အဲလက်စ်ဆေးရုံကဆင်းပြီးနောက်ပါပါး၏တောင်းဆိုမှုဖြင့်ကမ်းခြေသို့ခရီးထွက်လာကြလေသည်......
"ပေါက်စီလေး..."
"ဗျာပါပါး..."
"ဟို၂ယောက်မရှိတုန်းရေထဲဆင်းရအောင်.."
"ဖြစ်ပါ့မလားပါပါးရယ်...ဟ်ုတစ်ခါကိစ္စကြောင့်ကမ်းခြေသွားဖို့တောင်အန်ချန်းကိုမနဲပြောထားရတာ...သူမသိအောင်သာရေထဲဆင်းရင်....."
"အို...တော်ပါပေါက်စီလေးရယ်...သူ့ကိုစိတ်ထဲထားမနေနဲ့...ပါးရှင်းမယ်..လာအကျီချွတ်..အယ့်ရှေးခတ်ကမင်းမျိုးမင်းနွယ်အယူသီးနေတဲ့နှစ်ယောက်ကိုပစ်ထားလိုက်....."
"ဟီး...အာ့ဆိုပါးခွင့်ပြုချက်နဲ့ဆင်းပြီနော်.."
"ဆင်းပါဆို...လာချွတ်သွားရအောင်..."
"ဟုတ်ပါး...."ဟုပြောလျက်နှစ်ဦးသားအကျီလေးတွေချွတ်လိုက်စဥ်လင်လင်တွေရဲ့စောင့်ရှောက်မှုဖြင့်လေမထိနေမခအသားအရေလေးတွေမှာရဲကာဖွေးလို့...ချက်အောက်လျှော၍ဝတ်ထားသောဘောင်းဘီလေးများကြောင့်ညတ်ုင်းညတ်ုင်းလှပစွာပုံသွင်းခံထားရသောခါးသိမ်သိမ်လေးတွေမှာထင်းကနဲ.....အဖုအထစ်ရယ်လို့မရှိပေမယ့်ချပ်လှပ်သောခန္ဓာကိုယ်ကျစ်ကျစ်လေး၂ခုမှာလေအဟုန်နှင့်အတူကမ်းခြေဆီသို့တဟုန်ထိုးပြေးလွှားလျက်......ကမ်းခြေမှမိန်းမပျိုလေးများ၏အကြည့်များကလည်းထိုလူသားလေးနှစ်ဦးထံပြေးလွှားလျက်..............
"ခမည်းတော်!ဟိုနှစ်ယောက်!"ဝိုင်သောက်ချင်တယ်ဆိုတာကြောင့်ဘားတွင်ဝိုင်လေးခဏသွားရွေးစဥ်လှမ်းမြင်ရသောအကဲစားနှစ်ယောက်မှာအကျီတွေကိုချွတ်ချလျက်ကမ်းခြေသို့တစ်ဟုန်ထိုးပြေးနေလေပြီ......သူတို့နှစ်ဦးလည်းပိုရှည်ပိုကျယ်သောခြေလှမ်းများဖြင့်အမြန်ဆုံးပြေးလိုက်ရလေသည်.....ဘယ်နှယ့်ရေကူးချင်လည်းအကျီဝတ်ကူးမှပေါ့.....ကမ်းခြေသို့ပြေးသောနှစ်ယောက်မှာရေစပ်ရောက်မှလှစ်ခနဲ့ပွေ့ခံလိုက်ကြရလေသည်.....
"အာ...အရှင်ချပေး..."
"ချပေးမှာပါ...ခဏစောင့်..."
"ဟာဘာတွေပြောနေတာလဲ..."
"ကိုယ်ဘာပြောလို့လဲ...ဟိုနားရောက်ရင်ချပေးမယ်ပြောတာလေ..."
"မရဘူးကွာ..ခုလွှတ်ရေကူးမို့..."
"မကူးပါနဲ့ကွာ...လိမ္မာပါတယ်..."
"အရှင်နော်..."
