I don't wanna admit,
Itiraf etmek istemiyorum
But we're not gonna fit
Ama biz birbirimize uymuyoruz
Kapının kilidini yavaşça çevirdim kapıyı açar açmaz içeriye yavaş ve sessiz adımlarla geçtim
"Bütün gece neredeydin"
Lanet olsun bunu unutmuştum babam yedi de işe gider.Ağrıyan bedenimle karşısında dikildim.
"Arkadaşımdaydım" odama gitmek istiyordum ama beni durdurdu.
"Arkadaşlarını aradık tatlım onlarda değildin" annem merakla suratımı inceledi.
"Yeni arkadaşlar edindim"
"Bana adam gibi cevap ver Cameron" diye bağırdı babam
"Gerçeğimi istiyorsun.Bütün gece Amy ile birlikteydim"
Tam bana tokat atacağı sırada annem babamı durdurdu.
"Sen ne yapıyorsun"
Babama bakıp güldüm belki herşeyi bildiğimi bilseydi neden güldüğümü anlardı.
"Odana git Cameron" dedi annem
Birşey demeden odama gittim.Annem ve o adamın -artık ona baba demek gelmiyordu içimden- kavga ettiklerini duydum.
Alışıktım bu kavgalara bu yüzden kafama takmadım ve uyumaya çalıştım.
°°°
Annemin bininci çağırışından sonra zorla mutfa geçtim.Birşey yemek istemiyorum sadece biraz daha uyumak istiyorum.
"Senin moralin mi bozuk"
"Hayır" diye yalan söyledim.
"Cameron anneler herşeyi anlar"
Keşke kocanın seni aldattığınıda anlasaydın anne.
"Şimdi söyle bakalım kimle kavga ettin"
"Çocuklarla biraz tartıştık abartılacak birşey değil"
Aslında abartılacak birşeydi ama Katy kafama takmamı söylemişti sonunda hatalarını anlayıp yanıma geleceklerini de söyledi.Umarım Katy yine haklı çıkar.
"Bu dün gece neden evde olmadığını açıklıyor"
Krep tabağını önüme koyup karşımda ki tabureye oturdu "Yemek yemicem" tabağı geri ittim.
"Bebeğim hasta olacaksın kendine hiç dikkat etmiyorsun"
"İyiyim anne sadece aç değilim"
"Cameron o tabak bitiyor.Hemen"
Zorla bir iki lokma yerken annem sessizce beni inceledi belki bende ki değişikliği anlamıştır.
"Anne babam seni hiç aldattı mı" kahve boğazında kaldığı için öksürmeye başladı
"Cameron böyle saçma şeyler aklına nereden geliyor"
Aklıma gelmemişti gerçeğin ta kendisiydi.
Omuzlarımı silktim "Hiç sadece sordum"
Derin bir nefes verdi "Aslında" söyleyip söylememekte kararsız gibiydi.Tanrım yoksa biliyor muydu yoksa oda benim gibi susmayı mı seçti "Sen evliliğimizi kurtardın"
"Ben mi"
Başını salladı "Sana hamileyken baban beni aldattı neredeyse evliliğimizi bitiriyorduk ama hamile olduğumu öğrendi pişmanlığı her halinden belli oluyordu"
"Ne yani ben olmasaydım siz ayrılmış mı olacaktınız"
"Seni saklıyacaktım bir gün baban bana yalvarmıştı barışmam için, bana sarıldığı anda sanki sende barışmamızı istiyormuşcasına ilk defa tekme atmıştın babanda hissetmişti ve o an onu affettim kısacası herşey senin sayende düzene girdi"
Nefesim daralmaya başlamıştı eğer doğmamış olsaydım annem o adamdan ayrılırdı.
Onların evliliğini ben düzeltmiştim habersiz bir şekilde.Onların evliliğini ben bozdum yine habersiz bir şekilde.
Belki de tek suçlu bendim onları hiç tanıştırmasaydım belki şuan hala Amy ile olabilirdim.
"Ağlama bebeğim abartılacak birşey değildi" o an ağladığımı fark ettim peki neden ağlıyorum kim içindi bu gözyaşları.
