Chapter 16 - Guama Forest
Afianna's POV
Exactly 3:00 pm, everyone is all present at the front gate of the academy. And someone has a very bad mood.
"You'll be travelling by horse." Maestro Silver said while fixing his glasses. "And be sure to finish the mission within three day. No more, no less."
Maestro Silver is the only teacher present here at the gate. Pinapaalala niya sa amin kung ano ang kailangan naming gawin at bawal gawin. He said earlier that we cannot just teleport directly to the forest because that would be reckless.
"Travelling by horse would take you 5 hours at most. Now go and look out for yourselves." He said. And it serves us as a cue to ride our horses.
There are 10 horses and I chose to ride the pretty white horse.
"Please be good to me." I relayed using telepathy while patting his head. I smiled when it happily gallop.
Nangunguna si Orium sa pagpapatakbo habang nasa pinakahulihan ako.
I must avoid him as much as possible because this is getting dangerous for my health. Naku naman eehhh! May pa ano-ano pa kasi siya ehh.
I shake my head continuously before focusing on the road. And try not to overspeed the others.
"Afi!" I heard Gelo shout.
And here comes an idiot.
"Let's race!" Masiglang sigaw niya na nakikita ko pang nakangisi ito.
"You never learn, Gelo." I said telepathically.
"I do! Pakasal na tayo!" At ngumisi siya ng pagkalaki-laki.
Bigla namang napalingon sa akin silang lahat na nanglalaki ang mga mata.
"What the!" Sigaw ko rito.
"Yiiiee! Mahal din kita!"
Narinig ko naman ang halakhak at hagikgikan ng mga kasama ko.
Nakakainis tong lalaking to! Lies! Lies! Lies! Damn him.
"Hey. Follow the others okay?" I talk to the horse. Nakita ko naman na tila naiintindihan niya ang sinabi ko.
I stand up on the horse back and tried to balance myself at the top. I jump so high and make small water platforms at the top for me to step into and run quickly towards Gelo. And landed successfully at the back of his horse.
"Idiot." Sabi ko bago ko siya binatukan ng malakas.
"Aray!" Daing niya. "Kailan ka pa nandiyan, Afi?!"
"Drive well." Sabi ko na lamang habang nakatayo sa likuran at binabalanse ang aking sarili upang hindi mahulog.
"Afi! Baka mahulog ka. Umupo ka or bumalik ka na sa kabayo mo." Pag-alala sa akin ni Carmen.
"Afi! Paturo naman!"
"Ang cool!"
"Mag-iingat ka!"
Iba't ibang reaksyon ang aking naririnig ngunit ito ay aking binalewala at tumingin sa daan.
The road is bumpy and rough kaya medyo nahirapan ang mga kabayo sa pagtakbo. We already pass many hills and rivers and we are travelling 3 hours continuously now. It seems taking a break is forbidden.
"Gem, hindi pa ba tayo magpapahinga? Tatlong oras na tayong naglalakbay ohh. Pagod na ako, at mas lalong pagod na ang sinasakyan kong kabayo." Reklamo ni Vanilla.
"Oo nga Gemini. Pahinga muna tayo." Segunda ni Carmen.
Napatingin ako kay Gemini nang siya ay huminto.
"10 minutes break." Sabi niya bago bumaba sa kanyang kabayo at pinainom ito sa ilog na nasa aming gilid. We did the same.
"Malayo pa ba tayo?" Tanong ni Carmen.
"I guess not. May naririnig ako mula rito. The sound of a village." Sabi ni Vanilla. May kinalikot siya sa kanyang dalang bag at nang makita ito, may kung ano siyang pinindot at isang holographic map appears before us. "Kunting tiis na lang at mararating natin ang bayan ng Guama. Mga sampung minutong paglalakbay na lamang." Sabi niya bago itinago ang bagay.
After the 10 minutes break, kanya-kanya kami ng sakay ng kabayo at pinatakbo ito ng mabilis para mas mabilis kaming makaabot sa bayan ng Guama.
Heeya!
Ilang sandali pa ay natanaw ko na ang isang hindi kalakihang bayan.
Kasing laki lamang ito ng aking pinagmulan na bayan na kung tawagin ay Tuelolo. Pero iba ang nararamdaman ko sa bayang ito. Kahit napakaliwanag ng bawat kanto at kalye nito, tila may isa pa ring kulang na hahanap-hanapin mo sa isang bayan. The place feels gloomy. Na parang isang tahimik na delubyo ang dumaan dito.
Ano ang nangyari sa bayan na ito?
Nang marating ang tarangkahan ng bayan, bumaba ako sa aking sinasakyang kabayo at dinala ito sa damuhang parte sa labas ng bayan.
"Take care." Huling bilin ko sa kabayo bago ako tumalikod sa kanya at umunang pumasok sa bayan.