"အာ..babyကလည်း..."
"အရှင်ကလည်းbabyလည်းကူးချင်တယ်လေနော်🥺🥺"
"ဟာ...ဘေဘီကဆိုးပြီကွာ..."
"နော်လို့..."
"အာ့ဆိုအကျီဝတ်ပြီးကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲကနေဆော့...."
"ဟွန့်...ဘယ်လိုလုပ်ဆော့ရမလဲ"
"မရဘူးကွာ..."
"ပြီးရောဗျာ...ပေးအကျီ..."
"လိမ္မာတယ်ကိုယ့်ဘေဘီလေးက...သားတော်ကတော့ဆွေ့ခနဲမပြီးသွားပြီ..."
"ဟီးဟီး..အဲလက်စ်လေးသနားပါတယ်"
ဟုတ်ပါရဲ့အန်ချန်းတစ်ယောက်အဲလက်စ်ကိုပခုံးပေါ်ထမ်းတင်ပြီးထွက်သွားလိုက်တာ...စကားတောင်ပြောခွင့်မပေး.....
"ဘုတ်!"
"အ့!"
အခန်းထဲရောက်သည်နှင့်ကုတင်ပေါ်သို့ဘုတ်ခနဲပစ်ချခံလိုက်ရသည့်အဲလက်စ်ရယ်ပါလေ......
"ဘာလုပ်တာလဲ.."
"ကျစ်..!"အဲလက်စ်မေးနေတာကိုမဖြေဘဲခေါက်တုံ့ခေါက်ပြန်လျှောက်နေသောအန်ချန်း.. .လက်တွေမှာလည်းဂဏာမငြိမ်ဖြစ်လျက်......
"အန်ချန်းဖူ...ငါမေးနေတယ်ဘာဖြစ်နေတာလဲလို့!"လေသံမာသွားတော့မှလျှောက်နေတာကိုရပ်လိုက်ကာသူ့အားစိုက်ကြည့်လာလေသည်ကြောင့်အဲလက်စ်ကိုယ်လေးကျုံ့သွားရသည်......
"Alex Zheng!"
"ဟင်...😳"
"သေချာနားထောင်!"
ဟင်..ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးပြီးကွာရှင်းဖို့ပြောတော့မှာလား...ဟင့်အင်း..မကြားချင်ဘူး...
"မထောင်ဘူး..."
"မရဘူးနားထောင်ရမယ်..."
"ဟင့်အင်းလို့!"ဟုဆိုကာနားနှစ်ဖက်ကိုပိတ်လျက်ခေါင်းခါနေသောအဲလက်စ်အားလက်နှစ်ဖက်ကိုချုပ်လိုက်တော့မျက်နှာကိူလွှဲသွားလေသည် ...
"ဘာပြောမှာမို့လို့အယ့်လောက်ရုန်းကန်နေရတာလဲကွာ..."
"ဟင့်အင်း...မင်းကငါ့ကိုကွာရှင်းခိုင်းတော့မှာမလား....ငါ...ငါ...အွန့်...အွန့်..."
တွေးချင်ရာတွေးပြီးရုန်းကန်နေသောကောင်လေးကိုစိတ်မရှည်စွာဖက်နမ်းပစ်လိုက်သည် .....
"မင်း.!" "...ကဲ...ဘယ်သူကကွာရှင်းမှာမို့လို့အယ့်လောက်ရုန်းကန်နေရတာလဲပြော..."
"မင်းပေါ့...ငါ့ကိုစိတ်ပျက်နေပြီမလား....ငါကမင်းကိုအတင်းယူထားတာမို့လို့ငါ့ကိုခုမချစ်တော့ဘူးမလားလို့....."
တကယ်ကိုတွေးချင်ရာတွေးကာဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေသောအသေးလေးပါလေ.....
"ငါဘာပြောမှာလဲမင်းသိလို့လား......."
"အယ့်တာပဲမလား.."