"Anne babam seni al.." bunu yapmazdım lanet olsun ki yapamazdım.
"Baban beni ne" merakla bana baktı.
Katy olsa anında söylerdi ama ben lanet olası bir ucubenin tekiyim "Babam seni gerçekten çok seviyor" diye yalan söylerken boğazıma sanki düğümler atıyorlardı.
"Biliyorum senide çok seviyor" gülümsedim
Babam beni seviyor bak bu komik aynı annemi sevdiği gibi beni sevmeside yalandı.
"Ben odamdayım" tam mutfaktan çıkacakken annem arkamdan bağırdı "Bebeğim biliyorum senin için zor ama Amy'ye ait eşyaları artık atmalısın" dedi "Ve artık Amy'ı bizim özellikle de babanın yanında anma o kızdan nefret ediyor seni aldattığı için"
Birden kahkaha atmaya başladım demek Amy'den nefret ediyor ha beni aldattığı için yada daha doğrusu onu hala sevdiğimi düşündüğü için olabilir.Yaşlı kurtumuz kızını elinden almamdan mı korkuyor yoksa.
"Tamam bugün atarım"
Asla atmayacaktım yüzleşmekten korkuyordum geçmişimden kaçıyordum.
Yatağın üstünde ki telefonumu alıp öğrendiğim aptal gerçekleri Katy anlatmalıydım belki o bana yardım ederdi.
Neredeyse onuncu çalışta telefonu açtı"Daha bir kaç saat önce birlikteydik yine ne halt yedin" uykulu sesiyle konuştu.
"Sana da günaydın Black"
"Sabah oldu mu"
"Bana aptal diyene bakın"
Ses gelmedi "Black öldün mü"
"Hayır gerizekalı sadece yataktan kalktım" dedi "Yine ne halt yedin"
"Seni aramam için birşey mi yapmam lazım"
Kahkaha attı "Elbette"
Yatağa oturdum "Annem bana hamileyken babam onu aldatmış" dediğimde ettiği küfürleri hayatımda ilk defa duyuyordum.
"Sakin ol Black seni aldatmadı"
"Hala alay mı ediyorsun Cameron o adam önceden de aldatmış anneni ve affetmiş bu komik değil"
"Evliliklerini ben kurtarmışım anneme sarıldığı sırada tekme atmışım ne var biliyor musun Black eğer hiç varolmamış olsaydım belki de ayrılmış olurlardı"
"Tam bir aptalsın Cameron yine kendini suçluyorsun annen o adama aşık belki sen olmasaydın onu yine affederdi kendini suçlamayı bırak o adamdan başka suçlu yok ortada"
"Belki o zaman suçlu ben değildim ama Amy olayında ben suçluyum Black onları hiç tanıştırmasaydım şuan herkes daha mutlu olurdu"
"Cameron bir dost tavsiyesi beynini kullan" dedi "Bak aptal o adam zaten anneni aldatmış önceden.Amy olmasaydı başka biriyle aldatırdı hatta belki de Amy'den önce kaç kadınla aldatmıştır burada yine suçlanacak tek kişi o adam ve birazda olsa annen,biraz gözlerini açmalı"
Haklıydı yine her zaman neden kendimi suçluyorum neden onları suçlayacak cesareti bulamıyorum.
"Yine haklı olduğumu mu düşünüyorsun değil mi"
"Hayır ne kadar sinir bozucu olduğunu düşünüyordum"
"Elbette öyle düşündün"
"Black şimdi ne yapıcam ben"
"Söyle gitsin Cameron ne olacak annen bir iki ay acı çeker üçüncü ay herşeyi unutur"
"Keşke herşey bu kadar kolay olsaydı"
"Bak bir fikrim var git annene önceden nasıl aldattıldığını öğrendiğini sor sende ona göre hareket et bence mantıklı"
"Black..." annem odaya girdiğinde telefonu hemen kapattım umarım söylediklerimi duymamıştır.
"Black şu geçen ödev yapmaya gelen kız mı" gülümseyerek bana bakıyordu duymadığını anlayınca rahatlamıştım.