"May napapansin ba kayo?" Mahinang bigkas ni Carmen pero sapat ito upang marinig naming lahat. Ang iba ay tumango at ang iba naman ay sumagot ng oo. "Bakit ang tahimik?"
Hindi naman siguro isang ghost town ang napasukan namin, no?
The place is giving me an eerie feeling. The houses are all close, even their windows.
"Sino kayo?" Isang boses ang aming narinig na siyang nagpatigil sa amin sa paglalakad. "Bakit kayo narito?" Dagdag na tanong nito sa isang seryosong tono. Mapapansin mo sa boses nito ang katandaan. Siguro ay siya ang pinuno ng bayan na ito.
"Kami ay taga Heart Academy. Naparaan lang kami sa inyong bayan at nagbabasakali na rin kung meron ba kaming matulugan ngayong gabi." Sagot ni Vanilla.
Lumabas ang isang matanda galing sa isang kanto at tumingin ito sa amin ng seryoso. Pinasadahan niya kami ng tingin isa-isa at medyo nagtagal ito sa akin. Siya ay may hawak na tungkod sa kanang kamay habang ang kaliwang braso ay nasa likod nito.
"Ano ang sadya niyo?" Tanong ulit nito sa amin.
"Ang prutas ng punong Waherya sa gubat na malapit dito." Seryosong sagot ni Vanilla.
"Paano ako nakakasigurado na nagsasabi kayo ng totoo?" Ang kanyang mga mata ay hindi pa rin tumitigil sa pagkikilatis sa amin habang nakakunot ang kanyang noo.
Naglabas ng ID si Vanilla galing sa kanyang singsing at inihagis ito sa matandang pinuno na siyang sinalo niya.
"Hmmm-mmm." Tumango ito bago inihagis niya pabalik kay Vanilla ang ID. "Ako si Tatang Ernie Mawer. Lahat dito sa bayan ko ay tinatawag akong Tatang. Sumunod kayo sa akin." Tumalikod siya sa amin at nagsimulang maglakad. Tahimik kaming lahat na sumunod sa kanya.
Ilang sandali ng paglalakad, narating namin ang isang malaking bahay. Pumasok si Tatang at iniwang nakabukas ang pinto upang kami rin ay makapasok.
"Pasensya na mga bata ngunit dalawang kwarto lamang ang maipaglilingkod ko sa inyo." Sabi niya sa amin lahat.
"Okay lang po yun, Tatang." Nakangiting wika ni Vanilla.
"Umupo muna kayo at tatawagin ko muna ang aking asawa." Sabi niya at umalis sa aming harapan.
Dahil kulang sa amin ang upuan sa salas, si Vanilla, Carmen, Hailey at Aki lamang ang naka-upo, habang nakatayo si Ken at Orium sa isang gilid, at sa sahig naman ako umupo katabi si Gelo na katabi si Rain at Lance.
Himala at tahimik ngayon ang grupong ito. But I guess, I jinxed it.
"Ang ganda ng bahay." - Rain
"Umusog ka nga don Van. Tabi tayo." - Lance
"Ayoko nga! Umupo ka lang dyan!" - Vanilla
"Ehhh?! Ang lamig kaya ng sahig!" - Lance
"Nagugutom na ako." - Gelo
And two consecutive growling stomachs were heard in the living room.
"Pffft----- HAHAHAHAHAHA!" Tawanan nilang lahat.
"Kaninong mga bulate yun?" - Lance
"Hahahaha epic!" - Vanilla
"Panira ng moment! HAHAHAHAHA" - Lance
"Ehhh! Bakit ba?! Gutom na ako ehh." - Gelo
"Tsk. Enough." Orium said in a cold voice kaya kahit natatawa, pinigilan nila.
KJ.
Ilang sandali pa ang katahimikan bago namin narinig ang papalapit na yapak.
"Magandang gabi sa inyo mga bata." Nakangiting bati sa amin ng isang ginang. Tumayo kaming lahat and bow down to greet her too.
"Ako si Mariposa." Pagpapakilala niya. "Tawagin niyo na lamang ako sa pangalang Inang Posa."
"Magandang gabi po, Inang Posa." Bati nila sa kanya.
"Tara, sumunod kayo sa akin. Tayo na at kumain." May ngiti sa mga labi niya bago umunang maglakad papuntang kusina.
"Nakakahiya naman po." Sabi ni Vanilla.
"May hiya ka pala." Sabay na sabi nina Lance and Gelo. At sabay rin silang nakatanggap ng batok. "Aray!"
"Manahimik kayong dalawa!"
"Umupo kayo." Sabi sa amin ng ginang nang marating ang kusina. Nakaupo na rin si Tatang sa kabilang dulo nito.
Pabilog ang lamesa na sakto lamang sa aming lahat.
Tumabi ako kay Gelo at tumabi si Vanilla sa akin.
