရက္ခဲ့တယ္..."
"က်ေနာ္ကိုကို႔ခ်စ္မိတာကိုေနာင္တဘယ္ေတာ့မွမရေပမယ့္..ကိုကို႔အနားမွာေတာ့က်ေနာ္မေနရဲေတာ့ဘူးကိုကို"
"က်ေနာ္ေအာ္လိုက္တာနဲ႔မ်က္ရည္ေတြပါဆက္တိုက္က်ၿပီးအသားေတြပါတုန္တက္ၿပီးလန႔္ေၾကာက္ေနတဲ့သူ႔မ်က္ႏွာကိုျမင္ေတာ့စိတ္မေကာင္း...ဒါမဲ့.သူ႔ေျပာတဲ့စကားေတြကအဘယ္ေၾကာင့္မသိ..ဝမ္းနည္းေစတယ္...အဲ့တာေၾကာင့္ဆူလိုက္မိတာ...ဒီပါးစပ္ကေတာ့ေလ...မေန့ကလည္းလြန္သြားတာကို....ထပ္လြန္ျပန္ၿပီ...."
ေရွာင္က်န႔္မ်က္ရည္ေတြကိုအၾကမ္းပတမ္းသုတ္ၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ဖို႔မတ္တပ္ရပ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ေအာက္ပိုင္းမွနာက်င္လြန္းတဲ့အရိွန္ေၾကာင့္ျပန္ၿပီးၾကမ္းျပင္ေပၚဖင္ထိုင္က်သြားသည္ရိေပၚလဲေရွာင္က်န႔္နားလာၿပီးတဲြေပးဖို႔လုပ္ေပမယ့္
"ရတယ္က်ေနာ္ဘာသာထမယ္"
"မဟုတ္..."
"တကယ္ပါ...ရပါတယ္က်ေနာ္ေၾကာက္လို႔ပါက်ေနာ္ကို႔မထိပါနဲ႔..ၿပီးေတာ့အကိုလည္းက်ေနာ့္ကိုရြ႕တယ္မလား..."
ရိေပၚ"မထိပါနဲ႔"ဟူေသာစကားေၾကာင့္
ေရွာင္က်န႔္ပခံုးကိုလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ...
"ငါကမင္းေယာက္်ားေလေရွာင္က်န႔္ငါမင္းကိုထိပိုင္ခြင့္ရိွတယ္.."
"... ေအာ္ဟုတ္...က်ေနာ္ေရခ်ိဳးမလို႔..က်ေနာ့္ကိုလႊတ္ေပးပါ"
ဆိုကာေရွာင္က်န႔္ရိေပၚလက္မ်ားကိုဖယ္လိုက္ၿပီး
အံတုရင္းေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးတံခါးအလ်ွင္အနျမန္ပိတ္ၿပီးတံခါးကိုမွီရင္း....
" ေအာ္ကိုကိုေျပာရက္တယ္ေနာ္ဘာတဲ့က်ေနာ့္ေယာက္်ား??.....ကိုကိုကက်ေနာ့္ေယာက္်ားျဖစ္ၿပီးဘာလို႔က်ေနာ့္အေပၚတခါေလးေတာင္ၾကင္ၾကင္နာနာမေျပာဖူးတာလဲ...ၾကင္ၾကင္နာနာတစ္ခါတက္ဆံဖူးခဲ့သလားကိုကို...က်ေနာ္သိတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးၾကင္ဖက္ေတြဆိုတာကဒီလိုမဟုတ္ဘူး.......ကိုကို႔ရဲ့အဲ့စကားကကိုကိုတာဝန္မဲ့တယ္ဆိုတာျပလိုက္တာဆိုတာကိုကိုကိုရိပ္မိရဲ့လား...တကယ္ပါကိုကို႔ကိုက်ေနာ္ခ်စ္ခဲ့သေလာက္စိတ္လည္းအရမ္းနာမိတယ္......"
အခန္းျပင္ရိွေကာင္ေလးသည္လည္း.....
"မင္းကို..မုန္းတယ္ဆိုေပမယ့္....အမွန္ေတာ့...ငါမင္းကိုခ်စ္မိခဲ့တာၾကာေနပါၿပီ ..ဒါမဲ့ငါက...ခ်စ္ေနရင္ေတာင္မင္းကိုေျပာဖို႔..မျဖစ္ႏိုင္ဝူးေရွာင္က်န႔္...အဲ့လိုပဲမင္းကိုငါ့အနားကထြက္သြားခြင့္လည္းမေပးႏိုင္ဝူး ..
မင္းႀကိဳက္သလိုထင္ႏိုင္တယ္...ဒါဟာငါ့အတၲနဲ႔ငါ့အမုန္းတရားပဲ"
"မွန္တယ္ငါကငါ့အမုန္းကိုအခ်စ္ထက္ၪီးစားေပးတယ္ေရွာင္က်န႔္...."