"Ödevle ilgili birşey sormak için aradım"
"İyi bir kız"
"Katy sevgilim değil sadece arkadaşım"
"Ben sadece iyi bir kız olduğunu söyledim sevgilin demedim"
"Sevgilim değil hem Taylor onu seviyor"
"Taylor mı? Çok sevimli bir çift olurlar aslında"
"Anne oturup Taylor ve Katy'i mi konuşucaz" ayağa kalktım "Evet çok tatlı bir çift olurlar hatta evlensinler bundan banane benim sorunlarım bana yeter"
"Taylor ile aran galiba kötü"
Taylor çocukluk arkadaşımdı bir zamanlar "Bu aralar ikimizde biraz stresliyiz"
"Anlıyorum sizi lisenin bitmesine az kaldı elbette stresli olucaksınız ama yine de arkadaşlığınıza zarar vermeyin"
"Elbette" artık olmayan bir arkadaşlığı korumak ne kadar zor olabilirdi ki.
"Misafirlerim birazdan gelir ben gidip hazırlıklara devam edeyim sende odanı topla" dolabımı gösterdi "Özellikle de orayı yatak odamda koliler var işine yararlar"
Ne kadar kaçabilirdim ki geçmişten kurtulmalıydım o eşyalardan ama biraz daha uyuduktan sonra.
"Cameron biliyorum bu çok saçma ama seni özledim"
"Amy odamda ne halt yiyorsun"
"Seni çok özledim Cameron ben herşey için üzgünüm" bana doğru yaklaşınca geri geri gittim.
"Git buradan Amy" ağlıyordum burada olmamalıydı bana yalvarmamalıydı onu affedebilirdim.
"Git lütfen" tam bana sarılacağı anda birden ağzından kan geldi.
"Amy" korkuyla suratına baktığım anda yere yığıldı.
Elinde ki kanlı bıçakla bana gülümsedi "Ah,kaşarları karıştırdım" dedi "Tost için gezmeyen kaşar kullanıyorduk"
"Black"
Korkuyla uyandım Tanrım Katy rüyalarımda bile hem psikopat hemde beni kurtarıyor.Amy öldürdükten sonra yüzünde ki ifadeyi galiba uzun bir süre unutamıcam.
Katy rüyamda Amy öldürmüştü belki bende onun eşyalarından kurtulursam kısmende olsa onu öldürürdüm.
Aşağıdan gelen kahkaha seslerine aldırış etmeden yatak odasına geçtim.Kolileri ararken birden telefonun sesi beni durdurdu.Ve bu melodi.Babam telefonunu evde unutmuştu.
Telefonu şifonyerin üstünden alıp koltuğa oturdum arayan küçükhanımdı
Telefonun susmasını bekledim bir dk daha çaldıktan sonra aramayı bırakmıştı tereddütle telefona baktım mesajları açıp okursam acaba ne kadar kendimden nefret ederdim.Herşeyi yok sayıp mesajları açtım.
*Bebeğim lütfen Cameron'a iyi davran o ergen biraz asabi olabilir- küçükhanım*
*Cameron yine buralarda geziyor bebeğim artık gece çıkmasına izin verme beni rahatsız ediyor-küçükhanım*
*Seni çok özledim lüften bugün gel-küçükhanım*
*Bize saldıran o aptal sarışın bence Cameron'ın arkadaşıydı ya herkese herşeyi anlatırsa-küçükhanım*
*Cameron ile değildim bebeğim o aptal sadece hala bana aşık lütfen belli etme bırak kendi kendine onu sevmediğimi elbette bir gün anlayacak-küçükhanım*
Ekran gözyaşlarım yüzünden bulanıklaşmıştı kalbim sanki parçalanmış gibiydi sanki Katy o bıçağı bana saplamıştı.
*Keşke seninle daha önce tanışsaydım bebeğim sen benin hayatımın aşkısın -küçükhanım*
*Cameron'a dua ettim bugün,onun sayesinde sana sahibim onun sayesinde gerçek aşkı buldum-küçükhanım*
Telefonu yatağa fırlatıp odama geçtim.Hepsi benim yüzümden di işte
Aylarca kaçtığım dolabın kapısını açıp içindekileri yere fırlattım dolaptaki Amy ait herşeyi boşaltınca yere oturup eşyalara baktım.Tişörtler,resimler,mektuplar,hediyler.
