THAT GIRL IS SURPRISINGLY RIC...

Von Every18thSeconds

121K 6.3K 1.8K

"Maraming salamat ho manang" ani ko sa babaeng tendera matapos iabot ang 50 pesos na bayad ko sa kinain ko. N... Mehr

KABANATA 1
KABANATA 2
KABANATA 3
KABANATA 4
KABANATA 5
KABANATA 6
KABANATA 7
KABANATA 8
KABANATA 10
KABANATA 11
KABANATA 12
KABANATA 13
KABANATA 14
KABANATA 15
KABANATA 16
KABANATA 17
KABANATA 18
KABANATA 19
KABANATA 20
Katangahan ng Author~~
KABANATA 21
KABANATA 22
KABANATA 23
KABANATA 24
KABANATA 25
Katangahan ng Author~~
KABANATA 26
KABANATA 27
KABANATA 28
KABANATA 29
KABANATA 30
KABANATA 31
KABANATA 32(Joke~~)
KABANATA 32
KABANATA 33
KABANATA 34
KABANATA 35
KABANATA 36
KABANATA 37
KABANATA 38
KABANATA 39
KABANATA 40
KABANATA 41
KABANATA 42
KABANATA 43
KABANATA 44
KABANATA 45
KABANATA 46
KABANATA 47
KABANATA 48
KABANATA 49
KABANATA 50
AUTHOR'S NOTE
KABANATA 51
KABANATA 52
KABANATA 53
KABANATA 54
KABANATA 55
KABANATA 56
KABANATA 57
KABANATA 58
KABANATA 59
KABANATA 60
KABANATA 61
KABANATA 62
KABANATA 63
KABANATA 64
KABANATA 65
KABANATA 66
KABANATA 67
KABANATA 68
KABANATA 69
KABANATA 70
KABANATA 71
KABANATA 72
KABANATA 73
KABANATA 74
KABANATA 75
KABANATA 76
A/N
KABANATA 77
KABANATA 79
KABANATA 78
KABANATA 80
KABANATA 81
KABANATA 82
KABANATA 83
KABANATA 84
KABANATA 85
KABANATA 86
KABANATA 87
KABANATA 88
KABANATA 89
KABANATA 90
KABANATA 91
KABANATA 92
KABANATA 93
KABANATA 94
KABANATA 95
KABANATA 96
KABANATA 97
SPECIAL EPISODE
KABANATA 98
KABANATA 99
*ANNOUNCEMENT*
KABANATA 100
KABANATA 101
KABANATA 102
KABANATA 103
KABANATA 104
KABANATA 105
KABANATA 106
KABANATA 107
🎃 Halloween Special🎃
KABANATA 108
KABANATA 109
KABANATA 110

KABANATA 9

865 43 0
Von Every18thSeconds

Kabanata 9

■Utusan~■


"Oh Hiro? Bakit nandito ka pa?" Tanong ko kay Hiro ng makita ko syang nag se serve ng coffee sa isang customer.

Nasa shop ako ngayon. Since 5pm na.

"Wala lang. Wala din kasi akung magawa sa bahay kaya tutulong muna ako dito sa shop" aniya.

Napatango nalang ako.

Hiro is a high schoolel. Part timer din sya katulad ko. I like his attitude. Subrang bait nya kasi at maalalahanin. Para ko na syang nakababatang kapatid. I treat him as a family. Tulad ni Manager ay gwapo din ang isang to. Sila nga ang dahilan bakit dinudumog kami ng mga babaeng customers. Yung kahit nagkape na kanina ay magkakape ulit para lang makita sila.

"Manager?" Tawag ko kay manager. Nakabihis na ako't kakatapos lang e serve ang last order ng isang customer.

"Hmm?" Nilingon nya ako.

He really look so attractive. Sa suot nya palang na white polo ay pamatay na ang dating. I wonder bakit wala pa syang asawa?

"Palagay ko magkakaproblema minsan sa time ng shift ko." Aniko

"Bakit?"

"First day of class ko bukas as a college student. Baka may night class kami once or twice a week" paliwanag ko.