ဟူစိတ္တြင္ေတြးကာသူလည္းသူ႔အခန္းထဲသြားၿပီးေရမိုးခ်ိဳးကာအလုပ္သြားရန္ျပင္ဆင္လိုက္ေတာ့သည္......
___________________________________________
ဥံဳဖြတို႔ေလး updateမွန္ေနတယ္ေနာ္...ဒါဒါတို႔voteေပးဖို႔ပဲလိုေတာ့တယ္ကဲ💚❤️
Unicode
မနက်ခင်းသို့ရောက်ရှိလာပြီဖြစ်သော်လည်း....
အိပ်ခန်းထဲရှိရှောင်ကျန့်မှာမနေ့ညကမယုံကြည်လောက်အောင်ရင်ထဲကနာကျင်မှုများကြောင့်အိပ်မပျော်ခဲ့ပါ....ရိပေါ်ရဲ့မျက်နှာကိုရှောင်ကျန့်ကြည့်မိကာ...
"ကျနော်သိပ်မက်မောခဲ့တဲ့အချစ်ကို ..ကျနော်ကိုကို့ဆီကဒီလိုမျိုးရခဲ့တယ်...ဟက်"
"ကိုကိုသိလားကိုကို့ကြောင့်ကျနော်ကအခုတော့
ဘာမှကိုပိုင်ဆိုင်မှုမရှိတော့ပါဘူး...ဟားဟားလောကဓံကြီးကငါ့ကိုအဲ့လိုတောင်မုန်းတီးနေတာပဲ........ကိုကိုပျော်လား...ကျနော့်ကိုဒီလိုလုပ်ရလို့ပျော်လား....ကျနော့်အချစ်ကိုဒီလိုစော်ကားရတာပျော်လားကိုကို.....ကျနော်ကိုကို့ကိုချစ်ခဲ့တယ်အရမ်းလည်းချစ်ခဲ့တယ်.....ဒါမဲ့အရမ်းလည်း.......မုန်းတယ်.......ကိုကိုကကျနော့်ကိုတမင်သက်သက်အနိုင်လိုချင်လို့လုပ်တာလေ........ကျနော့်ကိုချစ်လို့မှမဟုတ်ဘဲ......ကျနော်ကိုကို့နားမှာအရမ်းနေချင်ခဲ့သလောက်ကိုကိုကတော့ကျနော့်ကိုအဝေးကိုထွက်သွားအောင်ပဲလုပ်ခဲ့တယ်.....ကိုကိုရယ်ကျနော်ဘာများလုပ်မိလို့လဲ...........ကျနော်လုပ်မိတာဆိုလို့ကိုကို့ ကိုချစ်မိတာတစ်ခုထဲပါ.....ကိုကိုသိပ်ရက်စက်တယ်...........ကျနော်လေကိုကို့နားမှာနေရတာအရမ်းပင်ပန်းပြီးမွန်းကြပ်လာပြီဗျာ......"
ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်ကုတင်ပေါ်တွင်ဒူးပိုက်ပြီးသာငိုနေတော့သည်.....နောက်ကြာတော့ရိပေါ် လည်းနိုးလာပြီး
" ကျနော်နိုးလာတော့သူကကုတင်အစွန်းနားမှာငိုနေသည်........ငိုရအောင်လည်းဒါကအိမ်ထောင်ရှင်တိုင်းဖြစ်မည့်ကိစ်စတစ်ခုသာ......အဲ့တာကိုသူကဒီလိုငိုနေပုံထောက်.....ကျစ်...ဟိုကောင်ကိုပဲတကယ်ထင်ပါရဲ့"
တောင်းပန်ဖို့စဥ်းစားထားသော်လည်းထိုအတွေးကြောင့်တောင်းပန်မည့်စကားများမှာအဘယ်သို့ပျံ့လွင့်သွားသည်မသိတော့ပေ....ဒေါသများသာထွက်လာပြီး......
"ဟာကွာ...!!!!....မင်းကဘာဖြစ်နေတာလဲ...မင်းဒီလိုဖြစ်ဖို့အတွက်ငါ့ကိုအတင်းယူထားတာပဲလေ...အထူးအဆန်းမဟုတ်တဲ့ဟာကိုအဲ့လောက်ဖြစ်မနေနဲ့....ဆက်ငိုမယ်ဆိုလည်းထွက်သွားကွာ"
သူသိပါသည်...သူ့စကားတွေလွန်မှန်း....သိပါသည်...သူမှားမှန်း ..ဒါမဲ့....ကိုယ်ပြောချင်သည့်စကားတွေကရင်ထဲ၌သာနစ်မြှုပ်နေကာ....နှုတ်ခမ်းဖျားမှပြောမထွက်ဘဲရင့်သီးသောစကားများသာပြောဆိုမိသည်.....