Tanrım gerçekten ben sana ne yaptım.
Amy ile ilk çekildiğimiz resmi elime aldım.Mutluyduk ona aşıktım ona herşeyi mi verdim ama o bana kalbini vermedi.
Aynada ki yansımama baktım berbat haldeydim neden bende Katy gibi beni aldatan sevgilimden intikam almıyorum onun yerine neden ruhumu öldürüyorum.
Cevabı belliydi Katy aklıllı olandı ben ise aptal.
"Cam" merakla bana sonrada yerde ki eşyalara baktı.
"İyi misin"
"Burada ne işin var Nash"
Yanıma gelip dizlerinin üstüne çöktü "İyi olup olmadığına bakmak için buradayım"
"Neden geçen gün beni o aptal grubunuzdan atmadınız mı"
"Taylor seni atmış olabilir ama sen hala arkadaşımsın"
Katy haklıydı "Hadi şu aptal şeylerden kurtulalım"
Ayağa kalkıp eşyaları kolilere attı "Cameron sonunda en iyi kararı verdin"
Sessizce eşyaları toplamasını seyrettim "Nash sence insan bileklerini mi yoksa umutlarını mı kesince ölür"
"Bilmem ikisinide denemedim" yanıma oturdu "Sen hangisini kestin"
"Umutlarımı ve bu öldürüyor"
Elini omzuma koyup sıvazladı "Seni anlıyorum dostum"
"Gerçekten beni anladığını mı sanıyorsun Nash"
"Anlamaya çalışıyorum Cameron neden bu halde olduğunu çözmeye çalışıyorum sen benim arkadaşımsın"
"Benimle arkadaş olmayan biri yardım çığlıklarımı gördü bana yardım etti hatta uyuşturucudan beni uzak tuttu sizin yaptığınız gibi acımı ikiye katlamadı ben en çok sizin beni anlamanızı bekledim ama lanet olası egonuz yüzünden bana sırtınızı çevirdiniz söylesene bumu anlamak"
Odadan hatta evden sinirle çıkıp yine kendimi kurtarıcımın yanında buldum.
Tam bir zavallıyım.Başkasının acı çekmesi gerekirken ben ölüyorum.
Aklımdan o lanet mesajlar çıkmıyordu ben ona ne yapmıştım ki ben sadece onu haddinden fazla sevdim.
Keşke bende Katy gibi olup canımı yakanların canına okusam belki Katy'den yardım alabilirim bir yangın daha çıkarsa onun için sorun olmaz
"Sana daha iki gün önce bir paket vermedim mi ben" teredütle suratıma baktı.
"Nesin sen bunları satıp sonrada ölümcül olduklarını mı söylüyorsun bu biraz garip değil mi?"
"Her neyse" cepinden paketi çıkardı "Favori müşterimin erkenden ölmesini istemem" dedi iğrenç gülümsemesiyle.
Tam paketi alırken yanımıza biri geldi "Paketim hazır mı" lanet olsun bu sesi tanıyorum.
Arkamı dönüp yüzüne bakınca korkuyla bana baktı "C-cameron" şaşkınlıkla birbirimize baktık bunun burada ne işi vardı.
"Sen uyuşturucu mu kullanıyorsun" şaşkınlıkla hala onu inceliyordum
Ağlamaya başladı"Beni görmedin tamam mı kimseye söyleme uyuşturucu kullandığımı yalvarırım" ne olduğunu anlamadan koşarak oradan uzaklaştı.
Tanrım,gerçekten mi beni susmak ve acı çekmek için mi yarattın...
Lies,
Yalanlar,
Don't wanna know, don't wanna know oh
Bilmek istemiyorum, bilmek istemiyorum
I can't let you go, can't let you go oh
Gitmene izin veremem, gitmene izin veremem
I just want it to be perfect
Sadece mükemmel olmasını istemistim,
To believe it's all been worth the fight
Tüm bu mücadeleye değdiğine inanmak için.
Lies, don't wanna know, don't wanna know oh
Yalanlar, bilmek istemiyorum, bilmek istemiyorum