"Seryoso? Saan ang school mo Blake?" Singit ni Hiro.

Nakaka bastos kung paano nya ako tawaging Blake e mas matanda ako sa kanya ng dalawang taon.

"Eh kung bigwasan kaya kita jan? Sabi kung 'ate Blake' eh" reklamo ko

"So saan nga ng school mo Blake"

Napa hinga ako ng malalim. Halata namang nag aasar lang sya.

Tagal ko ng gustong ate ang itawag nya sa akin pero ayaw nya talaga. Hindi daw kasi sya sanay.

"Expenrious...Expenrious University" saad ko

"Woah. Expenrious? That's an amazing school Blake" ani manager.

"Not even a little. Walang amazing sa school na yun"

"Akala ko ay pang mayaman lang ang school na yun. So why can you get in? " curious na tanong ni Manager

"I don't know. They just offer me a deal." Simpleng sagot ko

"It's a well-known school. Kung hindi ka millionaryo ay hindi ka pweding mag aral doon. Don't tell me Blake, your a millionaire?" Seryosong tanong ni Hiro.

Natawa ako dahil sa itsura nya.

My family is not a millionaire. Castred family is Billionaire!

Hindi alam ng director ang totoong background ko. Hindi pagiging Castred ko ang dahilan kung bakit ako natanggap sa school na yun

"P-pfft what the heck Hiro! May miliyonaryo bang nag ta-trabaho para may makain? Ni renta ko nga sa apartment ko ay hindi ko ma afford afford. C'mmon wake up!" Tumatawang sabi ko.

"Sa bagay. Mukha mo palang hindi na pang mayaman. Your clothes,style ang the way you speak." Hinead to toe pa ako ng gago.

Rinig kung tumawa si manager.

"Is that a compliment?" Inirapan ko sya.

Nang matapos ang shift ko ay umuwi na agad ako.

May klase pa ako bukas kaya kaylangan kung gumising ng maaga.

Sinugurado kung 6:00 am ang alarm clock ko bago natulog.

*****

Dumating ako sa school ng 7:09. Since hindi ko alam kung anong oras ang first period ng klase ko ay inagahan ko talaga. Kukuha pa ako ng schedule ko sa Professors office. Itatanong ko narin kung saan ang building course ko.

Iniwan ko ng road racer ko sa labas ng underground parking lot. Since my sign doon ng 'bicycle lot' ay doon ko na nilagay. Wala ni isang naka park dun na bike.

Well, mayayaman ang tao dito para gumamit ng bike.

Maraming estudyante ang nag kalat sa campus. May grupo at individual. As usual ako lang mag isa ang naka PE uniform.

Hindi ko alam kung paano nila na ta-take na mag suot ng skirt. Maliban sa maikli ay hindi pa komportable.

Don't get me wrong. Ever since I'm a child never akung nag suot ng skirt. Kapag uma- attend ako ng party ay naka long dress ako. Madalang din akong mag dress kasi di naman ako umaalis sa bahay. Siguro Once a year lang akung uma attend ng party. Kung hindi sa birthday party ko ay sa mga business party ng family ko.

Hindi din ako nag sho-short. Kahit sa bahay.

Sa mga previous schools ko? Hindi ako nag u-uniform. At never akung mag u-uniform!

Nagtataka siguro kayo kung bakit ako, na hindi lang anak mayaman kundi anak ng pinaka mayaman dito sa Pilipians ay hindi nakikilala ng mga estudyante dito at mga nakasalamuha ko dati.

I have this different hair style. Dati ay maikli ang buhok ko at kulay itim. Hanggang ibabaw ng tenga sa right side at hanggang balikat sa let side. Wierd ng hair style ko diba? Naka bangs din ako. Ngayon I colored my hair. Kulay pink na ito at mahaba. I always tie my hair. Wala na din akung bangs kaya medyo iba na ang itsura ko dati sa ngayon. Iba na din ako manamit. Kung dati ay mamahaling damit, ngayon ay mumurahin na. Nasanay na akung mag suot ng simple at murang damit.