"အကိုတကယ်ပြောနေတာလား?ဟမ်..အကို?"
ရှောင်ကျန့်ငိုသံများနှင့်တကွရိပေါ်ကိုမေးလိုက်သည်
ရှောင်ကျန့်အသံကိုနားထောင်လိုက်ရုံဖြင့်နာကျင်ဝမ်းနည်းနေသည်ကိုသိနိုင်သည်...
ရိပေါ်ဖြေဖို့တွန့်ဆုတ်နေမိသည် ...သူ့စိတ်ကိုသူမသိတော့ပါ....မဟုတ်ဟုလည်းြေဖချင်သော်လည်း...မဖြေဖြစ်ပါ....သူ့ရှောင်ကျန့်မေးသောမေးခွန်းကိုမြေဖနိုင်ပါ....
"...."
"ဟမ်??အကို...ဖြေလေဗျာ.....အဟင့်...ဖြေပေးပါအုန်း.......အကို့အြေဖကိုကြားရဖို့ထိတောင်ကျနော့်မှာအခွင့်အရေးမရှိဘူးပေါ့.....ရပါတယ်အကိုမဖြေချင်မဖြေပါနဲ့....ကျနော်ကအစကတည်းကအကို့စိတ်တိုင်းကျပဲဟာ....ရပါတယ်ထွက်သွားပေးပါမယ်....ကျနော်ညကနှောင့်ယှက်မိရင်လည်းတောင်းပန်ပါတယ်......အရာအားလုံးကကျနော့်အမှားဆိုတော့....ကျနော်ပဲတောင်းပန်ရမှာပေါ့နော်..ဟုတ်တယ်မလားအကို"
နာကျင်စွာတမင်သက်သက်ပြောလိုက်မိသည်....
သူ့မှာဒီလောက်တော့ပြောခွင့်ရှိပါသည်...ဒီလောက်တော့ပြောခွင့်ရှိရမည်လေ....
"မင်းကငါ့ကိုပြန်ရစ်နေတာလား?ဟမ်?မင်းမှာပြန်ရစ်ပိုင်ခွင့်မရှိဘူးရှောင်ကျန့်..!"
"......"
ရှောင်ကျန့်သူ့အားဒေါသဖြင့်ကြည့်နေသောမျက်လုံးများကိုမရင်ဆိုင်ရဲပါ....မရင်ဆိုင်ချင်ဆိုလျှင်ပိုမှန်လိမ့်မည်.....ထို့ကြောင့်ရှောင်ကျန့်သူ့ဘက်မကြည့်ပဲမျက်နှာကိုဘေးသို့သာလဲွမိသည်......
"အော်သူ့ဘက်ကနည်းနည်းလေးတောင်မှမတောင်းပန်ပဲကို.......ကိုကိုရယ်ကျနော်ကလေကိုကိုတောင်းပန်တာနဲ့တင်ဒီကကျနော်ကအရာအားလုံးကျေအေးပေးမလို့ပါ.....ကိုကို ကျနော့်ကိုပြောတာကထွက်သွားတဲ့လား....ကျနော်မျှော်လင့်ထားတာအဲ့စကားမှမဟုတ်တာကိုကိုရယ်...ကိုကိုနှုတ်ဖျားကစကားတွေကအရမ်းနာကျင်ရလွန်းသည်....ကိုကို့ရဲ့စကားတစ်ခွန်းတိုင်းကနှလုံးသားကိုဓားနဲ့တစ်ချက်ချင်းစီထိုးနေသလိုပဲ....ကျနော်ကိုကို့ ကိုစိတိမနာချင်ဘူး ကိုကိုရယ်....ကျနော်အခုတော့လေကိုကို့ကိုကြောက်လည်းကြောက်တယ်.....ကိုကို့ကိုမုန်းလည်းမုန်းချင်တယ်....တကယ်..."
"ကျွန်တော်မထိတွေ့ခဲ့ရတဲ့ကိုကို့နှုတ်ခမ်းလေးကိုသိပ်မြတ်နိုးခဲ့တယ်
အခုတော့ကျွန်တော်မြတ်နိုးခဲ့ရတဲ့ကိုကို့ရဲ့နှုတ်ခမ်းဖျားကသိပ်ရင့်သီးတဲ့စကားတွေပြောရက်ခဲ့တယ်..."