"ငါ့ကိုကြည့်...မဟုတ်သေးဘူး...ကိုယ့်မျက်လုံးကိုသေချာကြည့်...."
"ကိုပြောချင်တာမင်းကိုရူးလောက်အောင်ကိုချစ်မိသွားပြီလို့ပြောမလို့....စောနရေထဲဆင်းနေတာတွေ့တော့ဘယ်လောက်တောင်စိတ်တွေပူသွားရလဲသိရဲ့လားဟင်..."
"................"
"ချစ်တယ်...အရမ်းကိုရူးရူးနှမ်းနှမ်းကိုချစ်မိသွားပြီမို့နောက်တစ်ခါစိတ်ပူရအောင်မလုပ်တော့နဲ့...ကြားလား...ကိုယ့်ယောကျာ်းလေး...."
"တကယ်ပြောနေတာလား...."
"ဪ...မယုံဘူး"
"မယုံတာမဟုတ်ပါဘူး...အဖေနဲ့အမေကတောင်ငါ့ကိုမလိုချင်တာ...မင်းက..."
"တော်တိတ်...ပေါက်ကရတွေတွေးမနေနဲ့....ကိုယ်ကဟော့ဒီ့ကအသေးလေးကိုချစ်တယ်လေ...."
"☺"
"လာပါဦးပေါင်ပေါ်ကို...."ဟုပေါင်လေးကိုပုတ်လျက်ခေါ်တော့ပေါင်ပေါ်သို့ခွတက်လာလေပြီးလည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ထားလေသည်.....
နှာခေါင်းလေးနှစ်ခုကိုထိကာပွတ်ဆွဲလိုက်တော့မျက်လုံးလေးမှိတ်လျက်......
"ကိုယ့်ကိုနမ်းပါလား...."
"😙"
"ထပ်နမ်းဦး..."
"😙"
"ထပ်ပြီး"
"😚"
"ထပ်ပြီးတော့..."
"🤭😚"
"အား..မရတော့ဘူးကွာ...ကိုယ်ပဲနမ်းတော့မယ်...."
"အွန့်....ပြွတ်စ်....ပြွတ်စ်......................
ပြွတ်စ်.......ဟာ့...."
"အယ့်လိုနမ်းရတယ်ကလေးလေးရဲ့...."
"မင်းနော်ငါမင်းထက်ကြီးတာကို"
"မယုံပါဘူး...ပြ..."
"ဟာအန်ချန်းဖူ....အွန်း...."အဲလက်စ်အားကုတင်ပေါ်သို့လှဲချလျက်အပေါ်မှအုပ်မိုးကာအကြင်နာနုနုတွေချွေနေလေရဲ့....
မကြာခင်မှာပဲမျက်နှာငယ်စွာပွဲကြည့်ပရိသတ်လုပ်နေတဲ့အဝတ်လေးတွေကကြမ်းပြင်ထက်ပြန့်ကျဲလို့...အသုံးတော်ခံကုတင်လေးကတသိမ့်သိမ့်တုန်လို့.....ကောင်လေးတစ်ဦးရဲ့ငိုရှိုက်သံလေးကတစ်စုံတစ်ယောက်ရဲ့နားထဲမှာတော့ပျားရည်လိုချိုလို့ပေါ့....လိုရာခရီးကိုသွားနေကြလေရဲ့..............
ကဲကဲ...တို့တွေမနှောက်ယှက်ရအောင်...ကလေးတွေကိုပေးပျော်လိုက်ပါအသည်းကလေးတို့ရယ်🤭🤭......
The End....🙂🙂🙂🙂🙂🙂
Love u all
And thanks my pies for following with me till the end❣❣❣❣❣❣❣❣
///////////////////////
အဲလက္စ္ေဆး႐ုံကဆင္းၿပီးေနာက္ပါပါး၏ေတာင္းဆိုမႈျဖင့္ကမ္းေျခသို႔ခရီးထြက္လာၾကေလသည္......
"ေပါက္စီေလး..."