Kung titingnan mo ako ay hindi ka talaga mag d- doubt na anak nga ako ng mahirap. Kahit saang anggulo mo ako tingnan ay wala kang makikitang bakas na lumaki ako sa mayamang pamilya.

"Hey? It's her"

"Yah. Look at her bag"

"Yuck! Halatang ukay"

"Paano sya naka pasok?"

"I can't believe the principal and director accepted her"

"Nadagdagan na naman ang pulubi sa school natin"

"Thats right"

"Is she even eating?"

"She look so skinny"

Kanya kanyang lait ang naririnig ko.

Paano nila nalamang ukay lang itong bag ko?

At saka bakit ba nila ako pinag uusapan? Anong nadagdagan? Ibig sabihin may ibang scholar pa na nag aaral dito maliban sa akin?

Oh that's good!

Hindi ko nalang sila pinansin. Nagpatuloy ako sa paglalakad papuntang Professors office.

Pag pasok ko sa office ay napatingin agad sa akin ang iilang mga prof na naka upo sa kanya kanya nilang table. May iilang estudyante din sa loob.

Ilang floor ang profs office. Since nasa first floor ang professor na mag
bibigay sa akin ng sched ay hindi na ako nahirapan.

"Excuse me maam?" Tawag ko kay
Ms.Cua

"Yes?" Tanong nya bago ako tinignan mula ulo hanggang paa.

"Kukunin ko la--"

"You must be one of the scholar? The principal told us about you."

"A-ah opo. I'm here to get my sche---"

Sa pangalawang pagkakataon ay pinutol nya ulit ang sasabihin ko.

"Can you get the  students profile. I need it"

Napa 'huh' ako dahil sa sinabi nya.

"K-kaylang---"

"Kunin mo kay Mrs.Padila, nasa 4th floor" sabi nya pa ng hindi naka tingin sa akin.

Hindi nalang ako nag salita. Kinuha ko nalang ang pinapakuha nya.

Dumating ako sa 4th floor gamit ang elevator.

Hinanap ko agad si Mrs.Padila. Nang makita ko ang name nito na naka sulat sa glass shelf  na nasa itaas ng isang mesa ay lumapit agad ako dito.

"Maam? Pinapakuha po ni Ms.Cua ang students profile"

Napalingon sa akin si Maam Padila

"Ah your a scholar? Please wait" aniya saka kinuha ang papers.

"Thank you"

Matapos nyang iabot sa akin ang papers na naka folder ay akmang aalis na ako ng bigla nya akung pigilan.

"Paki dala nadin ito kay Principal" sabi nya sabay abot ng iilang papers sa akin.

Hindi pa man ako nakaka oo ay tinalikuran nya na agad ako.

Makapal na ang naka folder na files ng students pero mas makapal itong mga papel na ipupunta kay Principal. Ang malala ay hindi naka folder.

Habang naglalakad ako sa gitna ng office papunta sa elevator ay may biglang tumawag sa akin.

"Excuse me Ms.Scholar!?"

"Yes sir?"

"Paki bigay ito kay Ms. Moria sa 6th floor please" sabi nya saka pinatong ang iilang papeles sa hawak kung maraming papers.

Nginitian nya pa ako saka umalis.

Napahinga ako ng malalim.

Is this okay? Ang sabi ng director 'assist and help when there is a program' May program ba ngayon?

Nagmumukha na akung utusan dito.

*TBC*

Weiterlesen

Das wird dir gefallen

178K 220 108
This story is not mine credits to the real owner. 🔞
1.1M 46.3K 39
Head shall bow, knees shall kneel, look into eyes, you shall die! ABSOLUTE adjective ab·so·lute \ˈab-sə-ˌlüt, ˌab-sə-ˈ\ : complete and total : not li...
57.9K 212 16
This story is not mine credits to the rightful owner 🔞
179K 2.9K 49
ON-GOING Hindi alam ni Kiera na dahil sa isang listahan ng utang makikilala nya ang isang lalake. Si Dwight, ang lalaking hindi niya akalaing kapatid...