Nang makaupo ako, ramdam ko ang isang matalim na titig. I looked for the source and meet the red orbs of Orium. Bago pa ako malunod sa kanyang mga tingin, agad akong umiwas at tumingin sa hapag-kainan.
"Baby, why are you avoiding me?"
Huh! Baby my ass. Hindi ako sanggol you as*h*le.
I ignored him.
"Ano nga pala ang sadya niyo sa lugar namin?"
"Ahem." Orium fakes a cough. "We are in our mission, Madam."
"Ahhh." Tumango ang ginang. "Kain lang kayo." Sabi niya at ngumiti sa amin.
Matapos kaming kumain, nagpresenta ako na maghugas ng pinggan at sinama si Gelo.
"Salamat iha, iho."
Tinanguan ko siya bago nagsimulang hugasan ang mga pinggan kasama si Gelo.
"May napapansin ako Afi." Panimula ni Gelo.
"Shut it." Pigil ko rito baka kung saan pa mapunta ang pag-uusap na ito.
"Afi," Liningon niya ako. "You know that I love you, right?" Seryoso ang tono nito sa pagsasalita.
"Stop lying, Gelo. You're falling for someone else."
"No Afi. Mahal kita. Mahal na mahal. Wag ka ngang manhid." He pouted before continuing our work.
And I know, someone is watching us right now.
I heaved a heavy sigh.
Whatever.
Midnight came and I am still wide a wake while staring at the ceiling.
Hey, Andromeda. What should I do now? This is getting dangerous, right?
I thought before I fell asleep.
"Something is going on in this village." Panimula ni Hailey. "Kaninang umaga, nakita ko kung paano lumayo sa akin ang mga mamamayan dito. They seem wary of something or maybe someone."
"Pansin ko rin yun. Parang takot na takot sila."
"I think we should look into it after our mission." Ken suggested. "We should finish this mission soon."
Matapos magpaalam sa mag-asawa, naglakbay muli kami papuntang Guama Forest.
"Malayo pa ba?" - Carmen.
"Malapit na." - Vanilla.
"Kanina pa tayo naglalakad." - Lance.
"Tumahimik ka." - Vanilla.
"Baka nililigaw na tayo ng mapa na yan ah." - Gelo.
"Isa ka pang asungot ka." - Vanilla.
"Ang pogi ko naman para maging asungot." - Gelo.
"Gutom na ako." - Carmen.
"May pagkain ako, Princess Carmen." - Rain.
"Malayo pa ba tayo, Prince Gemini?" - Aki.
"Ahhh! Kunin niyo na lang ang Prince at Princess sa pangalan namin." - Carmen.
"Oo nga." - Vanilla.
"Ano Van? Malapit na ba tayo?" - Lance.
"Aggghhh!! Tumahimik nga muna kayo kahit sandali lang!" Nanggigigil na sigaw ni Vanilla.
Tumahik naman sila.
Kids.
"Prince Gemini, pwede ba kitang tawaging Orium?" Mahinhing tanong ni Akiyah.
Natigilan ako sa naging tanong niya at wala sa sariling nag intay sa sagot ni Orium.
Bitch.
"F-ck off." The coldest voice I have ever heard from him.
Napahiya naman si Akiyah at lumayo kay Orium.
Ilang sandali pa, narating namin ang bukana ng gubat.
"This is it." Vanilla sighed looking at the forest. "Danger would be coming at us anytime. The tree is an hour walk from here. With those beasts lurking around, I don't exactly know how to estimate the time we'll arrive." She explained.
"Remember your assigned task. Be on high alert." Reminded Orium before he gave me a quick glance.
Tsk. Jerk.
And we continue walking, entering the dark forest into its deepest area.
Kung ako ang tatanungin, I will never ever go back here ever again. I may be strong, enough to destroy the whole world, but guys! I am also a human and a girl too. I get scared easily. This time, I am thankful with my mask. This covers my expression very well.
We walk quietly, and only crickets and others insects noise can be heard all the time. The trees are standing mightily. Huge trunks and thick leaves that covers the sunlight, almost everywhere. Everything is trees, bushes and tall wild grasses.
"Awwwooooooo!!"
"3 red dots coming to our area. 3 o'clock." Vanilla said with her hologram that shows a radar with 10 blue dots and 3 red dots from the east side.
"This will be the first wave. Be careful." Paalala ni Hailey sa lahat.
I take out my weapon case - in its smallest size - at pinakiramdaman ang paligid gamit ang aking enhanced senses.
"3 red wolves." I send to all.
"Another 4 red dots. 10 o'clock." Vanilla announced.
Pinakiramdaman ko ulit ang paligid bago tinukoy ang dadating na mga kalaban.
"4 Hobgoblins"
We entered their territory, might as well accept their welcoming ceremony. I smirk. Bring it on.