"ဗ်ာပါပါး..."
"ဟို၂ေယာက္မရွိတုန္းေရထဲဆင္းရေအာင္.."
"ျဖစ္ပါ့မလားပါပါးရယ္...ဟ္ုတစ္ခါကိစၥေၾကာင့္ကမ္းေျခသြားဖို႔ေတာင္အန္ခ်န္းကိုမနဲေျပာထားရတာ...သူမသိေအာင္သာေရထဲဆင္းရင္....."
"အို...ေတာ္ပါေပါက္စီေလးရယ္...သူ႔ကိုစိတ္ထဲထားမေနနဲ႔...ပါးရွင္းမယ္..လာအက်ီခြၽတ္..အယ့္ေရွးခတ္ကမင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္အယူသီးေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကိုပစ္ထားလိုက္....."
"ဟီး...အာ့ဆိုပါးခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ဆင္းၿပီေနာ္.."
"ဆင္းပါဆို...လာခြၽတ္သြားရေအာင္..."
"ဟုတ္ပါး...."ဟုေျပာလ်က္ႏွစ္ဦးသားအက်ီေလးေတြခြၽတ္လိုက္စဥ္လင္လင္ေတြရဲ႕ေစာင့္ေရွာက္မႈျဖင့္ေလမထိေနမခအသားအေရေလးေတြမွာရဲကာေဖြးလို႔...ခ်က္ေအာက္ေလွ်ာ၍ဝတ္ထားေသာေဘာင္းဘီေလးမ်ားေၾကာင့္ညတ္ုင္းညတ္ုင္းလွပစြာပုံသြင္းခံထားရေသာခါးသိမ္သိမ္ေလးေတြမွာထင္းကနဲ.....အဖုအထစ္ရယ္လို႔မရွိေပမယ့္ခ်ပ္လွပ္ေသာခႏၶာကိုယ္က်စ္က်စ္ေလး၂ခုမွာေလအဟုန္ႏွင့္အတူကမ္းေျခဆီသို႔တဟုန္ထိုးေျပးလႊားလ်က္......ကမ္းေျခမွမိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား၏အၾကည့္မ်ားကလည္းထိုလူသားေလးႏွစ္ဦးထံေျပးလႊားလ်က္..............
"ခမည္းေတာ္!ဟိုႏွစ္ေယာက္!"ဝိုင္ေသာက္ခ်င္တယ္ဆိုတာေၾကာင့္ဘားတြင္ဝိုင္ေလးခဏသြားေ႐ြးစဥ္လွမ္းျမင္ရေသာအကဲစားႏွစ္ေယာက္မွာအက်ီေတြကိုခြၽတ္ခ်လ်က္ကမ္းေျခသို႔တစ္ဟုန္ထိုးေျပးေနေလၿပီ......သူတို႔ႏွစ္ဦးလည္းပိုရွည္ပိုက်ယ္ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္အျမန္ဆုံးေျပးလိုက္ရေလသည္.....ဘယ္ႏွယ့္ေရကူးခ်င္လည္းအက်ီဝတ္ကူးမွေပါ့.....ကမ္းေျခသို႔ေျပးေသာႏွစ္ေယာက္မွာေရစပ္ေရာက္မွလွစ္ခနဲ႔ေပြ႕ခံလိုက္ၾကရေလသည္.....
"အာ...အရွင္ခ်ေပး..."
"ခ်ေပးမွာပါ...ခဏေစာင့္..."
"ဟာဘာေတြေျပာေနတာလဲ..."
"ကိုယ္ဘာေျပာလို႔လဲ...ဟိုနားေရာက္ရင္ခ်ေပးမယ္ေျပာတာေလ..."
"မရဘူးကြာ..ခုလႊတ္ေရကူးမို႔..."
"မကူးပါနဲ႔ကြာ...လိမၼာပါတယ္..."
"အရွင္ေနာ္..."
"အာ..babyကလည္း..."