"ကျနော်ကိုကို့ချစ်မိတာကိုနောင်တဘယ်တော့မှမရပေမယ့်..ကိုကို့အနားမှာတော့ကျနော်မနေရဲတော့ဘူးကိုကို"
"ကျနော်အော်လိုက်တာနဲ့မျက်ရည်တွေပါဆက်တိုက်ကျပြီးအသားတွေပါတုန်တက်ပြီးလန့်ကြောက်နေတဲ့သူ့မျက်နှာကိုမြင်တော့စိတ်မကောင်း...ဒါမဲ့.သူ့ပြောတဲ့စကားတွေကအဘယ်ကြောင့်မသိ..ဝမ်းနည်းစေတယ်...အဲ့တာကြောင့်ဆူလိုက်မိတာ...ဒီပါးစပ်ကတော့လေ...မနေ့ကလည်းလွန်သွားတာကို....ထပ်လွန်ပြန်ပြီ...."
ရှောင်ကျန့်မျက်ရည်တွေကိုအကြမ်းပတမ်းသုတ်ပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်ဖို့မတ်တပ်ရပ်လိုက်ချိန်တွင်အောက်ပိုင်းမှနာကျင်လွန်းတဲ့အရှိန်ကြောင့်ပြန်ပြီးကြမ်းပြင်ပေါ်ဖင်ထိုင်ကျသွားသည်ရိပေါ်လဲရှောင်ကျန့်နားလာပြီးတွဲပေးဖို့လုပ်ပေမယ့်
"ရတယ်ကျနော်ဘာသာထမယ်"
"မဟုတ်..."
"တကယ်ပါ...ရပါတယ်ကျနော်ကြောက်လို့ပါကျနော်ကို့မထိပါနဲ့..ပြီးတော့အကိုလည်းကျနော့်ကိုရွ့တယ်မလား..."
ရိပေါ်"မထိပါနဲ့"ဟူသောစကားကြောင့်
ရှောင်ကျန့်ပခုံးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ...
"ငါကမင်းယောက်ျားလေရှောင်ကျန့်ငါမင်းကိုထိပိုင်ခွင့်ရှိတယ်.."
"... အော်ဟုတ်...ကျနော်ရေချိုးမလို့..ကျနော့်ကိုလွှတ်ပေးပါ"
ဆိုကာရှောင်ကျန့်ရိပေါ်လက်များကိုဖယ်လိုက်ပြီး
အံတုရင်းရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးတံခါးအလျှင်အနမြန်ပိတ်ပြီးတံခါးကိုမှီရင်း....
" အော်ကိုကိုပြောရက်တယ်နော်ဘာတဲ့ကျနော့်ယောက်ျား??.....ကိုကိုကကျနော့်ယောက်ျားဖြစ်ပြီးဘာလို့ကျနော့်အပေါ်တခါလေးတောင်ကြင်ကြင်နာနာမပြောဖူးတာလဲ...ကြင်ကြင်နာနာတစ်ခါတက်ဆံဖူးခဲ့သလားကိုကို...ကျနော်သိတဲ့အိမ်ထောင်ရေးကြင်ဖက်တွေဆိုတာကဒီလိုမဟုတ်ဘူး.......ကိုကို့ရဲ့အဲ့စကားကကိုကိုတာဝန်မဲ့တယ်ဆိုတာပြလိုက်တာဆိုတာကိုကိုကိုရိပ်မိရဲ့လား...တကယ်ပါကိုကို့ကိုကျနော်ချစ်ခဲ့သလောက်စိတ်လည်းအရမ်းနာမိတယ်......"
အခန်းပြင်ရှိကောင်လေးသည်လည်း.....
"မင်းကို..မုန်းတယ်ဆိုပေမယ့်....အမှန်တော့...ငါမင်းကိုချစ်မိခဲ့တာကြာနေပါပြီ ..ဒါမဲ့ငါက...ချစ်နေရင်တောင်မင်းကိုပြောဖို့..မဖြစ်နိုင်ဘူးရှောင်ကျန့်...အဲ့လိုပဲမင်းကိုငါ့အနားကထွက်သွားခွင့်လည်းမပေးနိုင်ဘူး ..
မင်းကြိုက်သလိုထင်နိုင်တယ်...ဒါဟာငါ့အတ္တနဲ့ငါ့အမုန်းတရားပဲ"
"မှန်တယ်ငါကငါ့အမုန်းကိုအချစ်ထက်ဦးစားပေးတယ်ရှောင်ကျန့်...."
ဟူစိတ်တွင်တွေးကာသူလည်းသူ့အခန်းထဲသွားပြီးရေမိုးချိုးကာအလုပ်သွားရန်ပြင်ဆင်လိုက်တော့သည်......
___________________________________________
ဥုံဖွတို့လေး updateမှန်နေတယ်နော်...ဒါဒါတို့voteပေးဖို့ပဲလိုတော့တယ်ကဲ💚❤️