"အရွင္ကလည္းbabyလည္းကူးခ်င္တယ္ေလေနာ္🥺🥺"
"ဟာ...ေဘဘီကဆိုးၿပီကြာ..."
"ေနာ္လို႔..."
"အာ့ဆိုအက်ီဝတ္ၿပီးကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲကေနေဆာ့...."
"ဟြန္႔...ဘယ္လိုလုပ္ေဆာ့ရမလဲ"
"မရဘူးကြာ..."
"ၿပီးေရာဗ်ာ...ေပးအက်ီ..."
"လိမၼာတယ္ကိုယ့္ေဘဘီေလးက...သားေတာ္ကေတာ့ေဆြ႕ခနဲမၿပီးသြားၿပီ..."
"ဟီးဟီး..အဲလက္စ္ေလးသနားပါတယ္"
ဟုတ္ပါရဲ႕အန္ခ်န္းတစ္ေယာက္အဲလက္စ္ကိုပခုံးေပၚထမ္းတင္ၿပီးထြက္သြားလိုက္တာ...စကားေတာင္ေျပာခြင့္မေပး.....
"ဘုတ္!"
"အ့!"
အခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ကုတင္ေပၚသို႔ဘုတ္ခနဲပစ္ခ်ခံလိုက္ရသည့္အဲလက္စ္ရယ္ပါေလ......
"ဘာလုပ္တာလဲ.."
"က်စ္..!"အဲလက္စ္ေမးေနတာကိုမေျဖဘဲေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ေနေသာအန္ခ်န္း.. .လက္ေတြမွာလည္းဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္လ်က္......
"အန္ခ်န္းဖူ...ငါေမးေနတယ္ဘာျဖစ္ေနတာလဲလို႔!"ေလသံမာသြားေတာ့မွေလွ်ာက္ေနတာကိုရပ္လိုက္ကာသူ႔အားစိုက္ၾကည့္လာေလသည္ေၾကာင့္အဲလက္စ္ကိုယ္ေလးက်ဳံ႕သြားရသည္......
"Alex Zheng!"
"ဟင္...😳"
"ေသခ်ာနားေထာင္!"
ဟင္..ငါ့ကိုစိတ္ဆိုးၿပီးကြာရွင္းဖို႔ေျပာေတာ့မွာလား...ဟင့္အင္း..မၾကားခ်င္ဘူး...
"မေထာင္ဘူး..."
"မရဘူးနားေထာင္ရမယ္..."
"ဟင့္အင္းလို႔!"ဟုဆိုကာနားႏွစ္ဖက္ကိုပိတ္လ်က္ေခါင္းခါေနေသာအဲလက္စ္အားလက္ႏွစ္ဖက္ကိုခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့မ်က္ႏွာကိူလႊဲသြားေလသည္ ...
"ဘာေျပာမွာမို႔လို႔အယ့္ေလာက္႐ုန္းကန္ေနရတာလဲကြာ..."
"ဟင့္အင္း...မင္းကငါ့ကိုကြာရွင္းခိုင္းေတာ့မွာမလား....ငါ...ငါ...အြန္႔...အြန္႔..."
ေတြးခ်င္ရာေတြးၿပီး႐ုန္းကန္ေနေသာေကာင္ေလးကိုစိတ္မရွည္စြာဖက္နမ္းပစ္လိုက္သည္ .....
"မင္း.!" "...ကဲ...ဘယ္သူကကြာရွင္းမွာမို႔လို႔အယ့္ေလာက္႐ုန္းကန္ေနရတာလဲေျပာ..."
"မင္းေပါ့...ငါ့ကိုစိတ္ပ်က္ေနၿပီမလား....ငါကမင္းကိုအတင္းယူထားတာမို႔လို႔ငါ့ကိုခုမခ်စ္ေတာ့ဘူးမလားလို႔....."
တကယ္ကိုေတြးခ်င္ရာေတြးကာျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနေသာအေသးေလးပါေလ.....
"ငါဘာေျပာမွာလဲမင္းသိလို႔လား......."
"အယ့္တာပဲမလား.."
"ငါ့ကိုၾကည့္...မဟုတ္ေသးဘူး...ကိုယ့္မ်က္လုံးကိုေသခ်ာၾကည့္...."
"ကိုေျပာခ်င္တာမင္းကို႐ူးေလာက္ေအာင္ကိုခ်စ္မိသြားၿပီလို႔ေျပာမလို႔....ေစာနေရထဲဆင္းေနတာေတြ႕ေတာ့ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ေတြပူသြားရလဲသိရဲ႕လားဟင္..."
"................"
"ခ်စ္တယ္...အရမ္းကို႐ူး႐ူးႏွမ္းႏွမ္းကိုခ်စ္မိသြားၿပီမို႔ေနာက္တစ္ခါစိတ္ပူရေအာင္မလုပ္ေတာ့နဲ႔...ၾကားလား...ကိုယ့္ေယာက်ာ္းေလး...."
"တကယ္ေျပာေနတာလား...."
"ဪ...မယုံဘူး"
"မယုံတာမဟုတ္ပါဘူး...အေဖနဲ႔အေမကေတာင္ငါ့ကိုမလိုခ်င္တာ...မင္းက..."
"ေတာ္တိတ္...ေပါက္ကရေတြေတြးမေနနဲ႔....ကိုယ္ကေဟာ့ဒီ့ကအေသးေလးကိုခ်စ္တယ္ေလ...."
"☺"
"လာပါဦးေပါင္ေပၚကို...."ဟုေပါင္ေလးကိုပုတ္လ်က္ေခၚေတာ့ေပါင္ေပၚသို႔ခြတက္လာေလၿပီးလည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္ထားေလသည္.....
ႏွာေခါင္းေလးႏွစ္ခုကိုထိကာပြတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့မ်က္လုံးေလးမွိတ္လ်က္......
"ကိုယ့္ကိုနမ္းပါလား...."
"😙"
"ထပ္နမ္းဦး..."
"😙"
"ထပ္ၿပီး"
"😚"
"ထပ္ၿပီးေတာ့..."
"🤭😚"
"အား..မရေတာ့ဘူးကြာ...ကိုယ္ပဲနမ္းေတာ့မယ္...."
"အြန္႔....ႁပြတ္စ္....ႁပြတ္စ္......................
ႁပြတ္စ္.......ဟာ့...."
"အယ့္လိုနမ္းရတယ္ကေလးေလးရဲ႕...."
"မင္းေနာ္ငါမင္းထက္ႀကီးတာကို"
"မယုံပါဘူး...ျပ..."
"ဟာအန္ခ်န္းဖူ....အြန္း...."အဲလက္စ္အားကုတင္ေပၚသို႔လွဲခ်လ်က္အေပၚမွအုပ္မိုးကာအၾကင္နာႏုႏုေတြေခြၽေနေလရဲ႕....
မၾကာခင္မွာပဲမ်က္ႏွာငယ္စြာပြဲၾကည့္ပရိသတ္လုပ္ေနတဲ့အဝတ္ေလးေတြကၾကမ္းျပင္ထက္ျပန္႔က်ဲလို႔...အသုံးေတာ္ခံကုတင္ေလးကတသိမ့္သိမ့္တုန္လို႔.....ေကာင္ေလးတစ္ဦးရဲ႕ငိုရႈိက္သံေလးကတစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕နားထဲမွာေတာ့ပ်ားရည္လိုခ်ိဳလို႔ေပါ့....လိုရာခရီးကိုသြားေနၾကေလရဲ႕..............
ကဲကဲ...တို႔ေတြမေႏွာက္ယွက္ရေအာင္...ကေလးေတြကိုေပးေပ်ာ္လိုက္ပါအသည္းကေလးတို႔ရယ္🤭🤭......
The End....🙂🙂🙂🙂🙂🙂
Love u all
And thanks my pies for following with me till the end❣❣❣❣❣❣❣❣